Τους Dead Dranks τους γνώρισα μέσα από τη μουσική τους, όταν τους είδα πρώτη φορά τον Μάη του 2015 στο Gagarin όπου και άνοιγαν τη συναυλία των Last Drive. Έκτοτε τους παρακολούθησα άλλες δυο φορές σε αυτοοργανωμένες συναυλίες αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους. Τους θεωρώ μια κατεξοχήν live μπάντα μιας και η μουσική τους είναι προορισμένη για τη παραγωγή αδρεναλίνης και ιδρώτα. Αυτό μπορεί κάποιος να το διαπιστώσει και από το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν πρόσφατα σε δική τους D.I.Y. παραγωγή. Ένας κλασικός punk rock δίσκος, γεμάτος από την ενέργεια και το feeling της σκηνής. Με λίγα λόγια, αγνό, σπιντάτο rock ‘n roll, που για να το περιγράψεις δεν χρειάζονται λεκτικοί μανιερισμοί και βαρύγδουπες ακαδημαϊκές φράσεις. 

Όλα αυτά θα έχετε την ευκαιρία να τα διαπιστώσετε σύντομα από κοντά στο A SEXY DRANK Χ-MAS PARTY που συνδιοργανώνουν το Merlin’s Music Box και η Unrest Productions   την Τρίτη 27 Δεκέμβρη στο ΙΛΙΟΝ plus (Κοδριγκτώνος 17 & Πατησίων), όπου μαζί με Dead Dranks συμμετέχουν άλλες δύο πολύ καλές μπάντες της ελληνικής underground σκηνής, οι Sexy Christians και οι Jet Black.

Με αφορμή τόσο τη κυκλοφορία του άλμπουμ των Dead Dranks, αλλά και της συμμετοχής τους στο live που προανέφερα, μια συνέντευξη μαζί τους ήταν ως φυσική συνέχεια προκειμένου να δοθεί ο ίδιος ο λόγος στην ίδια την μπάντα. 

 

- Για αρχή, θα μπορούσατε να μου πείτε κάποια βιογραφικά στοιχεία της μπάντας; Πότε και πού ξεκινήσατε; Πως αποφασίσατε να “βαφτιστείτε” Dead Dranks; Έχουν περάσει άλλα μέλη από τη σύνθεση της μπάντας μέχρι σήμερα; 

Η μπάντα ξεκίνησε στην Αθήνα το 2005 σαν τρίο με τον Αντώνη στο μπάσο, ο οποίος όμως πολύ σύντομα ανέλαβε το φυσικό του ρόλο σαν κιθαρίστας και με τον Πολύδωρο να εκτελεί χρέη μπασίστα. Από τότε μέχρι και σήμερα είμαστε μια τετραμελής μπάντα. Όσον αφορά στο όνομα της μπάντας θα πρέπει να ανατρέξω στα μαθητικά μου χρόνια, όπου μαζί με διάφορους φίλους κάναμε «αλητείες» και τα πρώτα μας μεθύσια. Χαριτολογώντας τότε είχα πει σε κάτι παιδιά ότι αν κάποτε έκανα συγκρότημα θα το ονόμαζα The Drunks! Στο τελικό όνομα The Dead Dranks κατέληξα όταν άκουσα από σπόντα ότι είναι μία έκφραση που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει κάποιον που είναι τελείως λιώμα και ενθουσιάστηκα. Το γράψαμε επίτηδες αναλφάβητα και έκτοτε έμεινε έτσι. Άλλα μέλη που κατά καιρούς πέρασαν από την μπάντα είναι ο Νίκος που έπαιζε στους Raintear, ο Άγγελος που παίζει στους Thriller και ο Πάνος. 

