Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας
Ήρθε ένας φίλος χτες το βράδυ και καθίσαμε να πιούμε ένα ποτάκι. Άναψα και ένα δυο στικάκια και άρχισα να πηγαινοφέρνω δίσκους που τους ακούγαμε και σχολιάζαμε. Μέχρι που έπεσε στο πλατό του πικάπ το άλμπουμ του Phil Manzanera και των 801, Listen Now. Ο φίλος άρχισε να λέει, «Ρε συ, άκου παραγωγάρα», και κάπως έτσι πιάσαμε κουβέντα για τους συντελεστές του άλμπουμ. Πρόκειται για το μοναδικό στούντιο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν οι 801, ένα προσωρινό project που δημιούργησε στα μέσα της δεκαετίας του '70 ο κιθαρίστας των Roxy Music, Phillip Geoffrey Targett-Adams, γνωστότερος ως Phil Manzanera, σε κάποια φάση που το διάσημο συγκρότημά του έκανε ένα διάλειμμα.
Αρχικά, οι 801 πραγματοποίησαν τέσσερις ζωντανές εμφανίσεις, την τελευταία από τις οποίες ηχογράφησαν στις 3 Σεπτεμβρίου 1976 και κυκλοφόρησε σε άλμπουμ με τίτλο 801 Live τον Σεπτέμβριο του 1976. Tη γνωρίζουμε κυρίως από τη διασκευή του τραγουδιού «Baby's on Fire» που υπήρχε στο ντεμπούτο άλμπουμ του Brian Eno με τίτλο Here Come the Warm Jets (1973). Ο Phil Manzanera είχε παίξει κιθάρα στο άλμπουμ αυτό, αλλά όχι στο συγκεκριμένο τραγούδι. Στο 801 Live όμως υπάρχουν και άλλα τραγούδια που είναι συνθέσεις του Eno, όπως το «Sombre Reptiles», το «Third Uncle» και το «Miss Shapiro», το οποίο ο Eno είχε συνθέσει με τον Manzanera για το άλμπουμ του τελευταίου Diamond Head που κυκλοφόρησε το 1975. Μέσα από το ίδιο άλμπουμ ήταν τα τραγούδια «Lagrima» και «Diamond Head» αλλά και το «East of Asteroid», το οποίο είχε συνθέσει ο Manzanera με τον μπασίστα Bill MacCormick αλλά δεν υπάρχει αλλού.
Υπάρχουν επίσης δύο διασκευές, μία σε ένα τραγούδι των Beatles και μία των Kinks, καθώς και το «Rongwrong», ένα τραγούδι του Charles Hayward, του ντράμερ, πληκτρά και τραγουδιστή των Quiet Sun, του προηγούμενου σχήματος που είχε ο Manzanera με τον MacCormick.
Στα τύμπανα του 801 Live καθόταν ο Simon Phillips, ο κατοπινός ντράμερ των Toto που αντικατέστησε τον Porcaro από το 1992 ως το 2014 (όταν ο Phillips εγκατέλειψε τους Αμερικανούς για να αφοσιωθεί στην σόλο καριέρα του), και γενικότερα έχει παίξει σε δίσκους των Jeff Beck, Gary Moore, Bernie Marsden, Jon Lord, Nik Kershaw, Mike Oldfield, Judas Priest, Mike Rutherford, Tears for Fears, 10CC και των Who.
Ο προτελευταίος από αυτούς που παίζουν στο live των 801, αλλά και στο Listen Now, είναι ο προαναφερθείς μπασίστας Bill MacCormick, ενώ ο κιθαρίστας Lloyd Watson, ένας από την σύνθεση στο 801 Live, δεν θα παίξει στο στούντιο άλμπουμ της μπάντας.
Ο Bill MacCormick όμως, μπλέκει λιγάκι το κουβάρι του prog-rock. Είχε γνωρίσει τον Manzanera στο κολέγιο, ενώ η μητέρα του, η οποία δούλευε στην πολεμική αεροπορία, ήταν συνάδελφος με την κυρία Honor Wyatt, τη μητέρα του ντράμερ των Soft Machine, Robert Wyatt, τους οποίους ο Bill είχε παρακολουθήσει στην πρώτη συναυλία τους το 1966 και είχε αρχίσει να επισκέπτεται τακτικά το σπίτι της κυρίας Wyatt, όπου η μπάντα έκανε τις πρόβες της.
Μ' αυτά και μ' αυτά, ο μικρός τσίμπησε το μικρόβιο, έφτιαξε μαζί με τον Manzanera και κάποιους άλλους μια ψυχεδελική μπάντα ονόματι Pooh and the Ostrich Feather που έδιναν συναυλίες, παράτησαν και το κολέγιο και στη συνέχεια δημιούργησαν μετά τους Quiet Sun. (Η Island Records κυκλοφόρησε το άλμπουμ τους Mainstream το 1975, τέσσερα χρόνια μετά την διάλυσή τους, και αργότερα το συγκρότημα επανασυνδέθηκε για να ηχογραφήσει το Diamond Head του Manzanera).
