Kατερίνα Γώγου: «Η ζωή μας είναι άσκοπα λαχανητά σε κανονισμένες απεργίες ρουφιάνους και περιπολικά...»

Details

Published: Thursday, 03 October 2019 10:04

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Η Κατερίνα μπορούσε να γίνει περιστέρι και γεράκι μαζί. Χμ... Το πρώτο σπανίως. Μπορούσε ν α σου μιλάει με τον καλύτερο τρόπο αλλά όταν σε άρχιζε στο βρισίδι σε έβριζε ακατάσχετα, κοιτώντας σε στα μάτια μ' εκείνο το βλέμμα που πετούσε σπίθες. Σε κάρφωνε μ' αυτό και σου πάγωνε κάθε επιχείρημα. Ψυγείο, που λέμε. Η Κατερίνα δεν ήταν το τρελούτσικο κορίτσι που οι περισσότεροι θυμούνται από τις ελληνικές κωμωδίες. Δεν ξέρω πώς ήταν μικρή, εγώ είχα την τύχη να τη γνωρίσω καθώς μπαινόβγαινε σχεδόν καθημερινά εκεί, στο βιβλιοπωλείο του Γαρμπή, τότε που νέος ακόμα προσπαθούσα να ρουφήξω γεύσεις ελευθερίας. Η Κατερίνα είχε χιλιάδες τρόπους να σε βγάζει από τα ρούχα σου, αλλά είχε εκείνο το σκοτεινό ταλέντο που από όποια πλευρά κι αν το παρατηρούσες έχανες την μπάλα...

Read more ...

Ανομία: Μύθοι και πραγματικότητα στην εκφορά του εξουσιαστικού λόγου...

Details

Published: Wednesday, 02 October 2019 19:26

Written by Αργύρης Αργυριάδης

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης (MD-PhD)

«Δεν θα επιτρέψουμε στις δυνάμεις της ανομίας και του χάους, να ανακόψουν την πορεία της χώρας προς την ανάκαμψη» (Ν. Δένδιας)

Μια από της δυνατότητες της εξουσίας λόγο της ισχύος της, είναι η δημιουργία νοημάτων ή καλύτερα επανα-νοηματοδότησης με στόχο την συμμόρφωση. Αυτό συμβαίνει συνεχώς στην εκφορά του κυρίαρχου λόγου διαμέσου νεολογισμών, λεκτικών αλμάτων ή άλλων νοηματικών ιδεολογικών χειρισμών.

Read more ...

O Leonard Cohen, η Judy Collins, και μια μάλλον ασυνήθιστη "πρεμιέρα"...

Details

Published: Tuesday, 01 October 2019 22:14

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

«Ήταν γοητευτικός, είχε εκείνη τη λάμψη στα μάτια, εκείνον τον μυστηριώδη αέρα ενός ανθρώπου που ξέρει… Τον λάτρευα, αλλά ευτυχώς δεν ήταν από εκείνα τα πάθη που σε βάζουν σε μπελάδες. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που δεν ερωτεύτηκa τον Leonard Cohen.Όμως τα τραγούδια του με ταξίδευαν στον έβδομο ουρανό» - Judy Collins

Read more ...

Το κουτί με τις εμμονές – μέρος 7ο: Ένας Αμερικανός Φίλος…

Details

Published: Monday, 30 September 2019 19:05

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου

H Πατρίσια Χαισμιθ (19 Ιανουαρίου 1921 - 4 Φεβρουαρίου 1995) υπήρξε συγγραφέας αστυνομικών και άλλων μυθιστορημάτων και μικρών ιστοριών. Στα βιβλία που έγραφε συνήθιζε να ξεδιπλώνει τη νουάρ πλοκή γύρω από τη συμπεριφορά και τον ψυχισμό των ηρώων, από το πώς φθάνει κανείς στο σημείο να ξεπερνά τις αναστολές του και να εγκλιματίζεται. Στη βιογραφία της, γραμμένη από τον Άντριου Γουίλσον (μετάφραση Ραλλού Θεοδωρίδου, Νεφέλη, 2004), αναφέρεται ότι «ήταν θιασώτρια του παράλογου, του χάους, της συναισθηματικής αναρχίας, και θεωρούσε τον εγκληματία ως την ιδανική ενσάρκωση του υπαρξιακού ήρωα του εικοστού αιώνα, ως έναν άνθρωπο που, όπως πίστευε, είναι δραστήριος και με ελεύθερο πνεύμα».

