Τον Ιανουάριο του 2016 ο πλέον απερχόμενος, τότε ολόφρεσκος, πρόεδρος των Η.Π.Α. και ένας από τους χειρότερους εντεταλμένους αχυρανθρώπους της αμερικανικής οικονομικής ελίτ, που ένωσε όλους τους ψεκασμένους συνωμοσιολόγους και ακροδεξιούς της γης, Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε: «Θα μπορούσα να σταθώ στη μέση της Πέμπτης Λεωφόρου και να πυροβολήσω κάποιον και να μην έχανα ούτε ψηφοφόρο». Σε μια κυνική μα ρεαλιστική και ειλικρινή αποστροφή του λόγου ομολόγησε, αν και η δήλωση έγινε για να δώσει έμφαση στην αφοσίωση των οπαδών του, εντούτοις παραμένει ομολογία του ότι η ελίτ πολιτική, οικονομική και θρησκευτική έχει άλλους νόμους και κανόνες, αλλά και ηθικές αξίες. Κάνατε παραλληλισμό με τη Μπακογιάννη και το τροχαίο που ενεπλάκη το υπηρεσιακό της αμάξι;
Πρόβλημα σας, μιας και η αδερφή του πρωθυπουργού, κόρη πρώην πρωθυπουργού, μητέρα δημάρχου και πρώην περιφερειάρχη, χήρα βουλευτή και θεία συμβούλου του πρωθυπουργού και βουλευτίνα και πρώην υπουργός, δεν ήταν επιβεβαιωμένα μέσα στο αμάξι την ώρα του ατυχήματος, ούτε θα της χρεώναμε και να ήταν το θάνατο του νεαρού Ιάσωνα. Της χρεώνουμε την συγκάλυψη και την ηθική ευθύνη για το ξέπλυμα του θύτη, όπως επίσης και την απόδοση ευθυνών από τα συστημικά κανάλια στο θύμα. Αλλά την ευθύνη της αλλαγής ατζέντας από την έλλειψη σχεδίου για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την συνεχή καταστολή από τα ανδρείκελα της αστυνομίας δεν θα τη χρεώσουμε. Αυτή είναι δουλειά του αδερφού της, που δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει το ατύχημα για να ξεγελάσει τον λαό και να ξεχάσει την χουντοποίηση της ζωής του από τον Μητσοτακη. Που έβαλε συν της άλλης τον πολιτικό λαγό του Άδωνι να μπει μπροστά για να τραβήξει τα βλέμματα από την ανικανότητά του με πρόσχημα την βάπτιση του υιού του ανθρώπου που ελέγχει τον υπουργό Άδωνι εν μέσω πανδημίας και απαγόρευσης τέλεσης θρησκευτικών μυστηρίων.
Τη θεωρία που θέλει τον λαό να θυμάται μόνο το τελευταίο σκάνδαλο χρονικά και την ανοσία του σε σκάνδαλα από ένα σημείο και μετά χρησιμοποίησε η Θάτσερ επί πρωθυπουργίας της, που σε συνδυασμό με την αυταρχική και αντιδημοκρατική πολιτική της, καθώς και τη συνεχή χρήση βίας και αδιαλλαξίας, έμεινε σαν μνημείο απολυταρχικής κυβέρνησης που ναι μεν εκλέχτηκε δημοκρατικά, αλλά κυβέρνησε σαν τυραννία. Τα συνεχόμενα σκάνδαλα είναι σε καθημερινή βάση από τον Ιούλιο του 2019 που το κωλόσογο του Μητσοτάκη ανέβηκε ξανά στην καρέκλα με την κουτάλα. Συγκεκριμένα: Οι διορισμοί υπερηλίκων σε διευθυντικές θέσεις νοσοκομείων σαν επιβράβευση της κομματικής τους προσήλωσης, το τσιμέντωμα της Ακρόπολης, η αύξηση διορισμένων μετακλητών στην Βουλή, η αυθαιρεσία των αστυνομικών και η ατιμωρησία τους, η μη τήρηση των μέτρων για την πανδημία από τα κυβερνητικά μέλη και κυρίως από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τα αλλοπρόσαλλα και αλληλοαναιρούμενα μέτρα που απέτυχαν παταγωδώς, η πολιτικοποίηση των επιστημόνων και η χρήση τους για κομματικά οφέλη, το βόλεμα οικογενειακών μελών τους σε ακριβοπληρωμένες θέσεις αρχικά με τον ανιψιό του, Γρηγόρη Δημητριάδη, που ανέλαβε διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου και