Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας
Στο παρόν κείμενο το τέταρτο μέρος με συγκεντρωμένες μερικές σύντομες προσωπικές απόψεις για πολύ ενδιαφέρουσες, κατά την ταπεινή μου γνώμη, κυκλοφορίες από εγχώριες μπάντες που άκουσα τους τελευταίους μήνες και έχουν δημοσιευτεί στον προσωπικό μου λογαριασμό και στον λογαριασμό του Merlin's Music Box στο facebook. Είναι πολύ ενθαρρυντικό που συνεχώς εμφανίζονται τόσο καλές δουλειές με μεράκι, υπομονή, επιμονή και έμπνευση από νέα, κυρίως, παιδιά, που ξοδεύουν χρόνο και χρήμα για να πραγματώσουν τα όνειρά τους στη μουσική. Να παρακολουθείτε τη σκηνή και να τη στηρίζετε και να τη σέβεστε, γιατί πραγματικά της αξίζει...
JUPITER FUNGUS - Garden Electric
B
Εδώ κι αν τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Δεν ξέρω τι σόι μύκητες κατοικοεδρεύουν στο σύμπαν κι ούτε σκοτίζομαι, αλλά ένας από αυτούς που καλλιεργείται στον Δία ευτυχώς έβαλε ρότα για τον πλανήτη μας και πριν από καμιά 12αριά χρόνια προσγειώθηκε κάπου στον Πειραιά παίρνοντας τη μορφή δυο μουσικών, του Άρη Παπατρανταφύλλου και του Φώτη Ξενικουδάκη, οι οποίοι φέτος αποφάσισαν να αυτοκαλλιεργηθούν (και, ελπίζω, να πολλαπλασιαστούν) ηχογραφώντας ένα άλμπουμ που εδώ και τρεις μέρες με έχει κολλήσει στο ταβάνι.
Το Garden Electric των Jupiter Fungus, όπως αποφάσισαν να αποκαλούνται οι δυο μουσικοί, βρήκε φιλόξενη στέγη στο label της Sound Effect Records και είναι μια μαγική ελεγεία που αντλεί όλη τη δυναμική των Jethro Tull (το «τρελό» φλάουτο του Ξενικουδάκη παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτό) και τη μετουσιώνει σε μια progressive ψυχεδελική folk διατριβή που θα έκανε τον Ian Anderson να αποσυρθεί (επιτέλους), έχοντας καταλάβει ότι πάνε δεκαετίες από τότε που είχε πραγματικά να πει κάτι χωρίς να στηρίζεται στο θρύλο του «Aqualung», του «Τoo Old To Rock n’ Roll» και του «Locomotive Breath».
Για να επανέλθω όμως στους Jupiter Fungus και στη μανιταρόσουπα του Garden Electric, έχουμε να κάνουμε με τέσσερα κομμάτια μέσα σε κάτι λιγότερο από 50 λεπτά, με πολλές και πληθωρικές αλλαγές, οργισμένα φωνητικά, χορταστικές μελωδίες που διαπνέονται από το μπαράζ των πλήκτρων του Παπατριανταφύλλου, ενώ το όλο ηχητικό σκηνικό συμπληρώνουν ο Nίκος Βελέντζας των Chaostar στα τύμπανα, ο Γιώργος Παπαγεωργίου στο μπάσο και ο πρώην Rotting Christ Γιώργος Εμμανουήλ στην κιθάρα (με εύστοχα σόλα και στιβαρά ριφ), ο οποίος έκανε και τη μίξη του άλμπουμ. Μια θαυμάσια δουλειά, ένα πραγματικό ταξίδι πέρα από το ηλιακό σύστημα και ένας δίσκος αναφοράς για το μέλλον.
Το Garden Electric κυκλοφορεί σε περιορισμένο αριθμό gatefold βινυλίων και σε ψηφιακή μορφή...