Read more ...

Μiles Davis: «Όταν ακούς τον Miles να παίζει, είναι αυτό που είναι, όποια κοινωνική θωράκιση κι αν φοράει»...

Details

Published: Sunday, 29 September 2019 10:01

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει (ενίοτε κλέβοντας από δω κι από κει) ο Γιάννης Καστανάρας

«Όταν ακούς τον Miles να παίζει, είναι αυτό που είναι, όποια κοινωνική θωράκιση κι αν φοράει» - David Sanborn, σαξοφωνίστας

Το καλοκαίρι του 1991 ο Miles εμφανίστηκε στο Φεστιβάλ Jazz του Μοντρέ και με παλιόφιλους στο La Villette του Παρισιού. Εκτός σκηνής ήταν εξασθενημένος αλλά πάνω στη σκηνή τα έδινα όλα, όπως πάντα. Ο Γάλλος υπουργός Πολιτισμού είχα αναγορεύσει τον πάλαι ποτέ Πρίγκιπα του Σκότους σε Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, αποκαλώντας τον «Πικάσο της jazz» και εγκωμιάζοντας την αδιάλλακτη άρνησή του να υπακούει σε νόμους πέρα από τους δικούς του. Ωστόσο, ήταν έτοιμος να υποκλιθεί σε μια ανώτερη δύναμη, αν και με τους δικούς του τραχείς όρους.

Read more ...

Ιστορίες για λάσπες και κόκκινες αποχρώσες ενδείξεις...

Details

Published: Saturday, 28 September 2019 11:36

Written by Σωτήρης Θεοχάρης

Γράφει ο Σωτήρης Θεοχάρης

Όλα γύριζαν κατά τους τρεις άξονες ακανόνιστα, επιταχύνοντας σαν χαλασμένο γυροσκόπιο. Το μωσαϊκό ήταν παγωμένο, εγώ ένοιωθα πυρακτωμένος. Ήμουν ξαπλωμένος χειμωνιάτικα γυμνός στο πάτωμα και προσπαθούσα να γαντζωθώ με τα χέρια από κάποιο έπιπλο. Το αναθεματισμένο δωμάτιο έμοιαζε να αναποδογυρίζει, να γέρνει, να περιστρέφεται δαιμονισμένα κι εγώ δε είχα τη δύναμη να το σταματήσω. Δε θυμάμαι πόσες φορές είχα ξεράσει. Όλο το χρωματικό φάσμα είχε κυλίσει προς το κόκκινο και κάθε ευθεία γραμμή έμοιαζε να καμπυλώνεται σαν κάποια αόρατη μίνι μαύρη τρύπα να προσπαθούσε να ρουφήξει όλο το χώρο μέσα της. Το σχεδόν ένα μπουκάλι τριάρι Μεταξά μαζί με τα τριπάκια, μερικούς μπάφους, τα αγαπημένα μου Dexedrine και την πολυήμερη αϋπνία είχαν ξεπεράσει την σωματική μου αντοχή...

Read more ...

Cliff Burton: "Η σκηνή ήταν για την πάρτη μου, αλώνιζα, τίναζα τη μαλλούρα μου πέρα δώθε και ξεσάλωνα..." (ή, αφηγήσεις από το Υπερπέραν)

Details

Published: Friday, 27 September 2019 20:06

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Τελικά, ρε σεις, πρέπει να κοιμόμουν πολύ βαθιά. Η αλήθεια είναι ότι μετά τη συναυλία στη Στοκχόλμη το γλέντησα για τα καλά, αλλά και πάλι… Ούτε που πήρα είδηση τη συνέβη, δεν ξέρω καν αν πρόλαβα να ξυπνήσω από το τράκο. Η πλάκα είναι ότι είχαμε ρίξει κλήρο με τον Kirk για να δούμε ποιος θα κοιμηθεί στην κουκέτα του ολέθρου. Χα, χα… Φορές φορές αναρωτιέμαι που θα ήμουν αν δεν είχα αντικαταστήσει τον Ron McGovney στην μπάντα. Αν δεν είχα παρατήσει τους Trauma…

Read more ...