Φεύγοντας από τους Soft Machine ο Robert Wyatt, πρότεινε στον MacCormick να παίξει στην νέα του μπάντα, τους Matching Mole, όπως και έγινε. Έπειτα όμως από δύο άλμπουμ, ο νεαρός μπασίστας προσχώρησε στους Gong και περίπου ένα χρόνο αργότερα επέστρεψε στον Wyatt προσπαθώντας να τον πείσει να ξαναφτιάξουν τους Matching Mole και να συμπεριλάβουν στην σύνθεση τον Francis Monkman των Curved Air (τον οποίο θα αργότερα θα έφερνε στους 801). Ο Wyatt όμως έπαθε ένα τραγικό ατύχημα που τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω και έτσι τα σχέδια για την μπάντα ματαιώθηκαν.
Από την άλλη πλευρά, ο Manzanera (η μητέρα του καταγόταν από την Κολομβία και αυτό ήταν το επώνυμό της) έβλεπε τα μεγαλύτερα παιδιά στο σχολείο, όπως ο Simon Ainley (τον οποίον αργότερα θα καλούσε ως βασικό τραγουδιστή στο Listen Now) να παίζουν μουσική και με τα χρόνια το όνειρό του ήταν να γίνει μέλος μιας επαγγελματικής μπάντας.
Όσο ο Manzanera ψαχνόταν, οι King Crimson έκαναν οντισιόν ψάχνοντας τραγουδιστή για το Islands, το άλμπουμ που ηχογραφούσαν εκείνη την εποχή. Ανάμεσα στους τραγουδιστές που παρουσιάστηκαν ήταν και ένας που λεγόταν Bryan Ferry. «Καλός είσαι φιλαράκο», του είπαν, «αλλά δεν είσαι αυτός που ψάχνουμε». Τον έπιασε όμως ο στιχουργός τωνCrimson, ο Peter Sinfield, και του είπε, «Για έλα εδώ, αγόρι μου, κι εγώ θα σε βοηθήσω να βρεις μια δισκογραφική εταιρία. Έχεις κάποιο συγκρότημα;» «Μάλιστα, κύριε, έχω μια μπάντα που λέγεται Roxy», απάντησε ο Ferry.
«Πρόσθεσε τη λέξη Music, βρες καλούς μουσικούς και εγώ θα σας κάνω την παραγωγή», του είπε ο Sinfield. Όπερ και εγένετο, κάνοντας την παραγωγή στα τρία πρώτα άλμπουμ των Roxy Music.
Bill MacCormick
Έτσι, λοιπόν,ο 1971 ο Manzanera πήγε να περάσει οντισιόν μαζί με άλλους είκοσι κιθαρίστες για αυτό το νέο συγκρότημα που λεγόταν Roxy Music. Και οι Roxy των προσέλαβαν. Τότε ο Manzanera γνώρισε τον Brian Eno που, όπως έχει δηλώσει, είχε βρεθεί στους Roxy Music όταν συνάντησε τυχαία στον σιδηροδρομικό σταθμό τον σαξοφωνίστα Andy Mackay, λέγοντας πως, «Αν δεν τον συναντούσα εκείνη την μέρα, ίσως σήμερα να ήμουν δάσκαλος σε κάποια σχολή καλών τεχνών».
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία...
Το Live των 801 λοιπόν, μου δίνει την εντύπωση ότι, «Ωραία περνάμε την ώρα μας στις πρόβες όσο δεν παίζουμε με τις κανονικές μας μπάντες, ας δώσουμε και τέσσερις συναυλίες, κι αφού πήγαν καλά ας κυκλοφορήσουμε κι έναν δίσκο». Το 801 Live κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1976, ενώ το Listen Now τον Σεπτέμβριο του 1977, μετά την επιτυχία που είχε η κυκλοφορία της ζωντανής ηχογράφησης.
Στο Listen Now λοιπόν, το οποίο κυκλοφόρησε ως Phil Manzanera/801, επανέρχεται η σύνθεση του Live, πλην του Watson, αλλά υπάρχουν και κάποιοι εκλεκτοί προσκεκλημένοι. Για παράδειγμα, κάποια φωνητικά τα κάνει ο Τim Finn, ενώ πιάνο παίζει ο Eddie Rayner, δύο μέλη των Νεοζηλανδών Split Enz, οι οποίοι άνοιγαν τις εμφανίσεις των Roxy Music στην Αυστραλιανή περιοδεία που έκαναν το 1974 και στους οποίους έκανε ο Manzanera την παραγωγή του δεύτερου άλμπουμ τους, Second Thoughts, που ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο.
Φωνητικά στο Listen Now κάνουν επίσης δύο μέλη των 10cc, ο Kevin Godley με τον Lol Crème, o αδερφός του Bill, Ian MacCormick (στιχουργός των Quiet Sun αλλά και γνωστός για το βιβλίο του Revolution in the Head: The Beatles' Records and the Sixties).