- Κάθε άνθρωπος έχει τις ρίζες του, οι οποίες δεν χαρακτηρίζονται κατ’ ανάγκη από την εθνική του καταγωγή. Θα θέλατε να μου πείτε ποιες είναι οι δικές σας μουσικές ρίζες;  

Οι μουσικές μας ρίζες προέρχονται από το χώρο του rock ’n’ roll. Παρότι σαν είδος μουσικής δεν είναι αλληλένδετο με την ελληνική κουλτούρα, είχαμε την τύχη να το ανακαλύψουμε σε σχετικά μικρή ηλικία και να κολλήσουμε, νιώθοντας ότι μας εξέφραζε σε όλες του τις εκφάνσεις, και ως μουσική και ως attitude. Φυσικά, τα πρώτα μας ακούσματα ήταν ό,τι έπεφτε στα χέρια μας από μεγαλύτερους σε ηλικία και από μπάντες που εκείνη την εποχή είχαν μεγάλη απήχηση και μπορούσες εύκολα να ακούσεις – από Τρύπες μέχρι Nirvana και Offspring. Λίγο αργότερα μπήκε στη ζωή μας το punk και μπάντες όπως οι Sex Pistols και οι Ramones, όπου φάγαμε μεγάλη σφαλιάρα, με τη θετική έννοια! 

- Τι ήταν αυτό που σας έκανε να παίξετε μουσική; 

Ουσιαστικά, όταν ακούσαμε τον ηλεκτρικό ήχο. Ήταν ένας νέος, ανεξερεύνητος και άκρως γοητευτικός κόσμος που άνοιξε μπροστά μας και από τότε τίποτα δεν ήταν ξανά το ίδιο. Μια δύναμη μας ωθούσε να νιώσουμε κι εμείς την ανατριχίλα αυτού του ήχου ακόμη πιο άμεσα, να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι παρόμοιο όπως οι ήρωές μας, ασχέτως με το πόσο καλά ή όχι το κάναμε αυτό. Έτσι, η δημιουργία μουσικής κατέληξε πολύ γρήγορα να είναι ζήτημα καθημερινής ανάγκης.

- Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το ντεμπούτο σας ομώνυμο άλμπουμ. Θα θέλατε να μου δώσετε μερικές πληροφορίες για αυτό; 

Είναι μια δουλειά που συνοψίζει όλη τη μέχρι τώρα πορεία μας ως μπάντα, καθώς περιέχει τραγούδια τα οποία δημιουργήσαμε από την πρώτη μέχρι και την πιο πρόσφατη περίοδο που διανύσαμε ως συγκρότημα. Περιέχει δεκατρία δικά μας τραγούδια και ένα 16σέλιδο booklet. H ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Artracks με ηχολήπτη και παραγωγό τον Αλέξη Μπόλπαση. Η όλη διαδικασία ξεκίνησε το 2013 και ολοκληρώθηκε το 2015. 

- Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε μέχρι να κυκλοφορήσει; 

Δυσκολίες υπήρξαν πάρα πολλές. Αρχικά, ήμασταν σε μία διαρκή αναζήτηση μελών. Από την πρώτη εποχή κιόλας, όταν η μπάντα υπήρχε ακόμα ως τρίο, μέχρι την τωρινή της σύνθεση, υπήρξαν αποχωρήσεις. Πιο ειδικά, δεν είχαμε ποτέ και για μακρά περίοδο σταθερό ντράμερ, γεγονός που αποσυντόνιζε την όλη φάση. Το αποτέλεσμα ήταν ότι αυτή η κατάσταση, συν τα οικονομικά προβλήματα που υπήρχαν, δε μας επέτρεψε να μπούμε στο στούντιο για την ηχογράφηση του υλικού. 

- Προσπαθήσατε να βρείτε κάποια εταιρία να κυκλοφορήσει τη δουλειά σας, ή είχατε προαποφασίσει να την κυκλοφορήσετε μόνοι σας; 

Αρχικά, προσπαθήσαμε να βρούμε μια εταιρία που θα μπορούσε να μας βγάλει το άλμπουμ σε βινύλιο. Ψάξαμε και τελικά πράγματι βρήκαμε. Δυστυχώς όμως, λόγω άτυχων συγκυριών, η συνεργασία μας δεν ευδοκίμησε. Αυτό,  πέρα από την ακύρωση της κυκλοφορίας, του δίσκου, είχε σαν αποτέλεσμα και μια αργοπορία σχεδόν ενός χρόνου. Με αυτά τα δεδομένα αποφασίσαμε ότι αν θέλεις να κάνεις κάτι σωστά καλύτερα να το κάνεις μόνος σου, όπως και τελικά έγινε.

