Μια αναδρομή στις μουσικές αναζητήσεις του Μιχάλη Πούγουνα από τη Φαίη Φραγκισκάτου με αφορμή την εμφάνιση των New Zero God στο An club στις 01/10/2022

Oι Flowers of Romance ήταν ίσως η πιο ξεχωριστή μπάντα αυτής της πόλης στο φάσμα του λεγόμενου post punk. Δημιουργήθηκαν το 1981, ξεκίνησαν να ηχογραφούν το 1986 και το 1990 κυκλοφόρησαν με τη σφραγίδα της Wipe Out Records το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο Dorian Grey, με μια ηχητική χροιά που, δίχως να μπαίνει σε καλούπι, διατηρούσε τις goth επιρροές. Η υποδοχή του άλμπουμ από κοινό και κριτικούς ήταν θετική και οι Flowers έκανα μερικές εμφανίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το 1992 ακολούθησε ένα Ε.Ρ. με τίτλο Love Means Death ενώ τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε το άλμπουμ τους με τίτλο Pleasure and The Pain με κεντρικό άξονα το αέναο παιχνίδισμα μεταξύ έρωτα και θανάτου μέσα από τον συνδετικό κρίκο του ανθρώπινου πόνου που συνδέει όλα τα στάδια της ανθρώπινης ύπαρξης.

Flowers of Romance, 1991: Babis Efthimiou, Theodore Botinis, Dimitris Bay, J. Beis, Mike Pougounas

Στη διάρκεια του μουσικού ταξιδιού της η μπάντα άλλαξε συχνά μέλη, με μοναδικό σταθερό πόλο τον τραγουδιστή και στιχουργό Μιχάλη Πούγουνα, ενώ μετά από πολλές περιπέτειες , απρόσμενες αναποδιές, αλλά και ανέλπιστη τύχη, το 1996 κυκλοφόρησε σε μορφή CD και σε παραγωγή του Wayne Hussey (Sisters Of Mercy, Mission) το Brilliant Mistakes, το σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μου, άλμπουμ της εγχώριας post punk σκηνής.

To 1998 οι Flowers of Romance διαλύθηκαν πριν προλάβουν να ξεκινήσουν μια ευρωπαϊκή περιοδεία και παρότι το κοινό της ανεξάρτητης σκηνής πολλών χωρών είχε αγαπήσει το τελευταίο τους άλμπουμ. Μετά τη διάλυση τους, ο Μιχάλης πειραματίστηκε με το βιομηχανικό ήχο σχηματίζοντας τους Nexus, ηχογραφώντας από το 2000 ως και το 2005, τέσσερα άλμπουμ, το πρώτο, με τίτλο 6, εξ ολοκλήρου με ελληνικό στίχο ενώ τα τρία επόμενα (Cybernaut, 2001, Wrapped In Cellophane, 2002, The Beat Syndicate, 2004 ) με αγγλικό, όλα με έντονες επιρροές ηλεκτρονικών μέσων και industrial αισθητική. Το 2005 οι Nexus διαλύθηκαν ενώ την επόμενη χρονιά ο Πούγουνας σχημάτισε τους New Zero God, ένα πιο πολυσυλλεκτικό σχήμα χωρίς ταμπέλες, με ήχο που συνδυάζει στοιχεία του goth και του dark wave με το ρυθμό του post punk αλλά και με progressive μελωδίες. Μέχρι σήμερα, οι New Zero God έχουν κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ (Fun Is A Four Letter Word, 2010 , MMXIII, 2013 , Short Tales & Tall Shadows, 2016, Circus of Tortured Melodies), ενώ μέχρι το ξέσπασμα του COVID-19 έκαναν συχνές ζωντανές εμφανίσεις (κάποιες εκ των οποίων αρκετά ευρηματικές όπως ένα unplugged στο Lost n Found). Την 1 Οκτωβρίου οι New Zero God θα ανέβουν στη σκηνή του Αν Club, για πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του COVID-19 για να παίξουν αγαπημένα τους κομμάτια μαζί με παλιότερα αγαπημένα κομμάτια των Nexus και των Flowers of Romance.

