Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Αγνοώντας πλήρως αρκετά από αυτά τα νέα παιδιά που απαρτίζουν την νέα σκηνή της jazz της Μεγάλης Βρετανίας, έψαξα να βρω τρόπους για να ακούσω δουλειές τους και να διαπιστώσω περί τίνος πρόκειται. Σκέφτηκα λοιπόν να βρίσκω ένα άτομο και να ακολουθώ τους ανθρώπους με τους οποίους έχει συνεργαστεί.

EMMA-JEAN THACKRAY

Ξεκίνησα από ένα μεγάλο ταλέντο αυτής της σκηνής, την Λονδρέζα Emma-Jean Thackray. Η νεαρή Thackray δεν περιορίζεται στην τρομπέτα, αλλά επεκτείνεται στη σύνθεση, την παραγωγή, είναι πολυοργανίστρια, τραγουδίστρια, έχει δικό της συγκρότημα που λέγονται Walrus και είναι DJ στον Worldwide FM, έναν διαδικτυακό σταθμό για underground μουσική, κουλτούρα και ιστορίες από όλο τον κόσμο. Είναι επιπλέον ιδιοκτήτρια της δισκογραφικής εταιρίας Movementt η οποία συνδέεται με την θρυλική Warp Records, και δημιουργήθηκε από την Thackray τόσο για να παρουσιάζει την δική της μουσική, όσο και να κυκλοφορήσει νέα ταλέντα από τον ευρύτερο χώρο της jazz και τις μουσικές με τις οποίες η ίδια ασχολείται. Πάνω που η κοπέλα είχε μαζέψει τα πράγματά της για να πάει να παίξει στο SXSW, έκατσε ο κορονοϊός και ακυρώθηκαν όλα.

Έβαλα να ακούσω το Lay Lines που κυκλοφόρησε το 2018 και είναι το μοναδικό ολοκληρωμένο άλμπουμ της μέχρι αυτή την στιγμή.

Αν και είναι γνωστή στους jazz κύκλους του Λονδίνου, παίζοντας με την Nubya Garcia (τσέκαρε το πρώτο μέρος αυτού του αφιερώματος) και τους Ezra Collective, και από τις εμφανίσεις της στο Total Refreshment Center με την μπάντα της, η Thackray μεγάλωσε στη βόρεια Αγγλία – για την ακρίβεια στο Γιορκσάιρ, όπου μυήθηκε στην τοπική κουλτούρα της ορχήστρας πνευστών. Από τότε μέχρι σήμερα έχει φτάσει να παίζει με την Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου και να παρουσιάζει μια ραδιοφωνική εκπομπή στον Worldwide FM του Gilles Peterson.

Βάζω να ακούσω το νέο ΕΡ της “Rain Dance” που κυκλοφόρησε μέσω της Movementt στις 6 Μαρτίου 2020. Πρόκειται για ένα οκτάλεπτο τραγούδι, αλλά από την μέση και μετά ο Dougal Taylor που παίζει τύμπανα αρχίζει να παίζει breakebeat, περνώντας από την υπνωτική αρχή του σε ένα ξέφρενο ξέσπασμα. 

VELS TRIO

«Ποίος είναι όμως ο Dougal Taylor; Ωραίος ντράμερ, πάντως», αναρωτιέμαι, και ψάχνοντας διαπιστώνω ότι είναι μέλος των Vels Trio, ενός σχήματος από το Μπράιτον που ξεκίνησε ως progressive και κατέληξε να παίζει σε jazz συναυλίες στο Λονδίνο. Εκτός από τον Dougal Taylor, τους Vels Trio συμπληρώνουν οι Jack Stephenson-Oliver στα πλήκτρα και ο Cameron Dawson στο μπάσο, ενώ το 2017 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Yellow Ochre με επιρροές από Soft Machine, Caravan, Robert Glasper, Thundercat, The Doors, Miles Davis, Herbie Hancock, και Austin Peralta Trio.

Τους βρίσκω στο YouTube να παίζουν ζωντανά στο Brownswood Basement του Worldwide FM. Είναι ωραίοι!

 

CHICAGO X LONDON MIXTAPE

Επιστρέφω στην Emma-Jean Thackray και διαπιστώνω ότι έχει παίξει στο άλμπουμ Where We Come From (Chicago X London Mixtape) του Makaya McCraven. Ο Makaya McCraven είναι ένας Αμερικάνος ντράμερ και παραγωγός που φτιάχνει και μουσικά κολάζ. Έχει μια εκτενή δισκογραφία, και το πρωτοποριακό του άλμπουμ In the Moment που κυκλοφόρησε το 2015, τον τοποθέτησε ανάμεσα στους πρωτοπόρους της τζαζ, αλλά και σε ένα εξειδικευμένο είδος παραγωγών που καταφέρνουν να θολώνουν τα όρια ανάμεσα στην jazz και την ηλεκτρονική μουσική.

