Γράφει ο Προκόπης Σαμαρτζής
«Η παλαιά όσο η ανθρωπότητα διαμάχη που πυροδότησε πολέμους και επαναστάσεις έσβησε ελλείψει αντιπάλου. Η φιλελεύθερη δημοκρατία κέρδισε. Ιστορία τέλος!» Φρ. Φουκουγιάμα
Στα τέλη του Νοέμβρη του 1999 στο Σιάτλ των Ηνωμένων Πολιτειών θα λάμβανε χώρα η έναρξη της τρίτης διυπουργικής διάσκεψης του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), που στόχο είχε την επιτάχυνση και διεύρυνση της διαδικασίας οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Επιφανειακά, η ατμόσφαιρα ήταν εορταστική. Συμμετείχαν αντιπρόσωποι 135 κυβερνήσεων, με τις ευλογίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ, της Ε.Ε και όλων των μεγάλων πολυεθνικών, με την πανηγυρική έναρξη της συνόδου να έχει προγραμματιστεί για την 1η του Δεκέμβρη...
Την ίδια στιγμή όμως κάνει την εμφάνιση του εντυπωσιακά το «κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης» (anti-globalization movement). Ένας τεράστιος όγκος απλών ανθρώπων (κάποιοι κάνουν λόγο για 50,000) που κατακλύζουν τους δρόμους του Σιάτλ για περίπου μια εβδομάδα. Αυτή η τεράστια ανθρώπινη μάζα είχε πολλούς ετερόκλιτους πρωταγωνιστές: πολιτικά κόμματα, εργατικά συνδικάτα, μη κυβερνητικές οργανώσεις, καθηγητές, φοιτητές, καλλιτέχνες, οικολόγους, ακτιβιστές, φεμινίστριες, μέλη αριστερών οργανώσεων και αναρχικές συλλογικότητες, μέχρι ομάδες για την απελευθέρωση του Θιβέτ. Τα πολιτικά αιτήματα ήταν πολλά άλλα κυριαρχούσε ένα: «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη».
Οι πρώτες διαδηλώσεις ξεκινούν την Παρασκευή 26 και το Σάββατο 27 Νοέμβρη. Οι κινητοποιήσεις ήταν άρτια οργανωμένες με μορφές μη βίαιης άμεσης δράσης και πολιτικής ανυπακοής, οι οποίες περιλάμβαναν αποκλεισμούς των κύριων δρόμων που οδηγούσαν στο συνεδριακό κέντρο όπου θα λάμβανε χώρα η συνδιάσκεψη, στήσιμο οδοφραγμάτων, σχηματισμό ανθρώπινων αλυσίδων, δημιουργία ομάδων παροχής πρώτων βοηθειών και φυσικά την ίδρυση ανεξάρτητου κέντρου ενημέρωσης... Το γνωστό πλέον Indymedia παίρνει σάρκα και οστά. Τέτοιες κινητοποιήσεις είχε να ζήσει η μήτρα του Καπιταλισμού από την εποχή των διαδηλώσεων κατά του πολέμου στο Βιετνάμ. Η καταστολή είναι τρομερή, οι συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών δυνάμεων είναι πρωτοφανής. Πάνω από 600 συλλήψεις, χρήση χημικών και σπρέι πιπεριού, πλαστικές σφαίρες και πολύ ξύλο για να διαλυθούν οι διαδηλωτές.
Η πραγματική γιορτή όμως είχε στηθεί στα οδοφράγματα και στη Μάχη που μαινόταν στους δρόμους του Σιάτλ. Την παραμονή της έναρξης της συνόδου, ο σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ που ήταν παρών συνόψισε ως εξής τα γεγονότα: «Το πρωί της 30 Νοέμβρη 1999, καθώς εκπρόσωποι από 135 χώρες σχεδίαζαν να συναντηθούν στη μεγαλύτερη συγκέντρωση οικονομικών στελεχών που είχε γίvει ποτέ, δεκάδες χιλιάδες "καθημερινοί" Αμερικάνοι εργαζόμενοι πολιόρκησαν το Σιάτλ και εμπόδισαν την "ιστορική" επίσημη συγχώνευση της πολιτικής και οικονομικής ελίτ του πλανήτη… Όλοι στεκόμασταν στους δρόμους ανάμεσα σε φορτηγατζήδες και οικολόγους, παππούδες και υπαλλήλους, άστεγους και χειριστές υπολογιστών, μαθητές και ιθαγενείς απ' την Αλάσκα, καλόγριες και τον Τζiμυ Χόφα Τζούνιορ (ο πρόεδρος των συνδικάτων των φορτηγατζήδων), μηχανικούς αεροπλάνων και καφεϊνομανείς "δούλους" της Microsoft. Μερικοί ήταν έμπειροι διαδηλωτές, αλλά η πλειοψηφία ήταν κόσμος που πρώτη φορά συμμετείχε σε μια διαδήλωση. Σημειώστε τη, αυτή τη μέρα του 20ού αιώνα -30 Νοέμβρη 1999- η μάχη του Σιάτλ, η μέρα που οι άνθρωποι κουράστηκαν να δουλεύουν σε δυο δουλειές, απώθησαν βίαια τους μεσάζοντες και αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα η πίτα να μοιραστεί στους ανθρώπους που την έψησαν».
