Frank Zappa,

  • Λόγια ανθρώπων επιφανών: Frank Zappa

    Ο Frank Zappa (1940-1993) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους του εικοστού αιώνα, γεγονός που αποκρυσταλλώθηκε τόσο στη μουσική και το αστείρευτο ταλέντο του γύρω από αυτή, όσο και στη γενικότερη φιλοσοφία της ζωής του. Υπέρμαχος του δικαιώματος στην έκφραση, μανιώδης καπνιστής, αθεράπευτα προκλητικός, βαθύτατα προοδευτικός, με χιούμορ που τσάκιζε κόκαλα, πολέμιος του κατεστημένου, της κυβέρνησης, της θρησκείας και όλων των παραγώγων τους, καθόλου ανεκτικός με την ηλιθιότητα, επέλεξε να ακολουθήσει μια έντιμη καλλιτεχνική πορεία μέχρι το θάνατό του. Οι συνεντεύξεις του ήταν πάντα ιδιαίτερες και ταυτόχρονα διδακτικές, όπως και οι ιδέες του, μερικές από τις οποίες φρόντισε να καταγράψει σε ένα άκρως απολαυστικό βιβλίο που κυκλοφόρησε  το 1989 με τίτλοThe Real Frank Zappa Book. Μέσα από αυτό, μέσα από συνεντεύξεις, αλλά και από διάφορες άλλες πηγές, το Merlin's συγκέντρωσε μερικές ενδιαφέρουσες προτάσεις του Zappa, με την ελπίδα ότι θα δώσουν το έναυσμα για μια πιο εμπεριστατωμένη μελέτη του συνολικού έργου του σπουδαίου Αμερικανού καλλιτέχνη. 

  • Ο Frank Zappa, τo "Hot Rats" και μια ψυχολογικά αψυχολόγητη σχέση...

     

    "Η jazz δεν πέθανε. Απλώς μυρίζει παράξενα"... FZ

    Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας


    Λοιπόν, το ψητό είναι εδώ και σερβίρεται με μια αλλόκοτη συνταγή. Στο γυμνάσιο, εκεί γύρω στα δεκάξι-δεκαεπτά γνώρισα τον Φραγκογιάννη. Ο Φραγκογιάννης ήταν ένας παράξενος τύπος, μ’ ένα μόνιμο χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη, μέτριο ύψος – είχε κάτι το ανατολίτικο η φάτσα του με έντονη τριχοφυΐα για την ηλικία του. Δεν μπορώ να πω ότι κάναμε ιδιαίτερη παρέα αλλά τύχαινε να βρεθούμε σε κάποια πάρτι ή σε κάποιους μαθητικούς χορούς και μιλούσαμε λίγο για μουσική. Ο Φραγκογιάννης, που λέτε, είχε μια σεβαστή δισκοθήκη για τα μέσα προς τέλη της δεκαετίας του ’70 και όπως ήταν φυσικό ήταν ο πρώτος που καλούσαν στα πάρτι για να φέρνει δίσκους. Ίσαμε δω καλά. Έλα όμως που ο Φραγκογιάννης στα πάρτι έσκαγε μόνο με ένα δίσκο, ένα δίσκο που την πρώτη φορά που είδα το εξώφυλλό του ένιωσα μια ανατριχίλα, σαν από φόβο, σαν από δέος. Εκείνη η εικόνα της κοπελιάς που έμοιαζε έτοιμη να ξεμπουκάρει από τον τάφο (στην πραγματικότητα ήταν μια άδεια πισίνα) σίγουρα ήταν εντυπωσιακή. Ο δίσκος αυτός ήταν το Hot Rats, το δεύτερο σόλο άλμπουμ του Frank Zappa και για μένα, έναν άνθρωπο το πολιτιστικό επίπεδο του οποίου ακόμα και σήμερα, σαράντα χρόνια μετά, έχει ελάχιστη σχέση με την τζαζ, κατέληξε με τα χρόνια να γίνει το σημαντικότερο άκουσμα της μέχρι τούδε ζωής μου. Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί…

FEATURED VIDEOS

  • 1

Login