Δεν θα επεκταθώ στον McCraven μιας και δεν είναι Βρετανός, οπότε θα επιστρέψω στο θέμα μας που έχει να κάνει με το άλμπουμ του Where We Come From (Chicago X London Mixtape) που κυκλοφόρησε πριν δύο χρόνια, και στο οποίο είχε καλέσει Βρετανούς μουσικούς να ανέβουν μαζί του στην σκηνή του Total Refreshment Centre για να αυτοσχεδιάσουν. Το διήμερο αυτό ονομάστηκε ChicagoxLondon Showcase και από την σκηνή πέρασαν πάνω από είκοσι μουσικοί, ανάμεσά τους η Emma-Jean Thackray (τρομπέτα), ο Theon Cross (τούμπα), ο Joe Armon-Jones (πλήκτρα), η Nubya Garcia (σαξόφωνο), ο Kamaal Williams (πλήκτρα) και ο Soweto Kinch (σαξόφωνο και φωνητικά).

Στο βίντεο που βρίσκω, ο McCraven περιγράφει την μαγεία του αυτοσχεδιασμού: «Νομίζω ότι υπάρχει κάτι πολύ ιδιαίτερο την στιγμή της αποκάλυψης, όταν τζαμάρεις και κάθε μουσικός προσπαθεί να καταλάβει τι έχει ο άλλος στο μυαλό του, τι θα κάνει στη συνέχεια, και τότε όλο και κάτι μπορεί να συμβεί και… χμ… όλοι μαζί, όλοι στο ίδιο σημείο… Και αυτό που συμβαίνει είναι κάτι μοναδικό, είναι ακριβώς αυτό που πρέπει. Είναι που προσπαθείς να βρεις αυτές τις στιγμές, αυτή την ιδιαιτερότητα, και να την συνεχίσεις». 

EZRA COLLECTIVE

Πιάνω λοιπόν έναν από τους μουσικούς που έπαιξαν εκείνα τα δύο βράδια μαζί του, τον Joe Armon-Jones των Ezra Collective, ένα συγκρότημα πέντε φίλων από το Λονδίνο, οι οποίοι παίζουν afrobeat, latin, hip-hop, και κάνουν sold-out περιοδείες στην Μεγάλη Βρετανία.

Έχουν παίξει ακόμα και στο πάρτι γενεθλίων του Quincy Jones όταν περιόδευσαν τις ΗΠΑ και μόλις πέρσι κυκλοφόρησαν το άλμπουμ You Can't Steal My Joy με τους Kokoroko (τσέκαρε το πρώτο μέρος του αφιερώματος) να συμμετέχουν στο τελευταίο τραγούδι του δίσκου. Την δισκογραφία τους συμπληρώνουν τρία ΕΡ.

Τους είχα πρωτοανακαλύψει στην συλλογή We Out Here για την οποία επίσης είχα γράψει στο πρώτο μέρος αυτού του αφιερώματος.

Τα μέλη των Ezra Collective — ο ντράμερ Femi Koleoso, ο μπασίστας TJ Koleoso, ο πληκτράς Joe Armon-Jones, ο τρομπετίστας Dylan Jones και ο σαξοφωνίστας James Mollison συναντήθηκαν πριν οκτώ χρόνια στο jazz πρόγραμμα για νέους Tomorrow's Warriors και λίγο αργότερα δημιούργησαν το συγκρότημα. Νάτο λοιπόν ξανά το Tomorrow’s Warriors και δεν είναι παράξενο που στην σκηνή αυτή, όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και λίγο-πολύ κάπου βρίσκονται και τζαμάρουν, όπως θα έπρεπε να γίνεται σε κάθε υγιή μουσική σκηνή… 

THEON CROSS

Επιλέγω έναν άλλον μουσικό από αυτούς που έπαιξαν με τον McCraven, τον 27άχρονο Theon Cross, τον οποίον τον είχαν γράψει οι γονείς του, όταν ήταν μικρός, σε ένα σχολείο του Νότιου Λονδίνου για να μάθει να παίζει πνευστά κι εκείνος ξεκίνησε από το τρομπόνι αλλά όταν μεγάλωσε και μπορούσε να την κουβαλήσει άρχισε να παίζει τούμπα. Σήμερα είναι ένας διακεκριμένος τρομπονίστας στην σκηνή και με την τούμπα του έχει παίξει σε μερικούς πολύ ενδιαφέροντες jazz δίσκους όπως το Rye Lane Shuffle του Moses Boyd, σε δύο άλμπουμ των Sons of Kemet, και φυσικά και στο δικό του EP του 2015 “Aspirations”.

