Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως οι prog-rock ή οι ψυχεδελικές rock κυκλοφορίες σταμάτησαν να υπάρχουν στις μέρες μας. Μπορεί αυτά τα μουσικά είδη να μην έχουν την εμπορική απήχηση που είχαν οι ανάλογες κυκλοφορίες της δεκαετίας του ’60 και του ’70 και να μην φτάνουν σε πωλήσεις την αναβίωση που έγινε στην δεκαετία του ’90, αλλά τα συγκροτήματα του είδους δεν έπαψαν να υπάρχουν και να κυκλοφορούν δουλειές τους, και μάλιστα σε βινύλιο. Αυτές οι μπάντες φωλιάζουν σε εταιρίες όπως η βρετανική Fruits de Mer Records ή, όπως στην περίπτωση των Ισπανών Magick Brother & Mystic Sister, στην ανεξάρτητη ελληνική εταιρεία Sound Effect Records. H Sound Effect είχε κυκλοφορήσει και το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους σε συνεργασία με την ισπανική The John Colby Sect το 2020 και αυτές τις μέρες έβγαλε στην αγορά, μόνη της αυτή την φορά, το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας, Tarot Part I.
Με βάση τους την Βαρκελώνη, οι Magick Brother & Mystic Sister είναι το μουσικό όχημα του Xavi Sandoval και της Eva Muntada. Ο Sandoval παίζει το μπάσο και τις κιθάρες ενώ η Muntada όλα τα πλήκτρα. Οι δυο τους υπογράφουν επίσης όλες τις συνθέσεις καθώς και την παραγωγή του άλμπουμ. Το όνομα της μπάντας είναι εμπνευσμένο από το ντεμπούτο των Gong, και για την ακρίβεια, από το τραγούδι που ανοίγει το συγκεκριμένο άλμπουμ, το οποίο είχε κυκλοφορήσει το 1969, κάτι που ίσως προϊδεάζει τον ακροατή για το πού περίπου βρίσκεται χρονικά ο ήχος της μπάντας.
Φυσικά, η παραγωγή των Ισπανών είναι σύγχρονη και, όπως είναι φυσικό, και οι δύο μπάντες, δηλαδή οι παλιοί Gong και οι σύγχρονοι Magick Brother & Mystic Sister αποσκοπούν στο ίδιο πράγμα: να πάρουν, δηλαδή, τον ακροατή στον δικό τους χώρο και χρόνο. Οι δεύτεροι το καταφέρνουν πιο εύκολα, μιας και το Tarot Part I έχει ιδανική παραγωγή για ταξίδια – έντεκα τραγούδια που το καθένα τους έχει τον τίτλο ενός τραπουλόχαρτου ταρώ, όπερ και ο τίτλος του άλμπουμ.
Για όσους δεν γνωρίζουν, τα ταρώ ήταν τραπουλόχαρτα που χρησιμοποιήθηκαν για παιχνίδια από τα μέσα του 15ου αιώνα σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Από τα τέλη του 18ου αιώνα και μετά, Γάλλοι αποκρυφιστές άρχισαν να τα χρησιμοποιούν για να μαντεύουν το μέλλον. Υποστήριζαν μάλιστα ότι τα φύλλα ταρώ είχαν μυστικιστικούς δεσμούς με την αρχαία Αίγυπτο, την ιουδαϊκή Καμπάλα, την ινδική Τάντρα ή Ι Τσινγκ, ισχυρισμοί που επαναλαμβάνονται συχνά από διάφορους συγγραφείς.
Όταν είδα για πρώτη φορά το όνομα του συγκροτήματος, έκανα τον εξής συνειρμό: η λέξη Magick είναι ένας παλιός τρόπος γραφής της λέξης «magic» (μαγεία). Αυτή την ορθογραφία είχε χρησιμοποιήσει ο Crowley για την αποκρυφιστική Mαγεία Thelema (από την ελληνική λέξη Θέλημα). Ο Crowley ήθελε να ξεκαθαρίσει ότι με την λέξη Magick όριζε «την επιστήμη και την τέχνη του να προκαλείς με την θέληση, την αλλαγή». Χρησιμοποίησε την λέξη «Thelema» στο Βιβλίο του Νόμου, ένα βιβλίο που έγραψε στο Κάϊρο το 1904.
