Robert Sin & the Huckleberries: "Dot On The Map" - εκεί που η ζεστασιά πλημμυρίζει τo αυτί...

Details

Published: Monday, 11 February 2019 17:37

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου 

φωτο: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (qoq photos)

 Πάντα θεωρούσα ότι οι καλύτερες γυναικείες φωνές του ροκ που άκουγε η γενιά μου ήταν η Εύη Χασαπίδου και η Φλώρα Ιωαννίδη. Φωνές ιδιαίτερες που πειραματίστηκαν στη μουσική φόρμα και διένυσαν μια μεστή πορεία. Όμως οι Robert Sin & the Huckleberries δεν είναι ένα  σχήμα που περιστρέφεται γύρω απ τη μαγεία της φωνής της Εύης, διότι πολύ απλά ακόμη και στα λαιβ η Εύη κάνει μόνο δεύτερη φωνή στο σχήμα. Όμως, τόσο συνθετικά  όσο και στις ζωντανές τους εμφανίσεις (όταν στα τέλη του 2016 είχα την ευκαιρία να τους παρακολουθήσω σε δύο ζωντανές εμφανίσεις, σε μία εκ των οποίων άκουσα μια από τις καλύτερες διασκευές του «I shall Βe Released» (Βob Dylan), αμέσως κατάλαβα ότι η Εύη έδινε ένα ιδιαίτερο στίγμα στο σχήμα).

Read more ...

30 YEARS MERLIN'S MUSIC BOX - ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ (Σάββατο 09/02/19)

Details

Published: Sunday, 10 February 2019 19:56

Written by Merlin's Music Box

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (qoq photos)

Πραγματικά δεν ξέρουμε πώς να ευχαριστήσουμε τις μπάντες και τους φίλους τους (και δικούς μας). Η πρώτη συναυλία για τα 30χρονα του ΜERLIN'S MUSIC BOX στο ιστορικό An Club των Εξαρχείων, το μέρος που είναι συνδεδεμένο με την έντυπη ιστορία του Merlin's ήταν... όσοι βρέθηκαν εκεί ξέρουν τι ήταν! Ένας garage/surf αγριεμένος χείμαρρος με πρωταγωνιστές τους θυελλώδεις Sound Explosion, τους καθηλωτικούς Reverb Snatchers και τους έξοχους Rusty Parts, τους φίλους από την Πτολεμαΐδα που μπήκαν στον κόπο να έρθουν με την παρέα τους και να γιορτάσουν μαζί μας. Ήταν μια βραδιά που σίγουρα δεν θα ξεχαστεί από όποιον κατέβηκε εκείνο το βράδυ τα σκαλιά του κλαμπ για να βυθιστεί σ' αυτό το υπέροχο χάος του rock and roll! Κάτι τέτοιοι είναι οι λόγοι που μας κάνουν να συνεχίζουμε. Στις 23 Φεβρουαρίου ακολουθεί το εξίσου συναρπαστικό δεύτερο μέρος με τους Last Drive και τους Dr. Albert Flipout's One CAN Band... Respect to all!

Read more ...

Τον γουστάρω τον Steve Jones...

Details

Published: Thursday, 07 February 2019 20:19

Written by Μιχάλης Πούγουνας

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Τον έβλεπα σήμερα που ανέβασε ένα βίντεο όπου παίζει και τραγουδάει το “Wonderful Tonight” του Eric Clapton μέσα στην τουαλέτα του σπιτιού του, φορώντας ένα κιτς σακάκι που είχε πάνω του κεντημένα μπλε και κόκκινα λουλούδια...

Παρακολουθώ γενικότερα τις καθημερινές ραδιοφωνικές εκπομπές που κάνει στον 95.5 FM στο Los Angeles και θεωρώ πως είναι ένας εξαιρετικός rock’n’roll κιθαρίστας και πολύ καλός μουσικός, με ιδιαίτερο και προσωπικό ήχο, τον οποίο εκτιμώ γι αυτό που κατάφερε παίζοντας το ζητιανόξυλο.

Read more ...

Rock’n Roll φιλαράκο μου...

Details

Published: Monday, 04 February 2019 20:36

Written by Merlin's Music Box

O Μick για τον Jimi...

