Στιγμιότυπο: Ο Otis Redding στο Φεστιβάλ του Monterey, Σάββατο, 17 Ιουνίου 1967...

Τα πέντε τραγούδια που πρόλαβε να εκτελέσει ο Otis Redding στη σκηνή του Monterey πριν ξεσπάσει η μπόρα και τον αναγκάσει να διακόψει την εμφάνισή του, ήταν μια γενική επισκόπηση της σύντομης καριέρας του. Το εμπρηστικό «Shake» με το οποίο άνοιξε το πρόγραμμά του ήταν μια επιτυχία που δεν είχε προλάβει να απολαύσει ο Sam Cooke, καθώς είχε κυκλοφορήσει μετά τη δολοφονία του πρόωρα χαμένου Αφροαμερικανού καλλιτέχνη της gospel στις 11 Δεκεμβρίου 1964. Ο Redding είχε προσπαθήσει να ακολουθήσει τα χνάρια του Cooke ηχογραφώντας δικά του τραγούδια και αποφασισμένος να κατακτήσει μόνος του τη μουσική βιομηχανία.

Το δεύτερο κομμάτι του προγράμματος, το «Respect», ήταν μια δική του σύνθεση και ένα από τα τρία επιτυχημένα σινγκλ που είχε κυκλοφορήσει δυο χρόνια νωρίτερα, το 1965, τη χρονιά που τον είχε αναδείξει ως έναν από τους κορυφαίους αστέρες της R&B. Το «Respect» ήταν ένα τραγούδι με δυναμικό ρυθμό και με τη συνοδεία των πνευστών που χαρακτήριζαν τον ήχο της δισκογραφικής εταιρείας Stax η οποία, με έδρα το Μέμφις, είχε εξαπλώσει τα μουσικά πλοκάμια της σε όλη την Αμερική. Το κομμάτι είχε αποκτήσει μια νέα, πρωτο-φεμινιστική, θα λέγαμε, σημασία ως ένα όχημα για την Aretha Franklin που το είχε ηχογραφήσει και το είχε συμπεριλάβει στο ντεμπούτο άλμπουμ της για την Atlantic Records την άνοιξη του ’67. Όταν ο Redding το τραγούδησε το Σάββατο, 17 Ιουνίου στο Monterey, το «Respect» της Aretha βρισκόταν ήδη στο Νο 1 του Billboard και ο Otis έλεγε στο πλήθος του φεστιβάλ: «Αυτό το κορίτσι μπορεί να μου το έκλεψε, αλλά εγώ θα το τραγουδήσω όπως και να έχει».
Το «I’ve Been Loving You Too Long (To Stop Now)», που ακολούθησε, ήταν άλλη μια από τις επιτυχίες του Redding το 1965 και άλλο ένα ορόσημο στην καριέρα του, μια αργή, ερωτική μπαλάντα σε δώδεκα όγδοα, με κιθαριστικά αρπέτζιο και ένα εκρηκτικό ξέσπασμα των πνευστών.
«Είστε το Πλήθος της Αγάπης, σωστά;» ρώτησε ο Otis υπονοώντας την ατμόσφαιρα του χιπισμού που διέπνεε το κοινό, για να περάσει αμέσως μετά στη σπαρακτική ερωτική του εξομολόγηση σε μια γυναίκα που η αγάπη της «πάγωνε» όσο η σχέση τους πάλιωνε.