Ares Papatriantafillou (keyboards, vocals)
Fotis Xenikoudakis (flute)
A MONKEY SHINE - Altered State
Από τους καλύτερους δίσκους που έχω ακούσει μέχρι στιγμής φέτος και θα μπορούσα να σταματήσω εδώ για να μη σας πολυζαλίζω με πάρλες και απλώς να σας βάλω να ακούσετε κατιτίς για να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα. Ωστόσο, μερικά πραγματάκια για το Altered State των A Monkey Shine ίσως χρειάζονται, έτσι, για να γεμίσω μια δυο παραγράφους και να μπείτε στο νόημα – όσων το βλέμμα προτρεχέτω της διανοίας. Σκοτεινό, μελαγχολικό και δυσοίωνο είναι, λοιπόν, το πρώτο άλμπουμ του Γιώργου Τόλια (ο βασικός συνθέτης και στιχουργός) και της παρέας του και πραγματικά δυσκολεύομαι να το κατατάξω σε κάποιο είδος γιατί στο ταραγμένο μου μυαλό αυτό μάλλον δεν έχει καμία σημασία. Το σίγουρο είναι ότι το Altered State είναι ροκ από την κορυφή ως τα νύχια, αλλά σε μια τεθλασμένη σιδηροδρομική γραμμή στις ερημιές των ΗΠΑ, με σταθμούς που φτάνουν ως τους βάλτους της Λουζιάνα, με προτελευταίο (ή μήπως πρώτο;) τη Νέα Ορλεάνη (βασική αναφορά;), παίρνοντας για συνεπιβάτη κάπου στη διαδρομή τον Nick Cave και τον Louis Tillett. Στοιχειωμένες μελωδίες, υποχθόνια ατμόσφαιρα απειλητικό πιάνο (απειλητικό όσο και το εξώφυλλο), χαμηλοί τόνοι, σόλο που μοιάζουν να υποφέρουν, αργόσυρτα τέμπο, ψίθυροι - και μια φωνή που αφηγείται δυσοίωνες ιστορίες με κερασάκι στην τούρτα την παρουσία του Βρετανού πολυμουσικού και συνεργάτη του εκλιπόντος Mark Lanegan, Duke Garwood, στο «Audiotrip». Να μην τα πολυλογώ, δεν ξέρω πόση σχέση έχει ο τίτλος του δίσκου των A Monkey Shine με την μνημειώδη ταινία του Κερτ Ράσελ ή με εκείνο το horror-science fiction φιλμ του Τζορτζ Ρομέρo (Monkey Shines, 19988), αλλά η ουσία στην προκειμένη περίπτωση είναι μια: με την πυραυλάκατο των A Monkey Shine μπορείς να ταξιδέψεις σ’ όποιον πλανήτη γουστάρεις…
NELLCȎTES - Living by Proxy
«Μια μπάντα που δεν διστάζει να πειραματιστεί με άνεση τόσο με τον fuzz ψυχεδελικό ήχο, περπατώντας σε shoegaze μονοπάτια και ρίχνοντας παράλληλα κλεφτές ματιές στη μεγάλη πειραματική σχολή του kraut rock με μια post punk αισθητική στις λεπτομέρειες», είχε γράψει παλιότερα (βλ. σχόλια) πολύ εύστοχα ο Αντώνης Ζήβας στο Merlin's, παρουσιάζοντας το πρώτο ΕΡ των Nellcôtes, του τετραμελούς (πλέον) συγκροτήματος από την Κατερίνη, που τέσσερα χρόνια μετά επανέρχεται εξίσου δυναμικά με το mini LP «Living By Proxy» (σε ψηφιακή μορφή και δεκάιντσο βινύλιο) για να επιβεβαιώσει… τι; Ότι στην επαρχία της ελληνικής επικράτειας, όπως έχουμε ξαναπεί, γεννιούνται όμορφα πράγματα που συναγωνίζονται επάξια τις μπάντες του «κέντρου», προφανώς λόγω μιας ανάγκης για δημιουργία στα πλαίσια DIY προσπαθειών. Ο Greg Sage των Wipers θα νιώσει περήφανος αν του δοθεί η ευκαιρία να ακούσει αυτόν τον δίσκο, επειδή η {καταχθόνια» παρακαταθήκη του έχει πιάσει γερές ρίζες στον χώρο του rock and roll και οι Nellcôtes είναι από εκείνους τους επιγόνους που στον κορμό του δέντρου προσθέτουν ολάνθιστα κλαδιά. Το «Living by Proxy» διαρκεί κάτι παραπάνω από είκοσι λεπτά, έξι κομμάτια ζόρικα και ταξιδιάρικα, και το επίμονο εναρκτήριο ριφ στο πρώτο, το «Everytime You Come Over», δίνει το άμεσο στίγμα για ό,τι θα ακολουθήσει…
George Evangelou / Guitar, vocals
Thanos Kesanlis / Bass
George Karazois / Guitar
The Lizard / Drums
FUZZING NATION - Into The Desert
Παλιό, καλό, «κλασικό» stoner rock, όπως το δίδαξαν τα μαστόρια του είδους όπως οι Kyuss και, κυρίως, οι Fu Manchu – αυτό παίζουν οι Fuzzing Nation, ένα τρίο από την Αθήνα που αποτελείται από τον κιθαρίστα και τραγουδιστή Άγγελο Ιωαννίδη, τον μπασίστα Σταύρο Γιαννακό και τον ντράμερ Λευτέρη Μώρο. Μετά από ένα περσινό ομώνυμο πρώτο μίνι άλμπουμ, παρουσιάζουν ένα δεύτερο με τον χαρακτηριστικό τίτλο Into The Desert. Πολεμικές διαθέσεις, carpet bombing, κομμάτια-κουτουλιές, άλλοτε πιο αργά άλλοτε πιο γρήγορα, αλλά πάντα με μια δυναμική θαρρείς και παλεύουν να εντυπωθούν στο μυαλό, ένα συνεχές ρυθμικό ντάμπα ντούμπα με τo ογκώδες μπάσο ενίοτε να στροβιλίζεται μεθυσμένο, φευγάτες σολιές σε ένα παρανάλωμα in-a-gadda-da-vida – όλα μια χαρά και πέντε γέλια για τις ερωμένες και τους εραστές του είδους.