Details

Published: Sunday, 03 February 2019 18:56

Written by Merlin's Music Box

«Ο Jimi Hendrix με ενθουσίασε από την αρχή. Την πρώτη φορά που τον είδα σκέφτηκα ότι ήταν φανταστικός. Προσηλυτίστηκα αμέσως. Ο Jimi Hendrix είναι το καλύτερο πράγμα που είδα ποτέ μου. Ήταν συναρπαστικός, σέξι, ενδιαφέρων. Η φωνή του δεν ήταν πολύ καλή αλλά την αναπλήρωνε με την κιθάρα του. Τον είδα για πρώτη φορά στο Revolution Club του Λονδίνου. Ήμουν ένα από τα έξι άτομα μέσα στο κλαμπ και ο Jimi έπαιζε. Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου. Ήταν σκέτη παράνοια – τόσο καλός όπως και όλη εκείνη η ιδέα να συνοδεύεται από μια αγγλική μπάντα, ένα αλλόκοτο μείγμα ανάμεσα σε μπλουζίστα και ρόκερ με μια αγγλικά πινελιά».

Read more ...

Rusty Parts: Από την Πτολεμαΐδα στην Αθήνα για τα 30χρονα του Merlin's Music Box...

Details

Published: Friday, 01 February 2019 20:06

Written by Γιάννης Κλειδής - Έλενα Παλαιολόγου

Γράφουν οι Γιάννης Κλειδής - Έλενα Παλαιολόγου

Οι Rusty Parts είναι οι τέσσερις που πατάνε τη σκηνή κι άλλοι είκοσι-τριάντα από πίσω.
Έχουν βάση την Πτολεμαΐδα, αλλά ζουν σε τρεις διαφορετικές πόλεις.
Δεν είναι πιτσιρικάδες, αλλά«το μέλλον διαγράφεται λαμπρό».
Τους αρέσει να παίζουν, αλλά δεν κυνηγάνε τα live.
Στις 9/2 θα ανέβουν στη σκηνή του An Club μαζί με τους Sound Explosion και τους Reverb Snatchers για να γιορτάσουμε παρέα τα 30 χρόνια του Merlin's Music Box.
Για όλα αυτά και λίγα περισσότερα μιλήσαμε με τον Βαγγέλη Τσακμάκη, ο οποίος μας υποδέχτηκε με μεζέδες, κρασί και φαρφίσες!

Read more ...

Οι Τρεις Αδερφές: Η μουσική ως μέσο ανάσχεσης του φόβου

Details

Published: Sunday, 27 January 2019 19:48

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου

Στη ζωή δεν υπάρχει ξανά. Η τάση τη ζωής δείχνει να μην περνάς το ίδιο ποτάμι καθώς νομίζεις ότι το περνάς. Κάποιες φορές η πυκνότητα του χρόνου αραιώνει σημαντικά, μοιάζει πως όσο και αν προσπαθείς όλα μένουν ακίνητα στον μικρόκοσμο και την ροή της ζωής. Η Lyn Hejinian στη «Βαρβαρότητα» αναφέρει κάπου ότι «η γλώσσα, ως εργαλείο ειλικρινείας, θέτει τον καθένα όχι μόνον “εν σχέσει” αλλά εν μία σχέση που συνεπάγεται έκθεση στις απαιτήσεις και αξιώσεις των άλλων... Γιατί η “ειλικρίνεια” δεν είναι τόσο μια αληθής περιγραφή των εσωτερικών (συν)αισθημάτων του εαυτού ... όσο μια αποδοχή εκείνου που υπερβαίνει τον εαυτό».

Read more ...

Green River - Dry As a Bone EP / Rehab Doll LP (Sub Pop, επανέκδοση 2019)