New Zero God

Λίγο πριν διαλυθούν οι Flowers of Romance, το καλοκαίρι του 1997, είχαν εμφανιστεί στο Rock Of Gods, στη Ριζούπολη, με τους Sisters Of Mercy και τους New Model Army. Με αφορμή εκείνη την συναυλία, ο Μιχάλης Πούγουνας είχε δηλώσει, μεταξύ άλλων, σε μια συνέντευξη στο περιοδικό Ήχος για την κατάσταση των πραγμάτων σε τούτη την πόλη: «Απ’ τη μια υπάρχει η απομόνωση του ατόμου. Απ’ την άλλη υπάρχει το γκλάμουρ στη ζωή. Όλα έχουν να κάνουν μ’ αυτό. Το γκλάμουρ έχει ξεφύγει από την Τόλμη και Γοητεία, έχει προσβάλει τα πάντα. Στις ειδήσεις βλέπεις ανθρώπους να τινάζουν τα μυαλά τους στον αέρα. Σούπερ ατυχήματα και ποταμούς αίματος. Κοντινό πλάνο στα πτώματα. Αυτό είναι παρανόηση Κάθεσαι στην τηλεόραση γιατί έχεις εθιστεί σ’ αυτή. Δε δίνεις σημασία σ’ αυτούς που είναι γύρω σου. Κοιτάς και λες, ωραία. Σοκ σκηνή. Πόσο πιο σοκαριστική μπορώ ν’αντέξω;. Δες την παράνοια των τοκ-σόου. Κλαίνε, ουρλιάζουν μπροστά στην κάμερα. Δεν είναι ηθοποιοί αυτοί. Είναι άνθρωποι που βγαίνουν και ξεφτιλίζονται μπροστά σ’ εκατομμύρια μάτια. Δε νομίζω ότι ο Έλληνας της δεκαετίας του ’70 θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο κοντινός του απόγονος, 20 χρόνια μετά, θα έβγαζε όλα του τα κόμπλεξ μπροστά στην σκηνή».

Είκοσι πέντε χρόνια μετά, ζώντας ακόμη σε τούτη την πόλη, ζήτησα από τον Μιχάλη να θυμηθεί αυτά που του έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη από κάθε άλμπουμ που έκανε με τους Flowers of Romance, να συνδέσει το παζλ του σήμερα με αυτό του 1997 και του 1981 και να εξιστορήσει τη συνέχεια του ταξιδιού με τους Nexus και τους New Zero God.

 

New Zero God: Gagarin 205 Club - From l to r Babis Diakoumeas, Mike Pougounas, Dimitris Stevis, Elias Raptis (the Fun is A Four Letter Word album line-up) photo by Michalis Christou 2007

Μέρες των Flowers of Romance...

DORIAN GREY: Είναι το άλμπουμ που εμπεριέχει τον ήχο του συγκροτήματος όπως διαμορφώθηκε μετά τις πανκ ημέρες του, μιας και υπάρχουν τραγούδια που παίζαμε ήδη από το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1980, όπως το “There’s Nothing We Can’t Solve Together” ή το “Kashmir” που ηχογραφήσαμε έπειτα από προτροπή των Film Noir, στο στούντιο Blue Moon. Μόλις είχε τελειώσει η δεκαετία των τελευταίων σχολικών ημερών αλλά και της ηλικίας που ο στρατός φρόντιζε να βάζει φρένο στα όνειρα. Με αυτό το άλμπουμ έκλεινε για εμένα η πρώτη δεκαετία μιας νέας ελληνικής ροκ σκηνής, αυθόρμητης και αγνής, που ακόμα ψαχνόταν.

PLEASURE & THE PAIN: Από το προηγούμενο άλμπουμ είχα φροντίσει να αναπτύξω μουσικές σχέσεις με το εξωτερικό. Βοηθούσαν οι αγγλικοί στίχοι. Τούτο εδώ κυκλοφόρησε σε βινύλιο αλλά και σε CD από γερμανική εταιρία. Ίσως να ήταν και το πρώτο άλμπουμ ελληνικού ανεξάρτητου συγκροτήματος που κυκλοφόρησε σε CD. Τραγούδια του συγκροτήματος έμπαιναν πλέον και σε ξένες συλλογές, κυρίως γερμανικές, επειδή ο ήχος μας ήταν πιο προσβάσιμος σε αυτή τη χώρα μας. Στη Μεγάλη Βρετανία ανέκαθεν ήταν πολύ δύσκολο να γίνεις αποδεκτός.