- Σημαίνει κάτι ιδιαίτερο η πρακτική του D.I.Y. για εσάς; 'Η ήταν μία λύση «ανάγκης» προκειμένου να κυκλοφορήσετε το άλμπουμ; 

Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, για οικονομικούς κυρίως λόγους θέλαμε πραγματικά να βρεθεί κάποια εταιρία για να κυκλοφορήσει το άλμπουμ. Όμως, το ότι αυτό δεν συνέβη και ότι τελικά ζοριστήκαμε κι άλλο μέχρι να καταφέρουμε να το κυκλοφορήσουμε μόνοι μας ήταν μια απόφαση που είχε πολλά θετικά, όπως η δυνατότητα να το διαθέτουμε σε προσιτή τιμή, κάνοντάς το ακόμη πιο προσβάσιμο στον κόσμο που ενδιαφέρεται να το αποκτήσει. Γενικά στηρίζουμε τις D.I.Y. πρακτικές και δράσεις, καθώς και οτιδήποτε έχει να κάνει με την ελευθερία της έκφρασης, προώθησης και διαχείρισης ενός έργου από την πλευρά του δημιουργού του. Αυτό το δείχνουμε έμπρακτα με τη συμμετοχή μας σε D.I.Y. συναυλίες σαν μπάντα αλλά και ατομικά, με την παρουσία μας και τη στήριξή μας σε D.I.Y. δουλειές άλλων δημιουργών. 

- Η ακρόαση του δίσκου μου έδωσε την αίσθηση ότι μουσικά ακροβατεί μεταξύ του κλασικού 70's Αμερικάνικου punk και της αυστραλέζικης underground rock ’n’ roll σκηνής.  Εσείς πως θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας, αν μπορούμε να τη κατατάξουμε κάτω από κάποια συγκεκριμένη ταμπέλα; 

Την ίδια ακριβώς αίσθηση έχουμε κι εμείς ακούγοντας το άλμπουμ πλέον ως ακροατές. Αν έπρεπε να βάλουμε οπωσδήποτε κάποια ταμπέλα, τότε θα λέγαμε ότι παίζουμε γκαζωμένο rock ’n’ roll. 

- Τα τελευταία εφτά χρόνια το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που κατοικούν εντός του ελληνικού κράτους έχουμε στη κυριολεξία ισοπεδωθεί από την διαρκή οικονομική επίθεση που δεχόμαστε από τη κυριαρχία των λίγων. Σε αντίθεση με την οικονομική αλλά κυρίως την πολιτιστική σπάνη που έχει απλωθεί σαν πανούκλα, βλέπουμε μία εκρηκτική και ταυτόχρονα πολύ ποιοτική άνθηση στην underground rock ’n’ roll σκηνή - και όχι μόνο - με μπάντες οι οποίες άνετα θα στέκονταν εκτός συνόρων. Σε ποιους παράγοντες πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό το ποιοτικό άλμα της σκηνής; 

Πρώτα απ’ όλα να πούμε ότι συμφωνούμε απόλυτα σε όσα είπες και ναι, όντως, οι μπάντες του underground σήμερα έχουν ανεβάσει πολύ τον πήχη της μουσικής, και όχι μόνο, ποιότητας. Ίσως σε αυτό να συνέβαλε το γεγονός ότι ζούμε πλέον σε μία εποχή όπου είναι εύκολη η πρόσβαση των μουσικών ερεθισμάτων που έχουμε όλοι μας, όπως π.χ. ότι πλέον μπορείς να ακούσεις άπειρη μουσική με μεγάλη ευκολία μέσω του διαδικτύου με αποτέλεσμα να αυξάνονται αρκετά και οι προσλαμβάνουσες που έχεις. Σε σύγκριση με το παρελθόν που τα αντίστοιχα παιδιά περίμεναν να πέσει στα χέρια τους κάποια κασέτα ή βινύλιο για να ακούσουν κάτι διαφορετικό ή ενδιαφέρον, όλα είναι πιο εύκολα. Επίσης, ιστορικά, σε περιόδους οποιασδήποτε μορφής κρίσης πάντα υπήρχε μια άνθιση της δημιουργίας ως μορφή έκφρασης έντονων συναισθημάτων ή αντίδρασης. Αρκεί να ανατρέξουμε στην Αγγλία την εποχή της οικονομικής και πολιτιστικής κρίσης που οδήγησε στην έκρηξη του punk. 

