Fuel Eater: Νέο πόνημα, νέες ιδέες...
Χαμένοι στο δικό τους σύμπαν, οι Fuel Eater στέλνουν τα δικά τους σήματα προς γήινους και εξωγήινους. Έχουν ένα νέο, δεύτερο άλμπουμ και η μετάδοσή του μέσω κοσμικών ακτίνων θα μπορούσε να αποτελέσει ένα φανταστικό μέσον προσέγγισης αιφνιδιάζοντας ευχάριστα τον ακροατή. Εξάλλου, είναι ζήτημα φαντασίας, όπως όλα. Το Soberian Kinship ακούγεται απνευστί και μέχρις ότου η άκατος των Fuel Eater φτάσει στον προορισμό της για να εξερευνήσει νέα μουσικά τοπία, αρκούμαι να ακούω ξανά και ξανά το δίσκο επειδή τις τελευταίες μέρες διευκολύνει τις πρωινές μου βόλτες στο Λόφο. Και μπορεί οι στίχοι να εκφράζουν ενίοτε μια παρατεταμένη απειλή και η μουσική να πηγάζει μέσα από μια doom/stoner, άκρως επιθετική διάθεση, αλλά οι μεταλλικές κλαγγές, οι οποίες στην ουσία διέπουν το συγκεκριμένο μουσικό έργο, είναι τόσο εύστοχες που μολονότι είσαι βέβαιος πως τις έχεις ξανακούσει χιλιάδες φορές, το Soberian Kinship χρησιμοποιεί ένα μαγικό ραβδί προκειμένου να σε πείσει για το αντίθετο.
Τρία χρόνια μετά το Centralia, οι Πατρινοί Fuel Eater ετοίμασαν ένα άλμπουμ όπου δεν λείπουν τα κοινωνικά μηνύματα, κάτι σπάνιο για συγκρότημα του είδους, και αυτό σίγουρα είναι ένα ιδιαίτερο θετικό πρόσημο στο σύνολο της δουλειάς τους. Το Merlin’s θεώρησε επιβεβλημένo μια σύντομη, επεξηγηματική προσέγγιση από την ίδια την μπάντα - Γ. Κ.