Λόγια ανθρώπων επιφανών: Frank Zappa

Details

Published: Friday, 11 May 2018 20:07

Written by Γιάννης Καστανάρας

Ο Frank Zappa (1940-1993) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους του εικοστού αιώνα, γεγονός που αποκρυσταλλώθηκε τόσο στη μουσική και το αστείρευτο ταλέντο του γύρω από αυτή, όσο και στη γενικότερη φιλοσοφία της ζωής του. Υπέρμαχος του δικαιώματος στην έκφραση, μανιώδης καπνιστής, αθεράπευτα προκλητικός, βαθύτατα προοδευτικός, με χιούμορ που τσάκιζε κόκαλα, πολέμιος του κατεστημένου, της κυβέρνησης, της θρησκείας και όλων των παραγώγων τους, καθόλου ανεκτικός με την ηλιθιότητα, επέλεξε να ακολουθήσει μια έντιμη καλλιτεχνική πορεία μέχρι το θάνατό του. Οι συνεντεύξεις του ήταν πάντα ιδιαίτερες και ταυτόχρονα διδακτικές, όπως και οι ιδέες του, μερικές από τις οποίες φρόντισε να καταγράψει σε ένα άκρως απολαυστικό βιβλίο που κυκλοφόρησε  το 1989 με τίτλο The Real Frank Zappa Book. Μέσα από αυτό, μέσα από συνεντεύξεις, αλλά και από διάφορες άλλες πηγές, το Merlin's συγκέντρωσε μερικές ενδιαφέρουσες προτάσεις του Zappa, με την ελπίδα ότι θα δώσουν το έναυσμα για μια πιο εμπεριστατωμένη μελέτη του συνολικού έργου του σπουδαίου Αμερικανού καλλιτέχνη. 

Read more ...

Léo Ferré : Τροβαδούρος, Ποιητής, Αναρχικός & Προβοκάτορας

Details

Published: Thursday, 10 May 2018 18:00

Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Το όνομα του Léo Ferré το συνάντησα για πρώτη φορά κάπου στα τέλη του Απρίλη του 1984 πάνω σε ένα δίσκο με μαύρο εξώφυλλο και γραμμένο με κατακόκκινα γράμματα: Léo Ferré - Amour Anarchie. Ήταν ένας δίσκος που ξεχώριζε σε περίοπτη θέση στο βιβλιοπωλείο της Fédération Anarchiste στο Παρίσι. Το εξώφυλλο αυτό έμεινε καρφωμένο στο μυαλό μου. Πολλά χρόνια, αργότερα συζητώντας για τον Ισπανικό Εμφύλιο ο αρχισυντάκτης και συνεκδότης του Merlin’s με ρώτησε αν έχω ακούσει το Les Anarchistes του Léo Ferré. Το ψάχνω στο YouTube και... αυτό ήταν!

Read more ...

Το υλικό των ονείρων του Χάμμετ...

Details

Published: Thursday, 10 May 2018 10:42

Written by Merlin's Music Box

Γράφει ο ΜΑΚΗΣ ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ

... Εξαφανίστηκε ο Κόκκινος θερισμός (1929), το αριστούργημα που μνημονεύει τη σφαγή της Anaconda Street, όπου ένοπλοι παρακρατικοί άνοιξαν πυρ ενάντια στους πικετοφόρους απεργούς ενός ανθρακωρυχείου. Το μυθιστόρημα ενέπνευσε αργότερα πάμπολλους κινηματογραφιστές, από τον Κουροσάβα (Γιοζίμπο, 1961) μέχρι τους αδελφούς Κοέν που βρήκαν τον τίτλο για την πρώτη τους ταινία (Blood Simple [Μόνο Αίμα], 1984) στις ατάκες-φωτιά του πρωταγωνιστή. Εξαφανίστηκε το Γεράκι της Μάλτας, κι όλες οι συλλογές διηγημάτων με τις υπόλοιπες ιστορίες του Σαμ Σπέιντ, του πρώτου και αρχετυπικού hard-boiled (σκληροτράχηλου) ιδιωτικού ντετέκτιβ που βρίσκεται πάντα αντιμέτωπος τόσο με τον υπόκοσμο όσο και με τους διεφθαρμένους θεσμούς της αστυνομίας, της δικαιοσύνης… Ήταν οι ιστορίες που, πάνω στο φτηνό χαρτί του παλπ περιοδικού Black Mask, γέννησαν το σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα απαλλάσσοντάς το απ’ τη νομολατρεία και το τσάι με τα κουλουράκια της Αγκάθα Κρίστι...