Details

Published: Sunday, 27 January 2019 19:08

Written by Θανάσης Ζελιαναίος

Γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος

Στο χώρο της δισκογραφίας υπάρχουν πράγματα με τα οποία είναι να απορεί κανείς μερικές φορές. Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 μέχρι τις αρχές αυτής εδώ που διανύουμε βιώσαμε την παντοκρατορία του CD που ουσιαστικά εκτόπισε το βινύλιο. Με αυτή την αφορμή είδαμε ένα σωρό πράγματα του παρελθόντος να επανεκδίδονται σχεδόν μαζικά, από ξεχασμένα private pressings που κυριολεκτικά θα τα έτρωγε το μαύρο το σκοτάδι, μέχρι επιβεβλημένες επανακυκλοφορίες σημαντικών στιγμών της ροκ ιστορίας. Κακά τα ψέματα, το CD αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μπαλώσουμε αρκετά κενά στη δισκοθήκη μας που υπό άλλες συνθήκες ή δε θα τα βρίσκαμε ή θα χρειαζόμασταν ένα σκασμό φράγκα για να τα αποκτήσουμε. Με την έλευση αυτής εδώ της δεκαετίας όπου το άυλο format (flac, streaming κλπ.) καθώς και η επάνοδος, έστω και μερική, του βινυλίου μπαίνουν για τα καλά στο παιχνίδι, συνεχίζονται οι αφορμές για να βουτάμε σε ξεχασμένες στιγμές του παρελθόντος. Παρόλα αυτά ακόμη και σήμερα υπάρχουν βασικά κομμάτια της ροκ ιστορίας που παραμένουν εγκληματικά αγνοημένα από τον μαγικό κόσμο των επανεκδόσεων. Μία τέτοια περίπτωση είναι και οι Green River.

Read more ...

Steve Gunn: "The Unseen in Between"...

Details

Published: Saturday, 26 January 2019 20:33

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου

Ο Steve Gunn είναι ένας τραγουδοποιός από τη Νέα Υόρκη που, έχοντας στο παρελθόν συνεργαστεί με τον Kurt Ville, φτιάχνει πλέον τη δική του μουσική. Η πρώτη του προσωπική δουλειά κυκλοφόρησε το 2007 και ο ίδιος έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις ότι οι μουσικές του επιρροές βρίσκονται μεταξύ των κιθαρωδών του american primitive (Fahey, Basho) και του Michael Chapman. Ωστόσο, για το δικό μου αυτί η μουσική του ως τώρα δεν ξεπερνούσε το «σύνορο» της indie pop.

Read more ...

Πώς είπατε; LOVITURA...

Details

Published: Saturday, 26 January 2019 13:35

Written by Merlin's Music Box

Γράφει ο Βασίλης Ζερβακάκης για τους Lovitura

Γεννήθηκα το 1974 στη Νίκαια. Από μικρός κατάλαβα ότι δεν μου άρεσαν δύο πράγματα: να ξυπνάω νωρίς για να πάω σχολείο, και το ίδιο το σχολείο. Ήρωες μου ο Φάντομ Ντακ, οι Ινδιάνοι, ο Φαντομάς και οι Clash.

Τα σπίτια στη Νίκαια μικρά -αν και δεν μας φαινόταν- δυάρια, παλιά πλίθινα, που τώρα τελευταία έχουν γίνει κάπως ανθρώπινα. Κάποια πλίθινα που σώζονται και σήμερα θα πρέπει να διατηρηθούν από την πολιτεία, όχι για να έρχονται οι χίπστερς να κάνουν άρθρα με άρωμα νοσταλγίας από μια άλλη εποχή. Αλλά σαν μνημεία για να μαθαίνουν οι νεότερες γενιές τις κακουχίες και τα δεινά που πέρασαν αυτοί οι άνθρωποι.

Read more ...

Κάποιες σκέψεις για την Αναρχία...

Details

Published: Friday, 18 January 2019 20:18

Written by Ο Ελευθεριακός

Γράφει ο Ελευθεριακός

Μια συζήτηση ή ένα γραπτό για οποιοδήποτε θέμα είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να το καλύψει εξ΄ ολοκλήρου. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο και λόγω της δικής μου αδυναμίας να επιτύχω κάτι τέτοιο αλλά και γιατί ακόμα και ο πιο ικανός μπορεί πάντα να προσεγγίσει μια ή και πολλές πτυχές ενός θέματος, χωρίς ωστόσο να είναι ποτέ σε θέση να το αναλύσει στην ολότητά του, όσο ευρεία σκέψη κι αν έχει.
Έτσι λοιπόν στο συγκεκριμένο κείμενο θα καταπιαστώ με κάποιες σκέψεις για την Αναρχία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχω να προσφέρω κάποια αλήθεια πέρα από σκέψεις και αναρωτήσεις.
Νομίζω ότι μια συζήτηση για αυτό το θέμα είναι καταρχήν δύσκολη, καθώς πρόκειται για ένα ρεύμα σκέψης και πρακτικής (ουσιαστικά μια κοσμοθεωρία που αγγίζει όλες τις πτυχές της ζωής, με αφετηρία τον άξονα περί μη κυριαρχίας), που μπορεί μεν να μοιράζεται κοινά στοιχεία με τα υπόλοιπα ιδεολογικά ρεύματα (ως γέννημα και αυτό του Διαφωτισμού, όσο κι αν υπάρχουν σημεία στα οποία αντιπαρατίθεται με αυτόν), αλλά από την άλλη έχει μια μεγάλη διαφορά: την αποστροφή της Αναρχίας σε οτιδήποτε κυριαρχικό, εξουσιαστικό, μη συλλογικά θεσμοθετημένο. Αυτή η διαφορά εμπεριέχει όλες τις εκφάνσεις της ζωής, ατομικές και συλλογικές, σε μια διαρκή διαλεκτική ροή.
Έτσι, ενώ ο σκοπός είναι ένας, οι προσεγγίσεις είναι πολλές.

