Κείμενο - συνέντευξη: Χρήστος Κορναράκης

Φωτογραφίες: Αργύρης Λιόσης

 Υπάρχουν μέρες που σε πλακώνει το βάρος του κόσμου, όχι επειδή έγινε κάτι, αλλά επειδή δεν έγινε τίποτα. Είναι οι ώρες που χαώνεσαι μέσα στο ίδιο σου το κεφάλι, ανάμεσα σε emails, άπλυτα πιάτα και σκέψεις που τριγυρνάνε χωρίς προορισμό. Αν αυτές οι ώρες είχαν soundtrack, θα το έγραφαν οι Messier 13. Το Stay For A While είναι ένα άλμπουμ που δε φωνάζει. Σε σφίγγει σιγά, με κιθάρες γεμάτες θαμπό reverb και φωνητικά που μοιάζουν να ψιθυρίζονται από άλλο δωμάτιο. Είναι shoegaze, ναι, αλλά με μια αίσθηση ζεστασιάς που δεν τη βρίσκεις συχνά στο είδος. Όχι "λουλουδάτη" ζεστασιά — πιο πολύ αυτή που νιώθεις όταν ανοίγεις το ψυγείο μες στη νύχτα και βρίσκεις την τελευταία μπουκιά πίτσας που νόμιζες ότι είχες ξεχάσει...

Οι Messier 13 δεν κάνουν επίδειξη τεχνικής, ούτε προσπαθούν να αποδείξουν κάτι. Φαίνονται σαν άνθρωποι που μαζεύονται κάθε εβδομάδα στην πρόβα, όχι για να γράψουν το επόμενο "hit", αλλά για να βρουν λίγο οξυγόνο. Το άλμπουμ γράφτηκε έτσι — χωρίς πίεση, χωρίς οδηγίες, χωρίς στρατηγική. Μόνο τζαμάρισμα και ό,τι βγει.

Η παραγωγή έγινε με τον Γιώργο Παπαγεωργίου στο Dark Sun και το mastering από τον Γιάννη Χριστοδουλάτο στο Sweetspot. Όμως εδώ δεν μιλάμε για αποστειρωμένο studio rock. Οι Messier 13 πατάνε στις επιρροές τους (Slowdive, MBV, Title Fight, Nothing, Whirr), αλλά δεν τις αντιγράφουν. Το “Kevin” είναι φόρος τιμής στον Kevin Shields. Το “Mimi”, ένα από τα πιο όμορφα και λιτά κομμάτια του δίσκου, γράφτηκε λίγο πριν φύγει η Mimi Parker των Low. Ένα μικρό θαύμα timing — ή μια σύμπτωση που σε κοιτάει στα μάτια και δεν λες κουβέντα.

Live, η μπάντα αλλάζει μορφή. Το shoegaze γίνεται πιο ωμό, πιο θορυβώδες, σχεδόν σωματικό. Εκεί που στο άλμπουμ σε ταξιδεύουν, στη σκηνή σε χτυπάνε. Δεν έχει πολύ νόημα να συγκρίνεις studio και live εκδοχές. Είναι οι δύο πλευρές της ίδιας διαφυγής: η μία προς τα μέσα, η άλλη προς τα έξω.

Μιλώντας με τα παιδιά, καταλαβαίνεις πως δεν είναι "καριερίστες της μουσικής". Δεν κοιτάνε charts ούτε stats. Θέλουν να παίξουν. Θέλουν να ηχογραφούν. Θέλουν να υπάρξουν μέσα από τη μουσική. Και τώρα που η Inner Ear τους άνοιξε την πόρτα, δείχνουν ότι δεν το παίρνουν αψήφιστα. Ο δίσκος κυκλοφόρησε, τα live έρχονται, ο δεύτερος δίσκος γράφεται ήδη.

Η σκηνή είναι μικρή, αλλά το πάθος μεγάλο. Οι Messier 13 δεν παίζουν για να γίνουν οι επόμενοι "κάποιοι". Παίζουν για τις ώρες που χανόμαστε. Και αυτό, ειδικά στις μέρες μας, φτάνει και περισσεύει.

