Μαθήματα ιστορίας: Ο Muddy Waters και πώς ηχογράφησε τα δυο πρώτα του τραγούδια...

Τον Αύγουστο του 1941, ο 28χρονος McKinley Morganfield ή Muddy Waters όπως είχε αποφασίσει να είναι το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, άκουσε μια φήμη ότι τον γύρευε κάποιος λευκός. Στο μυαλό του Muddy, αυτό σήμαινε μόνο ένα πράγμα: οι αρχές είχαν πληροφορηθεί ότι παρασκεύαζε παράνομα ουίσκι και είχαν στείλει κάποιον μπάτσο για να τον τσακώσει. Ωστόσο, η αλήθεια ήταν πολύ διαφορετική και η όλη φάση είχε σαν αποτέλεσμα την ηχογράφηση των δυο πρώτων τραγουδιών του μπλουζίστα που επηρέασε, επηρεάζει και θα συνεχίσει να επηρεάζει γενιές μουσικών.

Read more ...

Marianne Faithfull, εν συντομία: "Η επανάσταση είναι το μόνο πράγμα που μας κρατάει ζωντανούς..."

 
To 1970 η Marianne Evelyn Gabriel Faithfull χώρισε από τον Mick Jagger και πήρε τους δρόμους: ένα χρόνο αργότερα, ο παραγωγός Mike Leander την εντόπισε να περιφέρεται στο Σόχο, ανορεξική, τζάνκι και άστεγη, την έχωσε στο στούντιο και προσπάθησε να αναβιώσει τη sixties καριέρα της ηχογραφώντας μαζί της ένα άλμπουμ, το οποίο, μολονότι έμεινε στα συρτάρια μέχρι τα μέσα των eighties, έψησε την Marianne να επαναλάβει την καριέρα της, συνεχίζοντας να ηχογραφεί για να καταξιωθεί οριστικά με το Broken English - στο ομώνυμο τραγούδι εξέφραζε το θαυμασμό της για τη Γερμανίδα αντάρτισσα πόλεων, Ουλρίκε Μάινχοφ.

Βob Marley: Μερικές φωτογραφίες, δέκα αποφθέγματα και μια ιστοριούλα...

Στις 3 Δεκεμβρίου 1976, επτά οπλοφόροι εισέβαλαν στο σπίτι του Bob Marley, στο Κίνγκστον της Τζαμάικα. Η γυναίκα του Marley, Rita, και ο μάνατζέρ του τραυματίστηκαν, ενώ ο τραγουδιστής πυροβολήθηκε στο στήθος, στον ώμο και στο μπράτσο. Η επίθεση πραγματοποιήθηκε δυο ημέρες πριν την έναρξη του φεστιβάλ "Smile Jamaica", μία πρωτοβουλία του Bob για να κατευνάσει τα πολιτικά πνεύματα που ήταν ιδιαίτερα οξυμένα, με συγκρούσεις και δολοφονίες μεταξύ συμμοριών των αντιπάλων κομμάτων.

Read more ...

Η μικρή μεγάλη ιστορία των σχέσεων του ποδοσφαίρου με τη πολιτική στην Ελλάδα...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

“Ο Πειραιεύς αποκτά Στάδιον. Η είδησις θα ικανοποιήση όχι μόνον τους Πειραιείς, οι οποίοι παρακολουθούν από ετών την αγωνιστικήν εκδήλωσιν με ενδιαφέρον εγγίζον τα όρια ενός δημιουργικού αθλητικού φανατισμού, αλλά και πάντα άλλον, γνωρίζοντα ότι η ύπαρξις αγωνιστικών χώρων αποτελεί πάντοτε διά την κοινωνίαν μίαν εγγύησιν βελτιώσεως. Την αλήθειαν ταύτην διεκήρυξε ο Πρωθυπουργός κ. Ιωάννης Μεταξάς”. (εφ. Καθημερινή, 19 Οκτωβρίου 1936)

Read more ...

O Mark Johnson και το Playing for Change: Ένας οικουμενικός μουσικός πολιτισμός...