Οι King Crimson εκπροσωπούνται εδώ από τον σαξοφωνίστα/φλαουτίστα Mel Collins (αργότερα θα παίξει με τους πάντες, από τους Camel και τους Alan Parson’s Project, μέχρι τους Rolling Stones), o βιολιστής/πληκτράς Edwin Jobson που εκείνη την εποχή έπαιζε με τον Frank Zappa, ενώ το 1973 είχε αντικαταστήσει τον Eno στους Roxy Music.
Στο Hammond βρέθηκε ο συνεργάτης του Eno, Rhett Davies και στα τύμπανα, εκτός από τον Phillips, κάθισε και ο ντράμερ των Fairport Convention, Dave Mattacks.
Μετά από όλα αυτά τα ονόματα και την ιστορία, που θέλω να πιστεύω ότι θα σας κεντρίσει το ενδιαφέρον για να δώσετε μια ευκαιρία στο Listen Now (φαντάζομαι πως το Live θα το έχετε ήδη ακούσει) θα μιλήσω ελάχιστα για την μουσική: η πρώτη πλευρά ξεκινά απλά και φιλικά προς το αυτί ενός μη απαιτητικού ακροατή. Το πράγμα πάει τσουκου-τσούκου μέχρι που στην δεύτερη πλευρά τα νερά αρχίζουν να βαθαίνουν και καταλήγουμε να ακούμε fusion jazz.
Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που δεν έδωσα τόση βάση στον δίσκο, τον οποίον πρέπει να τον έχω στην κατοχή μου εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια αλλά, όπως τελικά φαίνεται, κάποιοι δίσκοι θέλουν τον χρόνο τους...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Δύναμη και πάθος: Πενήντα (και κάτι) χρόνια Eloy...
Alice Cooper: 46 χρόνια από τότε που καλωσορίσαμε τον εφιάλτη μας...
Daevid Allen & Gong: Σύντομη αναδρομή σε μια διαστημική καριέρα...
O Arthur Brown και ο υπέροχος κόσμος του...
Hipgnosis: Η εταιρεία που έκανε τα εξώφυλλα δίσκων έργο τέχνης...
BLOG και ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ MIΧΑΛΗ ΠΟΥΓΟΥΝΑ:
https://tribe4mian.wordpress.com/
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΟΥΓΟΥΝΑ στο Blackout Radio Show...
Μιχάλης Πούγουνας
Ο Μιχάλης Πούγουνας γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κιν/φου, έχει κάνει δυο ντοκιμαντερ με τιτλο Όταν η Καλλιθέα Πήγαινε Cinema (υπάρχουν στο YouTube) και βραβεύτηκε για την ταινία μικρού μήκους “Vlad ο Δαιμων” στο Διεθνες Φεστιβαλ Ταινιών της Πάτρας. Ήταν ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής των Flowers of Romance απο το 1981 ως το 1998 και των Nexus απο το 1999 ως το 2005. Το 2000 δημιούργησε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Cyberdelia ενω απο το 2011 μεχρι σήμερα παρουσιάζει την δύωρη ραδιοφωνική εκπομπή The Blackout Radio Show with Mike Pougounas που μεταδίδεται απο ενα Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό στα FM, τρεις Αγγλικούς ιντερνετικούς, έναν Ελληνικό κι έναν Κυπριακό. Έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο “Rock’n’Roll rules ok?” με κείμενα σχετικά με την αλληλεπίδραση του ροκ και της κοινωνίας, καθως και τα μυθιστορήματα «To Κλειδί της Εύας» και «Μαύρο Χιόνι». Απο το 2006 είναι ο τραγουδιστής των New Zero God. Έχει κυκλοφορήσει συνολικά 13 στούντιο άλμπουμ.
Μιχάλης Πούγουνας
Ο Μιχάλης Πούγουνας γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κιν/φου, έχει κάνει δυο ντοκιμαντερ με τιτλο Όταν η Καλλιθέα Πήγαινε Cinema (υπάρχουν στο YouTube) και βραβεύτηκε για την ταινία μικρού μήκους “Vlad ο Δαιμων” στο Διεθνες Φεστιβαλ Ταινιών της Πάτρας. Ήταν ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής των Flowers of Romance απο το 1981 ως το 1998 και των Nexus απο το 1999 ως το 2005. Το 2000 δημιούργησε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία Cyberdelia ενω απο το 2011 μεχρι σήμερα παρουσιάζει την δύωρη ραδιοφωνική εκπομπή The Blackout Radio Show with Mike Pougounas που μεταδίδεται απο ενα Αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό στα FM, τρεις Αγγλικούς ιντερνετικούς, έναν Ελληνικό κι έναν Κυπριακό. Έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο “Rock’n’Roll rules ok?” με κείμενα σχετικά με την αλληλεπίδραση του ροκ και της κοινωνίας, καθως και τα μυθιστορήματα «To Κλειδί της Εύας» και «Μαύρο Χιόνι». Απο το 2006 είναι ο τραγουδιστής των New Zero God. Έχει κυκλοφορήσει συνολικά 13 στούντιο άλμπουμ.
