Εμείς θα πούμε την τελευταία λέξη! Η κοινωνική ψυχολογία της εξέγερσης...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Φωτογραφίες: Τατιάνα Μπόλαρη (Ευρωκίνηση)

Πως θα μπορούσε κάποιος να ερμηνεύσει τις αιτίες που οδήγησαν στην κατάσταση εξέγερσης που ακολούθησε αυθόρμητα και ακηδεμόνευτα τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκεμβρίου 2008; Σίγουρα πάντως όχι με τα παραδοσιακά ερμηνευτικά εργαλεία της πολιτικής, του συνδικαλισμού ή της αριστεράς. Η ερμηνεία της εξέγερσης του Δεκεμβρίου και οι κοινωνικές της αναπαραστάσεις, άπτονται περισσότερη στην εξήγηση από πλευράς κοινωνικής ψυχολογίας μιας και από την αρχή η «υπερασπιστική γραμμή» προσπάθησε να δικαιολογήσει τον φόνο επικαλούμενη το γεγονός ως παρεξήγηση και να παρουσιάσει τον δολοφονημένο δεκαπεντάχρονο με όρους απόκλισης της προσωπικότητας του. Αυτός ήταν ένας σαφής ιδεολογικός χειρισμός που στηρίζεται στην προσπάθεια ψυχολογιοποίησης του λόγου από τα πράγματα (δολοφονία) πάνω στον άνθρωπο (θύμα) και τη συμπεριφορά του.

Read more ...

Raymond Carver - "Το Δίχτυ"...

Toυ Raymond Carver

(μετάφραση της Φαίης Φραγκισκάτου από το Poetry Magazine, Οκτώβριος/Νοέμβριος 1987)

O θάνατος του 50χρονου Raymond Carver το 1988, διέκοψε την καριέρα ενός από τους σημαντικότερους Αμερικανούς σύντομων διηγημάτων από την εποχή του Ernest Hemingway. Η Φαίη Φραγκισκάτου είχε κέφια και μετέφρασε ένα ποίημα του σπουδαίου συγγραφέα για το Merlin's Music Box.

Read more ...

In memoriam: Scott Weiland (Stone Temple Pilots/Velvet Revolver, 27 Οκτωβρίου 1967 – 3 Δεκεμβρίου 2015)

Αμνησία...

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Δεν θέλω να θυμάμαι το πρωινό ξύπνημα. Κάθε μέρα στις πέντε το πρωί. Σαν καλοκουρδισμένη μηχανή. Να σηκώνομαι πριν το ξυπνητήρι. Να πετάγομαι από το κρεβάτι γεμάτος όρεξη, με νεύρο. Είτε ήμουν πεθαμένος από την κούραση, είτε άυπνος από τις σκοτούρες, είτε νηστικός, είτε γεμάτος μώλωπες από την μπατσαρία που με τουλούμιασε στην πορεία και με άφησε μόλις τους επιτέθηκαν οι σύντροφοι και με λευτέρωσαν. Δεν θέλω να θυμάμαι πως κάθε πρωί βουρτσίζω τα δόντια και κατουράω ταυτόχρονα για να ξεκλέψω ένα λεπτό και να ρουφήξω μια γουλιά καφέ με το τσιγάρο για να μην αργήσω στη φάμπρικα. Δεν θέλω να θυμάμαι πως πάω να κάνω μια δουλειά που σιχαίνομαι για να βγάλει χρήματα ένας αχρείος, ένας κρετίνος που μας φέρεται σαν σκουπίδια. Δεν θέλω να θυμάμαι πως οι περισσότεροι συνάδελφοι μου τον ζηλεύουν και θα σκοτώνανε για να είναι στη θέση του. Δεν θέλω να θυμάμαι  πως δεν μου φτάνει ο μισθός για το νοίκι. Δεν θέλω να θυμάμαι τις λευκές νύχτες.

Read more ...

Μικρές ιστορίες για μεγάλες σκιές (μουσική από ένα επισκευασμένο πικάπ, μέρος 2ο): P.i.L. "Metal Box", 1979...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Το Metal Box των Public Image LTD, το έχω σαν στολίδι στο σπίτι, όρθιο, σε ένα από αυτά τα στηρίγματα που βάζουν συνήθως τα διακοσμητικά πιάτα, επειδή για μένα είναι ο απόηχος της δεκαετίας του ‘70. Λίγοι γνωρίζουν ότι μετά την διάλυση των Sex Pistols, o John Lydon πέρασε οντισιόν, μετά από πρόταση του Pete Townshend των Who, για τον ρόλο του Jimmy, στην ταινία Quadrophenia, πράγμα που δεν συνέβη μιας και δεν τον ήθελε ο μάνατζερ των Who. Ο Lydon προχώρησε ακάθεκτος, σχημάτισε τους Public Image LTD, κυκλοφόρησαν ένα πρώτο ομώνυμο άλμπουμ και όταν κυκλοφόρησαν το δεύτερο, το Metal Box, πέτυχα τρία αντίτυπα του δίσκου στο δισκοπωλείο Jazz Rock, όταν η έδρα του ήταν ακόμα στην Ομήρου, σε ένα στενάκι κοντά στα Προπύλαια. Η εμφάνισή του, βέβαια, ήταν εντυπωσιακή αλλά όταν κοίταξα την τιμή έμεινα με ανοιχτό το στόμα: 1400 δραχμές!