Στην δεύτερη ψηφιακή κυκλοφορία τους, οι Fuzzzing Nation έχουν χρησιμοποιήσει όλα εκείνα τα δομικά στοιχεία στον αστερισμό του stoner και αν μη τι άλλο καταφέρνουν να τα τοποθετήσουν σωστά για να στηρίξουν την οικοδομή τους.
Stavros Giannakos (bass)
Terry Moros (drums)
Aggelos Ioannidis (guitar/vocals)
BLACK STONE MACHINE - The Guild of Black
Μπάντα της πανδημίας, τρόπον τινά, αφού δημιουργήθηκαν στην Αθήνα την άνοιξη του 2019, οι τέσσερις Black Stone Machine έχουν πάρει στα σοβαρά την metal-oriented παράδοση και έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει μερικές μικρές αλλά πολύ ενδιαφέρουσες μουσικές βινιέτες σε μορφή EP, με πιο πρόσφατο το The Guild of Black που κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες, ενώ το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο Crossroads τον Σεπτέμβριο του 2020 προκάλεσε αίσθηση στους συναφείς κύκλους - αυτή την εποχή ήδη βρίσκονται στο στούντιο για τη δεύτερη μεγάλης διάρκειας δουλειά τους. Οι Black Stone Machine σολάρουν σκληρά, ριφάρουν ακόμα πιο σκληρά, έχουν μια σταθερή rhythm section που στηρίζει γερά τις βάσεις του ηχητικού τους οικοδομήματος και αντλούν ταχύτητες από το thrash των Metallica και άλλων ηρώων του είδους, χωρίς ωστόσο αυτό να τους περιορίζει αλλά, αντιθέτως, η μπάντα το εκμεταλλεύεται ως ένα βασικό συστατικό στοιχείο για να νοστιμίζει το ευρύτερο πλαίσιο. Κάτι τέτοια διαλείμματα στα ακούσματά μου με κάνουν να αισθάνομαι 20χρονος (και βγάλε)!
George Droulias (guitars)
Alex S. Løbø (vocals. guitars)
Panos Mourtzinos (bass)
Joni Moas (drums)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Μερικά συγκεντρωτικά αποτελέσματα εγχώριων μουσικών προϊόντων (Tρίτο Mέρος)...
Μερικά συγκεντρωτικά αποτελέσματα εγχώριων μουσικών προϊόντων...
Μερικά δισκάκια εγχώριας παραγωγής που μου έφτιαξαν το κέφι εν μέσω πανδημίας...
Γιάννης Καστάναρας
Ο Γιάννης Καστάναρας είναι καθ' έξιν και κατ΄ επάγγελμα slacker, συνεκδότης και executive producer (ο,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα) του φανζίν Merlin's Music Box.
Γιάννης Καστάναρας
Ο Γιάννης Καστάναρας είναι καθ' έξην και καθ΄ επάγγελμα slacker, συνεκδότης και executive producer (ο,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα) του φανζίν Merlin's Music Box.
Γιάννης Καστάναρας
Ο Γιάννης Καστάναρας είναι καθ' έξην και καθ΄ επάγγελμα slacker, συνεκδότης και executive producer (ο,τι κι αν σημαίνει αυτό το πράγμα) του φανζίν Merlin's Music Box.