 -  Όταν ξεκινούσατε πως φανταζόσασταν την πορεία σας; Είχατε κάποια όνειρα ή απλά θέλατε να παίζετε μουσική και ό,τι κάτσει; 

Ο μόνος λόγος που το ξεκινήσαμε όλο αυτό ήταν μόνο και μόνο επειδή θέλαμε να παίξουμε και τίποτε άλλο. Με την πάροδο του χρόνου, βέβαια, δε σου κρύβουμε ότι ένα από τα κρυφά μας όνειρα ήταν να καταφέρουμε να βγάλουμε τα δικά μας τραγούδια σε απτή μορφή ώστε να μπορούν να φτάσουν στα αυτιά ανθρώπων που ίσως εκφράζονταν και οι ίδιοι μέσω αυτών, όπως και το να μοιραζόμαστε τη σκηνή με καλλιτέχνες που θαυμάζουμε και μας έχουν επηρεάσει μουσικά αλλά και σαν προσωπικότητες. Νιώθουμε ότι μέχρι στιγμής σταθήκαμε τυχεροί και αρκετά από όσα φαντασιωθήκαμε έγιναν πραγματικότητα.

-  Τι σημαίνει για εσάς η μουσική; 

Η μουσική είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία και ο κύριος τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων μας. Είναι η απόδραση από την άγρια καθημερινότητα που ζούμε όλοι μας. Είναι εικόνες που βλέπεις μέσω του μυαλού σου και όχι μέσα από τα μάτια σου. Είναι ο φίλος που βρίσκεται πάντα στη δύσκολη στιγμή για να σε παρηγορήσει και στη χαρά για να χαρεί μαζί σου. Είναι το αποτύπωμα στιγμών που έζησες.

 -  Ας ξαναγυρίσω λίγο στο άλμπουμ σας. Θα θέλατε να μου πείτε ο καθένας σας ποιο κομμάτι από τον δίσκο ξεχωρίζει; Ποιο είναι το αγαπημένο του και γιατί; 

Πολύδωρος: To “Alright”, γκάζι, νεύρο και στίχοι που μιλάνε

Σωτήρης:  To “Haunted Love” γιατί το εμπνεύστηκα μετά από ένα πολύ τρομακτικό όνειρο που είδα.

Αντώνης: “Rejected”, όλοι έχουμε βρεθεί κάποτε στην κατάσταση που περιγράφει.

Άκης: “The World Now” – «united we can stand!» 

- Σαν Dead Dranks κάνετε σχέδια για το μέλλον; 

Τα σχέδια που θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουμε στο μυαλό μας τη δεδομένη στιγμή είναι να δώσουμε πολλά live στην Αθήνα αλλά και στην επαρχία καθώς θεωρούμε ότι κατά βάση είμαστε μία live μπάντα, όπως και το να ξαναμπούμε σύντομα στο στούντιο για την ηχογράφηση του δεύτερου δίσκου αφού υπάρχει αρκετό και δουλεμένο νέο υλικό.

 -  Η τελευταία ερώτηση δεν είναι ακριβώς ερώτηση. Θέλετε να πείτε κάτι για οποιοδήποτε πράγμα, κατάσταση, άποψη και θέση θέλετε; 

Στηρίξτε όσο μπορείτε και δείξτε την έμπρακτη αγάπη σας σε όλους τους ανθρώπους γύρω μας που δοκιμάζονται αυτή τη δύσκολη περίοδο. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Τα λέμε εκεί έξω. 

Σας ευχαριστώ πολύ και σας εύχομαι να συνεχίσετε να κάνετε πάντα αυτό που πραγματικά γουστάρετε όσο δύσκολο και αν φαίνεται.

 

 https://www.facebook.com/thedeaddranksofficial/