Κείμενο: Γιώργος Τσέκας
Μετάφραση: Ειρήνη Πολίτου
«Τζόνι, τσακίσου και έλα στο σπίτι μου στη μία και τέταρτο. Μην φέρεις μπύρες, είμαστε εντάξει. Άννα».
Όλα ήταν έτοιμα για την πρεμιέρα των τριών λιονταριών στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ. Ο Τζόνι έφτασε στην ώρα του και ετοίμαζε να φάνε την ώρα που η Άννα κάθονταν στον καναπέ της με τα πόδια της πάνω στο ξύλινο τραπέζι. Άκουγε ένα από τα αγαπημένα της άλμπουμ, το Killers των Iron Maiden, φορούσε τη φανέλα της εθνικής ομάδας -την άσπρη- και ένα μικροσκοπικό σορτσάκι με τις άσπρες κάλτσες της μέχρι τα γόνατα. Εκείνος φορούσε ακόμα τα ρούχα της δουλειάς του, αλλά η Άννα δεν έδινε δεκάρα ούτε για τα βρώμικα χέρια, ούτε για τα βρώμικα ρούχα του.
Η Άννα ήταν γύρω στα 30 και είχε μια αξιοπρεπή δουλειά που μπορούσε να της εξασφαλίσει το φαγητό, τα ναρκωτικά, το ποτό και το ενοίκιο. Ήταν ένα ελεύθερο πνεύμα, χούλιγκαν, ερωτευμένη με τον σκύλο της, το NWOBHM, την κοινωνική τάξη της και το ποδόσφαιρο. Ο σύντροφός της, ο 35χρονος Τζόνι, ήταν εργάτης στο λιμάνι και δεν έκανε σχεδόν τίποτα για να βελτιώσει τη ζωή του, ζούσε ακόμα με τους γονείς του και ζήλευε την Άννα.
Πέντε λεπτά πριν ξεκινήσει ο αγώνας, σχεδόν πριν ανακρουστούν οι δύο εθνικοί ύμνοι στο Κατάρ, ο Τζόνι άρπαξε την εφημερίδα στα χέρια του αμέσως μόλις σερβίρισε στην Άννα τα λουκάνικα με τις τηγανιτές πατάτες που είχε φτιάξει.
Διάβασε δυνατά: «Περηφάνια και προκατάληψη, η φανταστική Αγγλία κερδίζει περίτρανα το Μουντιάλ… μετά την επαίσχυντη απαγόρευση από τη FIFA του περιβραχιόνιου OneLove που αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο του Κατάρ».
«Ποιος το λέει αυτό;» ρώτησε η Άννα.
«Η Daily Mirror», απάντησε εκείνος.
«Τι στο διάολο ημερομηνία είναι αυτή, αγάπη;» γέλασε.
«Είμαστε στο μέλλον ή στο παρελθόν, γαμώτο, Άννα; Χαχαχα, γαμώτο, έξι φορές σκοράραμε είναι σαν αστείο, αλλά γαμώτο, αυτά τα μουστάκια με το Κοράνι μπορούν να πλακώνουν στο ξύλο τις γυναίκες και τις αδερφές τους, αλλά δεν μπορούν να νικήσουν τα αγόρια μας!» Ήταν έτοιμος να πετάξει την εφημερίδα στο τραπέζι αλλά συνέχισε να διαβάζει:
«Τριαντάχρονη γυναίκα σκότωσε τον εραστή της. “Ο μπάσταρδος με χτύπησε μέσα στο ίδιο μου το σπίτι" υποστήριξε η δολοφόνος στον εισαγγελέα».
«Βούλωσέ του, Τζόνι, κι ας ακούσουμε τον ύμνο μας δυνατά και περήφανα». Η Άννα σταμάτησε να μιλά και οι δυο τους τραγούδησαν το God Save The King για πρώτη φορά στη ζωή τους, ενώ γελούσαν και έπιναν κοροϊδεύοντας και χαιρετώντας στρατιωτικά.
