Γράφει ο Γρηγόρης Αγκυραλίδης
Σίγουρα όταν ακούμε για ροκ από τα Γιάννενα πλέον το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό είναι οι Villagers of Ioannina City, ωστόσο – οι παλιότεροι τουλάχιστον – δεν ξεχνάμε ότι η πρωτεύουσα της Ηπείρου έχει εδώ και δεκαετίες μία πολύ αξιόλογη ροκ σκηνή με ονόματα όπως οι Troublemakers, οι Ψυγείο-Ψυγείο και φυσικά οι Dirty Saints. Οι τελευταίοι, αν και λίγο αποτραβηγμένοι από το προσκήνιο, παραμένουν ενεργοί και -εξακολουθούν να – παίζουν μουσικάρες! Μάλιστα αφορμή για να ψάξω εκ νέου τα ίχνη τους ήταν μία σύντομη στιχομυθία με τους VIC καθώς κατέβαιναν από τη σκηνή σε κάποιο Los Almiros, όπου ανάμεσά στα άλλα ανέφεραν ότι τους γνωρίζουν και πράγματι εξακολουθούν να είναι ενεργοί και raw ‘n furious!
Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Οι Dirty Saints ξεκίνησαν κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Φίλοι από το σχολείο, αγαπούσαν το garage rock και - όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς από τη μουσική τους- τον Iggy Pop, τους Stooges, τους Wipers, τον David Bowie, τους Ramones, τους Miracle Workers, τους Cramps και πολλούς άλλους. Επίσης, κάπου υπήρχε και μία κρυφή (ή μήπως φανερή; ) αγάπη για τα μπλουζ. Πενταμελής μπάντα, μέσα στα χρόνια άλλαξαν κάμποσες φορές ντράμερ και κιθαρίστα, ωστόσο βασικός πυρήνας παρέμειναν ο χαρισματικός φρόντμαν Κώστας (φωνή και κιθάρα), ο αθλητικός Φάνης στο μπάσο και ο πάντα χαμογελαστός Μπάμπης στα πλήκτρα.
Φαίνεται πως τόσο το ταλέντο τους, όσο και η αγάπη τους για αυτό που έκαναν ήταν αντιστρόφως ανάλογα με την ηλικία τους, έτσι δεν έμειναν στο να είναι «ένα ακόμα σχολικό συγκρότημα». Πέρα από το να παίζουν ζωντανά και να γράφουν δικά τους τραγούδια, ηχογράφησαν το πρώτο τους εpτάιντσο ΕΡ με τίτλο «Hi!». Κυκλοφόρησε το 1990, από τη θρυλική Fifth Dimension από το Κιάτο, ιστορική underground δισκογραφική στα τέλη 80s-αρχές 90s, που επίσης είχε συνεργαστεί με συγκροτήματα όπως οι Purple Overdose, οι Metro Decay, οι Λώλαμα κλπ. Το ΕΡ αποθεώθηκε από το βρετανικό ΝΜΕ, πράγμα κα-θό-λου εύκολο τότε για συγκρότημα από την ελληνική περιφέρεια. Μιλάμε για μια εποχή που μόνος τρόπος σχετικής επικοινωνίας ήταν το ταχυδρομείο. Το απλό, όχι το ηλεκτρονικό…!
Το νερό μάλλον είχε μπει στο αυλάκι και δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησαν το LP με τίτλο Elf, πάλι από τη Fifth Dimension. O δίσκος αποτελούσε ένα ακόμα πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα του μουσικού τους στίγματος σε πιο «χορταστική» αυτή τη φορά δόση. Περιείχε ανάμεσα στα άλλα μια εκπληκτική διασκευή του “Love has no time” των Miracle Workers (τι λέγαμε παραπάνω; ). Το δε συγκεκριμένο κομμάτι ήταν από τα πιο αγαπημένα στις συναυλίες τους, με τον φρόντμαν Κώστα να δίνει τα ρέστα του στα φωνητικά! Κάπου εκεί λοιπόν ήρθε η μεγάλη απόφαση: τα παιδιά κατηφόρισαν προς Αθήνα, με σκοπό να στηρίξουν με μεγαλύτερη σοβαρότητα αυτό που έκαναν και να είναι πιο κοντά σε ευκαιρίες για ένα ροκ συγκρότημα. Παγκράτι, Εξάρχεια, το Studio Sub, συναυλιακοί χώροι όπως το Αν, το Ρόδον, το West, το Booze έγιναν μερικά από τα μέρη που αποτέλεσαν τα νέα τους «στέκια». Επίσης, εμφανίστηκαν σε τηλεοπτικές εκπομπές αλλά και σε δύο συλλογές με συγκροτήματα της σκηνής των 90s, τις Double Shot και Toxic Babies In A Rock'n'Roll Land από τη Wipe Out και την Sub Studio Records, αντίστοιχα.
