Lou Reed

  • Lou Reed: «Η θέα από την εξέδρα της μπάντας» - Ένα αιρετικό κείμενο του Αμερικανού μουσικού από το 1966...

    Μετάφραση: Φαίη Φραγκισκάτου

    Η ζωή ανάμεσα στους υπερφίαλους ή «Σ’ αγαπώ, Έντι, αλλά το ίδιο και η Μπέτι, γιατί είσαι τόσο γοητευτικός...»

    Ασφαλώς και έπρεπε να συμβεί. Έπρεπε στ’ αλήθεια να συμβεί, ήταν το φυσικό τέλος στην 9η του Μπετόβεν. Όλοι αρρώσταιναν όλο και πιο πολύ, έμοιαζαν με λυκάνθρωπους, ενώ ο κόσμος προωθούσε τα πανεπιστήμια. Βρώμικα κτίρια με γκαζόν για να ξαπλώνουν οι άνθρωποι πάνω σε κουβέρτες. Καλοντυμένες σφήκες ή επιμελώς ατημέλητοι ευαίσθητοι τύποι που διαβάζουν Σπένγκλερ. Στο μεταξύ, όλοι ήταν νεκροί. Το γράψιμο ήταν νεκρό, το ίδιο και οι ταινίες. Όλοι κάθονταν σαν αξεφλούδιστο πορτοκάλι.
    Όμως η μουσική ήταν τόσο όμορφη.

  • Lou και Laurie, Τορίνο, 2002...

    Τορίνο, Ιταλία, 2002. Ο Lou Reed και η Laurie Anderson στη διάρκεια της πρώτης από τις δυο σύντομες περιοδείες που πραγματοποίησαν μαζί. Είναι μιάμιση μετά τα μεσάνυχτα, ο φωτογράφος Guido Harari τους πετυχαίνει σε ένα διάδρομο των παρασκηνίων μετά τη συναυλία και οι δυο μεγάλοι καλλιτέχνες του ποζάρουν - εκείνος κάπως αμήχανος, εκείνη σαν ντροπαλή και φουλ ερωτευμένη μαθητριούλα στην αγκαλιά του καλού της.

  • Η ευτυχία είναι ένας ζεστός βόμβος... (Προδημοσίευση από το βιβλίο του Clinton Heylin "Από τους Velvet στους Voidoids")

    Το βιβλίο"Από τους Velvet στους Voidoids" του Clinton Heylin  θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις Εκδόσεις Πόρτες σε μετάφραση του Αλέξη Καλοφωλιά. Είναι μια ιστορία του αμερικανικού πανκ που καλύπτει το χρονικό διάστημα από τη γένεση των Velvet Underground στα μέσα της δεκαετίας του 1960 μέχρι τη διάλυση των Richard Hell and the Voidoids (1980).

  • Μάρτιος 1976: Ο Lester Bangs γράφει για το "Metal Machine Music" του Lou Reed, "το σπουδαιότερο άλμπουμ που έγινε ποτέ"...

    Μετάφραση: Πάνος Τομαράς

    Αναδημοσίευση από το περιοδικό Creem, Μάρτιος 1976

    «Οφείλω το ενδιαφέρον μου για την ηλεκτρονική μουσική στον John Cale, έναν άνθρωπο που έχει συνεργαστεί με τον La Monte Young. Εκείνος με μύησε στην ιδέα του βόμβου και ανέκαθεν μου άρεσε η ιδέα της κιθάρας με φίντμπακ αλλά και να παίζω με τα τέιπς. Έτσι αποφάσισα να γράψω μουσική χωρίς στίχους και χωρίς σταθερό ρυθμό. Επικεντρώθηκα στο φίντμπακ παίζοντας με τις ταχύτητες χωρίς να κουρδίσω την κιθάρα μου σε κάποιο συγκεκριμένο κλειδί… Αυτό που έκανα το εννοούσα πολύ σοβαρά. Ήμουν και, χμ, μαστουρωμένος όσο δεν πάει…» (Ο Lou Reed για τοMetal Machine Music).

    Η κυκλοφορία του Metal Machine Music, του πέμπτου προσωπικού, διπλού άλμπουμ του Lou Reed τον Ιούλιο του 1975 ξεσήκωσε πραγματικό σάλο. Στην πλειοψηφία τους οι μουσικοκριτικοί (αλλά και το κοινό) του γύρισαν την πλάτη, ενώ ακούστηκαν διάφορες απόψεις, ότι δήθεν ήταν ένα «αστείο», ότι ο Reed ήθελε να ξεμπερδεύει με την εταιρεία του πασάροντάς της το άλμπουμ για να «ξεχρεώσει», ή ότι επρόκειτο απλώς για ένα πείραμα στην ηλεκτρονική μουσική. Σε γενικές γραμμές, το άλμπουμ «θάφτηκε». Ο μόνος κριτικός που το εκτίμησε στην εποχή του, ήταν (ποιος άλλος;) ο Lester Bangs. Γράφοντας για το δίσκο λίγο μετά την κυκλοφορία του, τον χαρακτήρισε σαν «κλασική μουσική που δεν προσθέτει τίποτα σε ένα είδος, το οποίο πολύ εύκολα μπορεί να απεμπλουτιστεί. Σαν rock and roll είναι ένα ενδιαφέρον garage rock and roll. Σαν δήλωση είναι σπουδαία, σαν ένα τεράστιο ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ που δηλώνει ακεραιότητα – μια αρρωστημένη, διαστρεβλωμένη, ξεροκέφαλη, μοχθηρή, διεστραμμένη, ψυχοπαθή ακεραιότητα, αλλά, παρ’ όλα αυτά, ακεραιότητα». Ένα χρόνο αργότερα, ο Lester έγραψε ένα απολαυστικό κείμενο με τίτλο «Το σπουδαιότερο άλμπουμ που έγινε ποτέ», αιτιολογώντας με τον μοναδικό του τρόπο την προηγούμενη ανάλυσή του.

FEATURED VIDEOS

  • 1

Login