Πάμπλο Νερούδα: "Το μόνο που χρειάζομαι για να γράφω είναι η θέληση, ένα χαρτί κι ένα μολύβι"...

Details

Published: Monday, 23 September 2019 18:15

Written by Merlin's Music Box

Επιμένω ότι δεν είμαι πολιτικός ποιητής. Απεχθάνομαι αυτή την ταξινόμηση, η οποία επιμένει να με περιγράφει ως εκπρόσωπο μιας ιδεολογικά στρατευμένης ποίησης. Η φιλοδοξία μου ως συγγραφέας, αν υπάρχει κάποια φιλοδοξία, είναι να γράφω για πράγματα που βλέπω, που αγγίζω, που γνωρίζω, που αγαπάω, ή που μισώ. Όταν όμως με τοποθετείς «στον κόσμο των εργατών» με κάνεις, με έναν ασυνείδητο και γενναιόδωρο τρόπο, εκπρόσωπο της αγωνίας των μαζών ή των λεγεώνων των οργανωμένων εργατών, και δεν είναι αυτό το ζήτημα. Σε κάποιο κομμάτι της ποίησής μου γίνομαι απλώς η ηχώ της αγωνίας του σύγχρονου κόσμου, της αγωνίας του κόσμου της Λατινικής Αμερικής. Ωστόσο, αρνούμαι να με χαρακτηρίζουν πολιτικό ποιητή.

Read more ...

Με αφορμή τον ένα χρόνο από τη δολοφονία της Zackie...

Details

Published: Friday, 20 September 2019 22:53

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Κι αν με ρωτούσατε, θα σας απαντούσα
ότι η ομαλότητα
είναι ένα τετράπλευρο τρίγωνο
ή ένας τετραγωνικός κύκλος…  - Thomas Szasz

Ανέκαθεν η κυρίαρχη ιδεολογία παρουσίαζε την ομοφυλοφιλία ή την διεμφυλική διαφορά ως μια μορφή (ψυχο)παθολογίας, με τους ομοφυλόφιλους άνδρες και γυναίκες να θεωρούνται το νοσηρό προϊόν μιας «διαταραγμένης» ανατροφής, οι οποίοι χρήζουν θεραπευτικής «μεταστροφής». 

Read more ...

Planet Of Zeus - "All These Happy People", από το νέο άλμπουμ της αθηναϊκής μπάντας που θα κυκλοφορήσει στις 27 Σεπτεμβρίου...

Details

Published: Friday, 20 September 2019 18:48

Written by Merlin's Music Box

Στις 27 Σεπτεμβρίου θα κυκλοφορήσει το νέο άλμπουμ των Planet of Zeus και μέχρι τότε ας πάρουμε μια γεύση για το τι μας επιφυλάσσουν. Ο τίτλος του δίσκου είναι Faith in Physics και με ένα θαυμάσιο βίντεο σε σενάριο-σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου η... καλή μέρα φαίνεται από το πρωί... Oι προπαραγγελίες άνοιξαν και σας περιμένουν εδώ: https://www.heavypsychsounds.com/shop

Read more ...

Συνέντευξη με έναν ταπεινό πιστό...

Details

Published: Friday, 20 September 2019 17:49

Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Η παρακάτω «συνέντευξη», ως αποτέλεσμα ενός φανταστικού διαλόγου, έχει βασιστεί σε ένα κείμενο του Paul Lafargue γραμμένο το 1890.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς ονομάζεσαι;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εργάτης. Συχνά με φωνάζουν και Άνεργο.
Ε: Ποιοι είναι οι γονείς σου;
Α: Ο πατέρας μου ήταν εργάτης, καθώς και ο παππούς μου και ο προπάππος μου. Αλλά οι πρόγονοί μου ήταν δουλοπάροικοι και σκλάβοι. Η μάνα μου ονομάζεται Φτώχεια.

Read more ...

Χάρι Ντιν Στάντον: "Όλα είναι μακρόκοσμοι του εγώ..."

