Hawkwind

  • Hawkwind “Urban Guerrilla” Η μικρή-μεγάλη ιστορία ενός απαγορευμένου τραγουδιού

     

    Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΗΒΑΣ

    Η μουσική είναι ένα από τα βασικά συστατικά της πολιτισμικής εξέλιξης του ανθρώπινου είδους, απαραίτητη, όχι μόνο για ψυχαγωγικούς σκοπούς, αλλά και σαν μέσο έκφρασης λογής συναισθημάτων, αλλά και πολιτικού λόγου, κυρίως μέσα από το τραγούδι. Είναι γεγονός ότι ο επαναστατικός πολιτικός λόγος μέσα από τη μουσική και το τραγούδι βρήκε ένα σπουδαίο όπλο σαν δίαυλο επικοινωνίας και προπαγάνδας των μηνυμάτων του, τόσο άμεσο και δυνατό όσο κανένα πολιτικό μανιφέστο και διακήρυξη.Σε εποχές σκληρής  φίμωσης και λογοκρισίας από την εκάστοτε κυριαρχία, η μουσική (και γενικότερα η τέχνη) όχι μόνο διέδιδε τον πολιτικό λόγο, αλλά τον έκανε να φτάνει σε αυτιά πολύ περισσότερα από εκείνα που θα μπορούσε να φτάσει και ο πιο δεινός πολιτικός αγκιτάτορας. Αυτό επαληθεύεται με τον καλύτερο τρόπο αν μελετήσουμε την ιστορία της λογοκρισίας ανά τους αιώνες. Καμία άλλη μορφή τέχνης, και ειδικότερα λαϊκής, δεν έχει λογοκριθεί και διωχθεί τόσο πολύ όσο η μουσική. Τα παραδείγματα είναι τόσα πολλά που αν τα παραθέσω θα ξεφύγω εντελώς από το θέμα που αναγγέλλει η επικεφαλίδα του κειμένου που διαβάζετε αυτή τη στιγμή.

  • Hawkwind: Διαστημικοί μαχητές του ήχου...

    Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

    Αν κάποιος θα ήθελε να έχει καλύτερη εικόνα για τους τους Hawkwind και την κατάσταση που επικρατούσε όταν ο Lemmy μπήκε σε αυτό το συγκρότημα, θα πρέπει να ξεκινήσει από το New Wave.
    Ο όρος Νέο Κύμα (New Wave) χρησιμοποιήθηκε γενικά στην Βρετανία για τις νέες καλλιτεχνικές τάσεις στη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, μιμούμενος τον όρο nouvelle vague που είχε χρησιμοποιηθεί για ορισμένες ταινίες του γαλλικού κινηματογράφου. Ο όρος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο τεύχος του αμερικανικού περιοδικού Analog Science Fiction and Fact τον Νοέμβριο του 1961 από τον συγγραφέα και κριτικό P. Schuyler Miller, για να περιγράψει τη νέα γενιά Βρετανών συγγραφέων του είδους.

  • Mick Farren: Ο αναγεννησιακός άνθρωπος του βρετανικού rock and roll...

    Το ντοκιμαντέρ του BBC, Punk Rock Britannia, ξεκινά με ένα δοκίμιο του Mick Farren που είχε δημοσιεύσει η εφημερίδα New Musical Express τον Ιούνιο του 1976, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, με τίτλο «The Titanic Sails at Dawn», ένα στίχο δανεισμένο από το τραγούδι του Bob Dylan «Desolation Row» Dylan. Ο Farren δεν ήταν αυτός που επινόησε το κίνημα του πανκ ροκ, αλλά στο συγκεκριμένο κείμενο εξέθετε την αυξανόμενη δυσαρέσκεια του αναγνωστικού κοινού της εφημερίδας απέναντι στους καλλιτέχνες της ροκ σκηνής, οι οποίοι «άραζαν» τρώγοντας τα χρήματα που είχαν αποκτήσει τα ανθηρά χρόνια της δεκαετίας του '60.