Read more ...

"Χθες βράδυ είδα στον ύπνο μου τον Joe Hill" - Εκατόν επτά χρόνια από την εκτέλεση του συνδικαλιστή και τροβαδούρου...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Στις 19 Νοεμβρίου συμπληρώθηκαν 107 χρόνια από την εκτέλεση του εργάτη-συνδικαλιστή των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (Industrial Workers of the World - IWW) και τραγουδοποιού Joe Hill. Μετανάστης από τη Σουηδία, ο Joe Hill, απέκτησε πολιτική και κοινωνική συνείδηση στα αμπάρια του πλοίου που τον μετέφερε μαζί με εκατοντάδες άλλους στην Αμερική. Περιπλανώμενος από πολιτεία σε πολιτεία, σύντομα εντάχθηκε στους Βιομηχανικούς Εργάτες του Κόσμου και αναδείχθηκε σε μια διαχρονική μορφή όχι μόνο του εν λόγω συνδικάτου αλλά και του γενικότερου εργατικού κινήματος στις ΗΠΑ. Ο λόγος του Joe Hill ήταν χειμαρρώδης, απλός και αμέσως αφύπνιζε συνειδήσεις. Οι παρεμβάσεις του ήταν γεμάτες τόλμη και φαντασία.

Read more ...

Οδυσσέας...

Γράφουν ο Γιώργος Τσέκας και ο Νίκος Καρδάκος

Όταν πέρασα φοιτητής στο Πολυτεχνείο ήμουν ένας νέος άντρας στο άνθος την ηλικίας του και είχα πολλά να περιμένω ακόμα. Δέκα χρόνια μετά ήμουν ένα ακόμα μικρό και ασήμαντο γρανάζι του συστήματος. Σαν τον ομηρικό συνονόματο Οδυσσέα που κι αν κυρίευσε την Τροία με το τέχνασμα του βρισκόταν εξουθενωμένος και αποκαμωμένος στις ακτές της Ασίας μακριά από το σπίτι του. Το όνομα μου «Οδυσσεύς», μάλλον προέρχεται από το ρήμα «οδύσσομαι» που είναι συνώνυμο του οργίζομαι και του μισώ κάποιον, οπότε μάλλον σημαίνει εξοργισμένος, αλλά στο σχολείο μου είχαν πει πως είναι ο μισούμενος από τους θεούς, αυτός που έδωσε αφορμές δυσαρέσκειας. Ποια αφορμή έδωσα, αλήθεια θέλω να μάθω. Ας τους χαρίσω την κατάρα μου τότε για να υπάρχει λόγος που τους δυσαρέστησα υπαρκτός.

Read more ...

In memoriam: Freddie Mercury (Farrokh Bulsara, 5 Σεπτεμβρίου 1946 – 24 Νοεμβρίου 1991)

"Εγώ δεν θα γίνω ροκ σταρ, θα γίνω θρύλος", είχε πει κάποτε ο Freddie Mercury, που εγκατέλειψε τον μάταιο κόσμο των θνητών για τον ακόμα πιο μάταιο κόσμο της ανυπαρξίας μια ημερομηνία σαν τη σημερινή, το 1991. Και τελικά τα κατάφερε...

Read more ...

Μικρές ιστορίες για μεγάλες σκιές (μουσική από ένα επισκευασμένο πικάπ): Nina Hagen Band (1978)

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Υπάρχει ένας άγραφος νόμος στην μουσική: o δίσκος ενός συγκροτήματος είναι το σύνολο των μουσικών δυνατοτήτων των μελών που το αποτελούν. Αν ένας τους είναι χαμηλότερου μουσικού επιπέδου από τους υπόλοιπους, τότε τους αναγκάζει να παίζουν στο επίπεδό του, με αποτέλεσμα το συγκρότημα να μην αποδίδει αυτά που θα μπορούσε με κάποιον άλλον μουσικό στην θέση του, ενώ αν ένας τους είναι υψηλότερου επιπέδου από τους άλλους, τότε οι υπόλοιποι αναγκάζονται να γίνουν καλύτεροι για να μπορούν να παίζουν μαζί του. Αν για τους χι-ψι λόγους δεν το κατορθώσουν, τότε είναι θέμα χρόνου να αποχωρήσει κάποιος ή να διαλυθούν.

Read more ...