Το μόνο που ήθελε η Άννα ήταν να παρακολουθήσει τον γαμημένο τον αγώνα. Αυτά τα 90 λεπτά είναι ιερά γι' αυτήν. Μην ενοχλείτε! Αυτό είναι διαταγή. Όταν υπάρχει ποδοσφαιρικός αγώνας, η Άννα δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Φωνάζει δυνατά, ακόμα πιο δυνατά κι από ό,τι όταν κάνει σεξ. Η θερμοκρασία της ανεβαίνει και καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού είναι στην τσίτα. Ο Τζόνι το ξέρει αυτό και γι' αυτό πάντα φαίνεται να εκμεταλλεύεται την κατάσταση ... Γαμώτο, είναι τόσο καυτή με τη φανέλα και τις κάλτσες που φοράει, ακόμα και όταν βρίζει και όταν βρίζει τους παίκτες της αντίπαλης ομάδας. Οπότε, ο Τζόνι κάνει την κίνησή του και αρχίζει να την τρίβει ακριβώς εκεί που την ευχαριστεί. Η Άννα, πάντα πρόθυμη να κάνει σεξ -μέρος του μότο της «απόλαυσε τη ζωή»- αρχίζει να ερεθίζεται πολύ. Αλλά παρόλα αυτά λέει στον Τζόνι, «Θέλω να το κάνουμε αλλά υπό έναν όρο. Θα είμαι στα τέσσερα στο πάτωμα προς την τηλεόραση γιατί δεν θέλω να χάσω ούτε δευτερόλεπτο από το παιχνίδι». Εκείνος συμφωνεί και αρχίζει να γίνεται άγριος και άγριος, όπως αρέσει στην Άννα. Λέει, εντάξει τότε θα το κάνουμε έτσι, αλλά θα σε γαμήσω πολύ δυνατά και θα χύσουμε άλλη μια φορά όταν βάλουμε γκολ. Η Άννα σκέφτεται, Ω Θεέ μου ας ελπίσουμε τότε ότι η αυριανή εφημερίδα δεν θα γράφει κάτι ψεύτικο! Και έτσι παρακολουθούν και γαμιούνται δυνατά αρκετές φορές. Κάποια στιγμή εκείνος άρχισε να της φωνάζει και να την χτυπάει πιο δυνατά, λέγοντάς της ότι θα την πάρει από πίσω όπως κάνουν οι γαμημένοι Ιρανοί.
«Αυτοί οι φενταγίν της Μέσης Ανατολής σίγουρα ξέρουν πώς να ικανοποιούν τον εαυτό τους. Οι τσούλες τους είναι καλές υπηρέτριες, τι λες Άννι;» Ο Τζόνι σκεφτόταν δυνατά και ενεργούσε γρήγορα και επιθετικά.
Η Άννα σιχαινόταν να την αποκαλούν Άννι και κυρίως σιχαινόταν όταν κάποιος δεν σεβόταν την ίδια και τη θέλησή της.
Η Άννα προσπαθεί να σταματήσει την όλη σκηνή πριν καν αρχίσει επειδή δεν το θέλει αυτό, αλλά ο Τζόνι δεν σταματάει. Προσπαθούσε απεγνωσμένα να βάλει το πέος του επίτηδες μέσα της παρά το γεγονός ότι ήταν ανεπιθύμητος ή απρόσκλητος. Τόσο όμορφος τρόπος για να αποφύγει να πει ότι ο μπάσταρδος στην ουσία προσπαθούσε να τη βιάσει από τον κώλο.
«Αγάπη, μόλις είπα όχι και το όχι σημαίνει όχι». Η Άννα προσπάθησε να αλλάξει τη μοίρα και των δυο τους.
«Βούλωσέ το, τσούλα! Γαμημένη πουτάνα, σε τρελαίνει, σκάσε και μείνε κάτω!» της φώναξε εκείνος θυμωμένα.
Καθώς ήταν πιο δυνατός, χώθηκε βίαια στον κώλο της.
«Γαμημένε μπάσταρδε», τον έβρισε.
«Είσαι νεκρός φίλε, είσαι τέρμα νεκρός Τζόνι», ούρλιαξε η Άννα καθώς τα δάκρυα συνέχιζαν να κυλούν από τα κοκκινισμένα μάτια της.
«Βούλωσέ το, βγάλε το σκασμό! Είσαι δική μου σκύλα»! φώναξε ο Τζόνι.
Με γροθιές στο κεφάλι, τραβώντας της τα μαλλιά και χρησιμοποιώντας τον αγκώνα του για να χτυπάει την πλάτη της, ο Τζόνι απέδειξε βάναυσα ότι το χρώμα του δέρματος, η θρησκεία και η καταγωγή δεν μπορούν να αποτρέψουν έναν άντρα από το να αποκτηνώνεται και να συμπεριφέρεται σαν ζώο. Η πατριαρχία έχει να κάνει μόνο με την αίσθηση ότι ένας άντρας ανώτερος από έναν άλλο άνθρωπο -μια γυναίκα- μόνο και μόνο με βάση το διαφορετικό του φύλο. Θα ήταν φυσικό η Άννα να χάσει τις αισθήσεις της όταν ο Τζόνι την ανάγκασε να πέσει στο πάτωμα για να τελειώσει τη δουλειά του.
Ήταν τόσο περήφανος και ένιωθε τόσο ανακουφισμένος όταν έχυσε. Έψαξε το τηλεχειριστήριο για να χαμηλώσει την ένταση- ήθελε να χαλαρώσει μετά από τόση ενέργεια που είχε σπαταλήσει πάνω της.
