Γράφει ο Αντώνης Ζήβας
Το τέλος της δεκαετίας του '80 βρίσκει την Ελλάδα μεθυσμένη από την ευρωπαϊκή ανάπτυξη των επιδοτήσεων και των πακέτων Ντελόρ, του κωστοπούλιου “ξεβλαχέματος” της ανατολίτικης ελληνικής κοινωνίας που πήγαιναν αγκαζέ με τα οικονομικά σκάνδαλα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ του “βρώμικου '89” και της αποθέωσης του μπουζοκοκλάμπινγκ των ελληνάδικων.
Στην άλλη πλευρά -αυτή που θεωρείται μουσικά underground και πολιτικά κυριαρχείται από την κατασκευή των αναρχικών και αντιεξουσιαστών “συνήθων υπόπτων”- αρχίζει και αναπτύσσεται ραγδαία η ελληνική hardcore-punk DIY σκηνή, κυρίως μέσα στις πολιτικές αναρχικές καταλήψεις με μήτρα τη Villa Amalias, στο συναυλιακό χώρο της οποίας παίζουν κάθε εβδομάδα νέες (αλλά και παλιότερες) μπάντες που σε ειδάλλως δεν θα μπορούσαν να βρουν έδαφος έκφρασης σε μαγαζιά και συναυλιακούς χώρους της εποχής.
Αν η αρχή της δεκαετίας του '90 είναι η μετάβαση σε μία εποχή όπου ο ατομισμός, ο νεοπλουτισμός, οι “φυλές της Μυκόνου” και ο παρτακισμός αποθεώνονται από τα τότε life-style έντυπα, αποτελεί ταυτόχρονα και την αρχή μιας μεγάλης υπόγειας κινητικότητα,ς όπου ανήσυχα κορίτσια και αγόρια ψάχνονται να εκφράσουν με δημιουργικό τρόπο τη δυσαρέσκεια και την οργή τους για την επέλαση όλων των παραπάνω.
Η εποχή, ειδικότερα στις μεγάλες πόλεις, βρίθει κυριολεκτικά από εκδόσεις underground φανζίν (όπως το Merlin's Music Box), ανεξάρτητες μικρές δισκογραφικές εταιρείες, στέκια και προβάδικα - και, φυσικά, όλη την αντιεμπορευματική DIY σκηνή, η οποία βρίσκει τόπο έκφρασης και δημιουργίας στις καταλήψεις που ξεπηδούν η μία μετά την άλλη στις γωνιές του αστικού τοπίου. “Αιχμή του δόρατος”, όπως έγραψα πιο πάνω, αποτελεί η κατάληψη Villa Amalias όπου χωρίς αυτή και το συναυλιακό της χώρο η ελληνική hardcore-punk σκηνή μάλλον δεν θα έφτανε στο βαθμό που έφτασε, με δεκάδες diy μπάντες, έντυπα, συναυλίες, κλπ.
Οι Αρνητική Στάση είναι μια από αυτές τις πρώτες μπάντες, όπου μαζί με κάποιες άλλες (Ναυτία, Deus Ex Machina, Ανατέλλων Τρόμος, Κοινωνικά Απόβλητα, κ.α.) δημιουργούν μια σκηνή βασισμένη ηχητικά στο hardcore της Ανατολικής ακτής των ΗΠΑ, αλλά και της Βρετανίας των μέσων της δεκαετίας του '80. Είναι ένας ήχος που κυριαρχείται από την ταχύτητα, τον όγκο, τα trash metal riffs, τον κοινωνικοπολιτικό στίχο και, πάνω από όλα, από τηνDIY πρακτική τόσο των κυκλοφοριών, όσο της επιλογής των χώρων όπου εμφανίζονται οι μπάντες, αποκλείοντας τα μπαρ-μαγαζιά της αλλοτρίωσης και επιλέγοντας να παίζουν ελεύθερα και δωρεάν σε αυτοοργανωμένες συναυλίες.
Προσωπικά, σε μουσικό επίπεδο θεωρώ τους Αρνητική Στάση ως μια από τις πιο ξεχωριστές μπάντες που έχει να επιδείξει η ελληνική d.i.y. σκηνή, με εξαιρετική κινητικότητα στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '90, με από πολλές συναυλίες, (πολλές από αυτές στη Villa Amalias) και έναν ήχο όπως και συνθέσεις που την έκανε να ξεχωρίζει στις λεπτομέρειες.