Θόρυβος, φως και θολές γραμμές. Οι Messier 13 μου μίλησαν για όλα όσα κρύβονται πίσω (και μέσα) στο “Stay For A While”.

 

*  *  *  *  *  *

Το πρώτο σας άλμπουμ αποτυπώνει μια έντονη εσωστρέφεια, με επιρροές από atmospheric rock, grungegaze και slowcore, ενώ θεματικά περιηγείται στις λεπτές ισορροπίες της καθημερινότητας—τη ρουτίνα, την αναβλητικότητα, τον ανεκπλήρωτο έρωτα και το πένθος. Πώς διαμορφώθηκε αυτή η κατεύθυνση; Ήταν μια οργανική εξέλιξη ή υπήρχε συνειδητή πρόθεση να αποτυπώσετε αυτή τη συγκεκριμένη ατμόσφαιρα;

Ήταν μια μουσική εξέλιξη, σε σχέση με το τι είχαμε δημοσιεύσει στο παρελθόν (Demo EP, Harm EP), αλλά και κάτι που θέλαμε πάρα πολύ να βγάλουμε. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν μια μίξη αυτών που ανέφερες, αλλά δεν πιέσαμε τους εαυτούς μας να έχουμε αυτή συγκεκριμένη μουσική ατμόσφαιρα, η κάποια ταμπέλα ύφους. Όλα γράφτηκαν και δημιουργήθηκαν χωρίς πίεση , και μάλιστα, χωρίς να είχαμε μιλήσει μεταξύ μας, κάθε εβδομάδα στην πρόβα βγάζαμε , μέσω του τζαμ ,και ένα καινούριο κομμάτι. Συνήθως η καθημερινότητα είναι αυτή που μας πιέζει και οδηγούμαστε στην αναβλητικότητα. Χωρίς τέτοιου είδους συναισθήματα είναι λίγο δύσκολο να υπάρξει έμπνευση. Όσο αφορά το πένθος, δεν έχει να κάνει πάντα με τον χαμό κάποιου αγαπημένου προσώπου, αλλά και με τον χαμό του ξένοιαστου ανήλικου εαυτού μας, και την αναγέννηση του ενήλικου μουσικού, σε συνεργασία με όλα τα υπόλοιπα που ανέφερες τα οποία δεν φεύγουν ποτέ αλλά καθώς μεγαλώνεις, ωριμάζεις και έχεις διαφορετική αντιμετώπιση για το καθένα από αυτά.

Η παραγωγή του δίσκου έγινε σε συνεργασία με τον Γιώργο Παπαγεωργίου στο Dark Sun Studio, ενώ το mastering ανέλαβε ο Γιάννης Χριστοδουλάτος στο Sweetspot. Ποια ήταν η πιο κρίσιμη στιγμή αυτής της διαδικασίας; Υπήρξε κάποια ανατροπή ή στιγμή-κλειδί που όρισε το τελικό αποτέλεσμα;

Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την μορφή που είχε πάρει το "Deeply" αρχικά που ήταν τελείως διαφορετική από αυτή που ακούτε στο δίσκο, οπότε δοκιμάσαμε κάτι όχι τόσο συμβατικό και εν τέλει ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι για το αποτέλεσμα. Η παραγωγή έγινε από εμάς, σε συνεργασία με τον Γιώργο Παπαγεωργίου, διότι θέλαμε πολύ να προσεγγίσουμε τον ήχο των επιρροών μας. Χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις πάνω στην παραγωγή από πλευράς μας, αλλά μόνο έχοντας εμπιστοσύνη στα αυτιά μας και τις μουσικές που λατρεύουμε να ακούμε στο σπίτι, στο μετρό, γενικότερα στην καθημερινότητά μας οι οδηγίες και η προσέγγιση στον Γιώργο ήταν σαφείς. Θέλουμε την ονειρική ατμόσφαιρα των Slowdive, την αργή βασανιστική ψυχεδέλεια των Title Fight, την ωμή σκληράδα των Μy Βloody Valentine, την μοντέρνα προσέγγιση των Whirr και των Nothing.

