Lawrence Ferlinghetti: Ο ροκ σταρ της ποίησης...

του Fred Kaplan

(μετάφραση: Στέλιος Μιχ.)

O Lawrence Ferlinghetti που πέθανε τη Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021 σε ηλικία 101 ετών  στο σπίτι του, στο αγαπημένο του Σαν Φρανσίσκο, ήταν μία από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα για την αμερικάνικη κουλτούρα. Ήταν ο πλέον υπεύθυνος για την έκρηξη των Μπιτ, για την κατάργηση των νόμων περί σεμνότητας και, οπωσδήποτε, για τη μεταμόρφωση του Σαν Φρανσίσκο από μια επαρχιακή πόλη σε κέντρο πολιτισμού. Όλα αυτά τα κατάφερε με το άνοιγμα και τη λειτουργία ενός βιβλιοπωλείου, του City Lights, το οποίο, επτά δεκαετίες από τα εγκαίνιά του το 1953, παραμένει ένα από τα καλύτερα λογοτεχνικά βιβλιοπωλεία και εκδοτικούς οίκους στη χώρα.

Read more ...

Μαθήματα ιστορίας: To κίνημα «Νo Beer, No Work» και η αντιαπαγορευτική απεργία του 1919...

Γράφει ο Στέλιος Μιχ.

Τον Φεβρουάριο του 1919 οι εργάτες της Νέας Υόρκης ψήφισαν την πρώτη απεργία για «το δικαίωμα στη μπύρα». Μόλις ένα μήνα πριν είχε αλλάξει το Σύνταγμα των ΗΠΑ και η τροποποίηση πρόβλεπε την απαγόρευση της πώλησης και διακίνησης αλκοολούχων ποτών. Ήταν το ξεκίνημα της Ποτοαπαγόρευσης. Την Ποτοαπαγόρευση την γνωρίζουμε από τις ταινίες για τον Αλ Καπόνε, τους Αδιάφθορους, τον Ντικ Τρέισι και τα Speakeasies. Ήταν η κορύφωση ενός κινήματος που ξεκίνησε τουλάχιστον 50 χρόνια πριν το 1919, με μπροστάρισσες χριστιανικές θρησκευτικές οργανώσεις, σχημάτισε συλλόγους όπως η Ένωση κατά του Σαλούν και η Ένωση Γυναικών για τη Χριστιανική Εγκράτεια, και ίδρυσε το Κόμμα της Απαγόρευσης (χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία). Η Κου Κλουξ Κλαν την υποστήριξε θερμά και βοήθησε στην επιβολή της.

Read more ...

Όταν οι Pink Floyd μπήκαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το πρώτο τους LP

Το ημερολόγιο έγραφε 21 Φεβρουαρίου 1967 και οι Pink Floyd μπήκαν για πρώτη φορά στα Abbey Road Studios του Λονδίνου για να γράφουν το πρώτο τους LP. Οι ηχογραφήσεις κράτησαν μέχρι τον Μάιο της ίδιας χρονιάς και το αποτέλεσμα ήταν το εκπληκτικό The Piper at the Gates of Dawn.

Read more ...

Let The Music Play: Η ανεξάρτητη μουσική σκηνή δημιουργεί και προβληματίζεται εν μέσω πανδημίας...

Mία έρευνα της Φαίης Φραγκισκάτου

Αυτές τις μέρες, ζήτησα αυθόρμητα από φίλους μουσικούς να μοιραστούν μαζί μου τα συναισθήματα τους για την παρούσα κατάσταση αναγκαστικής σίγασης της ζωντανής μουσικής. Με χαρά έλαβα τις σκέψεις αρκετών καλών φίλων και αυτό το σύνολο των λέξεων φιλοξενείται στο Merins Music Box σαν μια συμβολική καταγραφή όλου αυτού που ζούμε. Τα τελευταία 10 χρόνια έχουμε ζήσει -τουλάχιστον εγώ έχω ζήσει- αλλεπάλληλα σοκ που μας έχουν κάνει να αποτραβηχτούμε από πολλούς κοινούς τόπους. Η μουσική θα είναι πάντα ένα καταφύγιο και αυτό ίσως παραμένει η ουσία της ακόμη και σε συνθήκες πανδημίας και σκληρής βιοποριστικής δοκιμασίας για τους επαγγελματίες μουσικούς. Πολλά ευχαριστώ στους φίλους μουσικούς που με τίμησαν με τις σκέψεις τους.