Το '90, παίζοντας συνεχώς κι έχοντας έναν πυρήνα ανθρώπων που τους ακολουθούν όπου παίζουν, οι Αρνητική Στάση θεωρούνται, και όχι άδικα, μια από τις καλύτερες hardcore ελληνικές μπάντες εντός και εκτός συνόρων. Όπως μας πληροφορεί το πολύ καλό ιντερνετικό fanzine anexartisi.gr, το 1991 κυκλοφορούν το Love Is Our Strongest Weapon, ένα LP που μοιράζονται με τους Βρετανούς Kismet HC. Τα οκτώ τραγούδια τους τα ηχογράφησαν από τις 29 Νοεμβρίου ως τις 3 Δεκεμβρίου του '90 στο Redhouse Studio. Η σύνθεση τους σε αυτό το δίσκο ήταν Αλέξανδρος (φωνή και κιθάρα), Αλέκος (κιθάρα και φωνή), Μάκης (μπάσο και φωνή) και Βασίλης Μπαμπούρης (πρώην Βιομηχανική Αυτοκτονία, τύμπανα και φωνή).
Το '93 οι Αρνητική Στάση κυκλοφόρησαν το επτάιντσο "Spectators Of Decadence" από την αμερικάνικη Profane Existence. Περιείχε τα κομμάτια "Πτώση" και "Υπήκοοι Της Κίρκης" που η μπάντα είχε ηχογραφήσει τον Δεκέμβριο του '91 επίσης στο Redhouse Studio. Στην προκειμένη περίπτωση είχαν φύγει οι δυο κιθαρίστες και είχαν αντικατασταθεί από τον Σταμάτη Σπηλιωτόπουλο (πρώην Εναλλακτική Λύση 3, Πορφυρία) στην κιθάρα και τον Γιάννη Ντζαμίλη (πρώην Κοινωνικά Απόβλητα) στη φωνή, την κιθάρα και το πιάνο.
Ο τελευταίος θα αποχωρήσει από το συγκρότημα και οι υπόλοιποι τρεις θα ηχογραφήσουν εικοσιτέσσερα νέα κομμάτια στο Praxis Studios από τον Ιανουάριο ως τον Απρίλιο του '93. Δώδεκα από αυτά θα μπουν στο άλμπουμ που οι Αρνητικοί Στάση κυκλοφόρησαν μερικούς μήνες αργότερα από τη βελγική Genet Records και αμέσως μετά τυπώνουν άλλες χίλιες πεντακόσιες κόπιες στην ελληνική ανεξάρτητη Wipe Out. Μετά την έκδοση αυτού του δίσκου το συγκρότημα διαλύθηκε. Συμμετείχαν στην κασετοσυλλογή Οδόφραγμα Θορύβου από την Boredom Tapes το '90, στο άλμπουμ Fragmenta IV του φανζίν Στις Σκιές Του Β-23 το '92 και το '93 στο επτάιντσο-συλλογή της Profane Existence με γενικό τίτλο "Think Globaly Act Localy" με το κομμάτι "Το Κουτί της Πανδώρας" σε διαφορετική εκτέλεση. Κομμάτια τους μπήκαν αργότερα σε αρκετές άλλες συλλογές.
Μετά τη διάλυσή τους ο Μπαμπούρης έπαιξε στους Black Static και αργότερα ασχολήθηκε με μεταφράσεις, ο Ντζαμίλης έπαιξε στους New Jack και τους Sadistic Noise, ο Σπηλιωτόπουλος επίσης στους New Jack, ο Μάκης στους Ανάσα Στάχτη και τους Ανατέλλων Τρόμος και ο Αλέξανδρος στους I Want The Moon.
