Blog - Results from #60

Janis Joplin: Είκοσι πράγματα που γνωρίζετε ή δεν γνωρίζετε γι' αυτήν...

Details: Published: Sunday, 04 October 2020 19:28; Written by Γιάννης Καστανάρας

Η Janis έκανε τα αδύνατα δυνατά για να ζήσει όσο πιο έντονα μπορούσε τη ζωή της και μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια κατάφερε να χτίσει γύρω της ένα μύθο που διαρκεί μέχρι σήμερα και όπως φαίνεται θα διαρκέσει για πάντα. Εγκατέλειψε σχετικά νωρίς τη συντηρητική γενέτειρά της στο Τέξας για να γίνει τραγουδίστρια ερμηνεύοντας τα blues με έναν ανεπανάληπτο rock τρόπο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του «Club των 27» και η κληρονομιά της είναι ευχή και κατάρα για κάθε καλλιτέχνιδα που θέλει να σέβεται τον εαυτό της. Ιδού μερικές άγνωστες (ή γνωστές) και ενδιαφέρουσες (ή αδιάφορες) πτυχές της σύντομης ζωής της...

Billy Collins: «Άλλος ένας λόγος που δεν έχω όπλο στο σπίτι...»

Details: Published: Friday, 02 October 2020 17:54; Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Γράφει και μεταφράζει η Φαίη Φραγκισκάτου

Η εκκωφαντική σιωπή της δημιουργίας ζωντανής μουσικής κατά τη διάρκεια της πανδημίας του covid-19 μου έφερε στο μυαλό ένα ποίημα του Billy Collins για έναν μοναχικό σκύλο που γαβγίζει σ’ ένα άδειο σπίτι. Στο χέρι όλων μας είναι να μην μεταβληθεί το μουσικό τοπίο μετά την πανδημία σε σκηνικό τόσο μοναχικό, όσο το παράπονο του σκύλου. Ο Billy Colins έχει χαρακτηριστεί από τα ΜΜΕ ως ο «δημοφιλέστερος ποιητής των Ηνωμένων Πολιτειών». Δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω, αν είναι έτσι όμως ο λόγος του, τότε έχει την αμεσότητα και την καθαρότητα να πει απλές αλήθειες σε σύνθετους καιρούς…

Εσύ που θα είσαι την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου;

Details: Published: Tuesday, 29 September 2020 18:15; Written by Merlin's Music Box

Ανέκδοτο: PJ Harvey εναντίον David Bowie, σημειώσατε ένα...

Details: Published: Sunday, 27 September 2020 12:12; Written by Merlin's Music Box

Όταν το 1995 ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον David Bowie τι άκουγε εκείνη την εποχή, ο Βρετανός καλλιτέχνης είχε πλέξει σχεδόν αυθόρμητα το εγκώμιο της PJ Harvey και του Tricky, ο οποίος εκείνη την εποχή περιόδευε μαζί της. Λίγο αργότερα, ο Bowie κάλεσε την Harvey να τραγουδήσουν μαζί το τραγούδι του "The Man Who Sold The World" στη διάρκεια μιας τελετής απονομής κάποιων βραβείων....

Νίκος Τριανταφυλλίδης – Blane Reininger: Η αρχή μιας μεγάλης φιλίας 33 χρόνια πριν…

Details: Published: Friday, 25 September 2020 15:16; Written by Θανάσης Ζελιαναίος

Γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος

Αυτές τις μέρες ολοκληρώνονται μετά από έξι χρόνια Τα Στέκια του Νίκου Τριανταφυλλίδη και το τελευταίο τους επεισόδιο δεν θα μπορούσε παρά να είναι αφιερωμένο στον απόντα πλέον δημιουργό τους. Και βέβαια, οι περισσότεροι θα ξέρουν ότι το όνομα του Blaine Reininger που υπογράφει το μουσικό θέμα των τίτλων, κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι μιας και είναι γνωστή η φιλία του Τριανταφυλλίδη με το βασικό μέλος και συνιδρυτή των Tuxedomoon. Τις ρίζες αυτής της φιλίας που χρονολογείται από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ‘80 θα θυμηθούμε εδώ.

Chubby and the Gang: Η ταχύτητα σκοτώνει και το punk γίνεται ξανά επικίνδυνο...