Τα τραγούδια είναι βαλμένα στην σειρά ανάπτυξης της Μεγάλης Aρκάνα. Για την χαρτομαντεία, οι αποκρυφιστές δημιούργησαν δύο κατηγορίες τραπουλόχαρτων: η μεγάλη και η μικρή Αρκάνα. Η μεγάλη Αρκάνα αποτελείται από 22 κάρτες που ονομάζονται Ατού ή Θρίαμβοι. Η μικρή Αρκάνα αποτελείται από 56 κάρτες. Το Tarot Part I κυκλοφόρησε στις 29 Μαρτίου του 2024 και όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του, είναι το πρώτο από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος, λοιπόν, υπάρχουν έντεκα τραγούδια, άρα στο Tarot Part 2 θα υπάρχουν άλλα έντεκα για να ολοκληρωθεί η μεγάλη Αρκάνα…
Το άλμπουμ βρίθει από αποκρυφιστικούς συμβολισμούς. Για παράδειγμα, το gatefold εξώφυλλο του δίσκου προετοιμάζει τον ακροατή για αυτό που θα ακούσει: αστέρια, ένα κορίτσι με μια λύρα, ένα αγόρι με έναν αυλό και, στο κέντρο, μια φιγούρα που έχει μπροστά της απλωμένη μια τράπουλα ταρώ.
Το πρώτο τραγούδι, «The Fool», είναι η σωστή επιλογή για την αρχή του δίσκου, μιας και στην γλώσσα των μυημένων αυτό το τραπουλόχαρτο υποδηλώνει το ταξίδι, την περιπέτεια της ζωής με οδηγό τη φαντασία, όπου η καρδιά έχει τον πρώτο λόγο. Τα πλήκτρα της Muntada φτιάχνουν την ατμόσφαιρα με space ήχους, με τα τύμπανα του Alejandro Carmona καλπάζουν, ενώ ο Xavi Sandoval πλέει στο διάστημα πάνω στο εφέ της reversed κιθάρας.
Το επόμενο χαρτί στην τράπουλα είναι ο Μάγος και το επόμενο κομμάτι το «The Magician». Ο Dominic O’Dair απαγγέλει όλους κι όλους αυτούς τους στίχους: «Αιθέρας, αέρας, γη, φωτιά και νερό / Χρυσή αντίληψη / Μέσα από τους επτά ουρανούς». Στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ού αιώνα πολύς κόσμος είχε κόλλημα με τον αριθμό επτά. Ένας από αυτούς ήταν και ο Άγγλος αποκρυφιστής, μάγος, ποιητής, συγγραφέας, ζωγράφος και… αλπινιστής Aleister Crowley και στο συγκεκριμένο τραγούδι το φύλλο του Μάγου στα ταρώ συμβολίζει τη φαντασία και την έκφραση των συναισθημάτων. To τραγούδι είναι μια μουσική συνομιλία μεταξύ της κιθάρας και των πλήκτρων, με τα τύμπανα να συνοδεύουν με μια Pink Floyd-ική διάθεση…
Το «The High Priestess» (η Αρχιέρεια στα ταρώ) που ακολουθεί, είναι μια ψυχεδελική folk μπαλάντα παιγμένη με κιθάρα, μαντολίνο, μέλοτρον και πλήκτρα, ενώ η Muntada αναλαμβάνει και τα φωνητικά.
Το επόμενο χαρτί είναι η Αυτοκράτειρα και όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, τα τραγούδια δεν έχουν μπει με τυχαία σειρά. Για να συνδυάσω το τραπουλόχαρτο της Αυτοκράτειρας με το τραγούδι «The Empress», να επισημάνω ότι το φύλλο αυτό συμβολίζει την πληρότητα και την αφθονία και για αυτό ο μοναδικός στίχος του «The Empress» λέει: «Όλες οι τέχνες της αγάπης και της ευχαρίστησης είναι οι τελετουργίες μου».
Και, φυσικά, η πρώτη πλευρά του δίσκου κλείνει με το τραγούδι «The Emperor» (ο Αυτοκράτορας). Εδώ, για πρώτη φορά τα πράγματα γίνονται πιο πολύπλοκα σε μουσικό επίπεδο. Γίνονται πιο prog-rock από κάθε άλλο τραγούδι της πρώτης πλευράς. Η μπάντα πρέπει να δείξει ότι έχει τον έλεγχο της μουσικής. Να επιβληθεί στον ήχο, όπως συμβολίζει το τραπουλόχαρτο του Αυτοκράτορα: ηγεσία, έλεγχος και λογική.