Καθώς άναβε το τσιγάρο του, η Άννα πήρε ένα μεγάλο μαχαίρι που είχε για να κόβει το μοσχαρίσιο κρέας σε μπριζόλες. Άρχισε να τον καρφώνει ξανά και ξανά στο πρόσωπο στα χέρια, στα πόδια και στο στομάχι, όπου τον έβρισκε. Το αίμα κυλούσε ακατάσχετα από παντού σαν γάργαρη πηγή που σκορπίζει νερό στα βουνά. Η Άννα ούρλιαζε σαν να μην υπήρχε αύριο... ήξερε ότι δεν υπήρχε αύριο... για εκείνον...
Ο μπάσταρδος πρέπει να ήταν μάλλον νεκρός από το τρίτο χτύπημα αλλά εκείνη συνέχιζε να καρφώνει το πτώμα του σαν να ήταν ψόφιο κρέας.
Μετά πήγε στο ψυγείο και πήρε μια παγωμένη μπύρα. Ήπιε από το μπουκάλι και κάθισε στον καναπέ. Όταν έληξε ο αγώνας, η Αγγλία είχε πετύχει 6 γκολ εναντίον του Ιράν. Άλλαξε κανάλι και πέτυχε κάποιες διαφημίσεις πίνοντας και στη συνέχεια παρακολούθησε τις ειδήσεις. Σύντομα θα άρχιζαν τα αθλητικά και ήθελε να δει ξανά τα γκολ της ημέρας από τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Τελευταία είδηση πριν από τα αθλητικά ήταν η σύλληψη μιας γυναίκας που είχε σφάξει τον εραστή της μετά το βιασμό της. Ο δημοσιογράφος βρισκόταν έξω από το αστυνομικό τμήμα τη στιγμή που η 30χρονη γυναίκα ανακρινόταν και ο παρουσιαστής ανέφερε το ζωντανό ρεπορτάζ από το σημείο.
«Καλησπέρα κυρίες και κύριοι. Βρισκόμαστε εδώ στο μητροπολιτικό αστυνομικό τμήμα του Λίβερπουλ όπου προσήχθη η Άννα Γουέσλι, την οποία σε λίγα δευτερόλεπτα θα τη δείτε να περνά από μπροστά μας, έπειτα από τηλεφώνημά της όπου ομολόγησε τη δολοφονία του εραστή της Τζόνι Τραμπ στη διάρκεια του αγώνα της εθνικής ομάδας της Αγγλίας με την αντίστοιχη ομάδα του Ιράν. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του ρεπορτάζ μας, το μόνο που είπε στους αστυνομικούς που τη συνέλαβαν ήταν, "I just want to go Home"».
Ακούγοντας αυτό το χυδαίο ψέμα, η Άννα χίμηξε ξαφνικά στον ηλίθιο ρεπόρτερ και τον έφτυσε στο πρόσωπο καθώς σύσσωμο το έθνος παρακολουθούσε ζωντανά το ρεπορτάζ, φωνάζοντας μπροστά στην κάμερα:
«Ηλίθιε, το μόνο που είπα εγώ ήταν "Just bring it back Home!!!!"».
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Ειρήνη Πολίτου
Κατοικώ στο κέντρο της Αθήνας και ρουφάω καθημερινά το πολύτιμο καυσαέριο αυτής της πόλης. Ταξιδεύω με το νου σε γνωστά και άγνωστα μέρη και απορροφώ την ενέργεια τους ώστε να μπορέσω να τη μεταδώσω στους φίλους, στους συνεργάτες και στους μαθητές μου. Κάποιες φορές τα καταφέρνω και κάποιες όχι. Εξάλλου η ζωή είναι ένα ατελείωτο ταξίδι…
Ειρήνη Πολίτου
Κατοικώ στο κέντρο της Αθήνας και ρουφάω καθημερινά το πολύτιμο καυσαέριο αυτής της πόλης. Ταξιδεύω με το νου σε γνωστά και άγνωστα μέρη και απορροφώ την ενέργεια τους ώστε να μπορέσω να τη μεταδώσω στους φίλους, στους συνεργάτες και στους μαθητές μου. Κάποιες φορές τα καταφέρνω και κάποιες όχι. Εξάλλου η ζωή είναι ένα ατελείωτο ταξίδι…
Ειρήνη Πολίτου
Κατοικώ στο κέντρο της Αθήνας και ρουφάω καθημερινά το πολύτιμο καυσαέριο αυτής της πόλης. Ταξιδεύω με το νου σε γνωστά και άγνωστα μέρη και απορροφώ την ενέργεια τους ώστε να μπορέσω να τη μεταδώσω στους φίλους, στους συνεργάτες και στους μαθητές μου. Κάποιες φορές τα καταφέρνω και κάποιες όχι. Εξάλλου η ζωή είναι ένα ατελείωτο ταξίδι…
