2 by bukowski - "Her Kind Fight Everything" (σε 12" LP, CD και ψηφιακή μορφή)...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Στο λυκαυγές μεταξύ 20ού και 21ου αιώνα, μια “νέα” σκηνή άρχισε να απασχολεί τα ανοικτά αυτιά των απανταχού φίλων της μουσικής. Οι μουσικοκριτικοί, που αρέσκονται συνήθως να εφευρίσκουν νέους όρους για να πλασάρουν όπως οι έμποροι τη παλιά τους πραμάτεια με νέο περιτύλιγμα, βάφτισαν αυτή τη “νέα” σκηνή: “post rock”. Το ότι 40 χρόνια πριν, ανάλογους πειραματισμούς τους είχαν χαρακτηρίσει Kraut Rock, Progressive Rock, Art Rock (και, αρκετά μετά, Experimental Rock) είναι αποτέλεσμα αυτού του τρόπου πλασαρίσματος και δεν μας απασχολεί στη παρούσα παρουσίαση. Γεγονός είναι ότι οι Θεσσαλονικιοί 2 by bukowski χαρακτηρίστηκαν τότε ως οι εγχώριοι εκπρόσωποι του post rock ήχου.

Read more ...

Εγκατέλειψε τα εγκόσμια ο Gerry Marsden των Gerry & The Pacemakers...

O Gerry Marsden, o frontman του βρετανικού συγκροτήματος Gerry and the Pacemakers που στη δεκαετία του '60 γνώρισε επιτυχία με κομμάτια όπως τα "You 'll Never Walk Alone", "Ferry Cross the Mersey" και "Don't Let the Sun Catch You Crying", πέθανε στις 3 Ιανουαρίου 2021 σε ηλικία 78 ετών.

Read more ...

«Bohemian Rhapsody»: O Freddie Mercury συνθέτει ένα από τα ωραιότερα τραγούδια στο rock. Η ιστορία (στο περίπου)...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Τον Ιούλιο του 1975, οι Queen εγκαταστάθηκαν σε μια απομονωμένη αγροικία που τους είχε παραχωρήσει η οικογένεια Murray στο Χέρντφορντσαϊρ, στα σύνορα της Ουαλίας, για να γράψουν το τέταρτο άλμπουμ τους. Η αγροτική τοποθεσία ήταν ιδανική για να αντλήσουν έμπνευση και εκεί το βρετανικό συγκρότημα δημιούργησε το A Night at the Opera, ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής. Το A Night at the Opera περιλάμβανε δώδεκα θαυμάσιες συνθέσεις, ωστόσο αυτή που ξεχώρισε εξαρχής ήταν το «Bohemian Rhapsody», ένα τραγούδι γραμμένο εξ ολοκλήρου από τον αείμνηστο Freddie Mercury, τον τραγουδιστή των Queen.

Read more ...

Redeye Caravan: Η Άγρια Δύση βρίσκεται (και) στη Λιβαδειά...

Γράφουν οι... Redeye Caravan

Καλώς ήρθες στο Καραβάνι, ξένε! Κόπιασε στη φωτιά να ζεσταθείς και ν' ακούσεις μια ιστορία…
…Θα σε πάμε πίσω στο φθινόπωρο του 2019, όταν γύρω από μια φωτιά σαν κι αυτή, ποτισμένη με φτηνό ουίσκι, ο Άκης Κοσμίδης, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας, ένιωσε μέσα στους καπνούς ψυχές από καιρό χαμένες να γλεντούν. Μία από αυτές ψιθύρισε στο αυτί του κομιστή μπάσου Βαλάντη Δάφκου όλα αυτά που ζήσανε και δεν έμαθε ποτέ κανείς.
Τότε, ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν!

Read more ...

Ο Tex Avery και η Βεράντα των Τερμιτών...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Η ιστορία μας ξεκινάει με έναν καραφλό κυριούλη που κρατάει την καραμπίνα του και διασχίζει το δάσος τραγουδώντας. Μιλάει παράξενα σέρνοντας τη φωνή του και αντικαθιστώντας το ρο και το λάμδα με το ου. Το όνομά του είναι Έλμερ Φαντ και έχει βάλει σκοπό στη ζωή του να κυνηγάει τον Μπαγκς Μπάνυ. Γι’ αυτό και η πιο συνηθισμένη φράση του είναι «Shhh. Be vewy vewy quiet, I'm hunting wabbits» («Σσσς. Να είστε ποουύ ποουύ ήσυχοι, κυνηγάω κουνέουια»). Είναι ένας μόνο από τους χαρακτήρες που γεννήθηκαν στο επονομαζόμενο Termite Terrace (Βεράντα των Τερμιτών), το παράρτημα παραγωγής κινουμένων σχεδίων της Warner Bros κατά τη Χρυσή Εποχή του αμερικανικού κινούμενου σχεδίου (1928 με τέλη της δεκαετίας του ’60).

