Γράφει ο Γιώργος Τσέκας
Η νύχτα έρχεται και φεύγει δεν την σταμάτησαν πόλεμοι έρωτες θεοί λύπες χαρές ψυχές που χόρευαν κορμιά που στέκονταν βουβά και μάτια που θρήνησαν όνειρα την νύχτα σκότωσαν τον ποιητή δεν πρόλαβε να γράψει τις τελευταίες λέξεις του Ντατς Σούλτς για εμβατήριο τώρα θα παίξει στην κηδεία του ένα από τα λιανοτράγουδα που σκάρωνε για τις ζωές μας κανείς δεν έψαξε ούτε νοιάστηκε γιατί τον σκότωσαν ποιος του ξερίζωσε την καρδιά και τα μάτια δεν σκέφτηκε κανείς πως θα νιώθουμε τώρα και πως θα βλέπουμε τον κόσμο άλλαξε και αυτός πριν τον μάθουμε η νύχτα όμως θα ξανάρθει η σάρκα διψάει εσαεί τα φώτα...
... κίτρινα κόκκινα έντονα αναβοσβήνουν τυφλώνουν θολώνουν το μυαλό η πόλη ένας δρόμος μακρύς και ατελείωτος μας θυμίζει πως είναι να ζεις ελεύθερος οι συνωμότες χαμογελούν στην κάμερα κρύβουν τους φονιάδες και αυτούς που σπάσαν τους καθρέπτες να μην βλέπουμε την κατάντια του να κυνηγάμε φαντάσματα και να προσκυνάμε είδωλα κατανάλωσε για να υπάρχεις μην ζεις απόλαυσε αυτό που σε ρουφάει στο βούρκο παραμόρφωση στην άλλη άκρη της γης είναι μέρα μεσημέρι ένα τσούρμο ιμάμηδων παπάδων και ραβίνων παιδεραστών με ένα λουλούδι καρφωμένο στον κώλο τους να ταξιδεύουν πάνω σε ένα ψαροκάικο στην μέση του ωκεανού και τον ήλιο να τους καίει την πέτσα τραπεζίτες αλυσοδεμένοι να τους ποδοπατάνε άλογα Ινδιάνων ξεπεσμένοι λόρδοι με κουρέλια και ψηλά καπέλα να ζητιανεύουν στο Λονδίνο σκλαβοπάζαρα με παιδιά ορφανά και με κομμένα χέρια μια χοντρή επαρχιώτισσα με δυο βαλίτσες σιδερωμένα βρακιά και φαγητά στα χέρια ανεβαίνει στο τρένο και της βρομάνε οι ξένοι στο ηλεκτρικό η μπόχα από τα τάπερ για την θυγατέρα της δεν την ενοχλεί ούτε πως η κόρη της σπουδάζει θέατρο στα τέσσερα γιγάντια μυρμήγκια αμερικανοί φαντάροι με καύλες και απασφαλισμένα όπλα σε ένα χωριό της Ασίας φωτίζουν τον ουρανό με φλόγες αϋπνία οι λεωφόροι γεμάτες πλήθη να σπάνε και να καίνε όσα αυτοκίνητα σταματάνε και τα υπόλοιπα με κομμένα φρένα θερίζουν τον όχλο εξάντληση λεξιλόγιο μικρό και πάμφτωχο λειψό εικόνες εικόνες εκατομμύρια εικόνες μεγκαπιίξελ ανοιχτές πληγές με πύον συναισθήματα νεκρά το συνδρομητικο να δείχνει την ομαδάρα στον άδειο ναό δεν είσαι εκεί να βρίζεις πούστη τον εργάτη της αντίπαλης ομάδας νύχτα μαγική ονειρεμένη να είσαι αγκαλιά με τον γιατρό που πετσόκοψε την μάνα σου στο χειρουργείο χαλάλι το φακελάκι φοράει ίδια χρώματα κασκόλ επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφορές εμπειρίες σκουπίδια παντού το σινεμά της γειτονιάς γεμάτο απομόνωση αποστροφή σε κάθε λογική και ηθική πολλά φτηνά ναρκωτικά χρέη γέλια εκκωφαντικά υποχρεώσεις κανένα δικαίωμα αλλοτρίωση τηλεοράσεις τεράστιες ασχήμια οσμή καμμένων βιβλίων εμετού και αίματος η νύχτα δεν θα σε περιμένει αυτή ξέρει μόνο να έρχεται να φεύγει
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
