Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος
Μανιώδης συλλέκτης έργων τέχνης, με ιδιαίτερη προτίμηση στους Ρώσους κονστρουκτιβιστές, την αφρικανική «πρωτόγονη» τέχνη και τους ζωγράφους της Άπω Ανατολής, ο Ray Manzarek προτού βρεθεί να διαμένει στο ίδιο δωμάτιο με τον Jim Morrison και με την γυναίκα του Dorothy Aiko Fujikawa, μεγάλωσε στο Chicago τη δεκαετίας του ‘50 όταν τα blues κυριαρχούσαν στα αμερικανικά ραδιόφωνα και τα μικρά clubs. Μουσικές που θα επηρέαζαν το παίξιμό του στα keyboards, όπως τα ακούσαμε με τους Doors κι έπειτα από το τέλος αυτών με διάφορα μουσικά projects που θα σχημάτιζε ή στα οποία θα συμμετείχε.
«Ήθελα να περάσω το άρωμα του Muddy Waters, του Howlin’ Wolf, του John Lee Hooker και όλων των μεγάλων καλλιτεχνών των blues. Να διοχετεύσω στον ήχο μου στοιχεία κλασικής μουσικής, γι’ αυτό μελετούσα έργα για πιάνο του Bach, συνθέσεις του Stravinski και γενικότερα όλα τα θραύσματα παραφροσύνης και δύναμης της ρωσικής σχολής. Λάτρευα τους ήχους που έβγαιναν από τα χείλη του Miles Davis και του John Coltrane, καθώς κι από τα δάκτυλα του Bill Evans στο πιάνο. Ανακάτεψα όλα αυτά τα ερεθίσματα και αρώματα, ώστε να βγει ο αναγνωρίσιμος ήχος από το δικό μου keyboard».
Το ξεκίνημα όμως του Ray Manzarek έμελλε να γίνει πάνω από μισό αιώνα πριν, πίσω από τα πλήκτρα και μπροστά από το μικρόφωνο. Βρισκόμαστε πενήντα οκτώ χρόνια πίσω και στην Πόλη των Αγγέλων μια πεντάδα νεαρών - τα κύρια μέλη της οποίας ήταν δύο αδέρφια - ανέβαινε στις μικρές σκηνές του Los Angeles ξεσηκώνοντας τις κορασίδες και τους άρρενες, παίζοντας κυρίως διασκευές γκαράζ και μπλουζ τραγουδιών της εποχής. Το συγκρότημα αποτελούνταν από τους αδερφούς Manczarek, Rick και Jim, στο όργανο και στη φυσαρμόνικα αντίστοιχα, τον Patrick Stonier στο σαξόφωνο, τον Roland Biscaluz στο μπάσο και τον Vince Thomas στα ντραμς. Μια χρονιά αργότερα ήρθε να προστεθεί στην μπάντα ο τρίτος και νεότερος αδερφός Manczarek, με το πλήρες του όνομα να είναι Raymond Daniel Manczarek. Η δουλειά του νεαρού Raymond ήταν να παίζει τα πλήκτρα και να τραγουδά τις διασκευές που ξεσήκωναν τη νεολαία καθώς και τα δύο-τρία δικά τους κομμάτια που είχε συνθέσει η πεντάδα. Εκείνο το μουσικό όχημα είχε το όνομα, Rick & the Ravens και ο Raymond Daniel Manczarek, λόγω των ουρλιαχτών που έκανε σε κύρια σημεία των συνθέσεων και κυρίως σε τραγούδια των Smokey Robinson και Willie Dixon, αποκόμισε το παρατσούκλι Screamin’ Ray Daniels, χτίζοντας ένα σχετικό όνομα στη μουσική πιάτσα με την εκρηκτική ερμηνεία του. Η χρονιά γράφει 1965, ο Ray συγκατοικεί με την Dorothy, παρακολουθεί μαθήματα σχεδίου στο Πανεπιστήμιο UCLA, συναντιέται και γνωρίζεται καθοριστικά με τον Morrison ενώ συνεχίζει τα live με την μπάντα. Οι εμφανίσεις των Rick & the Ravens γνωρίζουν μια σχετική επιτυχία και σε συνάρτηση με την ιδιαίτερη φωνή του Raymond επιτρέπουν στο συγκρότημα να μπει στα στούντιο της Aura Records και να ηχογραφήσει τα τρία πρώτα του σαρανταπεντάρια, που θα ήταν και τα τελευταία τους! Soul Train / Geraldine το παρθενικό τους, Henrietta / Just For You το δεύτερό τους και Big Bucket “T” / Rampage το στερνό τους, με τις ετικέτες των singles να γράφουν πως το πλήρες όνομα της μπάντας ήταν Ray Daniels feat. Rick & the Ravens και με τον Manczarek να ‘χει πάρει εμφανώς τα ηνία της μπάντας ως μπροστάρης της.