Η βελόνα του πικάπ φτάνει στην ετικέτα…
Στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχει ο μισός ζωδιακός κύκλος και στο οπισθόφυλλο δεσπόζει η φωτογραφία μιας κυρίας. Στα χέρια της κρατά μια κρυστάλλινη σφαίρα. Η εικόνα της γυναίκας είναι ξεθωριασμένη. Θα μπορούσε άραγε να είναι κάποια από τον στενό κύκλο του Aleister Crowley;
Το sitar του Tony Jagwar ανοίγει το «The Hierophant» (ο Ιεροφάντης) και τη δεύτερη πλευρά, όπως ορίζει η σειρά των τραπουλόχαρτων στη Μεγάλη Αρκάνα. Η μπάντα μπαίνει με μεγάλα κέφια και prog-rock διαθέσεις.
Το «The Lover» (ο Εραστής) φλερτάρει με την μυστηριώδη μουσική της Ανατολής χάρη στα κρουστά του Didac Ruiz και το sitar που παίζει ο Sandoval. H Muntada δημιουργεί την ατμόσφαιρα με τα πλήκτρα και ταυτόχρονα τραγουδάει. Εδώ και τρία τραγούδια, το συγκρότημα έχει απομακρυνθεί στιχουργικά από τη θεματολογία της τράπουλας ταρώ, αλλά αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου…
Επιστροφή σε prog-rock διαθέσεις με μια γεύση δεκαετίας του ’70 στο instrumental τραγούδι «The Chariot» (το Άρμα). Εδώ πρωταγωνιστεί το φλάουτο της Maya Fernandez, η οποία έπαιζε και στο πρώτο άλμπουμ των Magick Brother. Το τραγούδι δανείζεται κάτι από τους Gong και από κάποιο σημείο και μετά το φλάουτο μπαίνει σε ένα παιχνίδι αλληλεπίδρασης, πότε με την κιθάρα του Sandoval και πότε με τα πλήκτρα της Muntada. Η ρυθμική βάση του Carmana είναι σταθερή, αλλά όταν έρχεται η ώρα του, τα σπάει κυριολεκτικά.
Κάπου εδώ, η σειρά των τραγουδιών παραλείπει ένα από τα τραπουλόχαρτα της ταρώ (τη Δύναμη) και περνάει στο χαρτί της Δικαιοσύνης. Τα άλλα προφανώς θα τα βρούμε στο επόμενο άλμπουμ του συγκροτήματος.
Το «The Justice» σε προετοιμάζει εξαρχής για ένα jazz rock άκουσμα. Η Maya Fernandez επεμβαίνει με το φλάουτό της στις κατάλληλες στιγμές με τα πλήκτρα της Muntada να κυριαρχούν, ενώ ταυτόχρονα η ίδια τραγουδάει για την αδικία αυτού του κόσμου, μέχρι να μπει το σόλο από την κιθάρα του Sadoval για να οδηγήσει, μαζί με το φλάουτο, στο φινάλε του τραγουδιού.
Ο Ερημίτης είναι το χαρτί της απομόνωσης. Επομένως, είναι φυσικό που το «The Hermit» δεν έχει στίχους. Είναι μια μουσική συνομιλία ανάμεσα στην κιθάρα, το συνθεσάϊζερ και το μέλοτρον. Το κομμάτι ακούγεται σαν μια αναζήτηση στο εσώτερο διάστημα των δύο μουσικών - ένα τραγούδι ενδοσκόπησης.
Και καθώς φτάνουμε στο κλείσιμο του άλμπουμ, πάνω στο τραπέζι πέφτει το τραπουλόχαρτο που συμβολίζει την πρόοδο και την ευημερία: «The Wheel of Fortune» (Ο Τροχός της Τύχης). Μια ονειρική σύνθεση που ακούγεται καθησυχαστική, σε ένα άλμπουμ που μπορεί να μην έχει την πολυπλοκότητα της δομής πολλών prog-rock τραγουδιών, έχει όμως την ανάπτυξη των μελωδιών και την κατάλληλη ενορχήστρωση για να πετύχει τον σκοπό του: να πάρει τον ακροατή από το χέρι και να τον ταξιδέψει στον κόσμο του Magick Brother και της Mystic Sister…
Έτσι, το ταξιδιάρικο Tarot Part I δεν σε φέρνει πίσω στην Γη από το διαστημικό αυτό ταξίδι, αλλά σε κρατάει στον φανταστικό του κόσμο μέχρι να ακούσεις το Tarot Part ΙΙ. Τότε το ταξίδι θα έχει ολοκληρωθεί.
Αν μπάντες όπως οι Camel, τα προτζεκτ του Daevid Allen ή οι δουλειές του Steve Hillage σας αρέσουν, θα πρέπει τουλάχιστον να ακούσετε αυτόν τον δίσκο…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Daevid Allen & Gong: Σύντομη αναδρομή σε μια διαστημική καριέρα...