Details: Published: Friday, 25 September 2020 13:33; Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Πώς γίνεται εν έτη 2020 μια DIY βρετανική hardcore punk μπάντα που δεν ανήκει σε κάποια μεγάλη (ούτε καν ανεξάρτητη) δισκογραφική εταιρία να κυκλοφορεί το ντεμπούτο της άλμπουμ, να γίνεται περιζήτητη στις ΗΠΑ (πραγματοποιώντας περιοδεία σαν headliners εκεί) και ο δίσκος της να μπαίνει στα ράφια μεγάλων δισκοπωλείων σημειώνοντας αξιόλογες πωλήσεις; Η απάντηση βρίσκεται στο ίδιο το περιεχόμενο του δίσκου. Οι Chubby And The Gang είναι το είδος της μπάντας που θα ήταν απόλυτα ευχαριστημένοι αν κατάφερναν να γίνουν γνωστοί με το πρώτο τους άλμπουμ Speed Kills στο στενό underground κύκλο της βρετανικής hardcore-punk σκηνής, άντε και λίγο πιο έξω από τα σύνορα της, έστω στην Ευρώπη.

Reverend Beat-Man: Ο αιδεσιμότατος και τα blues του σκουπιδοτενεκέ του....

Details: Published: Wednesday, 23 September 2020 18:15; Written by Αργύρης Αργυριάδης

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Πολύ πρόσφατα στο Βeatniks της Κωλέττη βρέθηκα να τα πίνω με τον Ελβετό «αιδεσιμότατο» Beat-Man, κατά κόσμο Beat Zeller. Μια συνάντηση ιδιαίτερα περίεργη και γοητευτική με έναν άνθρωπο ευγενικό, παράξενο – μια υπερβολικά πλουσιοπάροχη προσωπικότητα. Εκτός από μουσικός, DJ και άλλα πολλά μοιραζόμαστε κάτι κοινό: είμαστε και οι δυo μέλη των Wobblies, του ιστορικού συνδικάτου των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW). Όπως ο ίδιος μου εκμυστηρεύθηκε τον οργάνωσε ένας φίλος του και που σύντομα θα οργανωθεί και ο γιoς του! Σε αυτό το άρθρο δεν θα ασχοληθώ με την χειραφέτηση του κόσμου, αλλά θα προσπαθήσω να παρουσιάσω το έργο του εν συντομία και τα «πειραγμένα» trash-blues του.

Το Ρόπτρον...

Details: Published: Saturday, 19 September 2020 18:24; Written by Σωτήρης Θεοχάρης

του Σωτήρη Θεοχάρη

Χτύπησαν το κουδούνι μια φορά. Το χτυπούσαν πάντα με μελετημένη διάρκεια ώστε να ακουστεί σίγουρα από τους κάτοικους των σπιτιών, αλλά ταυτόχρονα να μην είναι ενοχλητικό και επίμονο και τους εκνευρίσει. Ο τροφαντούλης παπά-Νεκτάριος και η επίτροπος της τοπικής ενορίας, η καλοντυμένη διοπτροφόρος κυρία Αρχοντία, έκαναν επί χρόνια το γνώριμο σεργιάνι τους στη γειτονιά κάθε φθινόπωρο και κάθε άνοιξη για τον «έρανο της αγάπης». Είχαν γίνει ειδικοί στο να προσεγγίζουν πόρτα-πόρτα, τους κατοίκους και να συγκεντρώνουν ένα σεβαστό ποσό κάθε χρόνο, «υπέρ των αναξιοπαθούντων», ή «για την αποπεράτωση του Ναού του Αγίου Φανουρίου», ή, άλλοτε, «για τα πεινασμένα παιδάκια στην Αφρική που τα φροντίζει μια ιεραποστολή». Γλυκύτατοι, ευπρεπείς και με σεβάσμια πρόσωπα, πωλούσαν τις εικόνες του Αγίου Φανουρίου τυπωμένες σε φτηνό ανακυκλωμένο χαρτί, με την ευχή ενός γέροντα από το Άγιο Όρος γραμμένη στο πίσω μέρος με βυζαντινή γραμματοσειρά στην συμβολική τιμή των 8,60€. Η τιμή ήταν πολύ έξυπνα επιλεγμένη ώστε πιστοί και μη, οι οποίοι ήθελαν να βοηθήσουν τον εκάστοτε σκοπό να μην ζητούν ποτέ, από ντροπή, τα ρέστα.

Επιτάφιος (για τον Παύλο...)