Οι Dirty Saints έδωσαν μια μεγάλη ώθηση στην εγχώρια σκηνή της εποχής μέσω του εμπνευσμένου και αυθεντικού γκαράζ ροκ τους. Μια μπάντα με γνήσιο rock attitude χρωμάτισε με τη δική της πινελιά μία σκηνή στην οποία τότε μεσουρανούσαν οι Deus Ex Machina, οι Honeydive, οι Make Believe, οι Groove Machine, οι Terminal Curve, οι Ziggy Was, οι Nonmadol και οι δραστήριοι μέχρι σήμερα Last Drive και Nightstalker. Πέρα από συναυλίες σε Αθήνα εμφανίστηκαν στη Θεσσαλονίκη, στην πόλη τους, τα Γιάννενα, αλλά και σε άλλα μέρη της περιφέρειας. Φημολογείται δε ότι πριν από κάποια εμφάνιση τους σε κάποια επαρχιακή πόλη της Στερεάς Ελλάδας, μια παρέα νέων παιδιών – εμφανώς όχι πολύ σχετική με τη ροκ σκηνή - πλησίασε το κλαμπ που θα γινόταν το λάιβ τους και ρώτησε σχετικά με το event της βραδιάς. Έφυγαν ενθουσιασμένοι και αποφασισμένοι να επιστρέψουν αργότερα για να παρακολουθήσουν τη συναυλία! Μόνο που δεν είχαν ακούσει καλά: η κοπέλα του κλαμπ, στην ερώτηση «τι παίζει το συγκρότημα;» απάντησε «Γκαράζ» και όχι «Καρράς» όπως είχαν ακούσει… Πάντως η συναυλία, όπως και να έχει, τους άρεσε, πέρασαν πολύ ωραία και ίσως να έγιναν και φαν της μπάντας!
Κάπου εκεί, κάτι οι διάφορες υποχρεώσεις των παιδιών που τα οδήγησαν σε διάφορες κατευθύνσεις, κάτι η δική μου σχέση με τη σκηνή ως φαν (γενικότερα βλ. και λήμμα «ζωή» στη wikipedia…), εν πάσει περιπτώσει, τα ίχνη τους κάπου χάθηκαν (ή για την ακρίβεια τα έχασα). Και να που φτάνουμε στο καλύτερο (όχι δεν έχουμε τελειώσει ακόμα!). Όπως είπα στην αρχή, Los Almiros, μπύρες και άλλα διάφορα, οι VIC αφού τα σπάνε στη σκηνή, κατεβαίνουν και ανταλλάσσουμε δυο κουβέντες, πίσω στο δωμάτιο, ύπνος-ξεκούραση-ξεσούρωμα, καφές-κινητό-«βρε για να δούμε» και... ουπς! To 2019 λοιπόν κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Aeon. Με την προσθήκη του Σταύρου και του Μιχάλη, στα τύμπανα και την κιθάρα αντίστοιχα, διατηρούν τον raw γκαραζιέρικο ήχο τους, ενώ η παραγωγή είναι εξαιρετική! Το άλμπουμ ξεκινάει με το εκπληκτικό "The Saints are back in Town", δικαιωματικά νομίζω αφού μας κάνουν ξεκάθαρο ότι δεν ξεμπερδέψαμε μαζί τους. Όλο το άλμπουμ ακούγεται μονορούφι, είναι υπέροχο και ξεσηκωτικό, ενώ επίσης περιέχει μια πολύ ωραία διασκευή στο "Back Door Μan" του Willie Dixon.
Τα πολλά λόγια όμως είναι φτώχια: την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στα Γιάννενα, αφού επισκεφτείτε τη Λίμνη και το σπίτι του Αλή Πασά τσεκάρετε μήπως παίζουν live οι Dirty Saints και αν ναι, μην τους χάσετε!
Various – Double Shot | Releases | Discogs
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ
Sean Bonniwell: Ο γκουρού του garage, οι Music Machine και άλλες ιστορίες…
Οι Human Grape live κάπου στην Αθήνα. Ένα garage διαμάντι από το 1986 (audio)
O Rudi Protrudi των Fuzztones στο Merlin's
Mark «Vet» Enbatta: Βετεράνος ψυχεδελικών πολέμων...
Γρηγόρης Αγκυραλίδης
Ο Γρηγόρης Αγκυραλίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζει στον Πειραιά. Έχει γράψει το βιβλίο: «Οι Φαρμακοποιοί στην Κατοχή και την Εθνική Αντίσταση 1941-1944» (εκδ. Οσελότος). Επίσης, από τις αρχές των 90s είναι μπασίστας της ανεξάρτητης σκηνής και τα τελευταία χρόνια είναι μέλος των Red Tree Religion, της Ανοιχτής Ορχήστρας και του πειραματικού ντουέτου RmV.
Γρηγόρης Αγκυραλίδης
Ο Γρηγόρης Αγκυραλίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζει στον Πειραιά. Έχει γράψει το βιβλίο: «Οι Φαρμακοποιοί στην Κατοχή και την Εθνική Αντίσταση 1941-1944» (εκδ. Οσελότος). Επίσης, από τις αρχές των 90s είναι μπασίστας της ανεξάρτητης σκηνής και τα τελευταία χρόνια είναι μέλος των Red Tree Religion, της Ανοιχτής Ορχήστρας και του πειραματικού ντουέτου RmV.
Γρηγόρης Αγκυραλίδης
Ο Γρηγόρης Αγκυραλίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζει στον Πειραιά. Έχει γράψει το βιβλίο: «Οι Φαρμακοποιοί στην Κατοχή και την Εθνική Αντίσταση 1941-1944» (εκδ. Οσελότος). Επίσης, από τις αρχές των 90s είναι μπασίστας της ανεξάρτητης σκηνής και τα τελευταία χρόνια είναι μέλος των Red Tree Religion, της Ανοιχτής Ορχήστρας και του πειραματικού ντουέτου RmV.