Read more ...

H τέχνη ενάντια στη λογοκρισία: Μια πρωτοβουλία καλλιτεχνών και συγκροτημάτων του ελληνικού underground...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Μουσική (Τέχνη) και λογοκρισία είναι δύο εντελώς ασύμβατες καταστάσεις για τον λόγο ότι η Τέχνη (όπως είχα γράψει κάποτε): “...εμφανίστηκε όταν εμφανίστηκε και ο άνθρωπος, αποτέλεσε και αποτελεί την ανθρώπινη έκφραση που δεν έχει άλλο σκοπό παρά να τον συμφιλιώσει με τους όρους της ύπαρξης του, προσαρμόζοντας τον σε αυτούς, είτε εντοπίζοντας και καταδείχνοντάς τους, είτε συσκοτίζοντας και αποκρύπτοντας τις πηγές των προβλημάτων καθώς και τα ίδια τα προβλήματα που βαραίνουν τον άνθρωπο και τον εγκλωβίζουν. Αυτός ο εγκλωβισμός είναι που γεννά και την ανάγκη να εισχωρήσει ο άνθρωπος σε μια άλλη διάσταση της πραγματικότητας, να ξεφύγει από το πραγματικό και μέσα από το φανταστικό καταλήγει στη καλλιτεχνική δημιουργία ή στην απόλαυση των έργων αυτής της δημιουργίας. Η τέχνη είναι απόρροια της τάσης που εκδηλώνει ο κάθε άνθρωπος να ζει διαφορετικά και να βιώσει μια άλλη εμπειρία σε σχέση με αυτή που βιώνει μέσα στη κανονικότητα που του έχουν επιβάλει οι λογής εξουσίες θεσμικές, κρατικές, κλπ.

Read more ...

20 Φεβρουαρίου 1959: Η μέρα που ο Jimi Hendrix απολύθηκε στη μέση του σετ...

Στις αρχές του 1959, ο δεκαεξάχρονος Jimi Hendrix ζούσε με την οικογένειά του σε μια φτωχική συνοικία του Σιάτλ και έκανε τα πρώτα του βήματα σαν κιθαρίστας παίζοντας με τους φίλους του άλλοτε σε σπίτια, άλλοτε σε γκαράζ και, σπανίως, στο κέντρο νεότητας της περιοχής. Ο Butch, όπως ήταν το παρατσούκλι του, δεν ήταν ο καλύτερος κιθαρίστας ούτε ο δημοφιλέστερος της παρέας. Ήταν ένας συνεσταλμένος κaι ευγενικός έφηβος που τα μεγαλύτερα παιδιά  τον κορόιδευαν. Εκείνος όμως είχε όμως μεγαλεπήβολα σχέδια.

Read more ...

Η Ελιάνα Νικολοπούλου (Eliana One Woman Band) μιλάει στο Merlin's για το νέο της άλμπουμ...

Συνέντευξη: Φαίη Φραγκισκάτου

Φωτό: Νίκος ΚαρέλλοςΆρης Παυλίδης

Η Ελιάνα Νικολοπούλου ή αλλιώς Eliana One Woman Blues Band, κοινώς, «Ελιάνα, η γυναίκα-ορχήστρα», εξερευνά το φάσμα του ήχου του ακουστικού «μπλουζ» από το 2017, όταν κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο Sweet Fellow. Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε το νέο της άλμπουμ με τίτλο Prison for Human Souls και κάπως έτσι ξεκίνησε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα που είχαμε τη χαρά να μοιραστούμε μαζί της.

Read more ...

