Γράφει ο Γιώργος Τσέκας
Δεν θέλω να θυμάμαι το πρωινό ξύπνημα. Κάθε μέρα στις πέντε το πρωί. Σαν καλοκουρδισμένη μηχανή. Να σηκώνομαι πριν το ξυπνητήρι. Να πετάγομαι από το κρεβάτι γεμάτος όρεξη, με νεύρο. Είτε ήμουν πεθαμένος από την κούραση, είτε άυπνος από τις σκοτούρες, είτε νηστικός, είτε γεμάτος μώλωπες από την μπατσαρία που με τουλούμιασε στην πορεία και με άφησε μόλις τους επιτέθηκαν οι σύντροφοι και με λευτέρωσαν. Δεν θέλω να θυμάμαι πως κάθε πρωί βουρτσίζω τα δόντια και κατουράω ταυτόχρονα για να ξεκλέψω ένα λεπτό και να ρουφήξω μια γουλιά καφέ με το τσιγάρο για να μην αργήσω στη φάμπρικα. Δεν θέλω να θυμάμαι πως πάω να κάνω μια δουλειά που σιχαίνομαι για να βγάλει χρήματα ένας αχρείος, ένας κρετίνος που μας φέρεται σαν σκουπίδια. Δεν θέλω να θυμάμαι πως οι περισσότεροι συνάδελφοι μου τον ζηλεύουν και θα σκοτώνανε για να είναι στη θέση του. Δεν θέλω να θυμάμαι πως δεν μου φτάνει ο μισθός για το νοίκι. Δεν θέλω να θυμάμαι τις λευκές νύχτες.
Δεν θέλω να θυμάμαι το πρώτο μου τσιγάρο, το πρώτο μου φιλί την πρώτη φορά που έκανα πρέζα. Δεν θέλω να θυμάμαι το πιάνο στο μόνιμα κλειδωμένο και υγρό σαλόνι του σπίτι της γιαγιάς μου. Δεν θέλω να θυμάμαι το κλεμμένο πράσινο ποδήλατο και τις βόλτες στο Φάληρο με τις αδερφές μου. Δεν θέλω να θυμάμαι τα βροχερά μεσημέρια με τον γέρο μου στο γήπεδο με το τρανζίστορ στη διαπασών. Δεν θέλω να θυμάμαι το σεργιάνι στο Μοναστηράκι για κανένα μεταχειρισμένο βινύλιο και το άραγμα στο προποτζίδικο απέναντι από το Τέλη. Δεν θέλω να θυμάμαι την μυρωδιά από το γιασεμί στην Νέα Σμύρνη όταν πηγαίναμε για μπάσκετ στους Αρμένηδες. Δεν θέλω να θυμάμαι τον ήχο του τρένου στο Ηλεκτρικό. Δεν θέλω να θυμάμαι τα κίτρινα τούβλα στην οικοδομή της Ρένας. Δεν θέλω να θυμάμαι την Ρένα, τον Χρήστο και τον Δημήτρη. Δεν θέλω να θυμάμαι την διαφήμιση στην ασπρόμαυρη τηλεόραση από τα τζιν της Lee Cooper και το ενοχλητικό σφύριγμα από τα κορίτσια που γύριζαν με νάζι το βλέμμα στην κάμερα και χτυπούσαν τις κωλότσεπες με μπρίο. Δεν θέλω να θυμάμαι που το καλοκαίρι του ’86 κοιμόμουνα με μια μπάλα ποδοσφαίρου αγκαλιά για να γίνω σαν τον Μαραντόνα και το επόμενο καλοκαίρι με μια του μπάσκετ για να γίνω Γκάλης. Δεν θέλω να θυμάμαι το καρδιοχτύπι στο Πολυτεχνείο το 1993 και την καμένη σημαία δυο χρόνια μετά. Δεν θέλω να θυμάμαι την ήττα. Δεν θέλω να θυμάμαι τον Συμβιβασμό και την Κάθαρση. Δεν θέλω να θυμάμαι το μάθημα της Ιστορίας στο σχολείο και τον φιλόλογο με το αστείο κούρεμα και τα βιβλία που μας δάνειζε για να ανοίξει το μυαλό μας. Δεν θέλω να θυμάμαι κανέναν ωραίο αγώνα. Δεν θέλω να θυμάμαι καμία απεργία. Δεν θέλω να μου θυμίζει τίποτα κανένα όνομα, καμία ημερομηνία, κανένα χωριό και πόλη που λερώθηκε με αίμα εργατών. Δεν θέλω να θυμάμαι κανένα ποίημα, κανένα στίχο, κανένα ρίμα. Δεν θέλω να θυμάμαι τη συναυλία των Skyclad στο Ρόδον. Δεν θέλω να θυμάμαι πως το κάνανε σούπερ μάρκετ και πως για δυο χρόνια δούλευα στο κρεοπωλείο σε αυτό το κωλομάγαζο. Δεν θέλω να θυμάμαι προδοσίες, αλληλομαχαιρώματα και καφριλίκια στο όνομα της Επανάστασης. Δεν θέλω να