Συνέντευξη: Μιχάλης Λημνιός (blues.gr)|
(Μετάφραση: Κατερίνα Λευκίδου)
Ο Fantastic Negrito είναι ένας πολυβραβευμένος καλλιτέχνης, ο οποίος άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί ως μουσικό φαινόμενο, καθώς φαίνεται ότι ήρθε για να δώσει το φιλί της ζωής στα πολυαγαπημένα του blues, επαναπροσδιορίζοντας, μέσα από το εμπνευσμένο και ιδιοφυές παίξιμό του, τον ήχο ολόκληρου του είδους. O Xavier Amin Dphrepaulezz εμφανίστηκε στα μουσικά δρώμενα το 1996, κυκλοφορώντας ως Xavier το άλμπουμ X Factor, τιμώντας την αγάπη του για την ακμάζουσα rnb σκηνή, λοξοκοιτάζοντας πάντοτε προς τις blues και funk ρίζες του. Μεσολάβησαν πολλά χρόνια μέχρι να επανέλθει στο μουσικό προσκήνιο το 2014 κι ανάμεσα τους ένα σχεδόν θανατηφόρο δυστύχημα που τον άφησε σε κώμα για τρεις εβδομάδες, γεγονός που συνετέλεσε στην πολυετή αποχή του.
Η επανεμφάνιση του ωστόσο, το 2014, με το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ του ως Fantastic Negrito, σύστησε ένα νέο μουσικό εγχείρημα, που λεγόταν “black roots music for everyone”, μπολιάζοντας το rnb παρελθόν του με τα ηλεκτρισμένα blues της Νέας Ορλεάνης, τα sing-along ρεφρέν της funk, αλλά και τους ήχους της παραδοσιακής μαύρης μουσικής. Ο βιρτουόζος Negrito έλαβε αποθεωτικές κριτικές και το κοινό άρχισε να μεγαλώνει. Οι δύο επόμενοι δίσκοι που κυκλοφόρησε, το The Last Days of Oakland (2016) και το Please don’t be Dead (2018), τον καθιέρωσαν ως ένα από τα πιο hot ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, εξασφαλίζοντας του μάλιστα 2 Grammys στην Blues κατηγορία του σπουδαίου μουσικού θεσμού. Δύο χρόνια αργότερα, ο Fantastic Negrito επανήλθε με ακόμη ένα μουσικό διαμαντάκι, που ακούει στον τίτλο Have You Lost Your Mind Yet?, το οποίο βρέθηκε σε όλες τις λίστες με τα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς, με το “How Long” να λατρεύεται ως ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια των τελευταίων ετών. Ο Fantastic Negrito θα βρεθεί για πρώτη φορά μπροστά στο Αθηναϊκό κοινό τη Δευτέρα 18 Ιουλίου στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων έχοντας, μεταξύ άλλων, στη βαλίτσα του το ολόφρεσκο άλμπουμ White Jesus Black Problems.
Tι σου λείπει περισσότερο από τη μουσική και την αίσθηση του παρελθόντος;
Λυπάμαι που σε απογοητεύω, αλλά δεν είμαι άνθρωπος που το λείπουν πράγματα. Προσπαθώ να μη γίνομαι πολύ συναισθηματικός, ότι συμβαίνει είναι μια στιγμή μάθησης, είτε είναι καλή, είτε είναι κακή. Συμβαίνει κι εμείς την υπομένουμε και παίρνουμε κάτι από αυτήν μαθαίνουμε, κάτι από αυτήν. Οπότε δε μου έλειπε τόσο το να κάνω περιοδεία, επειδή στη θέση αυτού, υπήρχε η πανδημία, η οποία ήταν μια ευκαιρία για όλα αυτά τα υπόλοιπα πράγματα να συμβούν. Προσπαθώ να μη νοσταλγώ πράγματα, ξέρω ότι πιθανώς αυτή δεν είναι η απάντηση που ακούγεται καλύτερα, αλλά είναι ειλικρινής.
