Γράφει ο Αντώνης Ζήβας
Στη νεοελληνική γλώσσα το επίθετο κυνικός παραπέμπει σε αυτόν που εκφράζεται με απόλυτη ευθύτητα και ειλικρίνεια, δίχως ευγένεια ή ευπρέπεια. Το επίθετο το έχουμε κληρονομήσει από τη γνωστή αρχαία ελληνική φιλοσοφική σχολή των Κυνικών που ίδρυσε ο φιλόσοφος και μαθητής του Σωκράτη, Αντισθένης, στην αρχαία Αθήνα. Για τον Αντισθένη και τους μαθητές του, η Φιλοσοφία είναι μια καθαρά κοσμική σοφία. Χαρακτηριστική είναι η ρήση του ότι: “Τότε οι πόλεις χάνονται, όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους κακούς από τους καλούς”, ενώ η Αρετή, αν και εξακολουθεί να παραμένει σκοπός του βίου, είναι κάτι το απολύτως πρακτικό που δεν χρειάζεται ούτε πολλά λόγια, ούτε επίπονη εκπαίδευση.
Οι Κυνικοί μιλούσαν για την έμπρακτη Ηθική, σύμφωνα με την οποία η Αρετή δεν εξαρτάται από τη Γνώση, αλλά είναι αποτέλεσμα άσκησης και αυτοελέγχου. Καλούσαν, δε, σε προσωπική αυτάρκεια μέσω της απαλλαγής από τις λεγόμενες πλασματικές ανάγκες, αλλά και μέσω της πορείας προς έναν φυσικό τρόπο καθημερινού βίου, με απλότητα, σκληραγωγία και αυτοδιάθεση. Ο “σοφός” των Κυνικών είναι αυτάρκης, αφού διαθέτει (όντας τέτοιος) τον πλούτο όλων των ανθρώπων, δίνοντας, συνεπώς, έμφαση στη καθημερινή Πράξη αντί στη Θεωρία. Ο σπουδαιότερος συνεχιστής των Κυνικών ήταν ο Διογένης. Κατά τους Κυνικούς, η Φιλοσοφία οφείλει να ασχολείται με την καθημερινή ζωή και με κάθε τι που είναι συγκεκριμένο και απτό, παρακάμπτοντας ως ματαιοπονία τον κόσμο των αφηρημένων εννοιών. Για την Αρετή, η οποία ορίζεται ως σκοπός της ζωής, δεν απαιτείται πολυμάθεια, και στην κατάκτησή της δεν συντελεί διόλου η μελέτη πολύπλοκων αντικειμένων όπως η Γεωμετρία, η Μουσική και η Λογοτεχνία. Ανίσχυρες και παραπλανητικές είναι επίσης όλες οι ενασχολήσεις με μεταφυσικά, γλωσσολογικά και επιστημονικά ζητήματα. Ως βασικά εργαλεία διακίνησης των ιδεών της Σχολής, αναγνωρίζονται μόνον το έμπρακτο παράδειγμα και η συγγραφή «διατριβών» και «σάτιρας».
Αν να μιλήσουμε με σημερινούς όρους, μπορούμε να πούμε ότι οι Κυνικοί και η φιλοσοφία τους αποτέλεσαν τη φιλοσοφική βάση των, κατά πολύ μεταγενέστερων, αναρχικών ιδεών.
Ασφαλώς, θα μπορούσε κάποιος να διατυπώσει την απορία: ποια είναι η σχέση των Κυνικών με τα μυρμήγκια και αν τελικά αυτή, η τέλεια οργανωμένη κοινωνία των μυρμηγκιών αποτελεί έμπρακτο παράδειγμα της φιλοσοφίας του Κυνισμού.
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο στη φιλοσοφία και την... εντομολογία καθώς ο σκοπός αυτού του κειμένου είναι να παρουσιάσει το νέο Ε.Ρ. των Cynical Ants που έχει τίτλο {a}void[ance] και κυκλοφόρησε πριν μερικές μέρες σε δική τους D.I.Y. παραγωγή και διανομή. Ο λόγος που αναφέρθηκα στους Κυνικούς και τα μερμήγκια, δεν έχει να κάνει μόνο με το όνομα της μπάντας, αλλά με τη μουσική που βγαίνει από τα όργανα της: ένας εκλεπτυσμένος ήχος, βασισμένος στην απλότητα ενός αστικού μινιμαλισμού δίχως το φτιασίδωμα από δεκάδες εφέ, πολύπλοκες μίξεις και άλλες στουντιακές αλχημείες των μηχανικών ήχου. Είναι εύκολο να χαρακτηρίσουμε τους Cynical Ants ως μια (ακόμη) post-punk μπάντα και αυτό επειδή έχουν μια μοναδικότητα στον ήχο και στις συνθέσεις τους που όμοια της έχει πάρα πολλά χρόνια να υπάρξει στην Ελλάδα.
