Australia

  • TALL POPPIES - Η  εξέλιξη των επίμονων Αυστραλών (Μέρος Πρώτο: SPENCER P. JONES)

     

    Προς το τέλος της πρώτης (έντυπης) φάσης του το Merlins  είχε δημοσιεύσει (σε δυο συνεχόμενα τεύχη)  ένα εξαντλητικό αφιέρωμα στην Αυστραλέζικη σκηνή με φερέλπιδες τότε σόλο μουσικούς ή μπάντες που συνέχιζαν τη θρυλική παράδοση της Ωκεανίας και αναμένονταν ότι θα πρωταγωνιστούσαν στα επόμενα χρόνια (έκτοτε, κάποιοι τα καταφέρνουν ακόμα μια χαρά).

    Σκεφτήκαμε λοιπόν, αρχής γενομένης με τον αξιότιμο κύριο Spencer P.Jones, να αποπειραθούμε ένα δεύτερο αφιέρωμα στη rock σκηνή της αυστραλέζικης ηπείρου, όχι όμως για το (νέο) μέλλον της αλλά για τη διαχρονικότητα μουσικών, οι οποίοι πριν από  τριάντα και πλέον χρόνια έσκαψαν βαθιά και θεμελίωσαν τον ξεχωριστό ήχο της “χώρας Oz”. Κυρίως όμως, μουσικών οι οποίοι, τόσα χρόνια μετά, συνεχίζουν να κρατούν τη αναμμένη τη φλόγα του  rock ’n’ roll, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι,πως όταν κύκλος του rock δεν τετραγωνίζεται η διάμετρός του αυξάνεται.  

  • Tony Cohen / Η ιδιοφυία μιας αυστραλέζικης κονσόλας

    Κείμενο: Γιάννης Ζελιαναίος
    Mixtape: Tex Perkins 

    Νεο mixcloud του Merlin's για τον σπουδαίο Αυστραλό παραγωγό Tony Cohen (1957-2017) από ένα ηχητικό αφιέρωμα του Tex Perkins κι ενα σχετικο κειμενο από τον Γιάννη Ζελιαναίο...

    ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ MIXTAPE ΤΟΥ TEX PERKINS ΕΔΩ...

    Μάθαινε από νωρίς, από πολύ νωρίς, και καθώς τα χρόνια θα μάζευαν τραγούδια μέσα στο στομάχι του, (διότι εκεί χτυπάει ύπουλα η μουσική), ο Tony Cohen θα γινόταν ένας από τους καλύτερους μουσικούς παραγωγούς που πέρασαν πίσω από κονσόλα, όχι μόνο στο νησί των καγκουρό αλλά σε ολόκληρο τον ταλαιπωρημένο μουσικό πλανήτη.
    Μόλις στα 19 του χρόνια θα πέρναγε την πόρτα των Armstrong Recording Studios στη Μελβούρνη για να φτιάξει τον ήχο και την παραγωγή στους glamrockάδες, Supernaut που κάναν κάποιον σχετικό ντόρο εκεί στα μέσα προς τέλη των 70s, για να διαλυθούν αργότερα και μετά από δυο δίσκους. Αλλαγή δεκαετίας και ο Cave τον καλεί στο στούντιο να μαζέψει τα ασυμμάζευτα στο γενέθλιο πάρτι των Boys Next Door. Ευτυχώς δεν το κάνει και από εκεί και πέρα θα ξεκινήσει μια συνεργασία των δυο τους που θα κρατήσει με τους Birthday Party και θα συνεχίσει για κάμποσους δίσκους των Bad Seeds. Ονόματα όπως οι Go Betweens, οι Pel Mel, οι Moodists, οι Corpse Grinders, Crime and the City Solution και πολλοί ακόμα μέσα στα eighties, θα περάσουν από τα χέρια του και τις ιδιοφυείς ικανότητές του. Η αρχή της δεκαετίας του ’90 θα τον βρει πίσω από την κονσόλα για το ντεμπούτο των Once Upon a Time του μακαρίτη Bruno Adams, του Chris Russel και του Mick Harvey.

  • Το Punk Στην Αυστραλία: Radio Birdman, The Saints, Boys Next Door και άλλα γνωστά και άγνωστα κακοποιά στοιχεία...

    γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

    Tο πρώτο που πρόσεχες, ήταν το ριφ της κιθάρας. Ήταν πελώριο και ερχόταν απροειδοποίητα, μια αιφνιδιαστική επίθεση όπως ο ήχος της κασέτας στο fast forward. O δε τραγουδιστής γρύλιζε πρόστυχα και απειλητικά. Ήταν ο πιο απεγνωσμένος δίσκος που κυκλοφόρησε το 1976: «Cuz I' m straaaannn-ded on mah own», κάγχαζε η φωνή. «Straaaaannn-ded far from home!» Kι έπειτα μούγκριζε: «Awright!» Κι αυτή ήταν η τρομακτική του πλευρά, επειδή το ουρλιαχτό φαινόταν να το διασκεδάζει. Ο τραγουδιστής έμοιαζε πανευτυχής επειδή είχε μπλεξίματα.

FEATURED VIDEOS

  • 1

Login