Γράφουν οι Γιάννης Κλειδής και Έλενα Παλαιολόγου

Τα φλιτζάνια ήταν γεμάτα καφέ, τα τσιγάρα είχαν περικυκλώσει το τασάκι κι ένα ταψί κρέμα γαλακτομπούρεκο με φύλλο κανταΐφι (!!!) μας έκλεινε το μάτι. Καθίσαμε αναπαυτικά στον καναπέ κι η πρώτη ερώτησή μας, έσκασε σαν τεράστιο κύμα στα πρόσωπα του Κώστα και του Άρη... ...''Ποιος γράφει τους στίχους στα τραγούδια σας;''...

ΜΜΒ: Πώς αποφασίσατε να παίξετε surf;
Kώστας: Όσο μεγάλωνα κι άκουγα περισσότερο μουσική διαπίστωνα πως αυτά που μου άρεσαν με πήγαιναν χρονικά προς τα πίσω. Άλλος ένας λόγος για μένα ήταν πως είχα απαυδήσει με τους τραγουδιστές και τις τραγουδίστριες (γέλια).
Άρης: Εμένα μου αρέσει το surf. Δεν μου είναι άγνωστο, το ξέρω.Έτυχε και συναντηθήκαμε με τον Κώστα, είχαμε χημεία κι έγινε. Ήθελα να παίξω surf.

ΜΜΒ: Σε σχέση με παλιότερα υπάρχουν αρκετά surf συγκροτήματα στην Ελλάδα. Έχετε κάποια εξήγηση;
Κώστας: Δεν νομίζω πως είμαστε πολλές μπάντες. Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είμαστε...οκτώ (;) στην Ελλάδα.

ΜΜΒ: Αν εξαιρέσεις το stoner/hard/heavy rock, πάνω κάτω, γύρω στις δέκα μπάντες υπάρχουν σε κάθε είδος, από αυτά που ακούμε τουλάχιστον, στην Ελλάδα. Πριν δέκα, δεκαπέντε χρόνια εκτός από τους Invisible Surfers πόσοι άλλοι έπαιζαν surf; Άρα τις οκτώ δεν τις λες και λίγες .
Κώστας: Οk, καταλαβαίνω τί λέτε. Τί να σας πω...δεν ξέρω. Εγώ βρέθηκα να παίζω surf γιατί μου αρέσει. Ήθελα να παίξω instrumental.
Άρης: Έχετε δίκιο. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι, δεν έχω μια απάντηση αλλά είναι απολαυστικό.

ΜΜΒ: Υπάρχει ένα σταθερό κοινό που παρακολουθεί τις surf μπάντες ή είναι ένα ετερόκλητο κοινό ανάλογα με το χώρο που εμφανίζεται το κάθε συγκρότημα;
Κώστας: Μάλλον είναι και τα δύο. Φαντάζομαι πως κάποιες surf μπάντες θα τις παρακολουθούν κάποιοι. Ελπίζω πως υπάρχει ένα σταθερό κοινό. Εμείς είμαστε πολύ ''νέοι'' σαν μπάντα για να σας πω πως κάποιοι μας παρακολουθούν, αν και θα το ήθελα. Για αυτό προσπαθούμε να παίζουμε, όσο μπορούμε, περισσότερο ζωντανά. Παλεύουμε και το προσπαθούμε, έχουμε ένα δίωρο play list.

ΜΜΒ: Αν υπολογίσουμε πως η μέση διάρκεια κάθε τραγουδιού δεν ξεπερνάει τα δυόμιση λεπτά... δύο ώρες να ακούς surf ζωντανά δεν το λες και λίγο.
Κώστας: Δύο ώρες χωρίς στίχους; Ίσως είναι δύσκολο για κάποιους (γέλια).
Άρης: Και μόνο που το σκέφτομαι...δυσκολεύομαι! (γέλια)
Εγώ πάντως δεν νομίζω πως υπάρχει ένα κοινό που παρακολουθεί ξεχωριστά μόνο τις surf ή μόνο τις garage ή μόνο τις rockabilly μπάντες. Μικροφυλές υπάρχουν αλλά πάνω κάτω το ίδιο κοινό τις παρακολουθεί.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που πάνε με τη σημαία! (γέλια)

ΜΜΒ: Παίζετε μαζί ένα χρόνο, για ''νέοι'' όπως είπατε παίζετε live συχνά πυκνά...
Κώστας: Αυτό είναι αλήθεια. Στον ένα χρόνο που είμαστε παρέα, παίξαμε σε τέσσερα live και μέχρι το πάρτυ στο An, θα έχουμε παίξει σε άλλα τέσσερα μέσα στο '19. 
Άρης: Νομίζω πως σιγά σιγά μέσα από τα live αποκτάμε μια δυναμική, κερδίζουμε αυτοπεποίθηση και προσπαθούμε να χτίσουμε την επόμενη μέρα των Reverb Snatchers.

