Pete Brown: Ποιητής της αντικουλτούρας, στιχουργός των Cream και underground καλλιτέχνης...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

O Ginger Baker του τηλεφώνησε κάποια στιγμή και του είπε, «Κοίτα, είμαστε στο στούντιο με τους Cream και ξέρω πως γράφεις καλά. Χρειαζόμαστε την βοήθειά σου». Eκεί έγινε εμφανές ότι υπήρχε μια χημεία ανάμεσα στον Peter Brown και στον Jack Bruce και όταν το τραγούδι των Cream «I Feel Free» έγινε επιτυχία, όλοι αποφάσισαν πως o Brown θα ήταν ο στιχουργός της μπάντας.

Ο Peter Ronald Brown ήταν μέλος της σκηνής των ποιητών του Λίβερπουλ κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ’60 και ήταν σημαντικός εκπρόσωπος των Βρετανών beat ποιητών. Όταν στις 11 Ιουνίου 1965, η Barbara Rubin διοργάνωσε το International Poetry Incarnation, ένα φεστιβάλ ποίησης που έλαβε χώρα στο Royal Albert Hall του Λονδίνου, το παρακολούθησαν 7000 άτομα, μεταξύ των οποίων η τότε Ινδή πρωθυπουργός Ίντιρα Γκάντι. Ο ρόλος της εκδήλωσης ήταν καθοριστικός μιας και τα επόμενα χρόνια θα διαμόρφωνε την underground σκηνή της Μεγάλης Βρετανίας καθώς, σύμφωνα με τον Jeff Nuttall, συγγραφέα του Bomb Culture, ενός βιβλίου σχετικά με την αντικουλτουρα του Λονδίνου που εκδόθηκε το 1969, χάρη στο συγκεκριμένο φεστιβάλ «το underground αναδύθηκε ξαφνικά στην επιφάνεια». Ο συγγραφέας και κινηματογραφιστής Peter Whitehead που κινηματογραφούσε την αντικουλτούρα του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης της δεκαετίας του 1960, κινηματογράφησε όλο το γεγονός σε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο Wholly Communion. Ο Brown συνέθεσε ποιήματα μαζί με τον ποιητή και καλλιτέχνη Michael Horovitz και τα απήγγειλαν μαζί στην εκδήλωση, όπου μεταξύ άλλων συμμετείχαν κορυφαίοι beat ποιητές και συγγραφείς όπως ο William S. Burroughs, ο Gregory Corso, ο Lawrence Ferlinghetti και ο Allen Ginsberg.

Ο Brown γεννήθηκε ανήμερα Χριστουγέννων του 1940 στο Ashtead του Surrey και δημοσίευσε το πρώτο του ποίημα στο αμερικανικό περιοδικό Evergreen Review σε ηλικία 14 ετών, το 1954. Συνδυάζοντας την ποίησή του με μουσική, άρχισε να εμφανίζεται με τον Horovitz σε συναυλίες με μουσικούς, ηθοποιούς, και διαφόρων ειδών καλλιτέχνες, ως μέλος του περιοδικού και θιάσου παραστάσεων New Departures, ενώ περιόδευσε με τον κιθαρίστα της φολκ Davey Graham.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ο Brown δημιούργησε τους First Real Poetry Band με τον κιθαρίστα John McLaughlin (αργότερα μια από τις πιο αξιόλογες μορφές της βρετανικής τζαζ, ιδρύοντας τους Mahavishnu Orchestra και συνεργαζόμενος με τον Miles Davis στην ηλεκτρική του περίοδο, τον Carlos Santana και άλλους) τον μπασίστα Binky McKenzie τον ντράμερ Laurie Allan και τον Pete Bailey στα κρουστά. Με αυτή την σύνθεση έκλεισαν κάμποσες βραδιές τζαζ ποίησης στο περίφημο Marquee Club του Λονδίνου.

Έτσι κι αλλιώς, επειδή στον Pete άρεσε η τζαζ, μπήκε στο κύκλωμα των μουσικών της και κάποια στιγμή γνώρισε τον Jack Bruce και τον Ginger Baker, καθώς και τον Eric Clapton, τους τρεις μουσικούς που το 1966 θα συγκροτούσαν τους Cream. Στους Cream, ο Brown και ο Bruce έγραψαν πολλά από τα τραγούδια τoυ συγκροτήματος, συμπεριλαμβανομένων των επιτυχιών «I Feel Free», «White Room» και «SWLABR»Οι Brown, Bruce και Clapton, έγραψαν επίσης το  «Sunshine of Your Love». Μετά τη διάλυση των Cream, o Brown θα έγραφε τους στίχους για τα περισσότερα άλμπουμ του Bruce.

