The Clash

  • Guy Stevens: «Στον κόσμο υπάρχουν μόνο δύο Phil Spectors... και εγώ είμαι ο ένας από αυτούς!»

    Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

    Η περίπτωση του Guy Stevens ήταν πολύ ιδιάζουσα… Ήταν ένας τυπάκος που γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1943 και στις αρχές της δεκαετίας του ’60 έτυχε να έχει μια από τις πιο ενημερωμένες δισκοθήκες στην Αγγλία, πράγμα που τον έκανε περιζήτητο DJ και με μεγάλη επιρροή, όχι μόνο στο κοινό, αλλά και στα ίδια τα συγκροτήματα, με αποτέλεσμα να διαμορφώσει τον ήχο της βρετανικής σκηνής. O Stevens ήταν ο άνθρωπος που έφερε σε επαφή τους δημιουργούς των Procol Harum, Gary Brooker και Keith Reid. Μάλιστα, ο Stevens τους πρότεινε σαν όνομα το όνομα μιας γάτας, το οποίο στην πραγματικότητα ήταν Procul Harun («Procul» ήταν το πρόθεμα του εκτροφέα), αλλά εκείνοι το σημείωσαν λάθος και έτσι βάφτισαν τα συγκρότημα Procol Harum.

  • Rock Against Racism: Μια ιστορία που το τέλος της δεν έχει γραφτεί ακόμα...

    Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

    Η δεκαετία του ’70 μόλις έχει ξεκινήσει. Το Swinging London, αν υπάρχει ακόμα, έχει καταντήσει καρικατούρα. Το ίδιο και τα κινήματα της αμφισβήτησης. Τα ναρκωτικά γίνονται όλο και πιο σκληρά. Στη rock μουσική, το πάνω χέρι έχουν πιά οι πολυεθνικές. Οι παλιοί «επαναστάτες» μουσικοί έχουν αφήσει πίσω τους τις εργατικές καταβολές τους και έχουν γίνει μέλη της «καλής» κοινωνίας: φανταχτερά ρούχα, ακριβά αυτοκίνητα, ποτά, ναρκωτικά, γκόμενες, σνομπισμός, απολιτίκ και βαρεμάρα, όλα ανάμεικτα με ένα πληγωμένο αίσθημα υπεροχής, με ιστορίες για το περασμένο μεγαλείο της αυτοκρατορία και αποκρυφιστικές τελετές. Η έμπνευση στερεύει και η καλλιτεχνική δημιουργία αναμασάει τα ίδια και τα ίδια.

  • Γιατί οι Clash είναι σημαντικοί: Με αφορμή το πρώτο Podcast του Spotify για το θρυλικό συγκρότημα...

    TουAlexander Billet*

    Μεταφράζει ο Πάνος Τομαράς

    Πίσω από όλο το κιτς και το ηχηρό μάρκετινγκ, οι Clash έχουν ακόμα κάτι να μας διδάξουν σχετικά με την τέχνη ως πεδίο αγώνα.
    «Το μοναδικό σημαντικό συγκρότημα». Η φράση αυτή περιέχει μια χαρισματική ύβρη, μια δήλωση ριζοσπαστικής πίστης. Να πάει να γαμηθεί το παρελθόν, το μέλλον είναι εδώ και τα πάντα στη μουσική θα υποστούν ανελέητη ανακαίνιση μετά το πέρασμά του. Και όταν ο χαρακτηρισμός αυτός αποδιδόταν στους Clash, δεν ήταν δύσκολο να τον πιστέψεις.

  • Ένα εξώφυλλο, χίλιες λέξεις: "Black Market Clash" (The Clash)...

    Γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος

    Όταν στις αρχές του 1977 ο Bob Marley έφτασε στην Αγγλία για μόνιμη εγκατάσταση, περισσότερο για να γλιτώσει το κεφάλι του παρά για οτιδήποτε άλλο, βρήκε την φλεγόμενη πανκ σκηνή της Αγγλίας στη μεγάλη της ακμή. Ταυτόχρονα, η κουλτούρα της πατρίδας του, με αιχμή του δόρατος την ρέγκε, είχε ήδη παρεισφρήσει στο μεγάλο νησί από πολύ πιο παλιά με τους πρώτους μετανάστες, αλλά και κάτω από τη δισκογραφική στέγη της Island, η οποία ήδη είχε γίνει ένα σημαντικό label στο χώρο της ποπ.

  • Η αρχή της αγγλικής punk rock σκηνής μέσα από την ιστορία των Damned...

    Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

    Η λέξη punk δεν είναι και τόσο σύγχρονη. Πρωτοεμφανίζεται σε μια μπαλάντα γύρω στο 1575 με τίτλο «Simon The Old Kinge» και σήμαινε «πόρνη». Μάλιστα οι στίχοι, γραμμένοι σε αρχαϊκά αγγλικά, συμβούλευαν τους άντρες να μην πίνουν και μεθάνε γιατί έτσι ήταν σαν να πήγαιναν με πόρνες: «Soe fellowes, if you be drunke, of ffrailtye itt is a sinne, as itt is to keepe a puncke». Λίγο αργότερα, το 1605, την ίδια λέξη και με το ίδιο νόημα χρησιμοποίησε και ο Σαίξπηρ στο Measure for Measure (Με το Ίδιο Μέτρο), ένα έργο που εξελίσσεται στην παρηκμασμένη Βιέννη, όπου το επάγγελμα της πόρνης ήταν μια πολύ προσοδοφόρα επιχείρηση…

  • Ο Joe Strummer, ο ντράμερ των Peppers και η συναυλία στο Σαν Ντιέγκο το 1989 που γέννησε ένα κομμάτι της μουσικής επανάστασης των '90s...

    Γράφει ο Προκόπης Σαμαρτζής

    Ο Jack Irons ήταν ιδρυτικό μέλος και ντράμερ των Red Hot Chili Peppers, στις αρχές της δεκαετίας του '80. Όταν ο κιθαρίστας και επίσης ιδρυτικό μέλος των Peppers, Hillel Slovak, πέθανε από υπερβολική δόση το 1988, ο Irons έπαθε νευρική κρίση και εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική. Η εμπειρία του με το συγκρότημα και ο θάνατος του φίλου του, του δημιούργησαν πολλά ψυχικά τραύματα και ήταν σίγουρος ότι δεν θα έπαιζε ποτέ ξανά μουσική. Μέχρι που μία μέρα και ενώ βρισκόταν για μήνες στο νοσοκομείο, χτύπησε το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Joe Strummer των Clash. Του προσφέρει την θέση του ντράμερ στο καινούργιο του γκρουπ, τους Latino Rockabilly War, που ξεκινούν περιοδεία.

  • Ο Joe που γνώρισα...

    Του Billy Bragg*

    (μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας)

    Οι Clash ήταν η σπουδαιότερη αντάρτικη μπάντα όλων των εποχών. Η δέσμευσή τους να δημιουργήσουν μια πολιτική pop κουλτούρα ήταν η σφραγίδα που όρισε το βρετανικό punk κίνημα. Αλλά ήταν και ένα εγωκεντρικό όχημα γεμάτο αντιφάσεις. Γι’ αυτό και ονομάζονταν "The Clash". Ήθελαν απεγνωσμένα να γίνουν ροκ σταρ, αλλά την ίδια στιγμή ήθελαν να κάνουν τη διαφορά.

  • Όταν οι Clash κυκλοφόρησαν το πρώτο τους και, ταυτόχρονα, το πιο παρεξηγημένο σινγκλ τους, το θρυλικό πλέον «White Riot»...

     Το «White Riot» εμφανίστηκε στα ράφια των δισκοπωλείων του Λονδίνου στις 18 Μαρτίου 1977. Ήταν το πρώτο σινγκλ ενός συγκροτήματος που επρόκειτο να αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του όχι μόνο στο punk, αλλά και σε κάθε είδους κινηματικό μουσικό ιδίωμα.

  • Τom Morello: Γιατί οι Clash είναι σημαντικοί...

    "Οι Clash συνδυάζουν μερικά από τα σημαντικότερα ιστορικά στοιχεία του rock and roll επειδή υπήρχε η όλη εκείνη η νοοτροπία, εκείνο το πάθος και εκείνη η εξωτερικευμένη τρέλα του Little Richard. Είχαν κάμποσα από τα  γνησιότητας του rock and roll, αλλά και μια ψυχή και μια πεποίθηση για έναν πιο ανθρώπινο και δίκαιο κόσμο. Αυτή ήταν η κινητήρια δύναμη της μουσικής τους. Αυτό είναι που τους διαφοροποιεί σχεδόν από κάθε άλλη μπάντα στην ιστορία και για αυτόν τον λόγο μπορούν να υποστηρίζουν με όλο το θράσος ότι ήταν "η μόνη μπάντα που είχε σημασία". Επειδή στη διάρκεια εκείνης της εποχής, ίσως και στη σημερινή, αυτό πράγματι ίσχυε.

FEATURED VIDEOS

  • 1

Login