Ειρήνη Πολίτου

  • Ο Φρανκ Σινάτρα και η Μαφία: «Δεν έχω καμία σχέση μαζί τους»...

    Γράφει η Ειρήνη Πολίτου

     Ο Φράνσις Άλμπερτ Σινάτρα, γνωστότερος ως Φρανκ Σινάτρα, γεννήθηκε στο Χόμποκεν του Νιού Τζέρσι στις 12 Δεκεμβρίου 1915. Από νωρίς έδειξε την προτίμηση του στο μπελκάντο και στην εφηβεία του αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι, επηρεασμένος από τον μεγάλο Μπιγκ Κρόσμπι. Η καριέρα του ξεκίνησε δειλά το 1939 ως μέλος της ορχήστρας του Χάρι Τζέιμς, ενώ αργότερα συνεργάστηκε με τον Τόμι Ντόρσεϊ. Το 1942 αποφάσισε να ακολουθήσει σόλο καριέρα και πολύ γρήγορα έγινε το ίνδαλμα των νεαρών Αμερικανών. Το 1944 άρχισε να ηχογραφεί με μεγάλη συχνότητα για την εταιρεία Columbia, ενώ παράλληλα έκανε και το ντεμπούτο στον κινηματογράφο.

  • Πάμπλο Καζάλς: Ο σπουδαίος τσελίστας που θυσίασε την καριέρα του διαμαρτυρόμενος ενάντια στον δικτάτορα Φράνκο…

    Γράφει η Ειρήνη Πολίτου 

    Ο Πάου Καζάλς γεννήθηκε το 1876 στο Βέντρελ της Καταλονίας, κοντά στη Βαρκελώνη. Στα καταλανικά «pau» σημαίνει ειρήνη. Όταν ήταν 11 χρονών, ο Πάμπλο άκουσε για πρώτη φορά το τσέλο που τον εντυπωσίασε τόσο ώστε άρχισε να μαθαίνει και πολύ γρήγορα προόδευσε στις σπουδές του. Στα χρόνια της νιότης του ο Καζάλς ασκούνταν 6-7 ώρες την ημέρα. «Είναι αποθαρρυντικό να επαναλαμβάνεις μια μελωδία ξανά και ξανά, αλλά και πάλι να μην ταιριάζει με τον ήχο που έχεις στο μυαλό σου», συνήθιζε να λέει. Στα 12, ο Πάμπλο επινόησε μια επαναστατική τεχνική στο παίξιμο του τσέλου.

  • Το ανήσυχο βαμπίρ της Αργυρουπόλεως...

    Γράφει η Ειρήνη Πολίτου

    Άλλο ένα βαρετό πρωινό της καραντίνας ξημέρωσε. Ή μάλλον ιδιαίτερο κι όχι βαρετό. Απρίλιος του 2020. Για μέρα, θα σας γελάσω. Την περίοδο της καραντίνας δεν υπάρχουν μέρες και νύχτες, υπάρχει μόνο η τηλεόραση που μας ενημερώνει για όσα συμβαίνουν στη χώρα. Στηνόμαστε κάθε απόγευμα στις έξι μπροστά από τη μεγάλη ή τη μικρή επίπεδη οθόνη και με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε αυτά που έχουν να μας πουν οι «ειδικοί». Και κάθε μέρα ακούμε τα ίδια και τα ίδια. Μαυρίλα παντού. Μιλάνε μόνο για νούμερα. Δεν υπάρχουν άνθρωποι, μόνο αριθμοί. Αριθμοί θανάτων, εισαγωγών στις εντατικές, εισαγωγών στα νοσοκομεία. Κι εμείς καθόμαστε στον καναπέ ή στην πολυθρόνα και αναρωτιόμαστε αν θα μείνουμε ζωντανοί μέχρι την επόμενη μέρα.

  • Το τελευταίο ρούχο...