 Συνέντευξη στον Michael Limnios* / Μετάφραση*: Ειρήνη Πολίτου

O Mark Johnson είναι βραβευμένος μουσικός παραγωγός και σκηνοθέτης ταινιών. Τα τελευταία 20 χρόνια, ο Mark έχει συνεργαστεί με μερικούς από τους πιο γνωστούς παραγωγούς της μουσικής, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, και με καλλιτέχνες όπως ο Keith Richards, ο Paul Simon, ο Jackson Browne, ο Bono, ο Jimmy Buffett, ο Buddy Guy, ο Taj Mahal, ο Keb' Mo', η Sara Bareilles, οι Los Lobos, ο Andrés Calamaro, ο Carlos Vives και πολλοί άλλοι. Το 2005, κέρδισε το Grammy στην κατηγορία «Contemporary Blues Album of the Year» ως παραγωγός του άλμπουμ του Keb' Mo' Keep it Simple. Με την ελπίδα να αναδείξει το μουσικό ταλέντο που βρίσκεται στους δρόμους, ο Johnson ανέλυσε τις μουσικές του γνώσεις και τις τεχνικές του δεξιότητες για να μετατρέψει το όραμά του σε ένα πρότζεκτ που είναι πλέον γνωστό ως Playing For Change. Έχει ηχογραφήσει και κινηματογραφήσει μουσική σε περισσότερες από 45 χώρες, αφιερώνοντας τη ζωή του για να συνδέσει τον κόσμο μέσω της μουσικής. Το Playing For Change είναι ένα κίνημα πολυμέσων που δημιουργήθηκε για να εμπνεύσει, να συνδέσει και να φέρει την ειρήνη στον κόσμο μέσω της μουσικής. Η ιδέα για αυτό το πρότζεκτ προέκυψε από την κοινή πεποίθηση ότι η μουσική έχει τη δύναμη να γκρεμίσει τα σύνορα και να ξεπεράσει τις αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων. Το όραμα του Mark έγινε μια προσπάθεια για να μοιραστεί αυτή την αλήθεια με τον κόσμο.

Read more ...

1η Μάη: Γιατί δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ αργία...

του  Αργύρη Αργυριάδη

H Αναρχία αποτελεί ένα πολύμορφο σύνολο πολιτικών ιδεών και εκφράζει την δυνατότητα οργάνωσης μιας κοινωνίας χωρίς εξουσία. Κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα ο Αναρχισμός αποτέλεσε ένα σημαντικό κοινωνικό κίνημα με αρκετή επιρροή και υποστηρικτές τόσο στην «γενέτειρα» του Ευρώπη όσο και στην πολλά υποσχόμενη τότε νεαρή Αμερική. Αν και οι Αμερικανοί επηρεάζονται από τον Ευρωπαϊκό Αναρχισμό (αλλά δεν τον επηρεάζουν), ο Αμερικανικός Αναρχισμός ειδικά στις ΗΠΑ ακολουθεί μια ξεχωριστή πορεία στον τρόπο διαμόρφωσης του αρκετές φορές άγνωστη στους πολλούς η οποία αν απομονωθεί από το ιστορικό κοινωνικό πλαίσιο τους μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα.

Read more ...

Η ποιήτρια Τόνια Κοσμαδάκη αποκλειστικά στο Merlin's: "Ο ποιητής πρέπει να έχει ερωτική σχεδόν σχέση με τις λέξεις και να μην φοβάται..."

Συνέντευξη: Βαγγέλης Χαλικιάς

Την Τόνια Κοσμαδάκη την είδα πρώτη φορά στην έκθεση του καλλιτέχνη του δρόμου και καλού, κοινού, μας φίλου Δημήτρη Κολέτση–Mitss. Η Τόνια γράφει ποίηση που χτυπάει στο δόξα πατρί, με ειλικρίνεια και κοφτερή γραφή. Το δεύτερο βιβλίο της, Σκύλος, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Απόπειρα και είχαμε μαζί της μια συζήτηση τόσο για το Σκύλο όσο και για το προηγούμενο της βιβλίο, το Σβήσε. Εν μέσω πανδημίας, αν ψάξει κανείς ανακαλύπτει όμορφα πράγματα που δεν παύουν να δημιουργούνται.

Read more ...

Ο Γιος Σου Είναι Φτιαγμένος Να Παίξει Το Χριστό...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

“Ο γιος σου είναι φτιαγμένος να παίξει το Χριστό”. Αυτή η ατάκα σημάδεψε τα παιδικά μου χρόνια. Την έλεγε συχνά ο γέρος μου, προς την μάνα μου, αλλά η πρώτη φορά που την άκουσα ήταν ένα Πάσχα, κάπου στις αρχές του ’90, όταν η, τότε στα σπάργανα ιδιωτική τηλεόραση, έπαιζε την μεγάλη εβδομάδα τη ζωή του Χριστού κάθε βράδυ σε μίνι σειρά σε σκηνοθεσία του Φράνκο Τζεφιρέλι. Ξεπερνώντας το σοκ πως με αποποιούνταν με τόση ευκολία και αντί για «γιος μας» ξεστόμιζε το «σου» προς την μάνα μου, στην αρχή δεν κατανοούσα τι ήθελε να πει. Ήμουν ευλογημένος;

Read more ...

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις: Ο άνθρωπος με τη μολότοφ...