Σε κάποιο μπλοκ κρατώντας μάλιστα κάποιο πανό κάποιοι πιο μυημένοι αναγνώρισαν κάποιους «γνωστούς» καλλιτέχνες. Ήταν ο Jello Biafra, τραγουδιστής των Dead Kennedys, ο Krist Novoselic, μπασίστας των Nirvana και ο Kim Thayil, κιθαρίστας των Soundgarden. Στους αυτοσχέδιους χορούς συντονισμού και εκδηλώσεων δίπλα στα οδοφράγματα, ο Krist που είχε μια μικρή κάμερα μαζί του και κατέγραφε όσα συνέβαιναν, έκανε βόλτες παρέα με τον Biafra. Κάποιοι μουσικοί του δρόμου θα τους καλέσουν και θα παίξουν όλοι μαζί. Κάποιοι διοργανωτές τους πλησιάζουν και τους ζητούν να δώσουν μια κανονική συναυλία. Μια μοναδική συναυλία διαμαρτυρίας ενάντια στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και όλα όσα αυτός πρεσβεύει.
Σύντομα στην παρέα θα βρεθεί και ο Kim Thayil μαζί με την Gina Mainwal [την ντράμερ που μετά το τέλος των Nirvana είχε συνεργαστεί με τον Novoselic στους Sweet 75] που με χαρά ζητούν να συμμετάσχουν μέρος! Η μπάντα ονομάστηκε NO W.T.O COMBO και η συναυλία είχε προγραμματιστεί για την 1 Δεκέμβρη, δηλαδή τη μέρα έναρξης της συνόδου, στο κλαμπ The Showbox του Σιάτλ. Κανείς ωστόσο δεν ήξερε αν τελικά επρόκειτο να πραγματοποιηθεί. Μέσα σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα από καπνούς και χημικά, υπό τον φόβο να συλληφθούν, οι τέσσερις μουσικοί καταφέρνουν να ανέβουν στην σκηνή σε ένα κατάμεστο Showbox. Επειδή το αυτοσχέδιο συγκρότημα ήθελε να ηχογραφηθεί η συναυλία, ο επίσης διαδηλωτής και θρυλικός γκουρού του grunge Jack Endino πήρε την θέση πίσω από την κονσόλα. Τα τρία τέταρτα της ώρας που διήρκεσε αυτή η επεισοδιακή συναυλία κυκλοφόρησαν από την Alternative Tentacles με τον τίτλο LIVE From The Battle In Seattle και το ιστορικό της τεκμήριο συνοδεύτηκε με τη δήλωση του διοικητή της αστυνομίας του Σιάτλ εκείνη την ημέρα, ο οποίος ανακοίνωνε περίλυπος: «Εκείνοι που δήλωναν ότι σκοπεύουν να κλείσουν τον ΠΟΕ, τελικά τα κατάφεραν». Οι συνομιλίες του ΠΟΕ κατέρρευσαν χωρίς να παρθεί ούτε μία απόφαση σε εκείνη τη Διάσκεψη τον Δεκέμβρη του 1999.
* Για όσους ενδιαφέρονται για μια αρκετά καλή περιγράφει του χρονικού των μαζικών διαδηλώσεων στο Σιάτλ κατά τη διάρκεια της συνόδου του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, υπάρχει η ταινία του Στούαρτ Τάουνσεντ Battle In Seattle του 2007 με τους Γούντι Χάρελσον, Σαρλίζ Θερόν, Ρέι Λιότα και τον Αντρέ των OutKast.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Sleepless in Seattle: Η δράση των υγειονομικών στη Μάχη του Σιάτλ το 1999..
In Punk we trust: Η μικρή-μεγάλη ιστορία των Dead Kennedys...
L.A. Everyday: H εξέγερση στο Λος Άντζελες το 1992 και το "Cop Killer"
Ένα εξώφυλλο, χίλιες λέξεις: Dead Kennedys - "Fresh Fruit for Rotting Vegetables"...
Nirvana: Το "Love Buzz", και μερικές φωτογραφίες με γνωστές και άγνωστες πτυχές της μπάντας...
Προκόπης Σαμαρτζής
Ανορθόδοξος μουσικόφιλος, επιλεκτικός βιβλιοφάγος, ένας όχι και τόσο σινεφίλ που αγαπά τις ταινίες από την Αμφιάλη
Προκόπης Σαμαρτζής
Ανορθόδοξος μουσικόφιλος, επιλεκτικός βιβλιοφάγος, ένας όχι και τόσο σινεφίλ που αγαπά τις ταινίες από την Αμφιάλη
Προκόπης Σαμαρτζής
Ανορθόδοξος μουσικόφιλος, επιλεκτικός βιβλιοφάγος, ένας όχι και τόσο σινεφίλ που αγαπά τις ταινίες από την Αμφιάλη
