Η συνέντευξη με τους Junkheart θα μπορούσε να θεωρηθεί ως “στημένη”, για τον λόγο του ότι ο υπογράφων αυτή συνδέεται με τα μέλη της μπάντας με μακροχρόνια φιλία, της οποίας αφετηρία είναι οι κοινοί τόποι αγώνα, πολιτιστικής και πολιτικής πράξης, όπως ορίζονται μέσα από την αυτοοργανωμένη αντίληψη των αναρχικών/αντιεξουσιαστικών καταλήψεων. Αντιλήψεις ιδεών και αλληλεπιδράσεων που διέπονται πρωτίστως από τις αρχές της ισότιμης, οριζόντιας σχέσης, απαλλαγμένες από κάθε συμφεροντολογικό, εμπορικό και διαφημιστικό κομφορμισμό. Επομένως, αυτή η συνέντευξη δεν είναι καθόλου “στημένη”.
Οι Junkheart σχηματίστηκαν στην Αθήνα το 2013. Παίζουν ελληνόφωνο punk rock, και αρκετές φορές “ξεκουμπώνουν” τα καλώδια από τους ενισχυτές και με ακουστικά στοιχεία δίνουν μία διαφορετική -ας τη χαρακτηρίσω “ευαίσθητη”- διάσταση στη τραχύτητα του punk.
Έχουν κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ σε βινύλιο, το «Καμιά Πατρίδα» (2014) και το «Τραγούδια του Ανέμου» (2016), ενώ αυτόν τον καιρό ηχογραφούν τον τρίτο τους δίσκο «Άνοιξη Ρε», ένα LP με δέκα κομμάτια.
Oι Omega Ray (a.k.a Ω-Ray) παρουσιάζουν ζωντανά το ντεμπούτο άλμπουμ τους την Παρασκευή 19 Ιανουαρίου στο IΛΙΟΝ plus παρέα με το MERLIN'S και την Unrest Productions. Εκλεκτοί προσκεκλημένοι στο event οι The Dead Ends από τη Καβάλα.
"Αράζοντας με 2 ακουστικές κιθάρες και κάποια σάπια μπόνγκος ξεχασμένα σε μία αποθήκη, ξεκινήσαμε ένα μεσημέρι να παίζουμε και φτάσαμε ως αργά το βράδυ, χωρίς να έχουμε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μας, αυτό ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, το συγκεκριμένο. Κάτι που προδώσαμε εν μέρη στην ηχογράφηση αλλά όχι και στις ζωντανές εμφανίσεις...
Οι RadioSol είναι μια 4μελής balkan-ska/reggae μπάντα από το Μεταξουργείο της Αθήνας που αναδύθηκε μέσα από το νεφελώδες τοπίο της Ελλάδας της κρίσης.
Από το 2010, μέσα από την καθημερινή μας ζωή, τις περιοδείες, τις πρόβες, τις συναυλίες, τα σκηνικά που βιώναμε μας ώθησαν να τραβάμε πλάνα ασταμάτητα χωρίς να ξέρουμε ακριβώς το λόγο που τα τραβάμε αλλά ούτε και πως θα τα χρησιμοποιήσουμε. Απλά νιώθαμε πως αυτές οι εμπειρίες είχαν μια ξεχωριστή σημασία και έπρεπε να καταγραφούν.
Στην πορεία, όλες αυτές οι εικόνες άρχισαν να χρωματίζονται από τα σημεία των καιρών μας, οικονομική ύφεση, πολιτική διαφθορά, ανεργία, κοινωνικός αποκλεισμός, άνθρωποι πρόσφυγες, συσσίτια και άνοδο του φασισμού. Μέσα σε αυτό το τοπίο ενωνόμαστε με ανθρώπους, συλλογικότητες, καλλιτέχνες σε μια δύσκολη προσπάθεια να δείξουμε πως το σημαντικότερο πράγμα δεν έχει χαθεί ακόμα: ο φόβος είναι ισχυρός, αλλά η ελπίδα ισχυρότερη.