Στα δικά μου αυτιά, ακούγονται σαν να έχουν βγει από τις ένδοξες στιγμές της No-Wave σκηνής που άνθισε σχεδόν αποκλειστικά στη Νέα Υόρκη στα μέσα της δεκαετίας του '70 και αν για αρκετό κόσμο στο άκουσμα των κομματιών τους -τόσο του νέου τους Ε.Ρ. {a}void[ance], όσο και του πρώτου τους Cynical Demo E.P. που είχαν κυκλοφορήσει πριν δύο χρόνια- μπορεί ίσως να έρχονται στο μυαλό οι σπουδαίοι Gang of Four, στα δικά μου αυτιά ακούγονται ακριβώς όπως οι θρυλικοί Bush Tetras, ένα από τα καλύτερα No Wave συγκροτήματα της Νέας Υόρκης οι οποίοι μπορεί να μην έκαναν τη τεράστια καριέρα, παρόλα αυτά παραμένουν ένα ιδιαίτερο και αξιοσημείωτο σχήμα που το παίξιμό τους έχει επηρεάσει αρκετές νέες post-punk μπάντες του 21ου αιώνα. Οι Cynical Ants έχουν επενδύσει ακριβώς επάνω σε αυτόν τον μινιμαλιστικό ήχο και την οικονομία του, βγάζοντας σε πρώτο πλάνο αιχμηρές funk μπασογραμμές με το όργανο να χρωματίζει τις συνθέσεις, αναλαμβάνοντας πολλές φορές τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο όλο σύνολο. Φυσικά, τα υπόλοιπα όργανα δεν μπορεί να υστερούν, καθώς η κιθάρα και τα τύμπανα μέσα από την οικονομία του παιξίματος δίνουν το καθοριστικό αποτέλεσμα, ενώ η πρόζα των φωνητικών -χαρακτηριστικό παράδειγμα της συγκεκριμένης σκηνής- ολοκληρώνει τη σύνθεση, παραδίδοντάς μας ένα Ε.Ρ. που, αν κυκλοφορούσε στις ΗΠΑ ή την Αγγλία, αυτή τη στιγμή να μιλούσαμε για μια νέα μπάντα-αποκάλυψη. Το ότι οι Cynical Ants είναι από την Αθήνα, ασφαλώς και δεν μειώνει καθόλου όλα τα παραπάνω επειδή στην Ελλάδα, η οποία πάσχει από επαρχιωτισμό, συνήθως δεν κάνουμε τέτοιου είδους συγκρίσεις καθώς ανέκαθεν θεωρούσαμε και θεωρούμε πιο σπουδαίο ό,τι μας έρχεται εκτός συνόρων, ενώ οι αντίστοιχες απόπειρες εντός αυτών, αντιμετωπίζονται ως μια απόπειρα απλής αντιγραφής.
Οι Cynical Ants ξεκίνησαν να παίζουν το 2016, ενώ η σημερινή τους σύνθεση διαμορφώθηκε το καλοκαίρι του 2017. Η μπάντα είναι ένα κλασικό power-trio και την αποτελούν η Πέννυ (ηλεκτρική κιθάρα, κύρια φωνή - πρώην μέλος The Meanie Geanies και SexBeat), ο Άγγελος (μπάσο, δεύτερα φωνητικά - πρώην μέλος των Suspect Device και SexBeat) και η Άννα (τύμπανα, η οποία αντικατέστησε τον Κώστα-Punk- Sfuck). Πριν τη δημιουργία των Cynical Ants, η Πέννυ, ο Άγγελος και ο Κώστας ήταν μέλη των θρυλικών SexBeat της σπουδαίας garage-punk μπάντας που είχε σχηματίσει ο Μπάμπης Λάσκαρις στα μέσα της δεκαετίας του '80 στο Ηράκλειο της Κρήτης, η οποία επανασχηματίστηκε πριν μερικά χρόνια στην Αθήνα κυκλοφορώντας ένα καταπληκτικό άλμπουμ με τίτλο Liberty, με παλιά και νεότερα κομμάτια τους.
Ο Κωστής ήταν επίσης ιδρυτικό μέλος και ντράμερ των SexBeat στο Ηράκλειο και μετέπειτα των Σάρκα, (μέλος των οποίων αποτελούσε και ο γράφων το παρόν κείμενο), ενώ μας συνδέει προσωπικά μια μακρά και μεγάλη φιλία 30 ετών. (Δυστυχώς, για την Άννα που τον αντικατέστησε στους Cynical Ants το 2017 δεν γνωρίζω περισσότερες πληροφορίες για το μουσικό της παρελθόν και ελπίζω να με συγχωρέσει για τη λιτή αναφορά στο πρόσωπό της.)
Το {a}void[ance] μπορείτε να το κατεβάσετε ελεύθερα από τη σελίδα των Cynical Ants στο bandcamp -όπου καλό θα ήταν να αφήσετε μια κάποια οικονομική συνεισφορά στη μπάντα ώστε να μπορεί να συνεχίζει τις ηχογραφήσεις της- και να απολαύσετε με τη σειρά σας τη μουσική ομορφιά ενός κυνισμού, όπως αυτός πότιζε τα αυτιά και τα μυαλά του γκρίζου και βρώμικου αστικού τοπίου των γειτονιών της Νέας Υόρκης γύρω από το θρυλικό CBGB το 1976, παιγμένο από μια αθηναϊκή μπάντα το 2022. Και αν σαν κουράζουν τα παραδείγματα που δίνω, εμπιστευτείτε τα αυτιά σας και ανακαλύψτε ένα υπέροχο και τοπικά μοναδικά ηχητικό συγκρότημα.
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
