Συνέντευξη της Άννας Τσάκωνα στον Βαγγέλη Χαλικιά

To Merlin’s Music Box είναι για δεύτερη συνεχή φορά χορηγός επικοινωνίας του Pulsar Art Festival, ένα φεστιβάλ που γίνεται στον πολιτιστικό χώρο «εργοστάσιο» στη Σαμοθράκη. Φέτος είναι το 5ο φεστιβάλ και θα πραγματοποιηθεί από τις 9 έως τις 11 Αυγούστου με το πιο εντυπωσιακό ως σήμερα line up του. Οι Θραξ Πανκc, οι Alcalica και οι Last Drive είναι ονόματα που υπόσχονται τρεις μέρες χορού. Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν ο Βαγγέλης Χαλικιάς συνομίλησε με την διοργανώτρια και ψυχή του Pulsar την Άννα Τσάκωνα, μια γυναίκα που κατάφερε να κάνει πράξη αυτό που αγαπά στον χώρο που αγαπά.

 

Βαγγέλης: Άννα πες μας πως ξεκίνησε το Pulsar.
Άννα: Ήταν μια ιδέα που είχαμε με τον φίλο και συνεργάτη μου τον S Atom Heart (σ.σ. μουσικός που ζει και εργάζεται στην Καβάλα) το 2013 μετά από μια πολύ επιτυχημένη συναυλία του Γιάννη Αγγελάκα που είχαμε συνδιοργανώσει με έναν άλλο παραγωγό στον ίδιο χώρο, στο εργοστάσιο Σαμοθράκης όπου πραγματοποιείται το Pulsar. Συζητούσαμε σχετικά με το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε συναυλιακά σε αυτό το χώρο, πως θα μπορούσαμε να φέρουμε μουσικούς και μπάντες που μας αρέσουν και θα θέλαμε να ακουστούν σε αυτό το χώρο και σε αυτό τον τόπο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το 2014 να πραγματοποιηθεί το πρώτο Pulsar.
Βαγγέλης: Γιατί στη Σαμοθράκη;
Άννα: Γιατί εκεί υπάρχει ο πολιτιστικός χώρος στον οποίο εγώ εργάζομαι τα τελευταία δώδεκα καλοκαίρια, εκεί υπάρχει και η κινηματογραφική λέσχη Σαμοθράκης. Νοίκιασα το χώρο το 2008 για προβολές ταινιών και για κάποιες συναυλίες αλλά πιο οργανωμένα οι συναυλίες ξεκίνησαν το 2014 με το Pulsar.
Βαγγέλης: Πριν το Pulsar τι συναυλίες είχαν γίνει συναυλίες με ονόματα όπως του Αγγελάκα;
Άννα: Όχι είχαν γίνει με «μικρότερα» γκρουπ και άλλα είδη μουσικής πχ ρεμπέτικα ή λαϊκά, μετά σε δεύτερη φάση είχα jazz, ακόμα έπαιξαν οι Blues Revenge, o MC Yinka και μετά ξεκίνησε το Pulsar.
Βαγγέλης: Τι είναι το «εργοστάσιο Σαμοθράκης», μίλησε μας για τον χώρο του φεστιβάλ.
Άννα: Είναι ένας πρώην βιομηχανικός χώρος, τη δεκαετία του ’90 ήταν μονάδα παραγωγής γλυκών κουταλιού, μετά έμεινε για πολύ καιρό ανενεργό – άδειο, εγώ το νοίκιασα από τον τωρινό του ιδιοκτήτη.