ΜΜΒ: Η επόμενη μέρα των Reverb Snatchers περιλαμβάνει και δισκογραφία; Είναι στα σχέδιά σας;
Κώστας: Ο Άρης θέλει, εγώ είμαι πιο διστακτικός.
Άρης: Εγώ θέλω απλά να γράψουμε υλικό μας. Δεν με ενδιαφέρει το όνομά μου στο εξώφυλλο, δεν με ενδιαφέρει πόσο θα πουλήσει, αν πουλήσει. Απλά θέλω να αφήσουμε ένα μικρό στίγμα σαν Reverb Snatchers. Έχει αξία να φτιάχνεις κάτι. Μικρό ή μεγάλο, αρκεί να το απολαύσεις.
Κώστας: Να το πω κάπως αλλιώς για να μην παρεξηγηθώ. Δεν θα ήθελα να μπω σε μια, και καλά, διαδικασία παραγωγής, το τονίζω, δίσκων. Δεν είναι αυτοσκοπός. Προτιμώ να παίζω με φίλους για φίλους.Τώρα, αν προκύψουν κάποιες ωραίες ιδέες, αν έχουμε κάτι να πούμε, αν,αν, αν... μεγάλη μου χαρά!

ΜΜΒ: Κι ευτυχώς καταλήγουμε πως η βασική αρχή για ένα συγκρότημα είναι ''να βρεθούμε να παίζουμε και να περνάμε καλά'';
Κώστας: Αυτό ακριβώς! Οι Reverb Snatchers δεν δημιουργήθηκαν για να φτιάξουμε δίσκους ή για να γίνουμε ευρέως γνωστοί (χαμογελάει ειρωνικά).
Άρης: Φυσικά! Αυτή είναι η ουσία. Ούτως ή άλλως είμαστε ακόμα σε εμβρυϊκό στάδιο. Κάτι αρχίζει να δημιουργείται και θα το δούμε στην πορεία (χαμογελάει σατανικά). Ο σκοπός ήταν, είναι και θα είναι να περνάμε καλά εμείς κι όσοι έρχονται να μας δούνε.

ΜΜΒ: Οι συναυλίες είναι ...
Κώστας: Ό,τι καλύτερο! Ένα καλό live είναι πραγματικά αναζωογονητικό. Και για αυτόν που παίζει και για αυτόν που βλέπει.
Άρης: Δεν θα πρωτοτυπήσω. Το ζωντανό είναι άλλο πράγμα. Το έχω ζήσει και σαν μουσικός και κυρίως σαν οπαδός.

ΜΜΒ: 9 Φεβρουαρίου γιορτάζουμε στο An, τα 30 χρόνια του Merlin's Music Box...
Κώστας: An Club, Merlin's Music Box, Sound Explosion και οι Rusty Parts για πρώτη φορά στην Αθήνα...Θα είναι μια αξέχαστη βραδιά. Είμαι πολύ χαρούμενος που θα είμαστε κι εμείς παρέα.
Άρης: Τιμή μας και καμάρι μας να ανέβουμε στη σκηνή του An για τα 30 χρόνια του Merlin's. Μια σκηνή που έχουν πατήσει τρο-με-ρές μπάντες. Το Merlin's έπαιξε και παίζει πάντα, δυνατά rock'n'roll. 30 χρόνια στηρίζει. Πραγματικά τιμή μας! Ανυπομονώ να μοιραστώ τη σκηνή με μια πολύ αγαπημένη μου μπάντα, τους Sound Explosion! Όπως είπε και ο Βαγγέλης από τους Rusty Parts ''30 χρόνια Merlin's, An Club και Sound Explosion είναι μια πολύ γλυκιά και δυνατή συγκυρία που είναι αδύνατο να προσπεράσεις''.
Αγαπάμε και στηρίζουμε Merlin's Music Box, Χρόνια Πολλά Μάγε!

Οι καφέδες είχαν τελειώσει, το τασάκι είχε γεμίσει, το ταψί ήταν ανάμνηση κι ο πιτσιρίκος της παρέας συνέχιζε να μας ρωτάει ''πότε θα έρθουν οι δημοσιογράφοι;''...ευτυχώς δεν ήμαστε εμείς!

Reverb Snatchers (Κώστας Μαχαίρας-κιθάρα, ex-Fake Tales, Άρης Σπανουδάκης-μπάσο ex. Sushi Killers (αγαπάμε!) , Πέτρος Ματσάκος-ντραμς, ex. Fake Tales) 

facebook