επιτελικό ρόλο στην κυβέρνηση, ενώ ακολούθησαν και οι διορισμοί των δύο αδερφών της πεθεράς του, της μητέρας δηλαδή της συζύγου του, Μαρέβας Γκραμπόφσκι Μητσοτάκη. Πρόκειται για την γνωστή χορογράφο και καθηγήτρια κινησιολογίας, Έρση Πήττα, η οποία τοποθετήθηκε σε θέση αντιπροέδρου στο Εθνικό Θέατρο, αντικαθιστώντας τον ηθοποιό Ρήγα Αξελού. Την ίδια περίοδο τοποθετήθηκε επίσης στη θέση του αντιπροέδρου της Κρατικής Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, ο αδερφός της πεθεράς Μητσοτάκη, σκηνοθέτης και συγγραφέας, Χριστόφορος Χριστοφής, αλλά και η ξαδέλφη του πρωθυπουργού, Κατερίνα Ονουφριάδου, στο Δ.Σ. της Attica Bank ως εκπρόσωπος του ελληνικού Δημοσίου. Τα δώρα στους ιδιοκτήτες ΜΜΕ μέσω της λίστας Πέτσα και την μείωση, στα όρια μη καταβολής, των χρημάτων για τις άδειες χρήσης των συχνοτήτων προς τους καναλάρχες, τη μη στελέχωση των δημοσίων νοσοκομείων (και την πριμοδότηση των κλινικαρχών με 30 εκατομμύρια), την παρολίγον τραγωδία να έχουμε σε δημοκρατική χώρα θύμα από απεργία πείνας μετά από σαράντα χρόνια στην Ευρώπη (όχι τυχαία το τελευταίο ήταν ο Μπόμπι Σαντς που οδήγησε στον θάνατο η Θάτσερ, πολιτικό ίνδαλμα του πρωθυπουργού της Ελλάδας), την αλόγιστη παροχή σχεδόν 80 εκατομμυρίων ευρώ στα ιδιωτικά ΙΕΚ για την υποτιθέμενη εκπαίδευση επιστημόνων, ώστε αυτοί να λάβουν επίδομα λόγω παύσης εργασίας λόγω του λόκνταουν, απαξίωση των δημοσίων υπηρεσιών, ληστρικές συμβάσεις υπέρ των τραπεζών με κορυφαία όλων την επανιδιωτικοποίηση της Τράπεζας Πειραιώς, την τοποθέτηση ζημιογόνων για το περιβάλλον ανεμογεννήτριων στα ελληνικά νησιά, η εις βάρος του δημοσίου συμφωνία με την Ελληνικός Χρυσός στην Χαλκιδική και η καταστροφή του περιβάλλοντος, τα δυο εκατομμύρια ευρώ της Κεραμέως στην Cisco για τα προσωπικά δεδομένα από 1,5 εκατομμύριο μαθητές σ’ αυτή για την Τηλε-εκπαίδευση-φιάσκο του Υπουργείου Παιδείας, η ομολογία πως στήσανε το έγκλημα στο Μάτι δια της εγκληματικής απραξίας από τους επικεφαλής της Πυροσβεστικής που οι ίδιοι επιβράβευσαν με προαγωγή για τις υπηρεσίες τους και ακόμα αισχρότερα η χρησιμοποίηση του τραγικού γεγονότος σκυλεύοντας την μνήμη των θυμάτων για ψηφοθηρικούς λόγους, η πλήρης συγκάλυψη του κυκλώματος παιδεραστών και η προσπάθεια ξεπλύματος μέσω των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ με αποκορύφωμα την υπόθεση Λιγνάδη που ήταν προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού για διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου μιας και ήταν δάσκαλος φωνητικής του Μητσοτάκη και η κοροϊδία πως δεν τον γνώριζαν (ούτε ο Μητσοτάκης, αλλά ούτε και η υπουργός Πολιτισμού Μενδώνη), ενώ το πρωθυπουργικό ζεύγος έπαιρνε το στρατιωτικό ελικόπτερο για να δει όχι μόνο παράσταση την οποία σκηνοθετούσε ο παιδόφιλος αλλά ακόμη και πρόβες μήνες πριν την παράσταση, ενώ θα χρεώναμε και την εν δυνάμει διχοτόμηση του Αιγαίου που προετοιμάζει η κυβέρνηση σε συνεργασία με τον Ερντογάν, αλλά και την υποκριτική στάση στο Μακεδονικό και τον διχασμό που έφερε στην κοινωνία με την διπρόσωπη τακτική της...Όχι και άσχημα για μια κυβέρνηση 20 μηνών ...που συνεχίζει στο μοτίβο να χορεύει σε ρυθμούς Novartis, Energa και Siemens όπως έκανε και πριν το 2019...