Ωστόσο, επειδή και ο ίδιος ενδιαφερόταν για το τραγούδι σχημάτισε μια νέα μπάντα που έπαιζε ψυχεδελική τζαζ και μπλουζ, τους Pete Brown and his Battered Ornaments, με τους οποίους το 1969 ηχογράφησε  τα άλμπουμ A Meal You Can Shake Hands With in the Dark και Masterpiece, πριν ξεσπάσει μια διαμάχη ανάμεσα στον Brown και τον κιθαρίστα Chris Spedding με αποτέλεσμα την αποχώρηση του Brown από το συγκρότημα μία μέρα πριν την εμφάνισή τους με τους Rolling Stones στο Hyde Park του Λονδίνου. Τα φωνητικά του Brown σβήστηκαν από το Masterpiece και τα τραγούδησε ξανά ο Spedding με το συγκρότημα να συνεχίζει ως The Battered Ornaments.

Στη συνέχεια ο Brown σχημάτισε τους Piblokto! με τον ίδιο στα φωνητικά, τον Laurie Allan στα τύμπανα, τον Jim Mullen στην κιθάρα, τον Roger Bunn στο μπάσο και τον Dave Thompson στο όργανο. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ το 1970, το Thousands On A Raft και το Things May Come And Things May Go, But The Art School Dance Goes On Forever και κατόπιν ο Brown συνεργάστηκε με τον Graham Bond και το 1972 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Two Heads Are Better Than One με τη συμβολή του Jack Bruce και της συζύγου του Bond, Diane Stewart. Ηχογράφησαν επίσης το σινγκλ «Lost Tribe» και μεγάλο μέρος του soundtrack για το ντοκιμαντέρ του Murray Grigor Maltamour με θέμα τη Μάλτα (1973) πριν ο Bond αποχωρήσει.

Επόμενη κίνηση ήταν η δημιουργία των Brown and Friends, και Flying Tigers, αλλά καμία από τις δυο μπάντες δεν ηχογράφησε κάτι, οπότε το 1973 o Brown κυκλοφόρησε το The “Not Forgotten” Association, ένα πειραματικό άλμπουμ στο οποίο απήγγειλε παλιά ποιήματά του με τη συνοδεία μουσικών όπως ο Vivian Stanshall των Bonzo Dog Doo-Dah Band, ο Ed Spevock των Piblokto!, ο Jeff Clyne στο μπάσο, ο κιθαρίστας Raymond Williams και άλλοι.

Με το πανκ να σαρώνει τα πάντα, ο Brown απομακρύνθηκε από την μουσική σκηνή για να επικεντρωθεί στην συγγραφή σεναρίων, ενώ άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα τραγουδιού, τα οποία σε διάστημα έξι ετών συνέβαλαν στην εξέλιξή του.

Στη δεκαετία του ΄80 δούλεψε ως τραγουδιστής και κρουστός με μουσικούς της τζαζ όπως ο πιανίστας Mervyn Afrika και επανασυνδέθηκε με τον Ουαλό κημπορντίστα, συνθέτη και πρώην μέλος των Piblokto!, Phil Ryan με τον οποίον έκαναν μαζί τέσσερα άλμπουμ από το 1991 ως το 2013.

Το 2010 εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του Brown, White Rooms & Imaginary Westerns: On the Road with Ginsberg, Writing for Clapton and Cream – An Anarchic Odyssey.

To 2017 οι Procol Harum κυκλοφόρησαν το Novum, ένα άλμπουμ με έντεκα τραγούδια, εννέα από τα οποία ήταν σε στίχους του Brown ενώ την ίδια χρονιά ολοκλήρωσε τις ηχογραφήσεις για το προσωπικό του άλμπουμ,  The Shadow Club, με συμμετοχή των Eric Clapton, Joe Bonamassa, Clem Clempson (Colosseum και Humble Pie), Malcolm Bruce (γιος του Jack Bruce) και άλλων. Το άλμπουμ αυτό κυκλοφόρησε το 2024.

 Ένας από τους θαυμαστές του Brown ήταν ο Martin Scorsese ο οποίος χρησιμοποίησε τραγούδια των Cream με στίχους του Brown σε ταινίες όπως το Goodfellas και το Casino. «Ο Pete ήταν ένας σπουδαίος τραγουδοποιός», είχε σχολιάσει στο τρέιλερ ενός ντοκιμαντέρ για τον Brown που δεν έχει ακόμη κυκλοφορήσει. «Όταν οι στίχοι επαναλαμβάνονται στο μυαλό μου… αυτές είναι οι εικόνες που μου μένουν».

O Brown πέθανε από καρκίνο στις 19 Μαΐου 2023 στο Sussex σε ηλικία 82 ετών.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:

Cream: Το πρώτο σούπερ-γκρουπ της rock και η εποχή που τους καθιέρωσε σαν μια από τις μεγαλύτερες μπάντες όλων των εποχών...