Read more ...

American Primitive Guitar: ο John Fahey και τα blues της υπαίθρου

Details

Published: Wednesday, 09 May 2018 10:36

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Γράφει η Φαίη Φραγκσικάτου

‘’. . . The New Age people call it Folk; the Folk people call it New Age, but it is really neither. It's transitional. The style is derived from the country blues and string band music of the '20s and '30s, however much of the music is contemporary. Fahey referred to it as 'American Primitive' after the 'French Primitive' painters, meaning untutored."  - Peter Lang, 2007

Με τον όρο american primitive guitar περιγράφεται το μουσικό στυλ παιξίματος της κιθάρας με τα δάχτυλα, με τον τρόπο που το εισήγαγε ο John Fahey στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Την εποχή εκείνη ο Fahey άρχισε να συνθέτει και να ηχογραφεί μελωδίες του στην κιθάρα, παίζοντας τη με τον παραδοσιακό τρόπο των κομματιών country blues δηλαδή, με απλά λόγια, παίζοντας απ’ ευθείας με τα δάχτυλα. Χρησιμοποιώντας την τεχνική αυτή, ο Fahey ξέφυγε από τον παραδοσιακό σκοπό της κιθάρας, που ήταν η συνοδεία της φωνής στα επαρχιακά μπλουζ, αναδεικνύοντάς την ως σημείο αναφοράς για το σύγχρονο ήχο.

Read more ...

Iggy & The Stooges: Όταν το χάος αποδίδει...

Details

Published: Wednesday, 09 May 2018 10:18

Written by Merlin's Music Box

«Κανένας δεν το είχε ξανακάνει. Κανένας δεν είχε πασαλειφτεί με φυστικοβούτυρο πάνω στη σκηνή, ούτε είχε κάνει εκείνες τις ξέφρενες χορευτικές φιγούρες, ούτε είχε ματώσει. Εκείνος επινόησε το stage diving και το crowd surfing. Κανείς δεν είχε ηχογραφήσει ένα δίσκο που να ακουγόταν όπως oι δίσκοι των Stooges. Κανείς δεν είχε γράψει ποτέ πριν στίχους σαν του Iggy. Κανένα συγκρότημα δεν είχε ακουστεί όπως αυτό. Επομένως, για μένα οι Stooges ανακάλυψαν το punk και δεν το έκαναν από πρόθεση, ήταν κάτι που απλώς συνέβη. Αυτό που πραγματικά με έκαναν να το σκεφτώ ήταν η πρώτη συναυλία τους που είχα παρακολουθήσει το 1973 – λίγο αργότερα οι Stooges θα διαλύονταν εθισμένοι στα ναρκωτικά, καταρρακωμένοι, δίχως μάνατζερ, δίχως εταιρεία, δίχως προοπτική, δίχως τίποτα.

Read more ...

Άντε Γαμήσου Εργατιά

Details

Published: Tuesday, 08 May 2018 16:17

Written by Ο Ελευθεριακός

Γράφει ο Ελευθεριακός

Πέρασε αρκετό διάστημα από τον θάνατο του Τζίμη Πανούση κι αυτό από μόνο του είναι για μένα μια απαραίτητη συνθήκη, ώστε να εκθέσει κάποιος τις σκέψεις του για κάποιον σημαντικό (με ή χωρίς εισαγωγικά) με μια απόσταση χρόνου, που μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής και ίσως τον προστατεύει από το να γράψει πράγματα για τα οποία μπορεί αργότερα να μετανιώσει.

