Έξω έκανε κρύο κάνοντας τα τζάμια να θαμπώνουν από την διαφορά θερμοκρασίας μέσα στο δωμάτιο.
Ίσως είναι αυτή η έξαψη που έχουν οι συλλέκτες βινυλίου όταν έρχονται για κάποια έρευνα σε ανθρώπους σαν εμένα…
Τα τακούνια της χτυπούσαν ρυθμικά το ξύλινο πάτωμα του γραφείου καθώς περπατούσε πάνω – κάτω σκορπώντας το άρωμά της μέσα σε ένα σύννεφο καπνού από το τσιγάρο που ρουφούσε με μανία.
Είχε έρθει με σκοπό να με προσλάβει για να συγκεντρώσω όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσα σχετικά με μια μπάντα από την Ουαλία…
Κάποιος της είχε πει ότι είχαν βγάλει κάμποσα βινύλια που μπορούσε να τα αγοράσει μόνο από το ίδιο το συγκρότημα.
Μου είχε πει, «Εσύ είσαι ο ντεντέκτιβ κι εγώ έχω τα λεφτά. Πληρώνω λοιπόν καλά για να μου βρεις ότι σχετικό υπάρχει από αυτούς”.
Η δουλειά δεν φαινόταν δύσκολη αλλά ήταν κι ένας καλός τρόπος για να ξεπληρώσω τα τρία νοίκια που χρωστούσα και θα έμεναν και μερικά ψιλά για να ξεσκάσω...

Το συγκρότημα που έψαχνε ήταν ένα electro-punk σχήμα από το Cardiff, το οποίο εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 2000 με το όνομα Sicknote.
Aνέβηκε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στα μουσικά δρώμενα της Βρετανίας κι έσβησε ξαφνικά το 2014, χωρίς να απασχολήσει ποτέ το NME.
Τότε όμως που μου ζήτησε η πελάτισσα να τους ψάξω ήταν 2011 και δεν ήταν δύσκολο να τους βρω, μιας και άφηναν τα ίχνη τους παντού… εκτός, όπως είπα, από το NME…
Όλα ξεκίνησαν γι αυτούς, την ημέρα που oι κάμερες του BBC περίμεναν τον πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας Tony Blair να αποχωρήσει από την βουλή μετά την παραίτησή του από το αξίωμα του πρωθυπουργού.
Λίγο πιο κεί βρίσκονταν οι Sicknote ξεπροβοδίζοντάς τον με το τραγούδι τους “Taxi For Mr. Blair” (ένα ταξί για να φύγει, όπως θα λέγαμε…) κάνοντας τα τηλεοπτικά κανάλια να στραφούν πάνω τους και να τους χαρίσουν ένα απρόσμενο δίλεπτο δημοσιότητας…

Τι καλύτερη αρχή γνωριμίας θα περίμενε κάποιος?
Εμένα μου τους σύστησε ένας Άγγλος φίλος τους δείχνοντάς μου το βίντεο του τραγουδιού τους “Benefit Cheat”. Ένα χαρακτηριστικό ειρωνικό τραγούδι της μπάντας, στο οποίο ο τραγουδιστής τους βγαίνει από το ταμείο ανεργίας και μπαίνει σε μια λιμουζίνα όπου τον περιμένουν οι υπόλοιποι άνεργοι φίλοι του πίνοντας σαμπάνιες, καθώς πάνε να γλεντήσουν την «μπάζα» από το επίδομα…

Από εκεί και πέρα κόλλησα με τα τραγούδια της πενταμελούς παρέας του τραγουδιστή Doghouse, του Flapsandwich με το sampler, του χορευτή Dr. Conker (την ψυχή του συγκροτήματος), του ντράμερ Filth και του V Jockey Johnny No Cash, οι οποίοι έγιναν η μεγάλη ατραξιόν των φεστιβάλ όπως το Boomtown (που λαμβάνει χώρα κοντά στο Winchester).