Alcalica

Βαγγέλης: Μέσα στο εργοστάσιο γίνονται και άλλες εκδηλώσεις μέσα στο χρόνο;
Άννα: Τον υπόλοιπο χρόνο είναι αυτοδιαχειριζόμενος χώρος, γίνονται δύο φορές την εβδομάδα κινηματογραφικές προβολές, κάποια μαθήματα για τους ντόπιους πχ. Παραδοσιακών χορών, λάτιν και yoga.
Βαγγέλης: Πάμε στο πρώτο Pulsar. Πως έγινε και πως πήγε;
Άννα: Το 2014 είχαμε τους Dirty Granny Tales, τους Sancho 003 και τους Mohammad. Υπήρξε ανταπόκριση από τον κόσμο αλλά ήταν και αρκετά μεγάλη έκπληξη για το κοινό της Σαμοθράκης το ύφος και το line up του φεστιβάλ. Ήταν ένα τριήμερο αρκετά εντυπωσιακό.
Βαγγέλης: Το φεστιβάλ είναι πάντα τριήμερο;
Άννα: Όχι έχει γίνει και διήμερο και τετραήμερο.
Βαγγέλης: Ας δούμε τι έγινε και στις επόμενες τρεις χρονιές πριν φτάσουμε στο φετινό Pulsar.
Άννα: Το 2015 ήταν η Μελεντίνη, ο Μιχάλης ο Σιγανίδης και Γιώργος Χριστιανάκης με το άλμπουμ «μια εποχή στην κόλαση». Επειδή είχαμε κακοκαιρία εκείνη τη χρονιά αναγκαστήκαμε, ενώ το Pulsar γίνεται σε εξωτερικό χώρο έριξε κάποιες μπόρες εκείνες τις μέρες, και το κάναμε σε εσωτερικό χώρο, σαν club, η Μελεντίνη και ο Σιγανίδης σε μία βραδιά. Εδώ πρέπει να πω ότι ο μόνιμος συνεργάτης μου που έχει την επιμέλεια του ήχου, ο Τίτος ο Καρυωτάκης έκανε καταπληκτική δουλειά.
Βαγγέλης: Να κάνουμε με την ευκαιρία ένα διάλειμμα από τα Pulsar να μας πεις τους συνεργάτες σου στο φεστιβάλ;
Άννα: Εκτός από τον Τίτο τον Καρυωτάκη τον οποίο τον γνώρισα όταν είχε έρθει το 2013 με τον Αγγελάκα, το συνεργείο που συνεργάζομαι για τον εξοπλισμό είναι ο Λάμπρος ο Καραφέρης από τα Γιάννινα, στο δημιουργικό κομμάτι η Χρυσίνη Χατζηιωάννογλου, Ο Ισίδωρος Κεχρής στην οργάνωση παραγωγής, ο Βαγγέλης Χαλικιάς στις δημόσιες σχέσεις και είναι και μια ομάδα φίλων και συνεργατών που βρίσκονται μόνιμα στο χώρο του φεστιβάλ.
Βαγγέλης: Ας επιστρέψουμε στο μουσικό κομμάτι και να πάμε στο τρίτο και το τέταρτο Pulsar.
Άννα: Το 2016 έγινε τετραήμερο, είχαμε τους One Man Drop, τους Jesterdays μαζί με τον S Atom Heart, τον Μπάμπη Παπαδόπουλο, τον Λευτέρη Μουμτζή και την Σοφία Σαρρή. Το 2017 ήταν διήμερο, την πρώτη βραδιά ο Ντίνος Σαδίκης και τη δεύτερη ο Πέτρος Μάλαμας και οι Σωτήρες.
Βαγγέλης: Ο στόχος που είχες όταν ξεκινούσες το Pulsar ποιος ήταν;
Άννα: Ο στόχος ήταν να ακουσθούν πράγματα που τα βρίσκω ξεχωριστά σαν ήχους και να γνωρισθεί το κοινό του νησιού που είναι ένα ιδιαίτερο κοινό με κάποια πράγματα που αρέσουν σε μένα.
Βαγγέλης : Η απήχηση του κόσμου είναι αυτή που περιμένεις; Πόσος κόσμος έρχεται τα βράδια;
Άννα: Ποικίλει αυτό, μπορεί να είναι από ελάχιστοι το οποίο έχει συμβεί λίγες φορές αλλά μπορεί και να γεμίσει ο χώρος ο οποίος χωράει πεντακόσια άτομα.
Βαγγέλης: Ο κόσμος που έρχεται στο φεστιβάλ είναι κυρίως κάτοικοι της Σαμοθράκης ή κόσμος που κάνει διακοπές στη Σαμοθράκη ή έρχονται και αποκλειστικά για το φεστιβάλ;
Άννα: Κυρίως είναι ντόπιοι και τουρίστες αλλά τα τελευταία χρόνια έχω καταλάβει πως έρχονται και άνθρωποι ειδικά για το φεστιβάλ.

