Γράφει (και αντιγράφει) ο Γιάννης Καστανάρας
"Δεν είναι η ένταση αλλά η διάρκεια του πόνου αυτό που λυγίζει τη θέληση για αντίσταση". (Το Γυμνό Γεύμα)
Ο William S. Burroughs ήταν μεγαλύτερος σε ηλικία και σίγουρα πολύ πιο κυνικός από τους άλλους της γενιάς των beatniks. Είχε μεγαλώσει με αρκετά προνόμια στο Σεντ Λιούις, πριν καταλήξει να σπουδάζει στο Χάρβαρντ. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του τα ενδιαφέροντά του κινούνταν γύρω από το έγκλημα, τα όπλα και τα ναρκωτικά. Στα μέσα της δεκαετίας του ’40 εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη όπου βυθίστηκε με τα μπούνια στον υπόκοσμο της πόλης. Εθίστηκε στην ηρωίνη και συνάντησε τη σύζυγό του Joan Vollmer. Μερικά χρόνια αργότερα το ζεύγος μετακόμισε σε ένα άθλιο αγρόκτημα στο Ανατολικό Τέξας για να καλλιεργήσει βαμβάκι, πορτοκάλια και μαριχουάνα. Ο Burroughs συνέχισε να αναπτύσσει τις σκοτεινές του συνήθειες και ο Jack Kerouac απαθανάτισε εκείνο το ελεεινό μέρος σε ένα επεισόδιο του βιβλίου του Στο Δρόμο. Κάποια στιγμή ο Burroughs πυροβόλησε κατά λάθος και σκότωσε τη γυναίκα του σε μια προσπάθεια να αναπαραστήσει το κλασικό κόλπο του Γουλιέλμου Τέλλου.
Απέφυγε το σκάνδαλο καταφεύγοντας στην Ταγγέρη του Μαρόκου, φιλοξενούμενος του συγγραφέα Paul Bowles. Εκεί το ενδιαφέρον του στράφηκε στα τοπικά γλυκίσματα από κάνναβη (ματζούν) και στα πιπάκια του κιφ αναμειγνύοντας μαριχουάνα με δυνατό μαύρο καπνό. Στο Μαρόκο, στα μέσα της δεκαετίας του ’50, ο Burroughs έγραψε το Γυμνό Γεύμα, το πιο γνωστό έργο του, μαζί με το Junkie. Είχε επιστρέψει στην Ταγγέρη έπειτα από μια περίοδο εγκλεισμού σε κλινική του Λονδίνου, σε μια προσπάθεια να απεξάρτησης από την ηρωίνη αλλά, όπως πάντα, χρειαζόταν κάτι να τον βοηθάει στον οίστρο. Έτσι λοιπόν, φρόντισε να στρίψει δεκάδες τσιγαριλίκια που τοποθέτησε σε ένα ράφι πάνω από το γραφείο του, έτοιμα για χρήση. Μέσα σε ένα δωμάτιο πνιγμένο από τους καπνούς της κάνναβης, τη μυρωδιά του ματζούν και πίνοντας ασταμάτητα φλιτζάνια με καφέ, ο Burroughs έπεσε κυριολεκτικά με τα μούτρα στο γράψιμο χτυπώντας με μανία τα πλήκτρα της γραφομηχανής χωρίς να σταματάει ούτε για να μαζέψει τα φύλλα που έπεφταν στο πάτωμα. Όταν αργότερα ρωτήθηκε για τη σημασία της μαριχουάνας σε αυτή τη δημιουργική διαδικασία, δήλωσε: «Δίχως αμφιβολία, αυτό το ναρκωτικό είναι πολύ χρήσιμο στον καλλιτέχνη επειδή ενεργοποιεί διαδοχικούς συνειρμούς, οι οποίοι ειδάλλως θα ήταν απρόσιτοι. Οφείλω πολλές από τις σκηνές στο Γυμνό Γεύμα απευθείας στη χρήση κάνναβης».
Το βιβλίο υπήρξε ένας ξέφρενος συνδυασμός ομοφυλοφιλίας, βίας, κανιβαλισμού και ναρκωτικών. Γραμμένο κυρίως σε ένα «σκληρό» ύφος που πολλές φορές μιμείται (και συχνά ειρωνεύεται) την κλασσική αστυνομική λογοτεχνία, το Γυμνό Γεύμα δεν ακολουθεί κάποια συγκεκριμένη πλοκή. O William Lee («Lee, o Πράκτορας»), ο πρωταγωνιστής του έργου και το alter ego του Burroughs, χάνεται μέσα σε ένα δαίδαλο οραμάτων υπό την επίδραση της ηρωίνης, σεξουαλικών εμμονών, αλλόκοτων πολιτικών δολοπλοκιών και παράξενων ιατρικών πειραμάτων. Η γεωγραφία: Νέα Υόρκη, Μεξικό, Ταγγέρη, ένα ημερολόγιο ταξιδιωτικού παραλογισμού, διαστροφής, βίας και παράνοιας. Όλα αυτά «συντονίζονται» κάτω από το πρίσμα του εθισμού – η «άλγεβρα της ανάγκης», σύμφωνα με το συγγραφέα, όπου η ολοένα και πιο απεγνωσμένη επιθυμία για ηρωίνη περιστρέφεται γύρω από την ανάγκη για έλεγχο – σεξουαλικό, πολιτικό ή κοινωνικό.
Εξαντλημένος από την όλη συγγραφική προσπάθεια, ο Burroughs ξανακύλησε στην ηρωίνη. Αργότερα, ο Kerouac και ο Allen Ginsberg τον επισκέφτηκαν στην Ταγγέρη και τον βοήθησαν στην επιμέλεια του βιβλίου. Ο Kerouac ήταν εκείνος που επινόησε τον τίτλο, επισημαίνοντας ότι «Σημαίνει ακριβώς αυτό που λένε οι λέξεις. Γυμνό γεύμα – μια παγωμένη στιγμή όπου ο καθένας βλέπει τι βρίσκεται στην άκρη του πιρουνιού». Το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι το 1959 αλλά η έκδοσή του απαγορεύτηκε για αρκετά χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες με τη δικαιολογία της προσβολής των ηθών. Όταν τελικά εκδόθηκε εκεί τρία χρόνια αργότερα, οι πωλήσεις υπήρξαν σημαντικές.
Mολονότι τακτικότατος χρήστης ηρωίνης, ο Burroughs έζησε μέχρι τα 83 του χρόνια και πέθανε στις 2 Αυγούστου 1997 από επιπλοκές εξαιτίας καρδιακής προσβολής που είχε υποστεί την προηγούμενη μέρα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Ο Allen Ginsberg και η σχέση του με την μουσική
Το κουτί με τις εμμονές (μέρος 5ο): David Bowie και William Burroughs. Cut up volumes...
David Bowie και William Burroughs. Cut up volumes...
Γιάννης Καστάναρας
Ο Γιάννης Καστάναρας είναι καθ' έξιν και κατ΄ επάγγελμα slacker, συνεκδότης και executive producer (ο,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα) του φανζίν Merlin's Music Box.
Γιάννης Καστάναρας
Ο Γιάννης Καστάναρας είναι καθ' έξην και καθ΄ επάγγελμα slacker, συνεκδότης και executive producer (ο,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα) του φανζίν Merlin's Music Box.
Γιάννης Καστάναρας
Ο Γιάννης Καστάναρας είναι καθ' έξην και καθ΄ επάγγελμα slacker, συνεκδότης και executive producer (ο,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα) του φανζίν Merlin's Music Box.