Η πρώτη τους κυκλοφορία τo 2005 είχε τρία electro τραγούδια και τιτλοφορούνταν “Get on The Bus”. Βγήκε σε CD περιορισμένων αντιτύπων από την δική τους εταιρία Tantrum Records. Ακολούθησαν άλλα οκτώ EP και έξι άλμπουμ, ηχογραφημένα ζωντανά.
Με σήμα κατατεθέν μια μεγάλη ψεύτικη μύτη και χαρακτηριστικά τραγούδια όπως τα “Death Before Employment”, “Freelance Opportunist”, “Righteous” και “Phone In Sick”, οι Sicknote έπαψαν να υπάρχουν το 2014 όταν ο Dr. Conker βρέθηκε νεκρός μέσα στο σπίτι του.

Τα υπόλοιπα μέλη έκλεισαν το site της μπάντας, σταμάτησαν να πουλάνε την μουσική τους, και οι δρόμοι τους χώρισαν αφήνοντας πίσω τους ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Έδωσα στην πελάτισσα αυτές τις πληροφορίες και τα χρωστούμενα νοίκια αποπληρώθηκαν…
Παρέλειψα ωστόσο να την ενημερώσω ότι είχα αγοράσει όλες τις κυκλοφορίες τους για την δική μου συλλογή …

Ασφαλώς, το Ουαλικό συγκρότημα των Sicknote δεν είναι το μόνο που αντιμετώπισε το άσχημο παιχνίδι της μοίρας.
Νοικιάζοντας τον χρόνο μου σε κάποιον άλλον ενδιαφερόμενο συλλέκτη, ανακάλυψα ότι εξίσου δύσκολα πέρασαν τα δίδυμα αδέρφια Daniel και Danny Chavis (τραγουδιστής/κιθαρίστας και κιθαρίστας αντίστοιχα) από τη Βόρεια Καρολίνα.
Οι μαύροι αδελφοί Chavis σχημάτισαν το συγκρότημα The Veldt στην δεκαετία του ’80 και την εποχή που οι σύγχρονοί τους REM υπέγραφαν με πολυεθνικές, εταιρίες εκείνοι έκαναν εμφανίσεις σε διάφορες πόλεις του Αμερικάνικου νότου.
Καθώς οι δισκογραφικές εταιρίες έβλεπαν ότι μπάντες μαύρων μουσικών όπως οι Living Colour άρχιζαν να γνωρίζουν διεθνή επιτυχία, χτύπησαν την πόρτα των Veldt. Ανάμεσα τους ήταν η IRS και η Capitol, αλλά τελικά η μπάντα υπέγραψε συμβόλαιο με τη Mercury το 1989.
Με παραγωγό τον Robin Guthrie των Cocteau Twins κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους Marigolds και ξεκίνησαν ανοίγοντας τις συναυλίες των Cocteau Twins και των Jesus and Mary Chain στην Αγγλία, όπου ηχογράφησαν το άλμπουμ τους Afrodisiac (1994) με τον Ray Shulman, έναν παραγωγό που είχε συνεργαστεί με τους Sugarcubes και τους Sundays.