Θραξ Πανκc

Βαγγέλης: Το 2018 δεν πραγματοποιήθηκε Pulsar, ήταν απλά ένα διάλειμμα;
Άννα: Ναι το 2018 ξεκουραστήκαμε.
Βαγγέλης: Διαβάζοντας τα ονόματα που έχουν λάβει μέρος ως σήμερα στο Pulsar είναι όλα αξιόλογα αλλά το 2019 ανεβάζει τον πήχη πιο ψηλά έχοντας στο line up ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της ανεξάρτητης ελληνικής σκηνής, τους Last Drive μαζί με τους Θραξ Πανκς και τους Alcalica. Αποφάσισες να πας το φεστιβάλ ένα βήμα πιο πέρα;
Άννα: Ήταν συνειδητή η απόφαση να πάει ένα βήμα πιο πάνω και έτσι όπως τελικά δημιουργήθηκε το line up όπου κάπου ήταν απόφαση μου και κάπου ήταν και συγκυρία έχουμε τρία διαφορετικά ακούσματα τα οποία είναι πολύ δυνατά. Είναι τρία διαφορετικά ονόματα όπου το καθένα έχει τη δική του ιστορία και τη δική του ατμόσφαιρα.
Βαγγέλης: Οι Last Drive υπόσχονται να γεμίσουν το στάδιο; (γέλια)
Άννα: Είναι μεγάλη τιμή για μένα που οι Last Drive δέχθηκαν να παίξουν στο Pulsar.
Βαγγέλης: Να πούμε πως του χρόνου το Pulsar θα κοιτάξει προς ένα ανάλογου βεληνεκούς όνομα; Χωρίς σε καμία περίπτωση να θέλω να μειώσω όλα τα υπόλοιπα ονόματα που έχουν εμφανισθεί στο Pulsar, γίνεται κάπως πιο «εμπορικό»;
Άννα: Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να έρθουν οι Social Waste ή οι Naxatras και γενικότερα υπάρχουν πολλά ονόματα που θα ήθελα να παίξουν στο φεστιβάλ αλλά είναι και θέμα τάιμινγκ. Έχουν ξεπηδήσει ένα σωρό αξιόλογα φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα και την εποχή του φεστιβάλ οι μπάντες κυρίως περιοδεύουν.
Βαγγέλης: Έχεις σκεφθεί να φέρεις κάποιο ξένο όνομα;
Άννα: Για την ώρα το budget δεν αντέχει αλλά εννοείται πως θα ήθελα.
Βαγγέλης: Ποιους θα ήθελες;
Άννα: Τον Nick Cave (γέλια). Τον Jim Sclavunos που τον είδα πρόσφατα στο Μπενάκη θα ήθελα να τον φέρω.
Βαγγέλης: Να τζαμάρει με κάποιον;
Άννα: Ναι! Να δημιουργήσουμε κάτι, βέβαια δεν ξέρω αν θα ήταν ο ίδιος ανοιχτός σε κάτι τέτοιο… Τους Dead Can Dance που πιστεύω είναι ιδανικό όνομα για την Σαμοθράκη αλλά βέβαια θα προτιμήσουν το Ηρώδειο και το Θέατρο Δάσους (γέλια). Επειδή η Σαμοθράκη έχει κάτι το μυστηριακό πιστεύω θα τους ταίριαζε πάρα πολύ.
