Nirvana

  • Everett True: Για τον Kurt...

    Στην αρχή ένιωσα προδομένος με την αυτοκτονία του Kurt, αλλά αυτό το συναίσθημα εξαφανίστηκε γρήγορα τους επόμενους μήνες. Ο κόσμος λέει ότι η αυτοκτονία είναι η απόλυτη πράξη δειλίας, αλλά ξέρετε κάτι; Είναι πολύ μεγαλύτερη δειλία αν αφήσεις τη ζωή σου να χαθεί στα ανώνυμα χρόνια του ποτού και των ναρκωτικών, αν τη χαραμίσεις αφήνοντας την κατάθλιψη να σε καταπιεί μπροστά στην οθόνη μιας τηλεόρασης επειδή φοβάσαι να κάνεις μια αλλαγή. Σίγουρα, θεωρώ υπεύθυνους τους μάνατζέρ του επειδή περίμεναν pπάρα πολλά από αυτόν, ενώ εκείνος αισθανόταν τόσο εύθραυστος. Σύντομα όμως το ξεπέρασα. Δεν ήθελαν να τον σκοτώσουν! Απλώς προσπάθησαν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να εξυπηρετήσουν τους πάντες, να κάνουν αυτά που τους ζητούσαν η Courtney και ο Kurt, o Krist και ο Dave.

  • H Kim Gordon για τον Kurt Cobain: "Πάνω στη σκηνή ήταν απίστευτο να βλέπεις να ξεχύνονται όλα εκείνα τα συναισθήματα που πήγαζαν από τα βάθη του κορμιού του"...

    της Kim Gordon* (μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας)

    Την πρώτη φορά που είδα μαζί τους Nirvana μαζί με τον Thurston [Moore, τον κιθαρίστα των Sonic Youth και πρώην σύζυγό της Κim Gordon] ήταν στο Maxwell’s τον περίφημο χώρο συναυλιών στο Χόμποκεν του Νιού Τζέρσι. Ο Bruce Pavitt, ο ιδρυτής της δισκογραφικής εταιρείας Sub Pop, μου είχε πει ότι αν μου άρεσαν οι Mudhoney, που πράγματι μου άρεσαν, τότε θα «λατρέψεις τους Nirvana». Και πρόσθεσε: «Πρέπει να τους δεις live. O Kurt Kobain μοιάζει με τον Χριστό. Ο κόσμος τον λατρεύει. Νομίζεις ότι περπατάει πάνω στο ακροατήριο».

  • Nirvana: Το "Love Buzz", και μερικές φωτογραφίες με γνωστές και άγνωστες πτυχές της μπάντας...

    Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

    Το Κατάστημα Μεταχειρισμένων Ειδών του Gil στο Άμπερντιν, της έδρας των Nirvana, ήταν το αγαπημένο μαγαζί του Krist Novocelic. Εκεί μπορούσες να βρεις τα πάντα, από όπλα και αλυσοπρίονα, μέχρι αρκουδοπαγίδες και, κάπου ανάμεσα, μια συλλογή από μεταχειρισμένους δίσκους βινυλίου αγνώστων καλλιτεχνών. Ήταν ακόμα οι πρώτες ημέρες των Nirvana και, ψάχνοντας στα ράφια, ο Krist πέτυχε μια καταγρατσουνισμένη κόπια του At Home, του δεύτερου άλμπουμ των Shocking Blue, μιας sixties ψυχεδελικής pop μπάντας από τη Χάγη της Ολλανδίας που είχε κυκλοφορήσει το 1967.

  • Steve Albini: O πρώην κιθαρίστας των Sonic Youth, Thurston Moore, γράφει για τον σπουδαίο παραγωγό και μουσικό...

    Γράφει ο Thurston Moore (μετάφραση-προσαρμογή: Γιάννης Καστανάρας)

    Όπως και η μουσική που λάτρευε και στην οποία είχε αφιερώσει τη ζωή του –punk και πειραματική δράση, καχυποψία και αντίσταση σε κάθε ίχνος εκμετάλλευσης– ο Steve Albini ήταν ένα άτομο γεμάτο πάθος και αντιφάσεις. Φαινόταν να έχει πλήρη συνείδηση και μια ακέραια αντίληψη των αντιφάσεων ανάμεσα στην καπιταλιστική αποικιοκρατία της μουσικής βιομηχανίας και στις σοσιαλίζουσες τάσεις του ανεξάρτητου μουσικού κόσμου. Από απίστευτα νεαρή ηλικία και με το ευφυές πάθος ενός διανοούμενου μπορούσε να επινοεί διάφορους λόγους για να αποφεύγει τα χειριστικά γρανάζια των αναξιόπιστων «μεγάλων» δισκογραφικών εταιρειών και, μολονότι ήταν απόλυτα σοβαρός ως προς τις αναλύσεις του για τέτοια πράγματα, τελικά o Albini είχε την ικανότητα να τα διαγράφει όντας ζωντανός μέσα σε ένα παράλογο σύμπαν. Σε αντιπαραβολή με το σταθερά βλοσυρό ύφος του, υπήρχε πάντα ένα γνήσια εκφραστικό χαμόγελο.

  • Η τελευταία συναυλία των Nirvana (1η Μαρτίου 1994)...

    Ήταν 1η Μαρτίου 1994 όταν οι Nirvana έδωσαν την τελευταία τους συναυλία. Λίγες βδομάδες αργότερα, ο Kurt Cobain θα βρισκόταν νεκρός στο διαμέρισμά του στο Σηατλ, νικημένος από τους δαίμονές του.

  • Φράνσις Φάρμερ: Η αντισυμβατική ξανθιά του Χόλυγουντ που λάτρευε τον Νίτσε, χρηματοδοτούσε τις Διεθνείς Ταξιαρχίες και βίωσε το «στίγμα» της κομμουνίστριας στη συντηρητική Αμερική του Μακαρθισμού...

    Γράφει ο Προκόπης Σαμαρτζής

    "Θα επιστρέψει σαν φωτιά για να κάψει όλους τους ψεύτες Αφήνοντας ένα στρώμα από στάχτη στο έδαφος" (Kurt Cobain)

    Η Φράνσις Φάρμερ γεννήθηκε πριν από 110 χρόνια στο Σιάτλ, σε ένα μάλλον προοδευτικό περιβάλλον και, έχοντας λάβει υψηλά επίπεδα μόρφωσης, αποφάσισε από νωρίς να ακολουθήσει το πάθος της για τις τέχνες. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας των ΗΠΑ, όπου σπούδασε δραματική τέχνη, και αργότερα μετακόμισε στο Χόλυγουντ για να γίνει ηθοποιός. Ήδη στα 18 της άρχισε να αμφισβητεί πολιτικά και θρησκευτικά θέσφατα. Έγραφε σε αριστερές εφημερίδες στο Κολέγιο και, επηρεασμένη από τον Νίτσε, απέρριπτε τις έννοιες του Θεού και της θρησκείας. Το 1935, όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια, κέρδισε, σε διαγωνισμό κάποιας αριστερής εφημερίδας, το πρώτο βραβείο, ένα ταξίδι στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, στην Σοβιετική Ένωση.

FEATURED VIDEOS

  • 1

Login