Details: Published: Saturday, 19 September 2020 10:52; Written by Γιώργος Τσέκας

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Το επάγγελμα που ακολουθείς και βιοπορίζεσαι δεν είναι απαραίτητα και αυτό που σου ταιριάζει ή αυτό που αναδεικνύει τα προσόντα σου, ή αντανακλά την προσωπικότητα σου και σου βγάζει τον καλύτερο σου εαυτό. Δεν είναι κάτι που σώνει και καλά αγαπάς και σίγουρα δεν απαιτείται για να την κάνεις, να σου ξεδιπλώνει αρετές και χαρίσματα ή να σε γεμίζει και σαν άνθρωπο. Όχι πάντα και χωρίς να συνυπολογιστεί μια μεγάλη παράμετρος, όπως είναι η αμοιβή που σου χαρίζει ή η κοινωνική θέση. Τέλος πάντων αυτά τα είχε κατά νου ο Λάζαρος που πήρε το μαγαζί του πατέρα του σχεδόν με το που ξεμπέρδεψε από τον Στρατό. Όλους και όλους τρεις γάμους και ένα πανηγύρι πρόλαβε να βιντεοσκοπήσει ως βοηθός του κυρ Γιάννη, πριν αυτός αποδημήσει σε άλλους κόσμους.

Μικέλης Άβλιχος (1844-1917) - Ένας Κεφαλονίτης αναρχικός ποιητής...

Details: Published: Thursday, 17 September 2020 19:16; Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Ωραία τα λες, μας συγκινεί βαθιά η ομιλία σου, αλλά μας βάζει εις πειρασμό η στρογγυλή κοιλία σου. (Είς προγάστορα ιεροκύρηκα)

Ο Μικέλης (Μιχαήλ) Άβλιχος ήταν σατιρικός ποιητής. Γεννήθηκε από εύπορους γονείς στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς το 1844 και σπούδασε στο εκεί Γυμνάσιο και κατόπιν στην Ελβετία, στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης. Από την παιδική του ηλικία βρέθηκε σε ένα περιβάλλον όπου δέχτηκε την επίδραση του ποιητή Ανδρέα Λασκαράτου και αργότερα, στην εφηβική του ηλικία, των Πατρινών αναρχικών ριζοσπαστών, όπως ο Ανδρέας Μομφεράτος. Ενθουσιάζεται με τον αγώνα τους και συνδέεται φιλικά μαζί τους. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Bέρνη έρχεται ακόμη πιο κοντά στις αναρχικές ιδέες, γνωρίζει προσωπικά τον Mιχαήλ Mπακούνιν και γίνεται φίλος του, ενώ συμμετέχει ως μέλος στην Πρώτη Διεθνή. Κατά μία (ανεξακρίβωτη) πληροφορία, ο Άβλιχος συμμετείχε στα γεγονότα της Παρισινής Κομμούνας.

O Rory Gallagher στην Αθήνα, 12 Σεπτεμβρίου 1981: Τριάντα εννέα χρόνια αργότερα οι σκιές συνεχίζουν να σουλατσάρουν στη Νέα Φιλαδέλφεια... (και ολόκληρη η συναυλία - ηχητικό)

Details: Published: Saturday, 12 September 2020 19:25; Written by Αργύρης Αργυριάδης

Ο Αργύρης Αργυριάδης θυμάται...

Κανείς δεν περίμενε ότι το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 1981 θα ήταν ένα ορόσημο για 40.000 νεολαίους που βρέθηκαν στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας για να παρακολουθήσουν την ιστορική συναυλία του αείμνηστου Ιρλανδού κιθαρίστα Rory Gallagher. Ένας από αυτούς ήμουν κι εγώ. Το άρθρο αυτό δεν είναι επετειακό, αλλά κάθε χρόνο με στοιχειώνει η μνήμη των γεγονότων της συναυλίας, όπως και η ατυχία να έχω τα γενέθλιά μου μια μέρα πριν από τον θάνατο του Θείου. Οπότε, μην περιμένετε καμία «αντικειμενική» ανάμνηση διότι απλούστατα δεν μπορώ να την κάνω. Το παρόν κείμενο συνοδεύεται από ολόκληρο το ηχητικό της συναυλίας και μπορείτε να το ακούσετε στο κανάλι του Merlin's Music Box στο Mixcloud...

Bill Callahan: "Gold Record": Oταν η σιωπή δεν είναι χρυσός...

Details: Published: Tuesday, 08 September 2020 19:48; Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου

Στις 4 του Σεπτέμβρη η δισκογραφική εταιρία Drag City κυκλοφόρησε τη νέα δουλειά του Bill Callahan υπό τον τίτλo Gold Record. Ο «χρυσός» αυτός δίσκος περιέχει 10 κομμάτια, 9 νέα και μια διασκευή από ένα κομμάτι που είχε κυκλοφορήσει ο ίδιος με την περσόνα του Smog.