BRILLIANT MISTAKES: Η ηχογράφηση με τον Wayne Hussey ήταν μια πολύ όμορφη και μοναδική εμπειρία. Νομίζω ότι ο ήχος των Flowers of Romance είχε φτάσει στο peak του και είχα αρχίσει να ενδιαφέρομαι για πειραματισμούς με παραμορφώσεις και συχνότητες που πλημμύριζαν τα 90s αλλά δεν χωρούσαν κάτω από το όνομα των Flowers of Romance. Ήδη είχε κάνει αίσθηση το κομμάτι Channel Z από αυτό το άλμπουμ, το οποίο είχα γράψει έχοντας στο μυαλό μου πιο βιομηχανικούς ήχους. Ο θάνατος του Oliver Roesch, του ιδιοκτήτη της γερμανικής εταιρείας Hyperium σε αυτοκινητιστικό ατύχημα έβαλε φρένο σε οτιδήποτε είχε να κάνει με τους Flowers of Romance και την Γερμανία.
Η δεκαετία του ’90 έκλεινε με το χρηματιστήριο της Αθήνας να ανταγωνίζεται, ως φούσκα, αυτό της Wall Street, η τηλεόραση είχε γίνει trash θρησκεία, ενώ η εκκλησία είχε χωριστεί στα δύο για το αν το συγκρότημα Παπαροκάδες, που το αποτελούσαν καλόγεροι, ήταν καλό ή αν είχαν γίνει... αναρχικοί. Κάπου εκεί, γύρω στο 1997-98, η ελληνική ροκ σκηνή είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της και άρχιζε να χάνει έδαφος από άλλα μουσικά είδη.

 

Nexus 2000 - Lefteris Strouggaris, Mike Pougounas, Costas Spanos, Dimitris Stevis. 

 

To παζλ των Nexus...

6: Θέλοντας να αφαιρέσω την ταυτότητα της προηγούμενης μπάντας από τους Nexus, έκανα αρχικά ένα ελληνόφωνο industrial σινγκλ και μετά κυκλοφόρησα αυτό το άλμπουμ πειραματιζόμενος με τον ελληνικό στίχο και με διαφορετικό μουσικό ύφος. Έβαλα στην ζωή μου τα samplers και τα κομπιούτερ και μετακόμισα σε έναν άλλο χώρο, πιο μοναχικό, και σε διαφορετικό επίπεδο παραγωγής. Η εποχή της αγνότητας είχε λήξει προ πολλού, οπότε κι εγώ το κυκλοφόρησα με την δισκογραφική εταιρία που είχα κάνει για να απαγκιστρωθώ από τις άλλες εταιρείες.

CYBERNAUT: Με αυτό το άλμπουμ έληξε το πείραμα του ελληνικού στίχου και άρχισαν σιγά-σιγά να κυριαρχούν τα πλήκτρα και το K 2500. Τα μισά από τα τραγούδια είναι ίδια με του 6 αλλά εδώ υπάρχει αγγλικός στίχος, οπότε οι Nexus πέταξαν άγκυρα σε συλλογές του εξωτερικού.

WRAPPED IN CELLOPHANE: Νομίζω ότι γενικότερα σ' αυτή τη φάση δεν ήμουν καλά ψυχολογικά. Κάτι με τα αισθηματικά, κάτι με τα οικονομικά, βρισκόμουν πλέον πίσω από την κονσόλα και άκουγα τα πάντα, όλα τα είδη της μουσικής που αγαπούσα, να χάνονται στο παρελθόν, όπως τα άστρα που προσπερνά το Enterprise στο Star Trek. Ήμουν 37 ετών και νομίζω πως αυτό ήταν το πιο σκοτεινό άλμπουμ που είχα γράψει μέχρι τότε.

THE BEAT SYNDICATE: Σε αυτό το άλμπουμ είχα τελειώσει με την μαυρίλα και είχα περάσει σε άλλη φάση. Σύμφωνα με ένα φίλο μου, θα μπορούσε να είναι άλμπουμ του Foetus και βάζω τα γέλια όταν μου λέει ότι ήταν πολύ μπροστά. Χαρακτηριστικό είναι ότι  στο «Mr Moto» είχα σαμπλάρει ένα χαλασμένο CD και το χρησιμοποίησα ως ρυθμικό μέρος του τραγουδιού. Δεν με ενδιέφερε πλέον το «τι θα πει ο κόσμος», τι κριτικές θα πάρει, δηλαδή, αν ήταν εμπορικό ή όχι. Με αυτό το άλμπουμ έφτασα σε όλα εκείνα που με είχαν σπρώξει να κάνω κάτι άλλο πέρα από το στυλ των Flowers of Romance. 

Η αλήθεια είναι ότι η μουσική ήταν η πρώτη που επλήγη από την οικονομική κρίση, πολύ πριν το 2008. Ήδη τα δισκοπωλεία είχαν φέσια χιλιάδων ευρώ και στα τέλη του 2004-2005, εκεί που όλα τα άλλα τα ’χαμε, η Ολυμπιάδα μας έλειπε. Αποφάσισα να κλείσω την δισκογραφική μου εταιρία, τη Cyberdelia, επειδή ντρεπόμουν να μπαίνω σε δισκάδικα προσπαθώντας να πουλήσω CD σε δισκοπώλες που καταστρέφονταν οικονομικά. Έβαλα και τους Nexus στο ψυγείο και για έναν χρόνο δεν άκουσα ούτε νότα.