     Γράφει η Ειρήνη Πολίτου

    Φωτογραφία: Δημήτρης Σιδερίδης

    Το λευκό ύφασμα κάλυψε το κορμί της από τους ώμους μέχρι τα πέλματα. Γυναίκες που δεν γνώριζε καν προσπαθούσαν να επιβάλουν με μανία αυτή την άοσμη γάζα στα χέρια, στα πόδια, στο σώμα της λες και ήθελαν να την εκδικηθούν. Αλλά όχι, η γάζα δεν ήταν άοσμη, είχε μυρωδιά, είχε τη μυρωδιά εκείνη που είναι στο ενδιάμεσο, τη μυρωδιά που βγαίνει από τους πόρους που υπάρχουν στο δέρμα των ζωντανών και αναμειγνύεται με τον θάνατο. Και αυτή η μυρωδιά πότισε κάθε ίνα του λευκού υφάσματος που θα την συντρόφευε στην επόμενη της Ιθάκη.

  • Φλώρα Ιωαννίδη (Thee Holy Strangers): «Το θέμα είναι να μη φοβάσαι, ή, ακόμα χειρότερα, να μη βαριέσαι να ουρλιάξεις, να μη θεωρείς πως η κραυγή είναι χαμένος κόπος...»

    Συνέντευξη: Ειρήνη Πολίτου & Αγνή Νικολακάκι.

    Εισαγωγή: Γιάννης Καστανάρας 

    Φωτογραφίες: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (QoQ photos)

    Οι περγαμηνές της Φλώρας Ιωαννίδη στο χώρο της ανεξάρτητης σκηνής ξεκίνησαν να γράφονται από τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν πρωταγωνίστησε με την υπέροχη φωνή της στους Make Believe (το live τους που είχα παρακολουθήσει στο An Club μαζί με τους Honeydive, μια άλλη καταπληκτική μπάντα της εποχής, μου έχει μείνει αξέχαστο) με τους οποίους κυκλοφόρησε δυο άλμπουμ και ένα mini-LP, άπαντα σημαντικοί σταθμοί στην ελληνική rock δισκογραφία χάρη στον προσωπικό ήχο του συγκροτήματος που συνδύαζε την pop ευαισθησία με τον rock δυναμισμό.

  • Φυλακή...

    Γράφει η Ειρήνη Πολίτου

    φωτο: Σωτήρης Μαγιόπουλος

    Περπάτησα πολύ σήμερα, δύο χιλιόμετρα μου είπε η δεσμοφύλακας. Κατερίνα νομίζω την λένε. Τα ονόματα δεν έχουν σημασία εδώ μέσα. Ένα νούμερο είμαστε κλεισμένο σε τέσσερις τοίχους. Δεν έχει σημασία γιατί μπήκαμε...

  • Χίλντα Παπαδημητρίου: «Δεν υπάρχουν "πρέπει" στη γραφή, πέρα από την πρωτογενή ανάγκη της έκφρασης...» (αποκλειστική συνέντευξη)

    Συνέντευξη στην Ειρήνη Πολίτου

    Η Χίλντα Παπαδημητρίου γεννήθηκε στην Καλλιθέα. Μεγάλωσε στη Νέα Σµύρνη, ακούγοντας Neil Young και Bob Dylan. Σπούδασε νοµικά και για μία εικοσαετία είχε δισκοπωλείο στην πλατεία της Νέας Σµύρνης. Από το 1994 ασχολείται επαγγελματικά με τη λογοτεχνική μετάφραση, τη μετάφραση δοκιμίων για τη μουσική και τις καλές τέχνες, αλλά και με τη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων. Έχει γράψει δύο µονογραφίες για τους Beatles και τους Clash και τέσσερα αστυνοµικά µυθιστορήµατα µε πρωταγωνιστή τον αστυνόµο Χάρη Νικολόπουλο. Το τελευταίο της βιβλίο, Ένοχος  Μέχρι Αποδείξεως του Εναντίου, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο. Στην εκπνοή του χρόνου είχα τη χαρά να μιλήσω μαζί της για την πορεία της στον χώρο του βιβλίου και της μουσικής, αλλά και για όλα όσα συμβαίνουν στην Αθήνα του σήμερα.

FEATURED VIDEOS

  • 1

Login