Read more ...

CUT-UP Volume one: Ένας φανταστικός μουσικός διάλογος ανάμεσα σε δυο όργανα της συμφωνικής του κόσμου...

Details

Published: Wednesday, 16 January 2019 19:34

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Στο ρόλο της βιόλας η Φαίη Φραγκισκάτου. Στο ρόλο του τσέλου ο Αντώνης Ζήβας

Το δοξάρι ακούμπησε κερωμένο επάνω στη Λα χορδή της βιόλας παίζοντας τη πρώτη νότα: «Σήμερα βρήκα χρόνο να ανοίξω το μήνυμά σου».
Το Τσέλο συμπλήρωσε τη φράση: «Ο χώρος, ο χρόνος είναι πλαστοί».
Η βιόλα αποκρίθηκε: : «Πού τελειώνει η αλήθεια και πού αρχίζει η μυθοπλασία»; 
Το τσέλο έπαιξε μία πέμπτη: «Στην πλάνη του αυτεξούσιου όλα είναι όνειρο στην περιοχή του ονείρου».
Ο διάλογος τους συνεχίστηκε, με τις παρτιτούρες να έχουν πέσει πια στο πάτωμα:

Read more ...

Κλειστό λόγω λύσσας: ένα γενέθλιο πάρτι στον Edgar Allan Poe...

Details

Published: Tuesday, 15 January 2019 19:02

Written by Γιάννης Ζελιαναίος

Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος

«Είναι όλα όσα βλέπουμε σ' αυτόν εδώ τον κόσμο
ένα όνειρο ατέλειωτο κρυμμένο μέσα σ' άλλο»

Αν ψάξεις με μια γρήγορη ματιά στα κεφάλαια που συνδέουν την ποίηση με την μουσική εύκολα θα διαπιστώσεις πως είναι ο περισσότερες φορές μελοποιημένος. Ο άληστος Edgar Allan Poe που έγινε κάτι σαν ευαγγέλιο για όλη την γοτθική κουλτούρα δεν άφησε τα μεθυσμένα χνώτα του μονάχα στην σκοτεινή μουσική αλλά και σε άλλα είδη και μορφές τέχνης. Σχεδόν όλα τα μουσικά είδη όμως που διάβηκαν μέσα στα χρόνια είχαν κάποιον καλλιτέχνη να ξεφυλλίζει τις σελίδες του και να σιγομουρμουράει στις δικές του ονειροκαταδιώξεις ένα στίχο, ένα ποίημα, μια ιστορία του κυρίου Ποτέ πια. Χρόνια πριν και από τότε που πέθανε ο συγγραφέας, ένας μυστηριώδης επισκέπτης σημάδευε κάθε χρόνο τα γενέθλια του (19 Γενάρη 1809) με έναν μεταμεσονύκτιο φόρο τιμής. Άφηνε τρία κόκκινα τριαντάφυλλα και ένα μισογεμάτο μπουκάλι κονιάκ στον τάφο του Poe, προτού χαθεί και πριν ξεθαφτεί η καινούργια μέρα. Τα τελευταία χρόνια, η παράδοση αυτή σιώπησε αφού ο επονομαζόμενος ως Poe Toaster σταμάτησε να επισκέπτεται τον τάφο του ποιητή την νύχτα των γενεθλίων του. Μια παράδοση που ο μύθος λέει πως ήταν οικογενειακή υπόθεση αφού πήγε από πατέρα σε γιο και μετέπειτα ο γιος εξαφανίστηκε. Από τότε διάφοροι μιμητές εμφανίστηκαν στον τάφο του Poe συνεχίζοντας το τελετουργικό, μέχρι τρία χρόνια πριν όπου το όλο εγχείρημα ανέλαβε να φέρει εις πέρας το Maryland Historical Society της Βαλτιμόρης.
Φέτος το φάντασμα του Poe γιορτάζει τα 210 χρόνια από την γέννησή του και ο γράφων ψάχνει την δισκοθήκη του διαλέγοντας κάποιες αγαπημένες απαγγελίες και τραγούδια-αναφορές στον άνθρωπο που ήπιε μέχρι θανάτου και βαφτίστηκε ο συγγραφέας του σκοταδιού.