Το όλο σκηνικό θυμίζει έντονα Θατσερική Αγγλία των 80’s και ο γιος του πρωθυπουργού μας το υπενθύμισε όταν αποκάλεσε τον πατέρα του Άιρον Μαν. Καμία σχέση με τον ήρωα της Μάρβελ, όπως πιθανόν μπορεί να μπερδεύτηκαν κάποιοι. Το αρσενικό της Σιδηράς Κυρίας θέλει να θεωρείται ο Κυριάκος, αυτό ζηλεύει το Μητσοτακέικο. Προσπαθεί μάταια να αποβάλλει από πάνω του το Κούλης με διάφορα πληρωμένα άρθρα που τον εξυμνούν, αλλά η ανικανότητα είναι στην φύση του Ρανταπλάν των Βαλκανίων και η αδεξιότητά του που δεν θα άφηνε περιθώρια πέρα από χωρατά και γέλια για την ποιότητα της διακυβέρνησης του, αν δεν μετρούσαμε 7300+ νεκρούς, εκατοντάδες περιστατικά κρατικής/αστυνομικής βίας και θάνατο της μεσαίας και κατώτερης οικονομικά τάξης.
Υπάρχει ένα βιβλίο που θεωρείται πλέον κλασσικό του Τζόναθαν Κόου (πρωτότυπος ο τίτλος του βιβλίου, είναι What a Carve Up [Τί ωραίο πλιάτσικο], όρος που αποτελεί δάνειο από την αλβανική plaçkë [=λάφυρο] < σλαβική pljatška, στα ελληνικά σημαίνει η λεηλασία, η αρπαγή πλούτου και αντικειμένων αξίας σε καιρό πολέμου ή σε άλλες έκρυθμες καταστάσεις). Ένα χορταστικό και απολαυστικό βιβλίο που είναι γραμμένο με χιούμορ σε αστυνομικό μοτίβο στο στυλ της Αγκάθα Κρίστι. Χρησιμοποιώντας τη φωνή μιας μισότρελης γεροντοκόρης που προσπαθεί να βρει μετά από χρόνια, όταν αυτή βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία, ποιος σχεδίασε την δολοφονία του αγαπημένου της αδελφού. Η ιστορία ακολουθεί την πορεία της οικογένειας Γουίνσο το Νοέμβρη του 1942, όταν ένα αεροπλάνο της RAF, στο οποίο ο αδερφός της είναι πιλότος, καταρρίπτεται από τους Γερμανούς. Η γερασμένη αδελφή του θανόντος, Τάμπιθα, προσλαμβάνει τον αφηγητή-συγγραφέα Μάικλ Όουεν να γράψει την ιστορία της οικογένειάς της, τα χαρακτηριστικά της οποίας δεν απέχουν πολύ από τα αντίστοιχα της μαφιόζικης φαμίλιας του Μάριο Πούζο, Κορλεόνε ή της αντίστοιχης ελληνικής -Μητσοτάκη (στο ρόλο του Φρέντο ο Κυριάκος).
Φυσικά δεν μιλάει για την Ελλάδα μας, αλλά το σκηνικό στήνεται στην γερασμένη αποικιοκράτισσα Αγγλία, που σαν γερασμένη τσατσά προσπαθεί να κρατηθεί με νύχια και με δόντια ως η αφέντρα και κουμανταδόρος στο κουρμπέτι (όπου κουρμπέτι το πολιτικό και οικονομικό αλισβερίσι των πολυεθνικών εταιριών και των αστικών κρατών που λειτουργούν ως υπηρέτες αυτών). Ο συγγραφέας αν και αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα διάσπαρτα μέσα στην ιστορία του, τα μασκαρεύει και τα φτιασιδώνει και αυτά μετατρέπονται σε οικουμενικά. Άλλωστε σε κάθε χώρα η ελίτ και δυστυχώς συχνά μια και μόνο οικογένεια με τον περίγυρό της, μια Αγία οικογένεια, έχει την αναίδεια και απληστία, αλλά και το «προνόμιο» να πλιατσικολογεί εις βάρος του λαού. Αν μάλιστα αλλάξεις τον Γουίνσο και βάλεις Μητσοτάκης θαρρείς πως το βιβλίο γράφτηκε μετά τον Ιούλιο του 2019 και αναφέρεται στον Μωυσή της Ελλάδας, τον Κούλη Μητσοτάκη, τη φαμίλια του και το σκυλολόι που σέρνεται γύρω του.
Διαβάστε το βιβλίο και γελάστε άφοβα με τα καμώματα των κοστουμαρισμένων μαφιόζων, των φαντασιόπληκτων αριστοκρατών και των ξιπασμένων αστών, που πιστεύουν πως είναι γαλαζοαίματοι πίσω από την καλογυαλισμένη βιτρίνα του θεαθήναι, αλλά μετά μην ξεχάσετε να θυμώστε και με τον εαυτό σας που επιτρέψαμε μια οικογένεια να θεωρεί πως της ανήκει η εξουσία, πως της ανήκει η ίδια η χώρα, και την αφήσαμε να λεηλατεί τον πλούτο της και κυρίως να προκαλεί ασφυξία στους πολίτες της με την απληστία και την αλαζονεία της.
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