Τέλος, καθώς άρχιζε να βρέχει και «ο Redding έκανε το κοινό να στριφογυρίζει σαν κοτόπουλο στη σούβλα», όπως έγραψε ένας αυτόπτης μάρτυρας, οι τοπικές αρχές άρχισαν να ζητούν επίμονα τη διακοπή της συναυλίας, ο Otis ολοκλήρωσε την εμφάνισή του με δυο διασκευές.
Η πρώτη ήταν μια ξέφρενη εκτέλεση του «(I Can’t Get No) Satisfaction», ως μια συνειδητή προσπάθεια του καλλιτέχνη της soul να ικανοποιήσει ένα ως επί το πλείστον rock ακροατήριο, κάτι που αρχικά τον είχε παρακινήσει να συμμετάσχει στο φεστιβάλ. Ο Redding μετέτρεψε το κομμάτι (που είχε ηχογραφήσει για το τρίτο του άλμπουμ, Otis Blue: Otis Redding Sings Soul το 1965) σε μια macho κωμωδία, διαστρεβλώνοντας με κέφι τον εξεζητημένο κοινωνικό σχολιασμό του με μια υπερ-αρρενωπή σκηνική παρουσία που εξέπεμπε μπόλικο αυτοσαρκασμό.
H τρίτη και τελευταία διασκευή που ο Otis επιφύλασσε για το κοινό ήταν το «Try a Little Tenderness», ένα κλασικό κομμάτι των αρχών της δεκαετίας του ’30 που το είχαν ηχογραφήσει πολλοί εμπορικοί καλλιτέχνες, από τον Bing Crosby και τον Frank Sinatra μέχρι τον Perry Como, και που ο Redding (ο οποίος επίσης το είχε ηχογραφήσει το 1966) το αφιέρωσε σε «όλες τις μίνι φούστες», αλλάζοντάς του τα φώτα, με τους μουσικούς που τον συνόδευαν να διοχετεύουν απίστευτη ενέργεια από τη σκηνή του φεστιβάλ. Ο Redding, ξεκινώντας απαλά, άρχισε σιγά σιγά να χτίζει την ερμηνεία του για να καταλήξει σε ένα παρατεταμένο κρεσέντο, κουνώντας τα χέρια του και τον κορμό του θαρρείς και ήταν δαιμονισμένος – εξάλλου, συνήθιζε να κλείνει τις συναυλίες του με αυτό το τραγούδι ξεσηκώνοντας πάντα το ακροατήριο.

Μόλις το τραγούδι τελείωσε, ο Redding έφυγε από τη σκηνή για να επιστρέψει σχεδόν αμέσως και να δηλώσει: «Πρέπει να φύγω. Αλλά δεν θέλω να φύγω». Οι δεκάδες χιλιάδες θεατές παρέμειναν μέσα στον παγωμένο αέρα της Βόρειας Καλιφόρνιας, χειροκροτώντας τον όρθιοι για δέκα λεπτά…
Ο Otis Redding έχασε τη ζωή του στις 10 Δεκεμβρίου 1967, έξι μήνες μετά τη σύντομη αλλά συγκλονιστική εμφάνισή του στο Monterey, όταν το αεροπλάνο που τον μετέφερε συνετρίβη λόγω κακοκαιρίας στη λίμνη Μονόνα του Ουισκόνσιν. Ήταν μόλις 26 ετών. Μαζί του βρήκαν το θάνατο τέσσερα μέλη των Ba-Kays, της μπάντας που τον συνόδευε, ένας βοηθός και ο πιλότος του αεροπλάνου. Για την ιστορία, την μπάντα που τον συνόδευε στο Monterey αποτελούσαν οι Booker T. and the M.G.’s, το συγκρότημα που βρισκόταν πίσω όλες τις μεγάλες επιτυχίες των καλλιτεχνών της Stax, κυκλοφορώντας επίσης αρκετούς R&B/funk δίσκους ως οργανικό σχήμα (άνοιξαν την εμφάνιση του Redding στο Monterey με τρία instrumental) – μαζί με τα «πνευστά» των Mar-Keys.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:

Στιγμιότυπο: Ο Mick και o Mick στο πάρκο...

Στιγμιότυπο: Ο Fela Kuti παραήταν απείθαρχος για το καθεστώς της Νιγηρίας...

Στιγμιότυπο: Marlon Brando εναντίον «Νονού» των paparazzi...

Odetta: Μια φωνή βροντερή σαν κεραυνός...

 

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1