θυμάμαι τις καταλήψεις και τον Τεμπονέρα. Δεν θέλω να θυμάμαι εξορίες, ουτοπίες, ξερό ψωμί της ξενιτιάς και τραγούδι με κλάμα στα κρυφά. Δεν θέλω να ακούω ψεύτικα λόγια, με κούρασε το ψέμα. Δεν θέλω να θυμάμαι τις δράσεις και την αλληλεγγύη. Δεν θέλω να θυμάμαι τους τσακωμούς και τις φράξιες. Δεν θέλω να θυμάμαι τους αντάρτες πόλεων. Δεν θέλω να θυμάμαι τα λόγια του Ντουρούτι. Δεν θέλω να θυμάμαι την κατάρα του Πόντου. Δεν θέλω να θυμάμαι πως η γειτονιά μου με γελούσε όταν κατέβηκα να πετάξω ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο στα σκουπίδια γιατί είχε διαλυθεί και δεν είχα να αγοράσω άλλο. Δεν θέλω να θυμάμαι πως χρωστάω είκοσι ευρώ στο μίνι μάρκετ και οχτώ στον φούρνο. Δεν θέλω να θυμάμαι πως έβλεπα ανθρώπους να ψάχνουν στους κάδους απορριμάτων για να φάνε και δεν είχα ένα καρβέλι ψωμί να τους δώσω. Δεν θέλω να θυμάμαι πως δεν έχω κανέναν να γιορτάσω και πως οι φίλοι μου είναι νεκροί και η οικογένεια μου δεν θέλει να με ξέρει. Δεν θέλω να θυμάμαι πως δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανένα πια. Δεν θέλω να θυμάμαι πως εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης για την πάρτη μου. Δεν θέλω να θυμάμαι πως η αρρώστια μου με θέρισε, αλλά την νίκησα μόνος μου, χωρίς μια αγκαλιά να με ζεστάνει και ένα χέρι να με χαϊδέψει, όταν η ψυχή μου έσπαγε τα μέσα μου και ψιθύρισε στον Θάνατο λόγια ερωτικά. Δεν θέλω να θυμάμαι πως έξι μέρες τη βδομάδα γυρίζω σπίτι αφού σουρουπώσει και βλέπω τον ήλιο μόνο κάθε Κυριακή. Δεν θέλω να θυμάμαι πως η βρύση στο μπάνιο στάζει. Δεν θέλω να θυμάμαι πως δεν έχω θέρμανση εδώ και τέσσερα χρόνια, και πως η μόνη μου διασκέδαση είναι το περπάτημα στο πάρκο. Δεν θέλω να θυμάμαι πως είμαι πλέον δειλός για να βγω στους δρόμους να ενώσω τη φωνή και τις γροθιές μου με αυτούς που θέλουν μια καλύτερη ζωή και ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον. Δεν θέλω να θυμάμαι πως τελείωσαν και οι δικαιολογίες που έλεγα στον εαυτό μου.
Δεν θέλω να θυμάμαι ότι δεν μπορώ να ξεχάσω. Δεν θέλω να θυμάμαι κανέναν και τίποτα. Θέλω απλά να πέσω για ύπνο και να σηκωθώ ότι ώρα με ξεβράζουν τα όνειρα διψασμένο και ξεθεωμένο από τα αλλοπρόσαλλα ταξίδια του νου σε ένα ανώδυνο ναυάγιο, χωρίς έγνοιες. Θέλω απλά να κοιμηθώ. Αλλά δεν μπορώ δεν με αφήνει το κλάμα των νεκρών, των νεκρών μας. Δεν μπορώ να κάνω τις κραυγές των φυλακισμένων στην Μακρόνησο, τον Αη Στράτη, στο Τρίκερι, στη Γιούρα, στην Ικαρία, στην Ανάφη, στην Ακροναυπλία. Δεν μπορώ να κάνω να σιγήσει ο θρήνος για τον Καλτεζά, τον Γρηγορόπουλο, τον Φύσσα, την Κανελλοπούλου, τον Κουμή, τον Φούντα, τον Τσουτσουβή, τον Κασίμη. Δεν μπορώ να εμποδίσω όσο και να κλείσω τα αυτιά τον εκκωφαντικό θόρυβο από τα γέλια των ανταρτών στο Βουνό και το κλάμα τους όταν άφηναν τα τουφέκια τους μετά τη Βάρκιζα. Δεν θέλω τίποτα πια. Απαιτώ μια αμνησία και να ζω σε αφασία. Θέλω να ξεχάσω. Δεν θέλω να θυμάμαι ότι δεν μπορώ να ξεχάσω. Δεν θέλω να θυμάμαι κανέναν και τίποτα. Θέλω απλά να πέσω για ύπνο. Θέλω απλά να κοιμηθώ...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