Read more ...

In memoriam: Leslie West (Leslie Weinstein, 22 Οκτωβρίου 1945 – 22 Δεκεμβρίου 2020)

Ο Leslie West, μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της αμερικανικής μουσικής, πέθανε στις 23 Δεκεμβρίου 2021 σε ηλικία 75 ετών στο σπίτι του, στη Ντεϊτόνα Μπιτς της Φλόριντα. Ο Leslie Weinstein γεννήθηκε το 1945 στη Νέα Υόρκη από γονείς εβραϊκής καταγωγής και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη σκηνή ως μέλος των Vagrants. Λίγα χρόνια αργότερα, μαζί με τον μπασίστα Felix Pappalard, τον ντράμερ Corky Laing και τον Steve Knight στα πλήκτρα, δημιούργησε τους Mountain, ένα συγκρότημα που πρωτοστάτησε στο είδος που αργότερα θα γινόταν γνωστό ως Heavy Metal.

Read more ...

Ο Lemmy στα τέλη της δεκαετίας του '60: Απόσπασμα από την αυτοβιογραφία ενός θρύλου του rock and roll...

Απόδοση*: Γιάννης Καστανάρας

"Ήξερα, λοιπόν, από πρώτο χέρι ότι δεν υπήρχε χειρότερο ναρκωτικό για να μπλέξεις από την ηρωίνη, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν βίωσα κάμποσες φριχτές εμπειρίες ψάχνοντας μια ουσία που να μου ταιριάζει..."

Read more ...

Μαθήματα ιστορίας: Η αναρχική προέλευση των αργεντίνικων γλυκισμάτων...

Γράφει ο Ασκάσο Ιούλιος

Τα γλυκά της Αργεντινής, ακόμη και σήμερα, έχουν ονόματα που χλευάζουν συγκεκριμένους κρατικούς θεσμούς, χάρη στη μεγάλη αξία και σημασία που είχε το αναρχικό κίνημα στη χώρα.
Το 1880, ο Ettore Mattei έφτανε στην Αργεντινή. Η Ευρώπη είχε γίνει ένα επικίνδυνο μέρος για τους αναρχικούς αγωνιστές και το Μπουένος Άιρες φαινόταν ένα ασφαλές μέρος για να συνεχίσει να αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Πέντε χρόνια αργότερα και μετά από ένα ταξίδι που τον οδήγησε στην Ελβετία, την Ισπανία, τη Ρουμανία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Αγγλία και την Αίγυπτο, ο Errico Malatesta έφτασε επίσης στην πόλη του Río de la Plata.

Read more ...

The Exploited: Mην είσαι αν..Οi..τος!

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Πρόσφατα στον τοίχο του ο αγαπημένος μας εκδότης ανάρτησε το τραγούδι των Exploited, «Fuck the System», για να το σχολιάσει λίγο αργότερα ο πολυγραφότερος και πιο έμπειρος στο punk από εμένα Αντώνης Ζήβας γράφοντας ότι οι Exploited είναι «η χειρότερη και πιο ηλίθια punk μπάντα ever». Σε αυτό συμφωνώ και επειδή πρέπει να μαθαίνουν οι νεότεροι αποφάσισα να μην περάσει ασχολίαστο αφού η διαπίστωση του συντρόφου Αντώνη ισχύει. Αν και η αίγλη τους έχει περάσει πια, ανάμεσα στο νεανικό κοινό υπάρχει ακόμα κόσμος που συνεχίζει να τους ακούει και να τους παίρνει στα «σοβαρά», ίσως εξαιτίας της ποζεράδικης αισθητικής τους ή ακόμα και εξαιτίας του δίσκου τους Punks not Dead.

Read more ...

