Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '80 κυκλοφόρησαν δύο κασέτες που τις έβρισκε κανεις σε τραπεζάκια στα Προπύλαια και στις σχολές και σε ελάχιστα βιβλιοπωλεία όπως ο "Ελεύθερος Τύπος" του Γιώργου Γαρμπή. Η μία είχε τίτλο Αναρχικά Τραγούδια του Ισπανικού Εμφυλίου και η άλλη Τραγούδια του Αγώνα των Αργεντίνων Αναρχικών. Τις βρήκαμε στο αρχείο μας και τις ψηφιοποιήσαμε, όχι γιατί τα τραγούδια είναι άγνωστα (δεν είναι τουλάχιστον σε αυτούς στους οποίους απευθύνονται), αλλά γιατί είναι (και θα συνεχίσουν να είναι) βαθιά χαραγμένα στη καρδιά και στη ψυχή μας.

Ντάλα καλοκαίρι του 1981 και συγκεκριμένα στις 16 & 17 Ιουλίου, ο Mike Oldfield έδωσε δύο εξαιρετικές συναυλίες στο θέατρο του Λυκαβηττού. Η ηχογράφηση που παρουσιάζουμε είναι από την κονσόλα και κυκλοφορεί σε bootleg cd με τίτλο Athens Ruins. Δυστυχώς μόνο ένα μέρος της συναυλίας έχει διασωθεί. Κάποιοιες πηγές υποστηρίζουν οτι ειναι από τη συναυλία της Πέμπτης 16/7/81 και αλλές οτι είναι από αυτή της επόμενης μέρας. Μικρή σημασία έχει...

Με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζουμε ένα κομμάτι από την πρώτη συναυλία που έδωσαν οι αγαπημένοι του ελληνικού κοινού, φυσικά και δικοί μας, Dream Syndicate στην Ελλάδα. Η συναυλία έγινε το καλοκαίρι του 1986 και συγκεκριμένα στις 9 Ιουλίου στο Άλσος (τα αναψυκτήριο) στο Πεδίο του Άρεος. Ακούστε το Tell Me When It's Over με το οποίο άνοιξαν τη συναυλία.

Από τον Μιχάλη Τζάνογλο

«Ουδέν κακόν αμιγές καλού» έλεγαν οι στωικοί και στη προκειμένη περίπτωσή είχαν δίκιο. Τις προάλλες ανεβάζω την τελευταία (κατά τα λεγόμενά του) συναυλία του Eric Burdon στην Αθήνα και λίγες μέρες μετά, λαμβάνω ένα μήνυμα από τη διοργάνωση να την κατεβάσω. Κάποια στιγμή λέω τον πόνο μου σε ένα φίλο (γι’ αυτό άλλωστε είναι οι φίλοι) ο οποίος μου λέει πονηρά «Γι’ αυτό σκας; Θα σου δώσω εγώ την πρώτη συναυλία του Eric Burdon στην Αθήνα, στο Παλλάς το ‘84, που την έγραψα κρατώντας ένα μαγνητόφωνο στην αγκαλιά μου». Παθαίνω πλάκα!!! Όχι μόνο γιατί η ηχογράφηση αυτή είναι ένα μοναδικό «Rockumento» που πολύ λίγοι είχαν την τύχη να την ακούσουν τόσα χρόνια, αλλά και γιατί είχα σκάσει που δεν πρόλαβα να πάρω εισιτήριο τότε και είχα μείνει με τον καημό…

Τον Οκτώβριο του 1988 η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς διοργάνωσε δύο συναυλίες κατά του AIDS, μία στην Αθήνα στο Καλλιμάρμαρο την 1η Οκτωβρίου και μία στη Θεσσαλονίκη στο Χαριλάου δύο ημέρες αργότερα. Και στις δύο συναυλίες, συμμετείχαν οι Black Uhuru, Bonnie Tyler, Joan Jett και ο Jerry Lee Lewis ενώ οι Run DMC εμφανίστηκαν μόνο σε αυτή της Αθήνας. Από τη βραδιά στο Καλλιμάρμαρο, καταφέραμε να βρούμε ένα μεγάλο μέρος του set της Joan Jett όπως ακούστηκε σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό, το οποίο παρουσιάζουμε.

Πέρασαν σχεδον δύο χρόνια από την τελευταία ηλεκτρική εμφάνιση των Last Drive στην Αθήνα και στις 20 Μαίου ανέβηκαν στη σκηνή του Gagarin205 και έπαιξαν ζωντανά ολόκληρο το Blood Nirvana μαζί με ένα "best of" από τα υπόλοιπα albums τους. Μαζί τους αυτή τη φορά οι εκρηκτικοί Bazooka.