Το καθοριστικό συμβάν, που θα άλλαζε και τον ρουν της παγκόσμιας μουσικής ιστορίας, έμελλε να συμβεί σε μια από τις ζωντανές εμφανίσεις των Rick & the Ravens και παράλληλα θα διαμόρφωνε την αλλαγή της πορείας του συγκροτήματος μια για πάντα. Ο Manczarek σε εκείνο το live εντοπίζει κάτω στο κοινό τον Jim Morrison και τον προτρέπει να ανεβεί στη σκηνή μαζί του ώστε να τραγουδήσει μια διασκευή στο "Louie Louie". Ο άγνωστος τότε Morrison ερμηνεύει τη σύνθεση του Richard Berry με μοναδικό πάθος και μια καθηλωτική ερμηνεία που αναγκάζει τον Manczarek να τον προσκαλέσει ώστε να γίνει μόνιμο μέλος του συγκροτήματος. Οι καινούργιοι Rick & the Ravens με την προσθήκη του John Densmore στα τύμπανα, κάποια Patricia Sullivan στο μπάσο και τα τρία αδέρφια Manzarek -ενώ πια όλοι είχαν αφαιρέσει το c από τα επίθετά τους- ξαναμπαίνουν στο στούντιο ηχογραφώντας τα “Go Insane”, “Moonlight Drive”, “Summer’s Almost Gone”, “End of the Night”, “Hello I Love You”, και “My Eyes Have Seen You”. Οι δύο μεγαλύτεροι αδερφοί Manzarek δυσανασχετούν με τις εκτελέσεις των καινούργιων τραγουδιών βρίσκοντάς τα, μυστηριωδώς σκοτεινά και στοιχειωμένα από την ερμηνεία του ξενιστή τραγουδιστή. Οι Rick & the Ravens, όμως, ανήκουν δικαιωματικά στον νεότερο αδερφό Ray, που επιβάλλει πράγματα και καταστάσεις. Τα μεγάλα αδέρφια θα αποχωρήσουν απογοητευμένα από το συγκρότημα για να χαθούν στη λήθη, το ίδιο και η Patricia, που το μπάσο της αντικαταστάθηκε από το νέο «παιχνίδι» του Ray, ένα Fender Rhodes Piano Bass. Στο line up θα έρθει να προστεθεί ο κιθαρίστας Robby Krieger και η ιστορία του rock n roll με τη βοήθεια των μεγάλων συγγραφέων William Blake και Aldous Huxley, θα γράψει άλλα κεφάλαια, πιο μεγάλα και πιο σημαντικά που θα ξεσηκώνουν και θα σκοτεινιάζουν για πολλές δεκαετίες, ακόμα, νεανίες και μη.
Την ιστορία, όμως, από δω και πέρα σίγουρα την ξέρετε όλοι σας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ/ΑΚΟΥΣΤΕ/ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Merlin's Κουίζ: Ποιο ήταν το πρώτο τραγούδι που τραγούδησε επί σκηνής ο Jim Morrison;
Jim Morrison: Αυτο-συνέντευξη...
Παρακολουθείστε το ντοκιμαντέρ του Tom Dicillο "When You're Strange" (2009)
Οι Doors του 21ου αιώνα στα θέατρο του Λυκαβηττού στις 22 Ιουλίου 2004 (audio)
ΤΑ BLOGS TOY ΓΙΑΝΝΗ ΖΕΛΙΑΝΑΙΟΥ
https://aroundbukowski.blogspot.com/
http://yianniszelianaios.blogspot.com/
Γιάννης Ζελιαναίος
Γεννήθηκε το 1978. Εργάζεται στην Στέγη Bibliotheque. Συνεργάζεται με το Merlin’s Music Box. Βάζει μουσική στο Closer. Κυκλοφορεί τις φανζινατες εκδοσεις συλλεκτικου παραλογισμου ΚΑΖΑΝΑΚΙ. Έχει βγάλει πέντε ποιητικές συλλογές. Πιστεύει πως το φαΐ των θεών είναι τα μακαρόνια και του αρέσει το ρήμα βοτκάρω.
Γιάννης Ζελιαναίος
Γεννήθηκε το 1978. Εργάζεται στην Στέγη Bibliotheque. Συνεργάζεται με το Merlin’s Music Box. Βάζει μουσική στο Closer. Κυκλοφορεί τις φανζινατες εκδοσεις συλλεκτικου παραλογισμου ΚΑΖΑΝΑΚΙ. Έχει βγάλει πέντε ποιητικές συλλογές. Πιστεύει πως το φαΐ των θεών είναι τα μακαρόνια και του αρέσει το ρήμα βοτκάρω.
Γιάννης Ζελιαναίος
Γεννήθηκε το 1978. Εργάζεται στην Στέγη Bibliotheque. Συνεργάζεται με το Merlin’s Music Box. Βάζει μουσική στο Closer. Κυκλοφορεί τις φανζινατες εκδοσεις συλλεκτικου παραλογισμου ΚΑΖΑΝΑΚΙ. Έχει βγάλει πέντε ποιητικές συλλογές. Πιστεύει πως το φαΐ των θεών είναι τα μακαρόνια και του αρέσει το ρήμα βοτκάρω.
