Βιβλίο

  • «Εκεί όπου θραύσματα ποίησης γεννούν ένα μυθοπλαστικό πολυσύμπαν, εκεί ζει ο Λακανχάγ...»

    Μια συζήτηση του Βαγγέλη Χαλικιά με την ποιήτρια  Χαρά Καλλιανίδου για το κοινό της συγγραφικό πόνημα με τον Γιώργο Καναβό

    Ομολογώ πως, όταν απέκτησα τον Λακανχάγ, δεν περίμενα αυτό που θα αντίκρυζα. Ίσως γιατί εσκεμμένα απέφυγα να δώσω βάση στις διαδικτυακές αναρτήσεις που αφορούσαν στο βιβλίο, προτιμώντας την όποια έκπληξη. Μπορώ να πω πως, αυτή τη φορά, πραγματικά ένοιωσα έκπληξη διαβάζοντας τον πρόλογό του. Κάτι με τράβηξε σε αυτό το μικρό - όσον αφορά στο μέγεθος- βιβλίο με ήρωες την Ιππολύτη και τον Ιάσωνα που «συν-έπλεαν σε πρότερες ζωές ή διαστάσεις» και που έφεραν «ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά των αντίστοιχων μυθολογικών προσώπων, αποτελώντας συναφείς προβολές τους στο σήμερα μα και ξέχωρες/μη ταυτόσημες με αυτούς οντότητες».

  • Warrior On the Edge of Time: Ο Michael Moorcock και η Ακρόπολη των Ξεχασμένων Μύθων...

    Γράφει ο Θανάσης Μήνας

    Στον Χρήστο

    Ο Θανάσης Μήνας γράφει για τον συγγραφέα του φανταστικού Michael Moorcοck, τους Hawkwind και τον «Έλρικ του Μελνιμπονέ», με αφορμή την έκδοση του μυθιστορήματος Η ακρόπολη των ξεχασμένων μύθων από τις  εκδόσεις Αίολος.

    Ο Έλρικ του Μελνιμπονέ, ο επονομαζόμενος Αλμπίνος Αυτοκράτορας, ο χλωμός πρίγκιπας των ερειπίων, ο λευκός λύκος, είναι ο τετρακόσιοστός εικοστός όγδοος (και τελευταίος) κληρονόμος του Μελνιμπονέ. Στο λογοτεχνικό σύμπαν του Michael Moorcock, o Έλρικ είναι ο τελευταίος αυτοκράτορας του απομονωμένου νησιωτικού πολιτισμού του Μελνιμπονέ.

  • Ευτυχία Γιαννάκη: «Ζω μαζί με όλους τους ήρωες μου. Είναι θραύσματα και εκφάνσεις της δικής μου προσωπικότητας, των δικών μου σκέψεων και παρορμήσεων»...

     Συνέντευξη στην Ειρήνη Πολίτου

    Λίγους μήνες μετά τον απεγκλωβισμό μας από την καραντίνα βρεθήκαμε με την συγγραφέα Ευτυχία Γιαννάκη και κάναμε μια κουβέντα εφ’ όλης της ύλης. Μας έβαλε στον χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος, μιλήσαμε για τα βιβλία της, για τις ανησυχίες ενός δημιουργού, για τα προβλήματα των καιρών μας και πως τα αντιμετωπίζει. Η Ευτυχία Γιαννάκη, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πληροφορική, μουσική τεχνολογία και επικοινωνία. Εργάστηκε για χρόνια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Γράφει αστυνομικά μυθιστορήματα, παιδικό μυστήριο και θεατρικά έργα.  

  • Η «Ντοπαμίνη» του Κωνσταντίνου Τσάβαλου: Μια σύγχρονη εσωτερική Οδύσσεια...