Το βαπόρι από τη Περσία: Η αληθινή ιστορία πίσω από το τραγούδι και ένα αναρχικό περιοδικό του 1977...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Στις 7 Ιανουαρίου του 1977, σε ένα μικρό φορτηγό (μότορσιπ) 480 κόρων υπό κυπριακή σημαία, ονόματι Γκλόρια, βρέθηκαν 10 τόνοι και 700 κιλά κατεργασμένου χασίς, εκλεκτής ποιότητας, που η αξία του οποίου υπολογίστηκε γύρω στα 4 δισεκατομμύρια δραχμές - ένα τεράστιο ποσό για την εποχή. Το πλοίο είχε αποπλεύσει από τη Βηρυτό και με (υποτιθέμενο, όπως θα διαβάσετε παρακάτω) προορισμό την Αμβέρσα ή το Άμστερνταμ ακινητοποιήθηκε από το λιμενικό στον Ισθμό της Κορίνθου. Η υπόθεση, εκτός από πολλών ημερών πρωτοσέλιδα στον ημεδαπό τύπο της εποχής, απασχόλησε και τον μεγάλο Βασίλη Τσιτσάνη, ο οποίος συνέθεσε το πασίγνωστο τραγούδι.

Read more ...

In memoriam: Malcolm Young, ένας από τους σπουδαιότερους ρυθμικούς κιθαρίστες ever! (Malcolm Mitchell Young, 6 Ιανουαρίου 1953 - 18 Νοεμβρίου 2017)

Ο Malcolm Young δεν ήταν ποτέ το αστέρι των ζωντανών εμφανίσεων των AC/DC. Από το 1973, όταν το συγκρότημα έκανε την πρώτη του εμφάνιση, αυτή η τιμή ανήκε στον μικρότερο αδερφό του, τον Angus, με τη χαρακτηριστική μαθητική στολή και το βάδισμα της πάπιας α λα Chuck Berry. Ο  Malcolm όμως ήταν η ραχοκοκαλιά της μπάντας και τα ριφ της κιθάρας του ήταν τόσο χαρακτηριστικά, ώστε να θεωρείται σαν ένας από τους σπουδαιότερους ρυθμικούς κιθαρίστες που έχουν κυριολεκτικά ματώσει στο rock, αποδεικνύοντας ότι δεν χρειάζεται να κυνηγάς εκατό νότες για να είσαι αποτελεσματικός.

Μερικά δισκάκια εγχώριας παραγωγής που μου έφτιαξαν το κέφι εν μέσω πανδημίας...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Συχνά πυκνά φτάνουν στο Merlin’s καινούργιες κυκλοφορίες, κυρίως από νέα παιδιά, που δοκιμάζουν δύσκολα νερά σε μια πολύ δύσκολη εποχή για την καλλιτεχνική δημιουργία. Ωστόσο, πραγματικά οι προσπάθειές τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια μόνο και μόνο επειδή οι μπάντες τους, ακόμα και σε μια περίοδο που δεν πραγματοποιούνται συναυλίες, επιμένουν να εκμεταλλεύονται γόνιμα το χρόνο τους και να μας φιλοδωρούν με ολοκληρωμένες μουσικές προτάσεις προκειμένου να προβάλλουν τη δουλειά τους.

Read more ...

Ντιν Ριντ: H ιστορία του συντρόφου rock star...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Υπάρχουν πολλές άγνωστες ιστορίες καλλιτεχνών της ροκ μουσικής που διαδραματίστηκαν με τον δικό τους τρόπο, την περίοδο του ψυχρού πολέμου. Μια από αυτές είναι και αυτή του Αμερικανού Dean Reed, του επονομαζόμενου στο ανατολικό μπλοκ ως ο «κόκκινος Ελβις» και όχι άδικα, μιας και ήταν εκείνος που έκανε διάσημο το rock n roll στο σιδηρούν παραπέτασμα. Η ιστορία που θα ασχοληθούμε σήμερα είναι γεμάτη αντιφάσεις, αντίσταση, απογοήτευση και ιδεολογικούς χειρισμούς.

Read more ...

Ο Μανώλης Κιλισμανής και το Χωριό του: "Μου άρεσε η ιδέα ενός τύπου «αφημένου» που έχει δεχθεί ότι η ζωή του πλέον θα κυλάει έτσι χωρίς κάτι που να μπορεί να του την αλλάξει είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο"...

Συνέντευξη: Βαγγέλης Χαλικιάς

Ο Μανώλης Κλισμανής είναι κυρίως γνωστός από το Ρόδον Club όπου εργαζόταν, τις ραδιοφωνικές του εκπομπές και διάφορες άλλες δραστηριότητες που αφορούν τη μουσική και τον κινηματογράφο, αλλά  και γενικότερα με πράγματα άσχετα με τη συγγραφή ενός βιβλίου. Αντί να καθίσει λοιπόν να γράψει ένα βιβλίο γεμάτο με όλες αυτές τις εμπειρίες του, ο Μανώλης έγραψε το «Χωριό», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24 Γράμματα και με χαρά δέχθηκε να πιούμε έναν καφέ και να μιλήσουμε για αυτό – αν και τελικά η κουβέντα μας περιέχει και αρκετή μουσική. 

Read more ...

In memoriam: Philthy Animal [Phil Taylor], 21 Σεπτεμβρίου 1954 - 11 Νοεμβρίου 2015 (Motörhead)

 

 

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1