Αυτό βέβαια επ’ ουδενί σημαίνει πως όσα γράφω παρακάτω είναι ασφαλή ως προς την αντικειμενικότητά τους, γιατί αντικειμενικότητα δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει πότε. Το μόνο που μας "σώζει" είναι η έκθεση της άποψής μας εξηγώντας τους λόγους της διαμόρφωσής της και τα "γιατί".

Read more ...

Mάης '68: Κομμάτια κι αποσπάσματα και μερικά ενσταντανέ...

Details

Published: Saturday, 05 May 2018 20:18

Written by Γιάννης Καστανάρας

«Εκείνοι που μιλούν για επανάσταση χωρίς να αναφέρονται ρητά στην καθημερινή ζωή, χωρίς να κατανοούν το ανατρεπτικό περιεχόμενο στον έρωτα και το θετικό περιεχόμενο στην άρνηση των περιορισμών, οι άνθρωποι αυτοί έχουν ένα πτώμα στο στόμα τους».  Ραούλ Βανεγκέμ – Πραγματεία για την τέχνη του βίου προς χρήση των μελλοντικών γενεών

Πριν από μισό αιώνα ακριβώς, τον Μάιο του 1968, τα οδοφράγματα υψώθηκαν στους δρόμους του Παρισιού για τρίτη φορά, έπειτα από την Παρισινή Κομμούνα το 1871 και την απελευθέρωση της γαλλικής πρωτεύουσας από τους Ναζί το 1944. Τα γεγονότα ξεκίνησαν από φοιτητικές διαμαρτυρίες εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, ενώ την κατάληψη της Σορβόνης ακολούθησαν άγριες απεργίες και καταλήψεις σπουδαστικών και εργασιακών χώρων, οι οποίες επεκτάθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα βάζοντας φρένο στην οικονομία της Γαλλίας.Στην ουσία κάθε στρώμα της γαλλικής κοινωνίας ενεπλάκη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στα γεγονότα. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας συζητούσαν για κάθε πλευρά της ζωής σε συνελεύσεις όπου επικρατούσε συνωστισμός, μέσα σε κατειλημμένα πανεπιστήμια, σχολεία, ιδιωτικούς και δημόσιους εργασιακούς χώρους. Δεκατετράχρονα αγόρια εισέβαλαν σε σχολεία θηλέων απαιτώντας την «απελευθέρωση των κοριτσιών μας». Εκατομμύρια ήταν εκείνοι που έγραψαν ιστορία. Αυτή είναι η στόφα της επανάστασης…

Read more ...

Ένας Joey Ramone απ' τα παλιά: "Εμείς δεν φιλάμε κατουρημένες ποδιές. Δεν σκύψαμε ποτέ το κεφάλι ούτε συμβιβαστήκαμε για να σπρώξουμε την καριέρα μας"...

Details

Published: Friday, 04 May 2018 09:43

Written by Merlin's Music Box

Αισθάνομαι μια χαρά μ’ αυτό που έχουμε γίνει. Ανέκαθεν το κάναμε με τον δικό μας τρόπο, δεν συμβιβαστήκαμε ποτέ. Ανέκαθεν διατηρούσαμε τα υψηλά ιδανικά και την ακεραιότητά μας. Κάναμε επανάσταση στο rock and roll και φέραμε μια ολόφρεσκη νοοτροπία και αναστάτωση στη μουσική, φέραμε τα πάνω κάτω και επηρεάσαμε σχεδόν όλες τις μπάντες που εμφανίστηκαν μετά από εμάς από το ’75. Το άλμπουμ μας, το 1976, πραγματικά τάραξε τα νερά. Υπήρξαμε καταλύτης και μολονότι δεν κερδίσαμε την αναγνώριση που μας αξίζει, εγώ αισθάνομαι άνετα. Μπορεί να μην γίναμε αστέρια μεγάλου μεγέθους, αλλά το καταφέραμε έμμεσα.

Read more ...

Παίξε μπάλα! (…και... fuck modern football!)...