Το Merlin's Music Box βρέθηκε εκεί και ... ιδού

Όπως κάθε Δεκέμβρη, έτσι και φέτος, ο αγαπημένος φίλος Σίμος Παυλίδης (Rockin' the blues events) σε συνεργασία με το Κύτταρο, έστησαν την ετήσια γιορτή με τους Band of Friends που αποτελείται από τα μέλη της μπάντας του Rory Gallagher, Gerry McAvoy (bass) & Ted McKenna (drums) με τη προσθήκη του Marcel Scherpenzeel (vocals, guitar) και μου θύμησαν εκείνη τη μοναδική συναυλία στη Φιλαδέλφεια το '81, τα μεσημέρια μετά τη σχολή που μαζευόμασταν για να ακούσουμε το νέο δίσκο του Rory, το τελευταίο ταξίδι με τον φίλο μου τον Νίκο στην Ιρλανδία που κάναμε παράκαμψη για να πάμε στον τάφο του Gallagher και τόσες άλλες μοναδικές στιγμές... Τη βραδιά άνοιξαν οι Mr. Highway Band με ένα ακουστικό tribute σε έναν άλλο μεγάλο και πολυαγαπημένο καλλιτέχνη... τον Neil Young.

Τις αμαρτίες μου θα τις πω και δεν είναι λίγες. Τη Λευκή Συμφωνία την ειδα για πρώτη και τελευταία φορά τότε στις αρχές των 90's στη Νέα Σμύρνη που άνοιξαν για τους Metallica. Ποιές είναι οι αμαρτίες; Οτι δεν τους είχα δει μέχρι τότε, ότι δεν τους ξαναείδα μετά και η μεγαλύτερη οτι δεν θυμάμαι καθόλου την εμφάνιση αυτη... Λίγο οι αμαρτίες που λέγαμε, λίγο ο Βαγγέλης ο νέος τους drummer που γνωριζόμαστε από παλιά, λίγο το οτι είμαι δύσκολος με τις συναυλίες με έκαναν να φορτωθώ τη πραμάτια μου και να κινήσω για το Gagarin 205 την Παρασκευή  (7/12) που μας πέρασε. Και τι καλά που έκανα !!! Φοβερή η μπάντα, φοβερός ο ήχος, φοβερά τα παλιά τους τραγούδια, φοβερά τα νέα τους τραγούδια, φοβερό το κοινό τους, φοβερό το 2ωρο (και πλέον) που ήσαν στη σκηνή που έπαιξαν οπότε και φοβερό το video που θα δείτε όσοι κάνετε click παρακάτω 

To 2000 ήταν η χρονιά που μας επισκέφθηκαν για πρώτη (και μοναδική μεχρι σήμερα) φορά οι Radiohead για μία συναυλία στη Θεσ/νίκη (25 Ιουνίου) και δύο στην Αθήνα (26 & 27 Ιουνίου). Για όσους παρακολούθησαν αυτα τα live, ήταν από τις δυνατότερες συναυλιακές στιγμές που έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη τους. Η πρώτη βραδιά στην Αθήνα ηχογραφήθηκε απο κάποιον θεατή και εμφανίστηκε λίγο αργότερα σαν bootleg CD Βρήκαμε αυτή την ηχογράφηση και σας την παρουσιάζουμε.

«Σε μια εποχή που πολιτικές εξαθλίωσης βάλλουν τα κοινωνικά και τα εργασιακά δικαιώματα των πολιτών, οφείλουμε συμπαράσταση, στήριξη και αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας και τις οικογένειες τους, που περνούν δύσκολες στιγμές λόγω προβλημάτων υγείας.» Έτσι ξεκινούσε το Δελτίο τύπου του Σ.Τ.Α.Ζ.Ο.Ε. για τη συναυλία αλληλεγγύης που διοργάνωσε με σκοπό την οικονομική ενίσχυση δύο μελών του και των οικογενειών τους. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη με αποτέλεσμα η συναυλία να γίνει sold out. To Merlin's Music Box είχε τη χαρά και την τιμή να προσκληθεί από τη διοργάνωση για να καταγράψει το γεγονός.