Επειδή όμως οι Veldt ήθελαν να σπάσουν τα στερεότυπα, ήρθαν σε σύγκρουση με την εταιρία όταν τους ζήτησε να αλλάξουν τον ήχο τους ή την εμφάνισή τους – ή και τα δύο…
«Δεν μας ενδιέφερε να γίνουμε σαν τον Lenny Kravitz», λέει ο Daniel, «αλλά οι πολυεθνικές δυστυχώς δεν συμμεριζόντουσαν το όραμά μας. Αυτό που θέλαμε ήταν να παίζουμε την μουσική μας και να πληρώνουμε το νοίκι μας. Όχι να γίνουμε rock αστέρες…»
Σε μια προσπάθεια να διευρύνουν τους μουσικούς τους ορίζοντες, άλλαξαν το όνομά τους σε Apollo Heights και άρχισαν να πειραματίζονται με το trip hop και την electronica, οικοδομώντας μια καλύτερη βάση για να στηρίξει τα soul γυρίσματα της φωνής του Daniel. Το 1999 προστέθηκε στην παρέα ως τρίτο μόνιμο μέλος ο μπασίστας Hayato Nakao, ενώ στις ηχογραφήσεις τους συμμετείχαν φιλικά ο Moss Def και η Lady Miss Kier (των Dee-Lite).
Από το 1995 που διακόπηκε η συνεργασία τους με την Mercury πέρασαν δεκατρία χρόνια πριν κυκλοφορήσουν νέο υλικό με το όνομα The Veldt. Έπρεπε να φτάσει το 2008 για να παρουσιάσουν σε δική τους παραγωγή το άλμπουμ White Music for Black People…
Πλέον όμως το γκρουπ έχει φτάσει σε έναν πολύ προσωπικό και ιδιαίτερο ήχο, παίζοντας shoegaze με soul φωνητικά…
Εκτός από τον Robin Guthrie έχουν συνεργαστεί με τον A.R. Kane και τους TV On The Radio, ενώ έχουν μοιραστεί την σκηνή με ονόματα όπως οι My Bloody Valentine, οι Pixies, οι Cocteau Twins, οι Manic Street Preachers, οι Jesus and Mary Chain, οι Oasis, και οι Living Colour.
To 2016 κυκλοφόρησαν το The Shocking Fuzz of Your Electric Fur: The Drake Equation Mixtape EP με πέντε κομμάτια ενώ φέτος η Record Store Day έριξε στην αγορά το επτάιντσο βινύλιο "Symmetry".
Toν ερχόμενο Νοέμβριο οι Veldt θα βγουν περιοδεία στην Αμερική με τους Modern English.

«Έμαθα ότι βρήκες για τον άλλον μια μπάντα με shoegaze ήχο και soul φωνητικά», είπε ορμώντας στο γραφείο, χτυπώντας με τα τακούνια της τόσο δυνατά το ξύλινο πάτωμα που νόμισα πως θα άνοιγαν τρύπες.
«Τι σχέση θα μπορούσε να έχει αυτό με τον ήχο των Sicknote που με έβαλες να ψάξω την άλλη φορά;” τη ρώτησα.
Έσκυψε πάνω από ένα χαρτί και έγραψε ένα νούμερο.
«Αυτά θα πάρεις αν μου βρεις κι εμένα μια μπάντα που να παίζει soul αλλά να μην είναι soul, να παίζει post punk χωρίς να είναι post punk κι ας έχει και industrial στοιχεία στη μουσική της…»

Την ρώτησα αν έψαχνε κάτι τέτοιο ή αν μου περιέγραφε τους Algiers…
«Ποίοι είναι αυτoί;» με ρώτησε…
«Είναι μια αγγλοαμερικάνικη μπάντα που κυκλοφόρησε φέτος το δεύτερό της άλμπουμ με τίτλο The Underside of Power. O τραγουδιστής τους κατάγεται από την Βόρεια Καρολίνα όπως οι Veldt και οι στίχοι του είναι στίχοι διαμαρτυρίας κατά των πολιτικών διακρίσεων. Ο ντράμερ τους Matt Tong έπαιζε στους Bloc Party, ενώ ο κιθαρίστας Lee Τesche και ο μπασίστας Ryan Mahan έπαιζαν στο post punk συγκρότημα Partisan. Μάλιστα την παραγωγή στο συγκεκριμένο άλμπουμ ανέλαβε να κάνει ο Αdrian Utley των Portishead (ο οποίος έχει συνεργαστεί ως μουσικός ή ως παραγωγός με πάρα πολλούς, από τον Marilyn Manson και τη Marianne Faithfull μέχρι τον Jeff Beck, ενώ έχει συνθέσει μουσική για ταινίες κ.λ.π.) Το άλμπουμ τους αυτό το έχω για ένα από τα καλύτερα του 2017… να, κάτσε να δεις…»

Μάζεψε το χαρτί που είχε γράψει το νούμερο και το έβαλε στην τσέπη του σακακιού της.
«Εντάξει», είπε «μην το ψάξεις, βρήκα αυτό που έψαχνα…»

 

Διαβάστε το προηγούμενο"BLACKOUT" του Μιχάλη Πούγουνα ΕΔΩ και ακούστε τις εκπομπές του στο Blackout Radio Show...