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο πόλεμος ανάμεσα στους αριστερούς αντάρτες Σαντινίστας και το μισητό καθεστώς του αιμοσταγούς δικτάτορα Αναστάζιο Σομόζα μαινόταν στην πολύπαθη Νικαράγουα. Με τη βοήθεια των λαϊκών μαζών, οι αντάρτες ήδη κυριαρχούσαν στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας και η δικτατορία έπνεε τα λοίσθια. Η νεαρή φωτογράφος Susan Meiselas ταξίδεψε στη Νικαράγουα με το μάτι ενός ανθρωπολόγου και σύντομα, χάρη στη συμπάθειά της απέναντι στον αγώνα των Σαντινίστας, κέρδισε την εμπιστοσύνη των επαναστατών. 

Read more ...

In memoriam: Muddy Waters (McKinley Morganfield, 4 Απριλίου 1913 – 30 Απριλίου 1983)

Οι κοινωνικές αναπαραστάσεις των τοξικοεξαρτημένων οροθετικών γυναικών συνεχίζουν να μας στοιχειώνουν 9 χρόνια μετά...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

H περίπτωση της δίωξης των τοξικοεξαρτημένων – οροθετικών γυναικών αποτέλεσε μια στοχευμένη προσπάθεια του συστήματος να δημιουργήσει φόβο και να επιβάλει την συμμόρφωση, προβάλλοντας τες ως «απειλή» για το κοινωνικό σύνολο. Οι τοξικοεξαρτημένες γυναίκες που συλλαμβάνονται κατά την διάρκεια της προσπάθειας τους να βρουν την δόση τους, ανάγονται ως συστηματικά εκδιδόμενες δολοφονικές υπάρξεις που έχοντας HIV (οροθετικές) προσπαθούν να εκδικηθούν τους πελάτες τους και φυσικά ως «αλλοδαπές» είναι υπεύθυνες για την υποβάθμιση του μητροπολιτικού κέντρου. Αυτή είναι και η κυρίαρχη αναπαράσταση που προβλήθηκε από τα ΜΜΕ με στόχο την δημιουργία ιδεολογικού χειρισμού που ποινικοποιεί τους μετανάστες και προσδιορίζει με όρους παραβατικότητας συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού.

Read more ...

John Lydon: "Σε κοινωνικό επίπεδο..."

Σοπέν...

Γράφει η Abies Sylos

Υπάρχει μία μικρή οδός στο κέντρο της Αθήνας, η πρώτη παράλληλη προς το νότο από το σημείο όπου βρίσκονται οι φούρνοι «Χωριάτικο». Το μικρό αυτό στενό είναι στον άξονα ανατολής-δύσης, αυτόν που στον ορίζοντα σημαίνεται από τη θέση που ανατέλλει ο ήλιος τον καιρό κοντά στις ισημερίες. Την πρώτη άνοιξη λόγω αυτής της ευθυγράμμισης, μόλις ανέβει ο ήλιος, φωτίζει με το φως του το στενό δρομάκι χωρίς να ρίχνει πάνω του σκιά οτιδήποτε.

Read more ...

Ματίας Ζίντελαρ: Ένας πολύ σπουδαίος σέντερ φορ και ένας μεγάλος αντιφασίστας...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Στην εποχή της πλήρους εμπορευματοποίησης του ποδοσφαίρου – και του αθλητισμού γενικότερα – όπου η δουλική συμπόρευση με τις επιταγές και τις αξίες της κυριαρχεί απόλυτα, στάσεις αξιοπρέπειας και αντίστασης αθλητών απέναντι στην κρατούσα κατάσταση είναι σχεδόν ανύπαρκτες και φαντάζουν εξωπραγματικές. Μια τέτοια ιστορία, αλλά από τα παλιά, είναι και η στάση (ζωής, όπως τελικά αποδείχτηκε) του Αυστριακού ποδοσφαιριστή Ματίας Ζίντελαρ. Μια ιστορία η οποία, όπως και οι ελάχιστες άλλες παρόμοιες που μας έρχονται απ’ το παρελθόν, έχει περιέλθει στην σφαίρα του μύθου και σήμερα σχεδόν έχει ξεχαστεί. Η υπενθύμισή της χαλάει τη σούπα των ιδιοκτητών του ποδοσφαίρου ότι δήθεν στο χώρο του αθλητισμού δεν χωρούν οι πολιτικές και κοινωνικές αντιπαραθέσεις και ότι είναι απλώς ένα θέαμα (όπου όμως παίζονται πολλά, πάρα πολλά φράγκα, έτσι δεν είναι, κύριοι;)

Read more ...

Ο Jimi Hendrix προσγειώνεται στη σκηνή του Λονδίνου σαν ένας τόνος από τούβλα και την παρασέρνει σαν οδοστρωτήρας...

 
"Έπαιζε περίπου όλα τα στυλ που μπορούσες να φανταστείς αλλά χωρίς ίχνος φιγούρας. Εντάξει, έκανε μερικά κολπάκια, παίζοντας με τα δόντια και πίσω από την πλάτη, αλλά δεν σου δημιουργούσε καθόλου την αίσθηση ότι το έκανε για να εντυπωσιάσει..." (Εric Clapton)

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1