Read more ...

FROM THE VAULTS: Τρία σε ένα... (μέρος δεύτερο)

Details

Published: Friday, 11 January 2019 18:46

Written by Γιώργος Μάρκου

Γράφει ο Γιώργος Μάρκου
Η δεκαετία του 1980 σήμανε την έκρηξη της αναβίωσης των 60ς. Μπάντες ξεφύτρωναν σαν τα (ψυχεδελικά) μανιτάρια και προσπαθούσαν να μοιάσουν στους παιδικούς τους ήρωες, άλλοτε με εξαιρετική επιτυχία και άλλοτε με βροντερή αποτυχία. Είχα τη χαρά να ωριμάσω μουσικά εκείνη τη δεκαετία και έτσι, πέρα από την ψυχεδελική μουσική των 60s, την οποία και είχα ανακαλύψει λίγα χρόνια πριν κυρίως μέσω του ραδιοφώνου και από ανθρώπους όπως ο Νίκος Κοντογούρης, ο Αιμίλιος Κατσούρης, και ο Γρηγόρης Βάϊος (αλλά και από το μεσαίο μου αδερφό), η μουσική και οι μπάντες των 80s έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην... εσωτερική μου ανισόρροπη διαμόρφωση. Στην προκειμένη περίπτωση θα αναφερθώ σε τρεις από αυτές: στους More Experience, στους Word Of Life και στους The Inn.
Τα παρακάτω είχα γράψει για την τοπική εφημερίδα τα «Νέα της Εκάλης» προς τα τέλη του προηγούμενου αιώνα...

Read more ...

Μέχρι να φύγει το πρώτο φλέμα απ' το λαιμό...

Details

Published: Wednesday, 09 January 2019 20:22

Written by Aylos Abies Sylos

Kείμενο - φωτογραφία: Abies Sylos

Ο Μάγος κρύβεται στα Εξάρχεια
Στου Στρέφη
Στο κέντρο της Αθήνας
Όταν ο κόσμος ψωνίζει, δουλεύει ή πηγαίνει στην τράπεζα και την εφορία.
Διαλέγει που είναι
Σκοτεινά. Μαύρα ή γκρίζα ή και βαθύ κόκκινο.
Ανάβει έναν αναπτήρα
Μέχρι να ανάψουν δυο ή τρία τσιγάρα
Μέχρι να ζεσταθούν οι ενισχυτές
Μέχρι να φύγει το πρώτο φλέμα απ' το λαιμό
Και μετά κάθεται και ακούει θόρυβο.
Ήσυχος μέσα στο κρύο
Ήσυχος μέσα στον ιδρώτα
Ήσυχος μέσα στην κάπνα.
Βγαίνει στα καφενεία όταν έχει ήλιο
Κάθεται όπου βρει σκιά
Πάει στο εργαστήριό του
Στο μικρό κουτί του.
Ανακατεύει αλφάβητα, ιστορίες, μικρά τραγούδια
Μέσα στη χύτρα με το στριγκλίδι του feedback κυρίως.
Σκουπίζει στα γένια του τη λίγδα από τα σουβλάκια
Ψέλνει βραχνά ξόρκια
Και καίγεται
Μόνος του
Σηκώνει καπνό
Που μυρίζει
Λιβάνια, καμμένα λάστιχα, τσιγάρα, μούχλα και
Την πιο λεπτή ανάσα της πρωινής δροσιάς.
Πριν κοιμηθούν οι εφιάλτες και ξυπνήσουν τα πεζοδρόμια.

Χρόνια Πολλά Μάγε!

Read more ...