In memoriam: Bon Scott (Ronald Belford "Bon" Scott, 9 Ιουλίου 1946 – 19 Φεβρουαρίου 1980)

O Abbie, o Billy και η κατάλυση του «corpus anarchi»...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Πολλά έχουν ειπωθεί το τελευταίο διάστημα εν μέσω της συνδημίας Covid 19 σχετικά με την κατάλυση της «θείας κοινωνίας» από λαϊκούς και ιερείς. Στο παρόν κείμενο θα ασχοληθούμε με τη συγκλονιστική περίπτωση της κατάλυσης των σταχτών του Joe Hill. Η ιστορία του δολοφονημένου συνδικαλιστή των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW-Wobblies) έχει περιγραφεί αναλυτικά στο Μαθήματα Ιστορίας: Joe Hill, ο άνθρωπος που δεν πέθανε ποτέ, η μνήμη της δολοφονίας του όμως συνεχίζει να μας στοιχειώνει με το τραγούδι « I Dreamed I Saw Joe Hill Last Night», που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως prequel αυτού που επακολουθεί. Η όλη περίπτωση ταιριάζει καθ’ ολοκληρία στη δυναμική και αισθητική της rock and roll κουλτούρας.

Read more ...

Όταν ο Bob Dylan βρέθηκε στο στούντιο με τον Johnny Cash...

Ήταν Φεβρουάριος του 1969 και ενώ ο Bob Dylan βρισκόταν στα στούντιο της Columbia στο Νάσβιλ έχοντας μόλις ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις για το ένατο άλμπουμ του, Nashville Skyline, δέχτηκε την επίσκεψη του Johnny Cash, ο οποίος δήλωνε μεγάλος θαυμαστής της μουσικής του Dylan.

Read more ...

Ο Jim Morrison, το Living Theatre, το «επεισόδιο των Doors στο Μαϊάμι» και το απόλυτο live άλμπουμ...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Tο Absolutely Live που κυκλοφόρησε το 1970, είναι το μόνο επίσημο live άλμπουμ που κυκλοφόρησαν οι Doors στη διάρκεια της ζωής του Jim Morrison. Είναι επίσης ένα παρεξηγημένο άλμπουμ. Οι ιστορικοί της rock μουσικής το θυμούνται σαν το ντοκουμέντο ενός καλλιτέχνη που βρίσκεται σε παρακμή. Στην πραγματικότητα, το Absolutely Live συλλαμβάνει μια εποχή, όταν ο Jim Morrison ανακάλυπτε ένα νέο καλλιτεχνικό οίστρο μέσω του πρωτοποριακού θεάτρου.

Read more ...

Μικρές ιστορίες για μεγάλες σκιές (μουσική από ένα επισκευασμένο πικάπ, μέρος 5ο): Sam Gopal - "Escalator" (1969)

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Σήμερα η ακρόαση έχει έναν ακόμα πιο παλιό δίσκο από αυτούς που άκουσα από τότε που επισκευάστηκε το stereo: Το συγκρότημα είναι οι ψυχεδελικοί Sam Gopal και το άλμπουμ τους Escalator του 1969. Τι το ιδιαίτερο έχουν οι Sam Gopal; Μα είναι το συγκρότημα στο οποίο έπαιξε ο Lemmy όταν έφυγε από τους The Rockin' Vickers!

Read more ...

Η Μέρα των Αγίων της Νεκρανάστασης...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Παραμονή της Γιορτής Τους, την Νύχτα με τα δυο φεγγάρια στέκεσαι σαν να υπάρχει και άλλος χρόνος/ούτε θυμάσαι ποτέ πέφτει ποια, βουβός μέσα στη λήθη δεν θυμάσαι ποια αρρώστια γέννησε τα δάκρυα

Read more ...

Η βόλτα...

Γράφει ο Δημήτρης Τζάνογλος

Στις 29 Ιανουαρίου το 2021 έφυγε η θεία μου, Λευκή Τζάνογλου, λίγο καιρό πριν κλείσει τα 98 της χρόνια. Από μικρός θυμάμαι την αδυναμία που είχε στα ανίψια της. Λίγες μέρες πριν φύγει, ζήτησε να ξεκλειδώσουμε ένα ντουλάπι που κρατούσε κάποιες επιστολές που λάμβανε από τον έρωτά της στα μέσα του περασμένου αιώνα. Γράμματα που ξεκινούσαν από το 1948 και έφταναν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960. Με έμπνευση αυτές τις επιστολές έγραψα ένα μικρό διήγημα ως φόρο τιμής και ως αντίο στη θεία.

Read more ...

In memoriam: Jalacy "Screamin' Jay" Hawkins (18 Ιουλίου 1929 – 12 Φεβρουαρίου 2000)

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1