Details

Published: Thursday, 19 September 2019 20:43

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Ο Χάρι Ντιν γεννήθηκε σε μια κωμόπολη του Κεντάκι το 1926. Ο πατέρας μικροκαπνοπαραγωγός, αλλά δούλευε επίσης σαν μπαρμπέρης και σαν μάγειρας. Ο Χάρι Ντιν πήγε στον πόλεμο. Στον Δεύτερο, στον Πρώτο ήταν ακόμα αγέννητος. Στον Ειρηνικό. Εκεί με τους Γιαπωνέζους. Στην Οκινάουα. Βετεράνος, δηλαδή, όχι τίποτε φοβερό, μάγειρας ήταν σε αρματαγωγό. Μετά τον πόλεμο πήγε και στο πανεπιστήμιο. Κι εκεί κόλλησε το μικρόβιο. Το δράμα του άρεσε, είχε κι εκείνη την οστέινη φάτσα, εκείνο το διαπεραστικό βλέμμα, εκείνο το χαμόγελο που δεν έσκαγε ποτέ. Μπούχτισε, και τρία χρόνια αργότερα αποχαιρέτησε το πανεπιστήμιο και μετακόμισε στο Ελ Έι για να σπουδάσει υποκριτική. Αγαπούσε τις γάτες, το μπέρμπον και να γράφει μουσική. Είχε και μια φυσαρμόνικα και μια κιθαρούλα και ζάλιζε τους γύρω του.

Read more ...

Ρίτσαρντ Μπρόντιγκαν: Ψαρεύοντας πέστροφες στο Αμέρικα...

Details

Published: Tuesday, 17 September 2019 13:44

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Mεταφράζει η Φαίη Φραγκισκάτου

(από το βιβλίο του Ρίτσαρντ Μπρόντιγκαν, Το Ψάρεμα της Πέστροφας στην Αμερική)

David Byrne: Ποδήλατο και πόλη...

Details

Published: Monday, 16 September 2019 10:37

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο David Byrne

Μεταφράζει ο Γιάννης Καστανάρας

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 χρησιμοποιώ το ποδήλατο ως βασικό μέσο μεταφοράς στη Νέα Υόρκη. Στην αρχή το δοκίμασα διστακτικά αλλά σύντομα κατάλαβα ότι μου ταίριαζε, ακόμα και σε μια πόλη όπως η Νέα Υόρκη. Αισθάνθηκα αναζωογονημένος και απελευθερωμένος. Είχα ένα παλιό τριών ταχυτήτων, κατάλοιπο της παιδικής μου ηλικίας στα προάστια της Βαλτιμόρης, που πραγματικά είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεσαι για τη Νέα Υόρκη.

Read more ...

Μαθήματα Ιστορίας: Η Σοσιαλιστική Κοινότητα Ασθενών της Χαϊδελβέργης και ένα μουσικό ερώτημα που παραμένει...

Details

Published: Thursday, 12 September 2019 19:55

Written by Αργύρης Αργυριάδης

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Η Σοσιαλιστική Κοινότητα Ασθενών (Sozialistisches Patientenkollektiv–SPK) αποτελεί μια χαρακτηριστική και ιδιαίτερη περίπτωση αυτοοργάνωσης που ξεφεύγει από το συνηθισμένο πλαίσιο αντιδράσεων του κινήματος της αντιψυχιατρικής. Η επιρροή της ήταν αρκετά μεγάλη, μέλη της υποστήριξαν ενεργά τον ένοπλο αγώνα της RAF (όπως η Μπριγκίτε Μόνχαουπτ και ο Σίγκφριντ Χάουζνερ), και έφθασε σε σημείο να ασκήσει έμπνευση ακόμα και στη μουσική. Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθούμε διεξοδικά σε αυτή την άγνωστη κοινότητα που αν και διαφοροποιημένη πλέον συνεχίζει ως και τις μέρες μας. Αφορμή για το συγκεκριμένο κείμενο αποτέλεσε η συζήτηση που είχα με τον Αντώνη Ζήβα επειδή επανέφερε στην μνήμη μου την ιστορία αυτή και με προέτρεψε να γράψω το εν λόγο κείμενο (και τον ευχαριστώ γι’ αυτό) γνωρίζοντας την ενασχόληση μου στον χώρο της ψυχικής υγείας.

Read more ...