Ginger Baker: Η ιστορία ενός από τους σημαντικότερους ντράμερ όλων των εποχών...

Μiles Davis: «Όταν ακούς τον Miles να παίζει, είναι αυτό που είναι, όποια κοινωνική θωράκιση κι αν φοράει»...

BLOG και ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ MIΧΑΛΗ ΠΟΥΓΟΥΝΑ:

https://tribe4mian.wordpress.com/

https://newzerogod.com/home

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΟΥΓΟΥΝΑ στο Blackout Radio Show...


image

Μιχάλης Πούγουνας

Ο Μιχάλης Πούγουνας γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κιν/φου, έχει κάνει δυο ντοκιμαντερ με τιτλο Όταν η Καλλιθέα Πήγαινε Cinema (υπάρχουν στο YouTube) και βραβεύτηκε για την ταινία μικρού μήκους “Vlad ο Δαιμων” στο Διεθνες Φεστιβαλ Ταινιών της Πάτρας. Ήταν ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής των Flowers of Romance απο το 1981 ως το 1998 και των Nexus απο το 1999 ως το 2005. Το 2000 δημιούργησε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Cyberdelia ενω απο το 2011 μεχρι σήμερα παρουσιάζει την δύωρη ραδιοφωνική εκπομπή The Blackout Radio Show with Mike Pougounas που μεταδίδεται απο ενα Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό στα FM, τρεις Αγγλικούς ιντερνετικούς, έναν Ελληνικό κι έναν Κυπριακό. Έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο “Rock’n’Roll rules ok?” με κείμενα σχετικά με την αλληλεπίδραση του ροκ και της κοινωνίας, καθως και τα μυθιστορήματα «To Κλειδί της Εύας» και «Μαύρο Χιόνι». Απο το 2006 είναι ο τραγουδιστής των New Zero God. Έχει κυκλοφορήσει συνολικά 13 στούντιο άλμπουμ.
 
 
 
image

Μιχάλης Πούγουνας

Ο Μιχάλης Πούγουνας γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κιν/φου, έχει κάνει δυο ντοκιμαντερ με τιτλο Όταν η Καλλιθέα Πήγαινε Cinema (υπάρχουν στο YouTube) και βραβεύτηκε για την ταινία μικρού μήκους “Vlad ο Δαιμων” στο Διεθνες Φεστιβαλ Ταινιών της Πάτρας. Ήταν ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής των Flowers of Romance απο το 1981 ως το 1998 και των Nexus απο το 1999 ως το 2005. Το 2000 δημιούργησε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Cyberdelia ενω απο το 2011 μεχρι σήμερα παρουσιάζει την δύωρη ραδιοφωνική εκπομπή The Blackout Radio Show with Mike Pougounas που μεταδίδεται απο ενα Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό στα FM, τρεις Αγγλικούς ιντερνετικούς, έναν Ελληνικό κι έναν Κυπριακό. Έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο “Rock’n’Roll rules ok?” με κείμενα σχετικά με την αλληλεπίδραση του ροκ και της κοινωνίας, καθως και τα μυθιστορήματα «To Κλειδί της Εύας» και «Μαύρο Χιόνι». Απο το 2006 είναι ο τραγουδιστής των New Zero God. Έχει κυκλοφορήσει συνολικά 13 στούντιο άλμπουμ.
 
 
 
image

Μιχάλης Πούγουνας

Ο Μιχάλης Πούγουνας γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κιν/φου, έχει κάνει δυο ντοκιμαντερ με τιτλο Όταν η Καλλιθέα Πήγαινε Cinema (υπάρχουν στο YouTube) και βραβεύτηκε για την ταινία μικρού μήκους “Vlad ο Δαιμων” στο Διεθνες Φεστιβαλ Ταινιών της Πάτρας. Ήταν ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής των Flowers of Romance απο το 1981 ως το 1998 και των Nexus απο το 1999 ως το 2005. Το 2000 δημιούργησε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Cyberdelia ενω απο το 2011 μεχρι σήμερα παρουσιάζει την δύωρη ραδιοφωνική εκπομπή The Blackout Radio Show with Mike Pougounas που μεταδίδεται απο ενα Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό στα FM, τρεις Αγγλικούς ιντερνετικούς, έναν Ελληνικό κι έναν Κυπριακό. Έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο “Rock’n’Roll rules ok?” με κείμενα σχετικά με την αλληλεπίδραση του ροκ και της κοινωνίας, καθως και τα μυθιστορήματα «To Κλειδί της Εύας» και «Μαύρο Χιόνι». Απο το 2006 είναι ο τραγουδιστής των New Zero God. Έχει κυκλοφορήσει συνολικά 13 στούντιο άλμπουμ.
 
 
 

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1