In memoriam: Joe Cocker (20 Μαΐου 1944 – 22 Δεκεμβρίου 2014)

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Τρικλίζοντας πάνω στη σκηνή, κουνώντας τα χέρια του με σπασμωδικές κινήσεις που ξεκινούσαν από τα ακροδάχτυλα τραντάζοντας όλο του το κορμί, ο Joe συγκλόνισε το τεράστιο πλήθος που παρακολουθούσε μαγνητισμένο την κάθε του κίνηση, ακούγοντας τον Βρετανό να ερμηνεύει για σχεδόν 8 λεπτά το "With a Little Help from Μy Friends" με έναν τρόπο που δεκαετίες αργότερα θα έκανε τον σερ Paul McCartney να εκφράσει την απέραντη ευγνωμοσύνη του προς τον Cocker επειδή είχε μετατρέψει το τραγούδι των Beatles  σε έναν ύμνο της soul. 

Read more ...

Sneak peek: Στις 27 Αυγούστου 2021 η πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ του Peter Jackson για τους Beatles...

Παρακολουθήστε τον αναγνωρισμένο σκηνοθέτη Peter Jackson (The Lord of the Rings, The Hobbit, King Kong) σε ένα προσωπικό sneak peek του ντοκιμαντέρ του The Beatles: Get Back που θα αρχίσει να προβάλλεται στους αγγλικούς κινηματογράφους στις 27 Αυγούστου 2021 και τον Σεπτέμβριο στις ΗΠΑ και τον Καναδά. 

Read more ...

Dura Mater: Ντεμπούτο ομώνυμο ΕΡ...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας 

Dura mater -σκληρή μήνιγγα- είναι μια παχιά μεμβράνη από πυκνό ακανόνιστο συνδετικό ιστό που περιβάλλει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Είναι το πιο απομακρυσμένο από τα τρία στρώματα μεμβράνης που ονομάζονται μήνιγγες και προστατεύουν το κεντρικό νευρικό σύστημα. Τα άλλα δύο στρώματα μηνιγγίτιδας είναι το αραχνοειδές υλικό και το pia mater. Φυσικά, δεν ήξερα καν τον όρο, αλλά στην εποχή του «ένα κλικ μακριά» (θα μπορούσα να πω και στην εποχή του click away…) είναι εύκολο να βρεις πληροφορίες για οτιδήποτε χωρίς κόπο.  Από την άλλη, δεν ξέρω αν αυτό το ΕΡ βγήκε χωρίς κόπο από τα παιδιά, πάντως το Dura Mater (το ομώνυμο ντεμπούτο ΕΡ των Dura Mater από την Αθήνα) ακούγεται φονικό!

Read more ...

Δημήτρης Τζάνογλος: Στον Ιστό - Ένα απόσπασμα και λίγα λόγια για το βιβλιο

Η συλλογή διηγημάτων με τίτλο Στον Ιστό, του δικού μας παιδιού και συνεργάτη του Merlin’s Music Box, Δημήτρη Τζάνογλου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κυψέλη. Επειδή η χαρά μας είναι μεγάλη, και είναι δύσκολο να είμαστε αντικειμενικοί, αφήνουμε το βιβλίο να μιλήσει μόνο του.

Read more ...

"Keith! The Police are here!"...

In Punk we trust: Η μικρή-μεγάλη ιστορία των Dead Kennedys...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

I Don't need your way of life
I can't stand your attitude
I don't need this fucking world”
("Forward to Death")

Το 1982 ο γράφων, βίωνε το γεμάτο αντιφάσεις συναισθηματικό-εφηβικό χάος της τρυφερής ηλικίας των δεκατεσσάρων ετών. Μόλις είχε ανακαλύψει το punk και στις άσκοπες περιπλανήσεις του στους δρόμους του αστικού τοπίου της Πάτρας, κοντοστάθηκε ένα απόγευμα στη βιτρίνα ενός δισκοπωλείου. Ανάμεσα στα άλλα εξώφυλλα δίσκων βρισκόταν και μία συλλογή που μόλις είχε κυκλοφορήσει με τίτλο Punk and Disorderly, όπου εκτός του εύγλωττου χαρακτηριστικού τίτλου της, είχε και τη φωτογραφία τριών πάνκηδων με μοϊκάνα. Τα μάτια του έλαμψαν και σε αυτή τη φωτογραφία σχηματοποιήθηκε στο μυαλό του αυτό ακριβώς που ήθελε να γίνει. Μπήκε στο κατάστημα φορώντας στο μυαλό του μια σχηματική punk τσαμπουκαλεμένη αναίδεια -η οποία ήταν μάλλον περισσότερο παιδική παρά απειλητική αν κρίνω από το χαμόγελο του ιδιοκτήτη του μαγαζιού- και ζήτησε τον συγκεκριμένο δίσκο.

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1