Γράφει ο Γιώργος Τσέκας
Το Satanic Royalty των Midnight κυκλοφόρησε το 2011 (8 Νοεμβρίου μέσω της Hells Headbangers Records) και από την πρώτη στιγμή προκάλεσε αίσθηση στη διεθνή metal underground σκηνή. Παρότι το black thrash/speed metal είχε ήδη προσφέρει διαχρονικά άλμπουμ μέσα στη δεκαετία του 2000, λίγοι εκτός του στενού κύκλου γνώριζαν ή ενδιαφέρονταν πραγματικά για αυτά. Όμως, με το ντεμπούτο των Midnight, τα πράγματα άλλαξαν ριζικά: το άλμπουμ χαιρετίστηκε από τα metal περιοδικά και το διαδίκτυο ως το «κοινό σημείο αναφοράς» του underground, αποσπώντας ενθουσιώδεις κριτικές και προσελκύοντας ένα ευρύτερο κοινό και μεγαλώνοντας ουσιαστικά τον πυρήνα των φανατικών οπαδών του υπο-ιδιώματος.
Ο ήχος και η ταυτότητα του Satanic Royalty
Ο ήχος του δίσκου αντλεί βαριά έμπνευση από Venom και Motörhead προφανώς, αλλά ταυτόχρονα διαθέτει αρκετά προσωπικά στοιχεία που αποτρέπουν το άλμπουμ από το να είναι απλή αντιγραφή των προαναφερθέντων. Ο Athenar, η κινητήριος δύναμη των Midnight, καταφέρνει να συνδυάσει rock 'n' roll, N.W.O.B.H.M., punk και το πρώτο κύμα black metal σε μια τέλεια αναλογία, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα σατανικής λαγνείας, βρωμιάς και αντικομφορμισμού. Τα τραγούδια είναι σύντομα, μπολιασμένα με πιασάρικα ρεφραίν και ωμή ενέργεια, με χαρακτηριστική τη βραχνή φωνή του Athenar και τους βλάσφημους στίχους που ενισχύουν την αντισυμβατική ταυτότητα της μπάντας.
Η επιδραστικότητα στο black 'n' roll
Το Satanic Royalty θεωρείται ορόσημο για το black 'n' roll, καθώς κατάφερε να ξεχωρίσει εκεί που πολλές retro μπάντες απέτυχαν: όχι μόνο μιμήθηκε με επιτυχία το ύφος των πρωτοπόρων του black metal, αλλά ξεπέρασε τους προκατόχους του σε επίπεδο συνθετικής δύναμης, συνοχής και προσβασιμότητας. Η απλότητα και η πιασάρικη φύση των κομματιών το έκαναν αγαπητό σε μεγαλύτερο κοινό, ενώ η θεατρικότητα και η αισθητική της μπάντας (μαύρες κουκούλες, βλάσφημα εξώφυλλα) ενίσχυσαν το μύθο γύρω από το όνομά τους.
Στο black 'n' roll, το Satanic Royalty λειτουργεί ως σημείο αναφοράς: συνδυάζει το βρώμικο, groovy rock 'n' roll με το σκοτεινό, ωμό black metal, δημιουργώντας έναν ήχο που παραμένει φρέσκος και συναρπαστικός ακόμα και σήμερα. Η επιρροή του φαίνεται τόσο στη διαμόρφωση του ήχου του είδους όσο και στην αισθητική πολλών νεότερων συγκροτημάτων που ακολούθησαν.
Το ομώνυμο κομμάτι "Satanic Royalty" ξεκινά με εκρηκτική ενέργεια και riff που θυμίζουν N.W.O.B.H.M., ενώ η φωνή του Athenar είναι χαρακτηριστικά τραχιά και επιθετική, δημιουργώντας έναν σύγχρονο «βρώμικο» metal ύμνο που θα μπορούσε να έχει γραφτεί δεκαετίες πριν.
Τραγούδια όπως το "Rip This Hell" και το "You Can't Stop Steel" ξεχωρίζουν για το πιασάρικο και απλό τους στυλ, αμφότερες συνθέσεις που σου κολλάνε εύκολα στο μυαλό, ενώ το "You Can't Stop Steel" είναι ιδιαίτερα αγαπητό από τους οπαδούς τους για το γρήγορο ρυθμό και τα δυναμικά riff, που θεωρώ προσωπικά πως είναι απάτητη κορυφή που μόνο ο Lemmy θα μπορούσε να έχει γράψει.
Το "Holocaustic Deafening" δίνει έμφαση στο μπάσο και έχει πιο punk ύφος, προσφέροντας μια σχετική ποικιλία στον δίσκο, το "Lust, Filth and Sleaze" ξεχωρίζει για τους προκλητικούς στίχους και το σχεδόν μελωδικό, χαρακτήρα του, που προσθέτει μια διαφορετική διάσταση στο άλμπουμ. Τα κομμάτια "Violence on Violence" (υμνάρα-κομματάρα) και "Necromania" προσφέρουν πιο γρήγορους, speed metal ρυθμούς, ενώ το "Black Damnation" φέρνει μια πιο doom και occult ατμόσφαιρα.
Ο δίσκος διατηρεί μια ωμή, ακατέργαστη παραγωγή που αφήνει κάθε όργανο να αναδειχθεί, χωρίς να χάνει την ένταση και την ενέργεια που χαρακτηρίζει το είδος. Η σύνθεση των κομματιών αποφεύγει την πολυπλοκότητα, εστιάζοντας στη δύναμη και την απλότητα, κάτι που τον κάνει προσιτό και εθιστικό για το κοινό.
Συνολικά, το Satanic Royalty είναι ένας δίσκος γεμάτος ταχύτητα, βρωμιά, και ακατέργαστη ενέργεια, με τραγούδια που συνδυάζουν punk attitude, heavy metal riffing και blackened thrash στοιχεία, αποτελώντας μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες του underground metal των τελευταίων χρόνων.
Το Satanic Royalty δεν είναι απλώς ένα άλμπουμ-φόρος τιμής στα 80s, αλλά ένα έργο που κατάφερε να ανανεώσει και να επαναπροσδιορίσει το black 'n' roll. Η διαχρονικότητά του, η επιδραστικότητά του και η αυθεντική του ενέργεια το καθιστούν ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ της δεκαετίας του 2010 και ένα must-listen για κάθε φίλο του είδους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Lemmy: Σκόρπιες στάχτες, γεμάτες σφαίρες...
Welcome to Sky Valley: Mια mind blowing Οδύσσεια...
Οι Black Trip και το ντεμπούτο τους «Goin' Under» δέκα χρόνια από την κυκλοφορία του...
Head Cleaner: Το «Τhe Extreme Sound Of Truth» είναι ένας δίσκος μανιφέστο, με ταξικό πρόσημο...
Οι τελευταίες μέρες του Lemmy...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
Γιώργος Τσέκας
Ηeavy metal lover, bad decision taker, satan worshipper, storyteller, collector of mistakes...