Βαγγέλης: Τελικά μετά από τέσσερα Pulsar που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί και ένα πέμπτο που ετοιμάζεται, είναι αυτό που ονειρευόσουν; Οι στόχοι σου έχουν πραγματοποιηθεί;
Άννα: Κοίταξε, έχω διδαχθεί κάποια πράγματα .Έχω διδαχθεί ας πούμε πως δεν αρκεί να μου αρέσει εμένα ένα όνομα για να έρθει κόσμος να το δει, κακά τα ψέματα, πρέπει πχ να είναι κάπως γνωστό και στη Βόρεια Ελλάδα γιατί το κοινό είναι κυρίως από εκεί.
Βαγγέλης: Λογικό μου ακούγεται, είναι αρκετά μακριά η Σαμοθράκη. Οπότε ξεκίνησες πιο ρομαντικά και τώρα ενώ πλέον κοιτάς και τι θέλει ο κόσμος να δει περισσότερο.
Άννα: Ναι αν και αυτό δεν το ξέρεις πάντα…
Βαγγέλης: Ας πούμε πως φέτος το ξέρεις περισσότερο.
Άννα: Ισχύει και έτσι με καθοδηγούν τα πράγματα… Πάντως ο στόχος μου είναι και τα διαφορετικά ακούσματα.
Βαγγέλης: Πως βιώνεται το φεστιβάλ; Αν δεν κάνω λάθος υπάρχει και περιορισμός στην ώρα;
Άννα: Ναι γιατί ο χώρος είναι σε κατοικημένη περιοχή, παίζει ρόλο και η συγκοινωνία , τα μεσάνυχτα περνάει το τελευταίο λεωφορείο . Το φεστιβάλ έχει πολύ ένταση αλλά έχει και πολύ συγκίνηση . Μόνο και μόνο ότι συναντιόμαστε όλη η ομάδα , είναι σαν μια μικρή περιπέτεια κάθε φορά , βέβαια πολύ οργανωμένη μέχρι την τελευταία της λεπτομέρεια και πάντα όλα πάνε ρολόι. Αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν έχεις μια καλή ομάδα. Αξίζει να το ζήσει αυτό κανείς και τις τρεις μέρες, σε αυτόν τον χώρο οποίος είναι πανέμορφος. Μέσα σε ένα χώρο με οπωροφόρα, μια πολύ ιδιαίτερη σκηνή.
Βαγγέλης: Έχουν υπάρξει ή υπάρχουν προβλήματα στο χώρο ή στη διοργάνωση ;
Άννα: Δεν μπορώ να πω ότι αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερα προβλήματα και ότι έχει συμβεί το ελέγχουμε. Μια φορά είχαμε ένα πρόβλημα με την ύδρευση αλλά λύθηκε.
Βαγγέλης: Θα ήθελες να πεις κάτι στον κόσμο;
Άννα: Πιστεύω ότι αξίζει να έρθει κανείς, γιατί το να δεις αυτά τα τρία ονόματα και να ζήσεις αυτό το τριήμερο σε αυτόν τον χώρο με το Σάος, το βουνό της Σαμοθράκης, από πάνω είναι μαγευτικό.
Βαγγέλης: Πες μας τις τιμές των εισιτηρίων.
Άννα: Είναι 8€ η κάθε βραδιά, υπάρχει εισιτήριο ανέργων 6€ και υπάρχει και τριήμερο εισιτήριο στα 20€.