Details

Published: Monday, 30 April 2018 20:33

Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

«Η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι ένα θλιβερό ταξίδι απόλαυσης και καθήκοντος. Στο βαθμό που το άθλημα έχει βιομηχανοποιηθεί, έχει χαθεί σιγά σιγά η ομορφιά που γεννιέται από τη χαρά που νιώθει κανείς μονάχα γιατί παίζει. Σε αυτόν τον κόσμο του τέλους του αιώνα μας το επαγγελματικό ποδόσφαιρο καταδικάζει οτιδήποτε δεν αποφέρει κέρδη. Οι τεχνοκράτες του επαγγελματικού αθλητισμού επέβαλαν ένα ποδόσφαιρο καθαρής ταχύτητας και πολλής δύναμης, που απεμπολεί την απόλαυση, ατροφεί τη φαντασία και απαγορεύει το θράσος». (Εντουάρντο Γκαλεάνο – Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου)

Ο μπάρμπα-Μάρξ είχε πει ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Στην εποχή μας, όπιο του λαού θεωρείται και το ποδόσφαιρο (και όχι άδικα). Το λαϊκό άθλημα που συναρπάζει και συγκινεί, πέρασε γρήγορα από τη σφαίρα του λαϊκού παιχνιδιού στις αλάνες των γειτονιών και των χωμάτινων γηπέδων, στο πεδίο της κερδώας εκμετάλλευσης. Οι φιλόδοξοι έμποροι του ποδοσφαίρου επένδυσαν στο «θρησκευτικό» φανατισμό και στο μαζικοποιημένο «ανήκειν» των φιλάθλων, εκμεταλλεύτηκαν την ευρύτητα της συμμετοχής και έστησαν παγκοσμίως μια υπερκερδοφόρα βιομηχανία θεάματος και εμπορευμάτων γύρω από αυτό. Η μεγάλη λαϊκή δυναμική του είναι το διαβατήριο που προσδίδει αναγνωσιμότητα και μεγάλη ισχύ σε προέδρους συλλόγων και αρκετές φορές επηρεάζει ακόμα και τις εκλογικές αναμετρήσεις. Η αποθέωσή του σε καθαρά ανταγωνιστικό άθλημα έφτασε αντί να ενώνει (μέσω της χαράς του παιχνιδιού), να διαιρεί κοινωνίες με διαφορετικά εθνοτικά χαρακτηριστικά, ενώ έδωσε την ευκαιρία να μπουν στο «παιχνίδι» και άλλοι παράγοντες.

Read more ...

Searching for weeds to blossom in the desert...

Details

Published: Monday, 30 April 2018 16:25

Written by Σπύρος Κορδοπάτης

Γράφει ο Σπύρος Κορδοπάτης

"Η έρημος κύριε. Από αυτήν ξεκίνησαν όλα. Σε εκείνη θα τελειώσουν όλα. Εδώ που είσαι τώρα είναι το σπιτικό μου. Είναι ζεστά ε; Μην τρομάζεις... Σκέψου πως είσαι στην κοιλιά της μάνας σου ακόμη... Έτσι ζεστά είναι και κει μέσα.
Όλοι εδώ "μαμά" πρωτοείπαμε την έρημο / "μπαμπά" φωνάξαμε πρώτη φορά τον ήλιο, που βλέπεις τώρα. Τα πρώτα μας παιχνίδια ήταν οι κουδουνίστρες απ’ τους κροταλίες. Κρυβόμασταν στα γιούκας και στους κάκτους".

Read more ...

Ένα εξώφυλλο, χίλιες λέξεις: "Tragic Figures" (Savage Republic)

Details

Published: Monday, 30 April 2018 15:56

Written by Θανάσης Ζελιαναίος

 Γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος

Υπάρχουν δίσκοι που σε κερδίζουν με το μουσικό τους μέρος και άλλοι που θαυμάζεις το artwork τους. Αυτός εδώ, ο πρώτος των Savage Republic, συνδυάζει και τα δυο. Και μολονότι το μουσικό του μέρος Tragic Figures (IP004, 1982) δεν θα μας απασχολήσει στη προκειμένη περίπτωση (αν και είναι ένα από τα αριστουργήματα της δεκαετίας του ’80), το εκπληκτικό όσο και αινιγματικό του εξώφυλλο αποτελεί κυριολεκτικά έργο τέχνης. Δε θα μπορούσε άλλωστε να συμβαίνει διαφορετικά, μιας και είναι δημιούργημα του Bruce Licher και της Independent Project Records.