Το Stay For A While ξεχωρίζει για την αίσθηση ζεστασιάς που αποπνέει, κάτι ασυνήθιστο για τα shoegaze μονοπάτια στα οποία βαδίζετε. Πώς καταφέρατε να ισορροπήσετε μεταξύ της γνώριμης, θορυβώδους υφής του είδους και μιας πιο ανθρώπινης, οικείας ηχητικής προσέγγισης;

Και οι τέσσερίς μας προερχόμαστε από διαφορετικά μουσικά μονοπάτια, και όταν ανακαλύπταμε όλο και περισσότερες μουσικές, σε όλους μας η shoegaze, η slowcore, η emo εμφανίστηκαν αναπόφευκτα μπροστά μας. Οραματιστήκαμε τους εαυτούς μας να είμαστε μέλη σε κάποιες από αυτές τις μπάντες μεγαθήρια, και νιώσαμε ότι “αυτό θέλουμε να κάνουμε” . Οπότε ο καθένας μας προσέγγισε από την πλευρά του αυτόν τον ήχο και έχουμε αυτό το κράμα. Ένα κράμα που θα μπορούσε να παρομοιαστεί με ένα φαγητό με διάφορα υλικά από διάφορες περιοχές, που δεν φανταζόμασταν ότι θα είναι τόσο γευστικό. Και αφού δοκιμάσαμε και μας άρεσε πολύ, είπαμε ότι μπορεί να αρέσει και σε άλλους.

Οι ζωντανές σας εμφανίσεις δείχνουν μια διαφορετική ενέργεια σε σχέση με τον ηχογραφημένο ήχο σας—πιο εξωστρεφείς, πιο ωμές. Πώς λειτουργεί αυτή η δυναμική για εσάς; Είναι συνειδητή η διάκριση μεταξύ σκηνής και στούντιο, ή απλώς διαφορετικές εκδοχές του ίδιου καλλιτεχνικού οράματος;

Όταν κάνουμε ζωντανές εμφανίσεις, μεταμορφωνόμαστε σε αυτό που αναφέραμε και παραπάνω, να είμαστε μέλη μπαντών που λατρεύουμε να ακούμε. Όπως και να το κάνουμε, το να παίζεις στο στούντιο κάνεις διαφορετικά πράγματα, σε μια πρόβα η στην διάρκεια ηχογράφησης, είναι άλλο το concept. Στο στούντιο βρίσκεσαι για μελέτη και προπόνηση των κομματιών , ενώ στο stage βρίσκεσαι εκεί γιατί πρέπει να μεταδώσεις την μουσική και την ατμόσφαιρα των κομματιών σου μπροστά σε κόσμο που βρίσκεται εκεί για να σε δει. Τα λάιβ αδιαμφισβήτητα δίνουν μια άλλη ενέργεια σε όλους μας.

Το "Mimi" είναι ένας φόρος τιμής στη Mimi Parker των Low. Πόσο σημαντική είναι για εσάς η έννοια της επιρροής; Είναι κάτι που διεισδύει υποσυνείδητα στη μουσική σας ή δουλεύετε πιο συνειδητά με τα στοιχεία που σας εμπνέουν;

Το "Mimi" ήταν ένα κομμάτι και ίσως το μοναδικό που είχε τελείως διαφορετική μορφή συνθετικά και δομικά. Κάποια στιγμή , κατά την διάρκεια μιας πρόβας ο Παύλος έπαιξε ακουστικά τις συγχορδίες του κομματιού και αμέσως είπαμε ότι αυτό ακούγεται σαν κομμάτι low, μια μπάντα που ανήκει στις επιρροές μας. Την επόμενη εβδομάδα, στην επόμενη ακριβώς πρόβα, η Mimi Parker έφυγε από την ζωή. Θεωρούμε ότι αυτό ήταν σημαδιακό και το κομμάτι αφιερώθηκε σε εκείνη. Οι επιρροές γενικά υπήρχαν και υπάρχουν. Από πρώιμο shoegaze (Slowdive, MBV, Ride, Jesus and the Mary Chain, κ.α.) μέχρι το μοντέρνο grungegaze, heavy shoegaze (Nothing, Τrauma Ρay, Νarrowhead, κ.α.) , αλλά και φυσικά η πρώιμη και πιο μοντέρνα slowcore (Low, Τitle Fight, Duster, Grouper, κ.α.)