Έχει επίσης συνεργαστεί με μουσικούς όπως οι Jon Batiste & Stay Human (η μπάντα που παίζει στο The Late Show with Stephen Colbert), τον Αμερικάνο ράπερ Pharoe Monch, τη Βρετανίδα τραγουδίστρια Emile Sande και τον Βρετανό ράπερ Kano.

Αν και σήμερα είναι πιο πιθανό να δεις κάποιον που παίζει τούμπα σε μια μπάντα παρελάσεων παρά σε ένα jazz συγκρότημα, ο Cross μας θυμίζει ότι «η τούμπα ήταν στην πραγματικότητα το πρώτο μπάσο στην jazz. Όταν παλιότερα ηχογραφούσαν για γραμμόφωνα, η τούμπα ήταν το μόνο μπάσο όργανο αρκετά δυνατό ώστε να ηχογραφηθεί και γι' αυτό τη χρησιμοποιούσαν αντί του μπάσου. Ήταν στην πρώτη γραμμή της μάχης από την αρχή".

Ο Theon αποδίδει μεγάλο μέρος της επιτυχίας του στους καλούς δασκάλους μουσικής στο σχολείο και στα ελεύθερα εργαστήρια του Λονδίνου, τα οποία υποστηρίζονταν από την φθίνουσα πλέον κρατική επιχορήγηση για τις τέχνες. Ως έφηβος έπαιξε με την Kinetika Bloco, μια νεανική ομάδα παραστάσεων που διοργανώνει ένα θερινό σχολείο στο Southbank Centre. "Παίζαμε στο καρναβάλι του Notting Hill ή στο φεστιβάλ του Τάμεση και παρελαύναμε για ώρες", θυμάται. Αυτό τον προετοίμασε για τις φρενήρεις ζωντανές παραστάσεις των Sons of Kemet, όπου παίζει "έντονα με δυο ντράμερ για μιάμιση ώρα, πράγμα που απαιτεί φοβερή αντοχή".

Τον βρίσκω σε ένα βίντεο να παίζει ζωντανά με την πανταχού παρούσα Nubya Garcia και τον ντράμερ Moses Boyd. 

MOSES BOYD

Αποφάσισα πως ο Moses Boyd θα είναι ο τελευταίος μουσικός με τον οποίο θα ασχοληθώ σήμερα και έβαλα να ακούσω το δικό του Stranger Than Fiction. Είναι ένας 28άχρονος ντράμερ από το Νοτιοανατολικό Λονδίνο που ανακατεύει jazz ρυθμούς με ηλεκτρονικούς ήχους. To 2020 κυκλοφόρησε καινούργιο άλμπουμ με τίτλο Dark Matter. Αρχικά αναδείχθηκε με τους Binker and Moses, το ντουέτο που είχε με τον σαξοφωνίστα Binker Golding αλλά έχει παίξει R & B με τον Sampha, λάτιν ρυθμούς με τον Βραζιλιάνο Ed Motta, τύμπανα στο reggae-jazz άλμπουμ της Zara McFarlane Arise και με πολλούς άλλους. Περιόδευε με τον Soweto Kinch μέχρι που συνάντησε τον Gilles Peterson και βρήκε τον δρόμο του.

«Βλέποντας πώς ο Gilles χρησιμοποίησε την jazz στην κουλτούρα των κλαμπ, άρχισα να συνδέω τις τελίτσες και έτσι πείστηκα ότι τελικά υπάρχει μια θέση για τη μουσική που ακούω μέσα στο κεφάλι μου», λέει και συμπληρώνει: "Γιατί πρέπει να ξέρετε ότι είναι εύκολο να απογοητευτείς και να πεις ίσως υπάρχω μόνο εγώ, ίσως βρίσκομαι σε λάθος χώρα, ίσως είμαι κάποιος εξωγήινος που κάποιος τον φύτεψε εδώ. Αλλά σταδιακά άρχισε να δένει το πράγμα".

Ο Boyd κυκλοφόρησε το Rye Lane Shuffle σε δωδεκάιτσο με την δική του δισκογραφική εταιρία που ονομάζεται Exodus το 2016 και όπως όλα δείχνουν έχει καταφέρει να κάνει αρκετά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.

 

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΕΔΩ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΕΔΩ

 

 

BLOG και ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ MIΧΑΛΗ ΠΟΥΓΟΥΝΑ:

https://tribe4mian.wordpress.com/

https://newzerogod.com/home

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΟΥΓΟΥΝΑ στο Blackout Radio Show...