Το καλοκαίρι του 1987 ο Δήμαρχος της Αθήνας Μιλτιάδης Έβερτ και ο αντιδήμαρχος πολιτισμού Σταύρος Ξαρχάκος, διοργάνωσαν στο γήπεδο μια σειρά συναυλιών κάτω από τον γενικό τίτλο Μουσική Αθήνα ’87. Μία από αυτές ήταν και η συναυλία που έδωσε ο Joe Cocker τον Ιούλιο του 1987. Η συναυλία στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, είχε αρχικά προγραμματιστεί για το Σάββατο 11 Ιουλίου αλλά τελικά μεταφέρθηκε για την Τετάρτη 15 Ιουλίου. Σταχυολογώντας τον τύπο της εποχής, διαβάζουμε:
«Ο Joe Cocker είχε τον περισσότερο κόσμο γεμίζοντας πάνω από το μισό γήπεδο για να αποδώσει ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο απ’ ότι τον περιμέναμε. Ήταν άλλη μία «τυπική» εμφάνιση για τον παλιό δοξασμένο ρόκερ, ότι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθένα» (Γ. Τζοβανάκης - Περιοδικό Μουσική. Τεύχος 117-118 Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1987)
«Το ροκ εν ρολ ποτέ δεν πεθαίνει! Και χρειάστηκε η χτεσινοβραδυνή συναυλία του «γερόλυκου» του ροκ, Τζο Κόκερ, για να το αποδείξει» (Δ. Τζάθας - Λ. Αντωνόπουλος, ΤΑ ΝΕΑ 16.7.87)

Ακούστε ολόκληρη τη συναυλία και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.

Μετά την αποχώρηση του Dio το 1982, οι Black Sabbath κατέληξαν να είναι το προσωπικό όχημα του Iommi, ο οποίος συνεργάστηκε με πάρα πολλούς μουσικούς. Από τη παλιά φρουρά είχε συμμετείχε πότε πότε μόνο ο Geezer Butler. Αυτός ήταν και ο προγραμματισμός για τις συναυλίες που είχαν προγραμματιστεί για το καλοκαίρι του 1987, αλλά αρνήθηκε να συμμετάσχει όταν έμαθε ότι ο Patrick Meehen ανέλαβε πάλι τη θέση του μάνατζερ των Sabbath. Οι Sabbath θα έπαιζαν στο Πλύμουθ στις 18 Ιουλίου, αλλά η συναυλία ακυρώθηκε. Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι η προπώληση πήγε άπατη. Όμως πιθανότατα η αναβολή έγινε επειδή δεν υπήρχε μπασίστας. Ο Iommi επιστράτευσε τον Dave Spitz και η πρώτη συναυλία του ήταν στις 21 Ιουλίου 1987 στην Αθήνα. Αυτή ήταν η πρώτη ζωντανή εμφάνιση του Tony Martin σαν τραγουδιστή των Black Sabbath. Η συναυλία εξελισσόταν κανονικά αλλά λίγο πριν το «Children of the Grave», άρχισαν φασαρίες στο γήπεδο. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Tony Martin ξέχασε τους στίχους και ο Iommi εκνευρισμένος σταμάτησε και έληξε άδοξα τη συναυλία.
Το ηχητικό που σας παρουσιάζουμε σταματάει λίγα λεπτά πριν τη διακοπή, ενώ πριν το «Children of the Grave» ακούγεται ο Tony Martin να προσπαθεί να ηρεμήσει τα πνεύματα.

Ολόκληρη η συναυλία των Prophets of Rage στο Κλειστό Γήπεδο Παλαιού Φαλήρου (Tae Kwon Do) στις 27 Αυγούστου 2019. Ενα κολάζ από βιντεο δικά μας και άλλα δημοσιευμένα στο internet. 

Ήταν Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 1998 όταν οι Rolling Stones ήρθαν για 2η φορά στην Αθήνα για να δώσουν μία μεγαλειώδη συναυλία στο Ολυμπιακό Στάδιο στη Καλογρέζα την οποία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της εποχής, παρακολουθήσαμε 79.000 άτομα. Σχεδόν η μισή συναυλία, κυκλοφόρησε κάποια στιγμή σε bootleg cd με τον τίτλο Greek me Up All Night. Παρόλο που ο ήχος δεν είναι ο καλύτερος δυνατός και παρόλο που ακούγονται σε κάποια σημεία τα σχόλια κάποιων θεατών, δεν παύει να είναι ένα Rockumento που αξίζει να το ακούσουμε.

Με την ευκαιρία της επανέκδοσης του CD των "Λάμπρος Παπαλέξης και Οι Χτισμένες…των Θεμελίων" σκέφτηκα να φτιάξω κάποια videos με τους στίχους … Το ένα φέρνει το άλλο κι έτσι καταλήξαμε εκτός από τα videos να κάνουμε και μια σύντομη κουβέντα με τον Λάμπρο, σχετικά με το δίσκο αυτό. 