«Phaedra»: 50 χρόνια από την κυκλοφορία του πρωτοποριακού άλμπουμ των Tangerine Dream...
Δύναμη και πάθος: Πενήντα (και κάτι) χρόνια Eloy...
The Alan Parsons Project: Περί πυραμίδων...
BLOG και ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ MIΧΑΛΗ ΠΟΥΓΟΥΝΑ:
https://tribe4mian.wordpress.com/
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΟΥΓΟΥΝΑ στο Blackout Radio Show...
Μιχάλης Πούγουνας
Ο Μιχάλης Πούγουνας γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κιν/φου, έχει κάνει δυο ντοκιμαντερ με τιτλο Όταν η Καλλιθέα Πήγαινε Cinema (υπάρχουν στο YouTube) και βραβεύτηκε για την ταινία μικρού μήκους “Vlad ο Δαιμων” στο Διεθνες Φεστιβαλ Ταινιών της Πάτρας. Ήταν ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής των Flowers of Romance απο το 1981 ως το 1998 και των Nexus απο το 1999 ως το 2005. Το 2000 δημιούργησε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Cyberdelia ενω απο το 2011 μεχρι σήμερα παρουσιάζει την δύωρη ραδιοφωνική εκπομπή The Blackout Radio Show with Mike Pougounas που μεταδίδεται απο ενα Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό στα FM, τρεις Αγγλικούς ιντερνετικούς, έναν Ελληνικό κι έναν Κυπριακό. Έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο “Rock’n’Roll rules ok?” με κείμενα σχετικά με την αλληλεπίδραση του ροκ και της κοινωνίας, καθως και τα μυθιστορήματα «To Κλειδί της Εύας» και «Μαύρο Χιόνι». Απο το 2006 είναι ο τραγουδιστής των New Zero God. Έχει κυκλοφορήσει συνολικά 13 στούντιο άλμπουμ.
Μιχάλης Πούγουνας
Ο Μιχάλης Πούγουνας γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κιν/φου, έχει κάνει δυο ντοκιμαντερ με τιτλο Όταν η Καλλιθέα Πήγαινε Cinema (υπάρχουν στο YouTube) και βραβεύτηκε για την ταινία μικρού μήκους “Vlad ο Δαιμων” στο Διεθνες Φεστιβαλ Ταινιών της Πάτρας. Ήταν ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής των Flowers of Romance απο το 1981 ως το 1998 και των Nexus απο το 1999 ως το 2005. Το 2000 δημιούργησε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Cyberdelia ενω απο το 2011 μεχρι σήμερα παρουσιάζει την δύωρη ραδιοφωνική εκπομπή The Blackout Radio Show with Mike Pougounas που μεταδίδεται απο ενα Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό στα FM, τρεις Αγγλικούς ιντερνετικούς, έναν Ελληνικό κι έναν Κυπριακό. Έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο “Rock’n’Roll rules ok?” με κείμενα σχετικά με την αλληλεπίδραση του ροκ και της κοινωνίας, καθως και τα μυθιστορήματα «To Κλειδί της Εύας» και «Μαύρο Χιόνι». Απο το 2006 είναι ο τραγουδιστής των New Zero God. Έχει κυκλοφορήσει συνολικά 13 στούντιο άλμπουμ.
Μιχάλης Πούγουνας
Ο Μιχάλης Πούγουνας γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κιν/φου, έχει κάνει δυο ντοκιμαντερ με τιτλο Όταν η Καλλιθέα Πήγαινε Cinema (υπάρχουν στο YouTube) και βραβεύτηκε για την ταινία μικρού μήκους “Vlad ο Δαιμων” στο Διεθνες Φεστιβαλ Ταινιών της Πάτρας. Ήταν ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής των Flowers of Romance απο το 1981 ως το 1998 και των Nexus απο το 1999 ως το 2005. Το 2000 δημιούργησε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Cyberdelia ενω απο το 2011 μεχρι σήμερα παρουσιάζει την δύωρη ραδιοφωνική εκπομπή The Blackout Radio Show with Mike Pougounas που μεταδίδεται απο ενα Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό στα FM, τρεις Αγγλικούς ιντερνετικούς, έναν Ελληνικό κι έναν Κυπριακό. Έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο “Rock’n’Roll rules ok?” με κείμενα σχετικά με την αλληλεπίδραση του ροκ και της κοινωνίας, καθως και τα μυθιστορήματα «To Κλειδί της Εύας» και «Μαύρο Χιόνι». Απο το 2006 είναι ο τραγουδιστής των New Zero God. Έχει κυκλοφορήσει συνολικά 13 στούντιο άλμπουμ.