 

Be yourself (cause everyone else is taken): Οι New Zero God στο τσίρκο της ζωής...

FUN IS A FOUR LETTER WORD: Περνούσαμε τόσο καλά με τα παιδιά στην μπάντα που μπήκαμε στο στούντιο να ηχογραφήσουμε τα τραγούδια που είχαμε για να τα έχουμε. Τα άκουσε όμως ο Χρήστος Αλεξόπουλος που είχε την Puzzle Musik και τελικά συμφωνήσαμε να τα κυκλοφορήσει σε άλμπουμ.

MMXIII: Ξαφνικά οι New Zero God είχαν γίνει η απάντηση στους Flowers of Romance, μόνο που αυτή την φορά διασχίσαμε τη Μάγχη και κατσικωθήκαμε στην Αγγλία. Αυτό το άλμπουμ το κυκλοφόρησε αρχικά από την αγγλική  Secret Sin, η οποία είχε κυκλοφορήσει κι ένα mini άλμπουμ μας προηγουμένως, ενώ είχαμε μπει και σε κάτι γοτθικά chart. Ο ιδιοκτήτης της εταιρίας όμως, ο Voe Saint Clare, αποφάσισε να την κλείσει επειδή, χωρίς βέβαια να το ξέρω, ο άνθρωπος είχε τελικό στάδιο καρκίνου και μετά από λίγο καιρό έσβησε. Μου είχε πει «πάρε τα δικαιώματα του άλμπουμ και πήγαινε όπου θες». Έτσι, η ελληνική έκδοση κυκλοφόρησε από την B-Otherside Records με διαφορετικό εξώφυλλο.

SHORT TALES & TALL SHADOWS: Σε αυτό το άλμπουμ ήθελα ο ακροατής να βρίσκεται μέσα στον ήχο. Να του δημιουργεί εικόνες. Ως παραγωγή, μιλάω. Το CD ξεκινά με μια ιστορία του Ποε, τον Βασιλιά Πανούκλα και κλείνει με κοράκια που κρώζουν ενώ βρέχει και ακούγεται ένα σήμαντρο. Το βινύλιο είναι διαφορετικό. Αλλά από εδώ ξεκίνησε η ιδέα μου να προσπαθώ να κάνω τον ακροατή να κλείνει τα μάτια και να οπτικοποιεί τον ήχο.

CIRCUS OF TORTURED MELODIES: Κι εδώ συνέχισα την προσπάθεια οπτικοποίησης, στο συνθετικό κομμάτι όμως το άλμπουμ περνάει από διαφορετικά μουσικά είδη. Από πανκ μέχρι ψυχεδέλια, prog-rock κλπ, επειδή το θέμα του είναι μια βόλτα στο τσίρκο της ζωής. Και όπως καταλαβαίνεις, κάθε σκηνή του τσίρκο έχει ένα διαφορετικό θέμα…

 

Ninouki: η αναγέννηση των Nexus...

NINOUKI: Covid, lockdown, απραξία... Δεν συναντιόμουν με τους υπόλοιπους από τους New Zero God αλλά συνέχιζα να γράφω μουσική. Κάποια στιγμή λέω στον εαυτό μου, «Δεν φτιάχνεις ξανά τους Nexus για να κυκλοφορήσεις αυτά που γράφεις με αυτό το όνομα»; Κι έτσι, τα τραγούδια τα έγραψα μαζί με φίλους εκτός συγκροτήματος - ο Λούης από τους Stress, ο Ντρενογιάννης από τους Anti Troppeau Council και τους Yeah!, o MGT, ο κιθαρίστας του Peter Murphy, των Mission και του Gary Numan, o John Fryer των This Mortal Coil και παραγωγός των Depeche Mode και των Nine Inch Nails, o Μιχάλης Γαλαίος και άλλοι - όλοι αυοί βρέθηκαν σε αυτό το άλμπουμ που επανέφερε τους Nexus στην ζωή για να κινούνται παράλληλα με τους New Zero God.

LINKS

https://newzerogod.com/home

https://newzerogod.bandcamp.com/

https://nexus12.bandcamp.com/

 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ

Οι New Zero God παρουσιάζουν Flowers of Romance live στο ΙΛΙΟΝ plus στις 16 Δεκεμβρίου 2017 (videos)

Flowers of Romance: The story so far … Μια κασέτα από το 1992 (audio)

Ninouki: O Μιχαλης Πούγουνας γράφει για το νέο άλμπουμ των NEXUS...