Holger Czukay: «Ο μπασίστας είναι σαν τον βασιλιά στο σκάκι. Δεν κινείται πολύ, αλλά όταν το κάνει αλλάζει τα πάντα».

Details: Published: Saturday, 05 September 2020 10:51; Written by Merlin's Music Box

Όταν ο Holger Czukay (24 Μαρτίου 1938 – 5 Σεπτεμβρίου 2017) ήταν ιδρυτικό μέλος των Can, ενός από τα πρώτα και σημαντικότερα συγκροτήματα του kraut rock που σχηματίστηκε στην Κολωνία το 1968, και ανέλαβε τον ρόλο του μπασίστα. Όπως ο ίδιος θα δήλωνε αργότερα, «Ο μπασίστας είναι σαν τον βασιλιά στο σκάκι. Δεν κινείται πολύ, αλλά όταν το κάνει αλλάζει τα πάντα».

Richard Hamilton: Ο πιο επιδραστικός Βρετανός καλλιτέχνης του εικοστού αιώνα...

Details: Published: Friday, 04 September 2020 19:28; Written by Μιχάλης Πούγουνας

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Η pop art ήταν ένα καλλιτεχνικό κίνημα που γεννήθηκε στο Λονδίνο στα μέσα της δεκαετίας του ’50 και αργότερα πέρασε και στην Αμερική. Πήρε το όνομά της από τον κριτικό τέχνης Lawrence Alloway το 1958 και γνώρισε μεγάλη απήχηση στην δεκαετία του ’60. Πηγή έμπνευσής της ήταν η λαϊκή κουλτούρα, τα καταναλωτικά αγαθά, οι διαφημίσεις, τα καθημερινά σκεύη και οτιδήποτε εκείνη την εποχή ερχόταν σε αντίθεση με τις «καλές τέχνες». Σίγουρα εκνεύριζε όσους δεν την καταλάβαιναν επειδή φαινόταν να έχει ένα πάθος με ανόητα θέματα όπως η διαφήμιση ή τα χυδαία cartoon και κατά κάποιο τρόπο θεωρήθηκε σαν κάτι με το οποίο οι νέοι απειλούσαν να αναστατώσουν το κατεστημένο της τέχνης. Σύντομα πολλοί καλλιτέχνες της rock άρχισαν να εκδηλώνουν ενδιαφέρον για την pop art, καθώς ήταν κάτι καινούργιο, νεανικό και συναρπαστικό.

Μαθήματα ιστορίας: «Don’t scare me papa!» Η νύχτα που ο θάνατος έγινε χορός στην Νέα Ορλεάνη...

Details: Published: Friday, 04 September 2020 18:04; Written by Αργύρης Αργυριάδης

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Η Νέα Ορλεάνη είναι σταυροδρόμι πολιτισμών, μουσικής, φαγητού, θρησκείας, πολιτικής, συνωμοσιών και διαφόρων ιστοριών που εξάπτουν την φαντασία και ταυτόχρονα δομούν την ιστορία της πόλης. Σε αυτό το κείμενο θα ασχοληθούμε με μια ιστορία που σχεδόν περιέχει όλα αυτά.

Πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο, στις αρχές του 20ού αιώνα η πόλη συνταράσσεται από μια σειρά φόνων που διαπράττονταν με τον ίδιο τρόπο: ο δράστης δολοφονούσε τα θύματά του με τσεκούρι. Μέσα σε διάστημα ενάμιση χρόνου επιτέθηκε σε τουλάχιστον δώδεκα άτομα, εκ των οποίων τα επτά πέθαναν αμέσως κατά την επίθεση ή υπέκυψαν αργότερα στα τραύματα τους. Κοινό στοιχείο όλων των φόνων εκτός από το όπλο ήταν και η εθνικότητα των θυμάτων, τα οποία ήταν ιταλικής καταγωγής. Αυτό πυροδότησε μια σειρά θεωριών περί εγκλημάτων ρατσιστικού χαρακτήρα, ενώ ο τύπος της εποχής αποκάλεσε τον κατά συρροή δολοφόνο «Πελεκητή της Νέας Ορλεάνης». Παρόλο που ο δολοφόνος με το τσεκούρι έγινε πρώτο θέμα, η αστυνομία δεν κατάφερε να τον συλλάβει πότε και οι θεωρίες και οι έριδες για την ταυτότητά του συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Για την τοπική κοινωνία ο «Πελεκητής» (Axeman) είχε αποκτήσει υπερφυσικές δυνάμεις αφού πολλοί πίστευαν ότι δεν ήταν άνθρωπος αλλά μια σκοτεινή δαιμονική οντότητα.