  • Nik Turner: «Τι επαγγέλεστε;» «Διαστημικός τσιγγάνος…»

    Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

    Εκκεντρικός, εφευρετικός και μονίμως αινιγματικός, ο Nik Turner δεν έδινε δεκάρα για τη μουσική δεξιοτεχνία. Ο πνευστός των Hawkwind, στους οποίους τραγουδούσε και συνέθετε, ήταν καθοριστικός στα ατέλειωτα διαστημικά ταξίδια της μπάντας, διαστρεβλώνοντας ήχους και ρυθμούς μέσα στο χάος της ατίθασης αισθητικής των συντελεστών της. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι στα νιάτα του ως μουσικός ήταν μέλος περιοδεύοντος θιάσου, ενώ πριν είχε «δουλέψει στα καράβια».

  • Warrior On the Edge of Time: Ο Michael Moorcock και η Ακρόπολη των Ξεχασμένων Μύθων...

    Γράφει ο Θανάσης Μήνας

    Στον Χρήστο

    Ο Θανάσης Μήνας γράφει για τον συγγραφέα του φανταστικού Michael Moorcοck, τους Hawkwind και τον «Έλρικ του Μελνιμπονέ», με αφορμή την έκδοση του μυθιστορήματος Η ακρόπολη των ξεχασμένων μύθων από τις  εκδόσεις Αίολος.

    Ο Έλρικ του Μελνιμπονέ, ο επονομαζόμενος Αλμπίνος Αυτοκράτορας, ο χλωμός πρίγκιπας των ερειπίων, ο λευκός λύκος, είναι ο τετρακόσιοστός εικοστός όγδοος (και τελευταίος) κληρονόμος του Μελνιμπονέ. Στο λογοτεχνικό σύμπαν του Michael Moorcock, o Έλρικ είναι ο τελευταίος αυτοκράτορας του απομονωμένου νησιωτικού πολιτισμού του Μελνιμπονέ.

  • Με τον Lemmy οδηγό...

    Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

    Στο βιβλίο του Fear and Loahing in Las Vegas (1971), ο Hunter S. Thompson είχε γράψει μια σύντομη φράση για την ζωή: «Αγόρασε το εισιτήριο, κάνε τη βόλτα». Ο Lemmy σίγουρα αγόρασε το εισιτήριο και σίγουρα έκανε την βόλτα με όσα αυτή συνεπάγεται. Με χαρές και λύπες, με πόνο και γέλιο. Ήταν όμως μια βόλτα στον κόσμο του rock ’n’roll. Μια άγρια βόλτα που τον ανέδειξε σε μια πολύ σημαντική μορφή για πάρα πολλά συγκροτήματα και καλλιτέχνες. Πιστεύω ότι αυτός είναι η κατ’ εξοχήν φιγούρα που έχουμε όλοι στο μυαλό μας, εντελώς αόριστα, όταν μιλάμε για rock ’n’ roll για, επειδή ενώνει τα όνειρα των εφήβων των 50s με τα 80s κι ακόμα πιο πέρα. Σαν τον αλητάκο, που τριγυρνάει με πονηριά για να βρει χρήματα στο τσάμπα, κάνει φιγούρα στα κορίτσια και πίνει ότι βρει.

  • Οι Hawkwind στο Ρόδον στις 9 Νοεμβρίου 1996 (audio)

    Ηταν η δεύτερη φορά που οι Hawkwind επισκέπτονταν την Ελλάδα. 8 Νοεμβρίου 1996 στον Μύλο στη Θεσσαλονίκη και την επομένη στο Ρόδον στην Αθήνα. Η bootleg ηχογράφηση από το live της Αθήνας κυκλοφόρησε σε cd το οποίο σας σας παρουσιάζουμε σήμερα. 

FEATURED VIDEOS

  • 1

Login