Συνέντευξη: ABIES SYLOS & ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΗΒΑΣ
Φωτογραφίες: ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (QoQ photos)
Η πολυαναμενόμενη κυκλοφορία του Finchlay Road, του νέου προσωπικού δίσκου του Πάνου Μπίρμπα, είναι πλέον γεγονός και ο frontman των Dustbowl έχει κάθε λόγο να αισθάνεται χαρούμενος. Έχοντας, όπως λέει ο ίδιος, διανύσει πλέον πολλά χιλιόμετρα με το συγκρότημα, το Finchley Road προέκυψε αφενός ως αποτέλεσμα προσωπικών βιωμάτων και αφετέρου ως αφορμή προκειμένου ο καλλιτέχνης να θίξει ένα από τα πλέον ευαίσθητα κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα την ευρωπαϊκή αλλά και την παγκόσμια κοινότητα: το προσφυγικό. Ο Πάνος ευαισθητοποιείται εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε αυτόν τον τομέα, τόσο ως μουσικός όσο και ως ένας άνθρωπος που εργάζεται για την ανακούφιση των ανθρώπων εκείνων, οι οποίοι για πολλούς και διάφορους λόγους ξεριζώνονται από τον τόπο τους και προσφεύγουν σε "υγιέστερες" κοινωνίες ζητώντας βοήθεια. Για όλα αυτά και για πολλά άλλα, ο Πάνος μίλησε στο Merlin's Music Box...
Αύριο, Παρασκευή 10 Νοεμβρίου, οι Maximum High (Ειρήνη Δημοπούλου - φωνή, Θάνος Αμοργινός - κιθάρα, Πάνος Τομαράς - μπάσο, Νίκος Ζωγράφος - τύμπανα) θα καταλάβουν τη σκηνή του ΙΛΙΟΝ plus (event) παρέα με τους Dead Sidewalkers. Το Merlin's Music Box τους συνάντησε στην πρόβα, τράβηξε ένα βιντεάκι και κουβέντιασε για λίγο μαζί τους.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Ειρήνη Πολίτου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (QoQ Photos)
Τι να πει κανείς για την Εύη Χασαπίδου – Watson; Τα λέει όλα η μέχρι τώρα πορεία της στον χώρο της ελληνικής ροκ σκηνής. Ξεκινώντας από τη δεκαετία του ’80 με τους No Man’s Land, συνεχίζοντας με τους Echo Tattoo και φτάνοντας στο σήμερα με τους She Tames Chaos και το πρώτο τους άλμπουμ Oh Fair Father Where Art Thou?... Μια δυναμική παρουσία που στο πέρασμα της σαρώνει τα πάντα με τη φωνή, τους στίχους και τη μουσική της.
Η ΣΤΟΑ 60 ξεκίνησε τη λειτουργία της πριν δύο χρόνια με σκοπό να καλύψει ένα τεράστιο κενό στη πόλη του Ηρακλείου όσον αφορά τις underground/αντιεμπορευματικέςσυναυλίες, δίνοντας τη δυνατότητα σε τοπικές (αλλά και εκτός Κρήτης) μπάντες να παρουσιάζουν τη δουλειά τους μέσα από την DIY και αντιεμπορευματική οπτική, η οποία βασίζεται στην ισότιμη και αδιαμεσολάβητη αλληλεπίδραση μεταξύ συγκροτημάτων, διοργανωτών και κοινού.
Σαν fanzine που διέπεται από τις παραπάνω σχέσεις θελήσαμε να κάνουμε μία κουβέντα με τα μέλη της συνέλευσης που διαχειρίζονται το εν λόγω εγχείρημα τόσο για τα το παρουσιάσουμε εκτός Κρήτης, όσο και για να αναδείξουμε, ταυτόχρονα, ότι εφόσον υπάρχει η θέληση ο καθένας και η καθεμία μας, μπορεί να ξεπεράσει τις νόρμες της μουσικής βιομηχανίας, των λογής μάνατζερ και των συναυλιών-προϊόντων προς πώληση, αρκεί να πιστεύει στις δυνάμεις του με κινητήρια δύναμη την αγάπη για τη μουσική, την αυτοοργάνωση και τις χρηστικές αξίες της.