Η ελληνική indie σκηνή κινείται συνεχώς σε κύκλους, με αναλαμπές και περιόδους στασιμότητας. Πιστεύετε ότι υπάρχει χώρος για πειραματισμό ή ότι μπάντες σαν τους Messier 13 εξακολουθούν να συναντούν ανυπέρβλητα εμπόδια;

Δεν ξέρω πως εννοεί κάποιος τον όρο “ανυπέρβλητο εμπόδιο”, καθώς μπορεί να είναι υποκειμενικό για τον καθένα. Χώρος για πειραματισμό και μουσική, υπάρχει απεριόριστος. Δεν γεμίζει ποτέ. Η θέληση είναι εκείνη που πρέπει να υπάρχει σε κάθε μπάντα για να γεμίσει αυτός ο χώρος που ανέφερες. Η θέληση είναι εκείνη που θα καθορίσει για την αναλαμπή η για την στασιμότητα μιας μουσικής σκηνής. Χρειάζεται θέληση και πίστη από κάθε μουσικό για να μπορεί να πετύχει το οτιδήποτε.

Η συνεργασία σας με την Inner Ear δίνει ένα άλλο βάρος στη δισκογραφική σας πορεία. Στην εποχή του DIY και του digital-first μοντέλου, πώς βλέπετε τον ρόλο των labels; Εξακολουθούν να έχουν ουσιαστική σημασία για μια μπάντα σαν τη δική σας;

Ξέρουμε όλοι τι δυνατότητες υπάρχουν στην επιλογή του DIY, και τι δυνατότητες υπάρχουν στην επιλογή των Labels. Έχει να κάνει με τον στόχο που βάζει ένας μουσικός και πόσο μακριά θέλει να πάει . Ως Μessier Τhirteen δεν είχαμε πολλές επιλογές, ούτε ζυγίσαμε πολύ τα συν και τα πλην μιας τέτοιας συνεργασίας. Στείλαμε ένα mail σε όσες δισκογραφικές εταιρείες εγχώριες αλλά και εξωτερικού που θεωρούσαμε ότι θα ήμασταν μέρος τους, αλλά η επικοινωνία που είχαμε με την Inner Ear ήταν άμεση και ουσιώδης απο οποιοδήποτε άλλο, και φυσικά από την πρώτη στιγμή, και τους ευχαριστούμε για αυτή την συνεργασία, που βοήθησαν σε αυτό το ντεμπούτο να πάρει σάρκα και οστά που τόσο θέλαμε και εμείς.

Με το Stay For A While πλέον εκεί έξω, ποιο είναι το επόμενο βήμα; Υπάρχουν νέες μουσικές ιδέες στα σκαριά και τι να περιμένουμε από τα live σας;

Το επόμενο βήμα είναι σίγουρα τα λάιβ που έχουν ανακοινωθεί, και ο δεύτερος δίσκος είναι ήδη στα σκαριά. 

 

To Stay For A While κυκλοφορεί ψηφιακά από το bandcamp των Messier 13 και το βινύλιο από την Inner Ear Records.

Οι Messier 13 είναι:

Pavlo Paloka – Guitar, Vocals
George Ray – Guitar, Noise
Natalia – Bass
Nikolas – Drums, Keyboards-Synths

facebook

bandcamp

instagram

Inner Ear Records

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:

Naxatras: «Εμπλουτίζουμε τη μουσική μας και πειραματιζόμαστε και αυτό μας εξιτάρει...»

Το "Ought to Be There" των Envy Never Dies: Επτά θανάσιμα αμαρτήματα σε 8 τραγούδια...

ΗΕΧ: Η μετάβαση στην ωριμότητα ενός αθηναϊκού garage-punk φαινομένου…

"Generation of Identity Crisis": Δεύτερη κυκλοφορία για τους Elephant από τα Ιωάννινα...