    Γράφει ο Βαγγέλης Χαλικιάς

    Η Ντοπαμίνη του Κωνσταντίνου Τσάβαλου (εκδόσεις Βακχικόν) κυκλοφόρησε σχεδόν πριν ένα χρόνο και εγώ την είχα στη βιβλιοθήκη μου από την πρώτη σχεδόν στιγμή της εμφάνισής της στα βιβλιοπωλεία. Επειδή όμως οι καιροί δεν είναι και οι καλύτεροι, αντί να τη «δοκιμάσω» τότε αρκέστηκα, στα σιγουράκια μου για να διατηρήσω την ψυχική μου ηρεμία. Οπότε, Ferey, Kerr, Attia, Fallada και, φυσικά, αρκετά βιβλία για μουσική, και… άσε τον Τσάβαλο και μερικούς άλλους για… όποτε.

  • Νίκος Βεργέτης: «Έχω κάτι σαν φοβία απέναντι στα ηθικά διδάγματα...»

    Συνέντευξη στον Αλέξη Καλοφωλιά

    Φωτογραφίες: Γιώργος Θωμόπουλος

    «Στο Τορκί Μπαρ, ο χρόνος κυλούσε αλλιώτικα. Σε αυτό το απάγκιο των κατατρεγμένων, το κυλινδρικό καφεκόκκινο μαξιλάρι κατά μήκος της μπάρας υπέμενε μητρικά σχεδόν, τους ασήκωτους απ’ τους καημούς αγκώνες των ημιμεθυσμένων θαμώνων που προσπαθούσαν βουτηγμένοι στη δυστυχοευτυχία τους να τη βγάλουν καθαρή μέχρι το επόμενο πρωί. Άλλωστε, όπως συνήθιζε να λέει τραγουδιστά στη μητρική του γλώσσα ο Τζίμι ΜακΝίκολ έπειτα από μερικά ποτηράκια: «Καινούργιο βράδυ/καινούργιο σώμα/όλα μοιάζουν πιθανά/η μέρα είναι μια άλλη υπόθεση».
    [Από το Τορκί Μπαρ, σελ. 65]

  • Πέλα Σουλτάτου: Παίρνοντας ανάποδες λογοτεχνικές στροφές...

    Συνέντευξη στον Βαγγέλη Χαλικιά

    Η ανάγνωση του τελευταίου βιβλίου της Πέλας Σουλτάτου «Ανάποδες Στροφές» (εκδ. Καστανιώτη) με άγγιξε, με συγκίνησε και μου δημιούργησε την επιθυμία να της ζητήσω να μου ξεδιαλύνει όλες τις παραγράφους που είχα σημειώσει σε ένα πλέον κακομεταχειρισμένο βιβλίο στη βιβλιοθήκη μου. Η Πέλα δέχθηκε ευχαρίστως και με αφορμή τις «Ανάποδες Στροφές» μας μίλησε για πάρα πολλά πράγματα που αφορούν όλους. Επίσης μας μίλησε και για την ίδια, αναφερθήκαμε στα δύο προηγούμενα βιβλία της, και στο παιδικό που κυκλοφόρησε σχεδόν μαζί με τις «Ανάποδες Στροφές» και για αυτά που πρόκειται να ακολουθήσουν γραμμένα από έναν ευγενικό και πολύ αληθινό άνθρωπο. Μια κουβέντα γεμάτη spoiler τα οποία όμως δεν πρέπει να αποτρέψουν τον μελλοντικό αναγνώστη των βιβλίων της αλλά ίσα ίσα να του εξάψουν ακόμα περισσότερο την επιθυμία να το διαβάσει. 

  • Σπίτι από Γη: Σκέψεις για τον Woody Guthrie

    Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου


    Αν η μουσική πρωτοπορία είναι γενεσιουργό συστατικό της ροκ, η διάχυση του τοπικού αγροτικού ήχου της μουσική των Απαλαχίων στα αστικά στρώματα έδειχνε επίτευγμα σχεδόν επαναστατικό για τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Κι όμως συνέβη, καθώς ένας άνθρωπος μπόρεσε να συνδέσει τις παραστάσεις του συντηρητικού αγροτικού μεσοδυτικού τοπίου και των μοντέρνων μεγαλουπόλεων της ανατολικής & δυτικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών στις δεκαετίες του ’30 & του ’40.

FEATURED VIDEOS

  • 1

Login