Το 2012 η Αρνητική Στάση επανασυνδέθηκε αποκλειστικά για ένα live στο Αν Club σε ανάμνηση της τελευταίας τους συναυλίας που δεν άρχισε ποτέ το 1993, όπως αναφέρει η ίδια η μπάντα στο ένθετο της συλλογής Πανκολόγιο 1988-2012 που κυκλοφόρησε στις 8 Σεπτεμβρίου η Labyrinth of Thoughts Records σε 500 αντίτυπα. Πρόκειται για μια ειδική έκδοση βινυλίου που περιέχει το υλικό του split Love Is Our Strongest Weapon και το άλμπουμ Άγγελοι του Ψεύδους. ενώ συνοδεύεται από ένα bonus CD με ακυκλοφόρητα, σπάνια και live κομμάτια από όλες τις περιόδους της μπάντας. Η κυκλοφορία περιλαμβάνει 4σέλιδο ένθετο με στίχους, φωτογραφίες και κείμενα των μελών της μπάντας. Το mastering/sound restoration είναι του Νίκου Στυλίδη, ενώ το artwork του δίσκου φιλοτέχνησε ο Πάρις Κούτσικος.
Οι Αρνητική Στάση υπήρξαν μια από τις καθοριστικότερες μπάντες της εγχώριας hardcore-punk σκηνής από το 1988 έως το 1993. Ο ηχητικός κόσμος της μπάντας καθοριζόταν από ένα παραμορφωμένο τοπίο, όπου συνυπήρχαν αρμονικά οι Wipers με τους Black Sabbath και τους Suicidal Tendencies. Μέσα από τους εξαιρετικούς στίχους της, αντικατοπτρίζονται, με έναν τρόπο που διαφέρει πολύ από τις συνηθισμένες νόρμες του punk, τα πολλά και διαφορετικά προσωπεία μιας δυστοπικής κοινωνίας των αρχών της δεκαετίας του ‘90 με έναν προφητικό και πάντα επίκαιρο τρόπο. Τα μέλη της μπάντας εξέφρασαν ιδεολογικά μια "αρνητική στάση" απέναντι σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε αφαιρεί ελευθερίες, αποβλακώνει τον άνθρωπο, ενισχύει ένα σαθρό κυριαρχικό σύστημα εξουσίας με ολοένα και περισσότερα μέσα καταστολής και επιβολής, προωθεί τα συμφέροντα της καπιταλιστικής αγοράς και καταστρέφει τον πλανήτη για το κέρδος. Εξέφρασαν όμως και μία θετική στάση, όπου η ισότητα όλων, η αυτοδιάθεση και η αλληλεγγύη είναι μια πανανθρώπινη ιδέα που μπορεί να φαντάζει ουτοπική, αλλά είναι πλέον επιτακτική προκειμένου να γίνει ο πλανήτης μας ο πραγματικός και όχι ο φαντασιακός παράδεισος των κληρικών και των οπαδών της μετά θάνατον ζωής.
Για παραγγελίες:
Διαβάστε σχετικά:
Εσύ ήσουν εκεί; Η συναυλία-πάρτι του Merlin's Music Box στο Λόφο του Στρέφη, Σάββατο, 23 Μαΐου 1992
Black Flag: Ανεμίζοντας Μαύρη Σημαία στα πεδία των σφαγών του Λος Άντζελες με τα λευκά σπίτια...
In Punk we trust: Η μικρή-μεγάλη ιστορία των Dead Kennedys...
Ένα εξώφυλλο, χίλιες λέξεις: Dead Kennedys - "Fresh Fruit for Rotting Vegetables"...
Η παγκόσμια ιστορία του αντιφασιστικού punk σε εννέα τραγούδια...
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
Αντώνης Ζήβας
Ο Αντώνης Ζήβας είναι D.J. ραδιοφωνικός παραγωγός και record sellector εδώ και 28 έτη. Παράλληλα έχει υπάρξει μπασίστας σε διάφορες γνωστές-άγνωστες Punk και Alternative μπάντες από τη δεκαετία του '80 ως τις μέρες μας, ενώ ανήκει στο απροστάτευτο υπό εξαφάνιση είδος των δισκοπωλών. Γεννήθηκε στη Πάτρα, αλλά διάλεξε να ζήσει για πάρα πολλά χρόνια στη Κρήτη, όπου και απέκτησε τη Κρητική υπηκοότητα, την οποία διατηρεί ακόμη με πείσμα. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στη κοιλιά του τέρατος που ονόμασαν Αθήνα, περιφέροντας το σάρκιον του σε διάφορα Booth της Αθηναϊκής νύχτας και μία φορά την εβδομάδα τα μεσημέρια των Σαββάτων, ξαποστένει στο μικρόφωνο του metadeftero.gr, μέσα από την εκπομπή Reclaim The Music
_