Read more ...

Μάρτιος 1976: Ο Lester Bangs γράφει για το "Metal Machine Music" του Lou Reed, "το σπουδαιότερο άλμπουμ που έγινε ποτέ"...

Details

Published: Sunday, 22 April 2018 10:02

Written by Πάνος Τομαράς

Μετάφραση: Πάνος Τομαράς

Αναδημοσίευση από το περιοδικό Creem, Μάρτιος 1976

«Οφείλω το ενδιαφέρον μου για την ηλεκτρονική μουσική στον John Cale, έναν άνθρωπο που έχει συνεργαστεί με τον La Monte Young. Εκείνος με μύησε στην ιδέα του βόμβου και ανέκαθεν μου άρεσε η ιδέα της κιθάρας με φίντμπακ αλλά και να παίζω με τα τέιπς. Έτσι αποφάσισα να γράψω μουσική χωρίς στίχους και χωρίς σταθερό ρυθμό. Επικεντρώθηκα στο φίντμπακ παίζοντας με τις ταχύτητες χωρίς να κουρδίσω την κιθάρα μου σε κάποιο συγκεκριμένο κλειδί… Αυτό που έκανα το εννοούσα πολύ σοβαρά. Ήμουν και, χμ, μαστουρωμένος όσο δεν πάει…» (Ο Lou Reed για το Metal Machine Music).

Η κυκλοφορία του Metal Machine Music, του πέμπτου προσωπικού, διπλού άλμπουμ του Lou Reed τον Ιούλιο του 1975 ξεσήκωσε πραγματικό σάλο. Στην πλειοψηφία τους οι μουσικοκριτικοί (αλλά και το κοινό) του γύρισαν την πλάτη, ενώ ακούστηκαν διάφορες απόψεις, ότι δήθεν ήταν ένα «αστείο», ότι ο Reed ήθελε να ξεμπερδεύει με την εταιρεία του πασάροντάς της το άλμπουμ για να «ξεχρεώσει», ή ότι επρόκειτο απλώς για ένα πείραμα στην ηλεκτρονική μουσική. Σε γενικές γραμμές, το άλμπουμ «θάφτηκε». Ο μόνος κριτικός που το εκτίμησε στην εποχή του, ήταν (ποιος άλλος;) ο Lester Bangs. Γράφοντας για το δίσκο λίγο μετά την κυκλοφορία του, τον χαρακτήρισε σαν «κλασική μουσική που δεν προσθέτει τίποτα σε ένα είδος, το οποίο πολύ εύκολα μπορεί να απεμπλουτιστεί. Σαν rock and roll είναι ένα ενδιαφέρον garage rock and roll. Σαν δήλωση είναι σπουδαία, σαν ένα τεράστιο ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ που δηλώνει ακεραιότητα – μια αρρωστημένη, διαστρεβλωμένη, ξεροκέφαλη, μοχθηρή, διεστραμμένη, ψυχοπαθή ακεραιότητα, αλλά, παρ’ όλα αυτά, ακεραιότητα». Ένα χρόνο αργότερα, ο Lester έγραψε ένα απολαυστικό κείμενο με τίτλο «Το σπουδαιότερο άλμπουμ που έγινε ποτέ», αιτιολογώντας με τον μοναδικό του τρόπο την προηγούμενη ανάλυσή του.

Read more ...