O αγαπημένος φίλος Λάμπρος Παπαλέξης αποφάσισε να βγει στο δρόμο παρέα με δύο εξαιρετικούς μουσικούς τον Γιάννη Αφένδρα (aka Johnny Highway) και τον Κώστα Στεργίου. Η περιπέτεια αυτή ξεκίνησε ανήμερα των γενεθλίων του Λάμπρου στις 2 του Δεκέμβρη στον Ορφέα στη Κυψέλη με ένα set με τον γενικό τίτλο "Τραγούδια από τον Υπόνομο". Οσοι τυχεροί βρεθήκαμε εκεί απολαύσαμε αποσπάσματα από τη δουλειά του Λάμπρου (και όχι μόνο) παιγμένα ακουστικά, με την ευαισθησία που τον χαρακτηρίζει. Από το συνολικό set, που κράτησε πάνω σχεδον 2,5 ώρες, έκοψα μία ωρίτσα έτσι για να σας κρατήσω το ζωντανό το ενδιαφέρον και να πάτε να τους ακουσετε όταν εμφανιστούν ξανά !!!

Έχουν περάσει 2 χρόνια από το 1980 που οι Μουσικές Ταξιαρχίες κυκλοφόρησαν την θρυλική κασέτα. Η αυθάδης, προκλητική και ανατρεπτική τους παρουσία, τους έχει φέρει πολλές φορές αντιμέτωπους με τον συντηρητισμό της εποχής (δεξιό τε και αριστερό). Ταυτόχρονα τα ίδια αυτά στοιχεία σε συνδυασμό με την εξαιρετική μουσική και την αναπόφευκτη δημοσιότητα, εκτινάσσουν τη δημοτικότητά τους στα ύψη. H πολυεθνική Columbia, δεν χάνει την ευκαιρία και μέσα στο 1982 κυκλοφορεί τη πρώτη «επίσημη» δουλειά των Ταξιαρχιών, το LP με τίτλο το όνομά τους. Τον χειμώνα του 1982-1983, οι Μουσικές Ταξιαρχίες παρουσιάζουν στη Λήδρα στη Πλάκα, τη παράσταση «Για μας κελαηδούν τα πουλιά;» που περιλαμβάνει πολλά από τα κομμάτια του δίσκου, όπως και άλλα που είτε υπήρχαν στη κασέτα του 1980 είτε κυκλοφόρησαν σε επόμενες δουλείες των Ταξιαρχιών, συν και κάποια που παρέμειναν ακυκλοφόρητα.

Στις 9 Ιουνίου 2004 ο Alice Cooper και η μπάντα του ανηφόρησαν στην Πετρούπολη και συγκεκριμένα στο θέατρο Πέτρας για μια από τις πολλές συνυλίες τους στον Ελλαδικό χώρο. Το ηχητικό μέρος αυτής της βραδιάς όπως ηχογραφήθηκε από τον Johnny The Tiger, ετοιμάσαμε και παρουσιάζουμε.

Κυριακή 30 Ιουνίου και το Under The Sun Festival 2019, έριξε αυλαία.  Αν και δεν καταφέραμε να παρευρεθούμε, ο φίλος Ιωάννης Τσιούμας μας παραχώρησε το υλικό που  κατάφερε να μαγνητοσκοπησει με τα sets των Godsleep και του Brant Bjork, τα οποία σας παρουσιάζουμε με χαρά.

Χωρίς αμφιβολία, μία από τις πιο σημαντικές συναυλιακές στιγμές της δεκαετίας του ‘80 ήταν η συναυλία της Διεθνούς Αμνηστίας στο Ολυμπιακό Στάδιο στις 3 Οκτωβρίου 1988. Ήταν σημαντική γιατί αφορούσε τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ήταν σημαντική γιατί μαζεύτηκαν περισσότεροι από 70.000 θεατές. Ήταν σημαντική γιατί εμφανίστηκαν σπουδαίοι καλλιτέχνες της εποχής όπως η Tracy Chapman, ο Youssou N’Dour, ο Sting, o Peter Gabriel και κυρίως ο Bruce Springsteen με την E-Street Band του. Ήταν σημαντική γιατί συμμετείχε ο Γιώργος Νταλάρας (lol). Καταφέραμε να βρούμε τον ήχο από το set του Springsteen το οποίο κυκλοφορεί χρόνια τώρα στους χώρους των συλλεκτών και με χαρά το μοιραζόμαστε μαζί σας. Enjoy!