The Last Drive (photo: Monica Piotrowska)

Βαγγέλης: Υπάρχει κάποιου είδους merchandising του φεστιβάλ;
Άννα: Όχι στο φεστιβάλ υπάρχουν μόνο τα «πράγματα» των μουσικών. Αξίζει να έρθει κάποιος πάντως να ενισχύσει το φεστιβάλ, το οποίο είναι ένα φεστιβάλ όπως το λέει και η Χρυσίνη «χειροποίητο».
Βαγγέλης: Οπότε το Pulsar ξεκίνησε σαν ένα φεστιβάλ συναυλιών θα μπορούσαμε να το πούμε ή θες να είναι κάτι περισσότερο;
Άννα: Στο πρώτο Pulsar το 2014 εκτός από τα τρία λάιβ έγινε και μία παράσταση που την είχαμε ονομάσει με Τον Μανόλη Πολέντα «μια απρόβλεπτη συνάντηση» ο Μανόλης διάβαζε κάποια ποιήματα του χωρίς να ξέρουμε από πριν ποια, η Βάσω Ζήσου έπαιξε με το τσέλο της μια σουίτα του Μπαχ κι εγώ χόρευα με κίνηση πάνω στη μουσική, ουσιαστικά αυτοσχεδιάζοντας και οι τρεις. Επίσης στο πρώτο φεστιβάλ είχαμε και μία έκθεση φωτογραφίας του S Atom Heart ο οποίος είναι και καταπληκτικός φωτογράφος.
Αυτό είναι κάτι που θα ήθελα να το συνεχίσω δηλαδή να συναντιούνται κάποιοι δημιουργοί για πρώτη φορά πάνω στη σκηνή θέτοντας απλά κάποιες συνθήκες το τι θα συμβεί στη σκηνή όμως να βασίζετε στον αυτοσχεδιασμό. Στα επόμενα Pulsar θα ήθελα να συμπεριλάβω και χορό και θέατρο.
Επίσης από πέρυσι αποφάσισα να μπουν και οι κινηματογραφικές προβολές στο Pulsar. Ο χώρος περιλαμβάνει τις δύο μεγάλες μου αγάπες, την μουσική και τον κινηματογράφο και για αυτό αποφάσισα να ενταχθούν οι προβολές στο Pusar.
Βαγγέλης: Θες να πεις οι προβολές που κάνεις κάθε χρόνο στο εργοστάσιο πριν και μετά το Pulsar;
Άννα: Ναι, πλέον στο site του φεστιβάλ, www.pulsarfestivalgreece.com συμπεριλαμβάνονται και οι προβολές οι οποίες γίνονται όπως είπες πριν και μετά τις συναυλίες. Φέτος θα είναι από 24 Ιουλίου μέχρι και 8 Σεπτεμβρίου και το κενό θα είναι τις μέρες των συναυλιών και μια μέρα πριν και μια μέρα ,μετά, δηλαδή ουσιαστικά δεν θα γίνουν προβολές από τις 8 μέχρι και τις 12 Αυγούστου.
Βαγγέλης: Η διαδικασία με τις ταινίες πως γίνεται, τις επιλέγεις εσύ;
Άννα: Ναι εγώ τις επιλέγω.
Βαγγέλης: Είναι ταινίες που παίχτηκαν τον χειμώνα ή παλιότερες;
Άννα: Κυρίως ναι ή μπορεί να είναι και περσινές αλλά γενικότερα είναι νέες παραγωγές. Τις επιλέγω με βάση τα ευρωπαϊκά βραβεία τους κατά κύριο λόγο, Σαν Σεμπαστιάν, Βερολίνο, Βενετία, Κάννες κτλ αλλά τελευταία έρχονται και από την Αμερική κάποιες αξιόλογες παραγωγές. Τα προηγούμενα χρόνια στην κινηματογραφική λέσχη είχαμε κάνει και κάποια αφιερώματα στον Νίκο Νικολαΐδη. Πάντως το κοινό προτιμά να βλέπει νέες ταινίες στη Σαμοθράκη, ακόμα και αν τις έχει δει το χειμώνα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη ή αλλού αλλά θέλουν να τις δουν και στο συγκεκριμένο χώρο.
Βαγγέλης: Άρα παίζεις και κάποιες παλιότερες ταινίες.
Άννα: Αυτό είχε γίνει σε χειμερινές προβολές όταν ζούσα στην Σαμοθράκη, έζησα οκτώ χρόνια εκεί.
Βαγγέλης: Άννα εκτός του Pulsar με τι άλλο ασχολείσαι όσον αφορά τις τέχνες;
Άννα: Η ενασχόληση μου είναι ο χορός χωρίς να κάνω πολλά πράγματα όμως. Κάνω την έρευνα μου και αν προκύψει κάτι το πραγματοποιώ.
Βαγγέλης: Σε ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα, εύχομαι καλή επιτυχία σε όλα!
Άννα: Εγώ ευχαριστώ εσένα και το Merlins!!!