Λόγια ανθρώπων επιφανών: Roger Waters

Details

Published: Friday, 20 April 2018 18:17

Written by Γιάννης Καστανάρας

 Σταχυολογεί ο Γιάννης Καστανάρας

Ο Roger Waters μπορεί να  υπήρξε τραγουδιστής των Pink Floyd αλλά εδώ κάμποσα χρόνια έχει γίνει ακόμα πιο γνωστός (ιδίως στη νεότερη γενιά) για τις χολιγουντιανού τύπου "αναπαλαιώσεις" του έπους των Floyd "The Wall" (στην ουσία δικό του έργο, εμπνευσμένο από τον πατέρα του που έχασε τη ζωή του πολεμώντας στο Άντσιο της Ιταλίας το 1943), αλλά και για τον αγώνα του υπέρ των Παλαιστινίων και εναντίον του Αμερικανού προέδρου Donald Trump. Κατά καιρούς οι δηλώσεις και οι ενέργειές του έχουν προκαλέσει μεγάλες αντιπαραθέσεις όπως, για παράδειγμα, το κάλεσμά του προς όλους τους καλλιτέχνες να μποϊκοτάρουν το ισραηλινό απαρτχάιντ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού. Τον τελευταίο καιρό περιοδεύει ανά τον κόσμο (σε 23 χώρες, μη συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας) παρουσιάζοντας ένα υπερθέαμα με τραγούδια από τα άλμπουμ των Pink Floyd με γενικό τίτλο 'Us and Them", μολονότι ο ίδιος αρνείται, όπως θα διαπιστώσετε στη συνέχεια, το "εμείς κι αυτοί". Το Merlin's διάλεξε μερικά ενδεικτικά "τσιτάτα" του 75χρονου Βρετανού καλλιτέχνη και τα παρουσιάζει πάραυτα...

Read more ...

ANTIΣΩΜΑΤΑ: μια βραδιά για τον Θάνο Ανεστόπουλο...

Details

Published: Thursday, 19 April 2018 19:20

Written by QoQ

Φωτογραφίες: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (QoQ photos)

Μια βραδιά για τον Θάνο Ανεστόπουλο και την κληρονομιά που άφησε. Οι φίλοι και συνεργάτες του στο μουσικό (και όχι μόνο ταξίδι) μαζεύτηκαν στο κατάμεστο Κύτταρο και παρουσίασαν ο καθένας με τον τρόπο του τραγούδια του Θάνου αλλά και δικά τους, που με κάποιο τρόπο συνδέονταν με αυτόν. Τη πρωτοβουλία αυτής της συναυλίας/μάζωξης είχαν τα παιδιά από τα Αντισώματα. Οι φωτογραφίες που παρουσιάζουμε είναι μια προσπάθεια να αποτυπωθεί η ομορφιά αυτής της βραδιάς μέσα από την ευαίσθητη ματιά του δικού μας φίλου και συνεργάτη Τηλέμαχου Παπαδόπουλου.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ, ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ, ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ, ΤΗΕ BOY, ΛΟΛΕΚ, EDGAR ALAN BAND, ALEX & STEF, NOMIK, ΒΑΣΗ ΝΤΟΥΛΣΙ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ & ΣΤΑΘΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΝΟRΜΑ, ΝΙΚΟΣ ΠΛΑΤΑΝΟΣ & GROUND ZERO. Επίσης, οι επί σκηνής συνοδοιπόροι του: Νίκος Γιούσεφ, Ειρήνη Τηνιακού, Σοφία Ευκλείδου, Γιώργος Κατσάνος, Αλέκος Βασιλάτος, Τηλέμαχος Μούσας & Χρήστος Λιάτσος. 

Read more ...

Raw Power: " Street-walkin' cheetah with a hand full of napalm"...

Details

Published: Thursday, 19 April 2018 08:37

Written by Γιώργος Χούλλης

Γράφει ο Γιώργος Χούλλης

Για το Raw Power θα μπορούσε να πει κανείς ό,τι είχε πει ο Brian Eno για την «μπανάνα» των Velvet Underground, δηλαδή, μπορεί να το αγόρασαν λίγοι όταν πρωτοκυκλοφόρησε, αλλά όσοι το έκαναν έτρεξαν να φτιάξουν τη δική τους μπάντα. Μέσα από τις κιθάρες που κοπανάνε αλύπητα, την άγρια ερμηνεία του Iggy Pop και τον ακατέργαστο ήχο του, το Raw Power ήταν ο δίσκος που έβαλε τα θεμέλια για την punk λαίλαπα που θα ξεσπούσε λίγα χρόνια αργότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο και την απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Δυστυχώς όμως για τον Iggy και την παρέα του, τα πράγματα δεν φάνηκαν εξαρχής ότι θα γινόντουσαν έτσι… Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή.

Read more ...