Από πού πηγάζει η δημιουργική σου ενέργεια;
Στο νέο μου άλμπουμ, που λέγεται White Jesus Black Problems, το κίνητρο μου προήλθε απ’ το να ανακαλύψω μια ιστορία, βαθιά θαμμένη στην ιστορία των προγόνων μου και ήταν η ιστορία κατά τη διάρκεια του 18 αιώνα, της λευκής Σκωτσέζας γιαγιάς μου, που ήταν οικιακή υπηρέτρια και την ένωσή της με τον μαύρο σκλαβωμένο παππού μου, κάτι που απαγορευόταν. Και ήμουν πολύ σοκαρισμένος βρίσκοντας αυτές τις πληροφορίες. Οπότε σ’ αυτό το συγκεκριμένο άλμπουμ αυτή ήταν η έμπνευσή μου, σε περασμένα άλμπουμ είχα άλλες. Η έμπνευση έρχεται, είναι εκεί κι όποτε την έχεις είναι σαν καύσιμο, σαν το πετρέλαιο, απλά πηγαίνεις με βάση ό,τι παρουσιάζεται μπροστά σου. Αυτή η ιστορία πραγματικά ταρακούνησε την οικογένεια μου, ό,τι νόμιζα πως ήξερα για τον εαυτό μου ήταν εντελώς ψέμα. Οπότε είχα αυτόν τον χρόνο κατά της διάρκεια της πανδημίας να το αντιμετωπίσω αυτό και δημιούργησα μια ταινία, ένα visual άλμπουμ, είμαι πολύ εμπνευσμένος από αυτό το πρότζεκτ, θα και κάνω και ακουστική εκδοχή του άλμπουμ επίσης που θα βγει πιθανόν μέχρι το τέλος της χρονιάς. Οπότε ναι, άπλετη έμπνευση. Κοιτάζοντας τριγύρω στον κόσμο, υπάρχει μεγάλη έμπνευση να κάνεις σπουδαία η τρομερά πράγματα, οτιδήποτε επιλέξουμε ως ανθρώπινα όντα.
Πολλές εμπειρίες στη ζωή σου, πολλές εμπειρίες στη μουσική. Ποια είναι μερικά από τα πιο σημαντικά μαθήματα που έχεις πάρει απ’ τα βιώματα σου;
Νομίζω ότι έχω μάθει να μη τα παρατάω, ότι τραγικά πράγματα, πράγματα που είναι άσχημα, μερικές φορές είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι. Αυτό είναι το κύριο πράγμα που έχω μάθει. Επίσης έχω μάθει να ανακαλύπτω εκ νέου τις ρίζες μου και έχω μάθει ότι προήλθα από τέτοιους ανθρώπους. Νιώθω έτσι γιατί προήλθα από ανθρώπους που δε τα παράτησαν. Όταν ξεκίνησα να ψάχνω την οικογένεια μου, σκέφτηκα “Ουάου, αυτοί οι άνθρωποι δε τα παράτησαν ποτέ.” Νομίζω αυτό είναι το μάθημα, μετατρέπεις κάτι τραγικό σε κάτι θετικό. Όταν έφτιαξα αυτή την ταινία, δεν είχα ξανακάνει κάτι τέτοιο, τι σπουδαία ευκαιρία να φτιάξεις μια ταινία για κάτι πολύ ισχυρό. Το μάθημα εκεί ήταν πως αυτή είναι μια πολύ θλιβερή ιστορία για ανθρώπους που ήταν σκλαβωμένοι, που ήταν υπηρέτες. Ας ψάξουμε τι ήταν όμορφο σ αυτό. Α, υπήρχε μια ιστορία αγάπης. Υπήρχε ένα μεγάλο μήνυμα αγάπης. Άνθρωποι θα αγαπιούνταν, ότι και να συνέβαινε. Ότι κανόνες φτιάξεις για αυτούς, όταν βρουν την αγάπη, θα κάνουν οτιδήποτε για να την πραγματώσουν.
Ποιες είναι οι γραμμές που συνδέουν την κληρονομιά της Black Roots μουσικής, από το Blues, το Rhythm n’ Blues, τη Roots Music, μέχρι το Gospel, το Hip-Hop και παραπέρα;
Αυτό είναι το δώρο μας στον κόσμο. Αυτή η μουσική. Όπου πάω, άνθρωποι ασχολούνται μ’ αυτή τη μουσική και πιστεύω ότι είναι ένα πανέμορφο πράγμα. Σίγουρα προήλθε απ’ την Αφρική και το εμπόριο σκλάβων, οι κουλούρες συνδυάστηκαν και συγκρούστηκαν μεταξύ τους. Και μέσα απ’ αυτό προήλθε κάτι σπουδαίο, κάτι απαίσιο και σπουδαίο. Αυτή η μουσική που ακούμε οι πάντες σήμερα, δε μπορείς να πας πουθενά χωρίς να ακούσεις καθόλου τζαζ, η μπλουζ, φανκ. Ρυθμικό μπλουζ, ροκ. Πουθενά. Θα ακούσεις reggae, κάτι. Δηλαδή μέσα από ακόμα κι αυτή την μεγάλη δυστυχία προκύπτει μεγάλη δημιουργικότητα, είναι φυσιολογικό. Νομίζω είναι πολύ εύκολο να ακολουθήσεις τις γραμμές, είναι πολύ απλό.
Είσαι πολύ δημοφιλής στην Ευρώπη, έρχεσαι ξανά αυτό το καλοκαίρι, Δευτέρα 18 Ιουλίου 2022, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Παρατηρείς κάποια διαφορά ανάμεσα στο αμερικανικό και το ευρωπαϊκό κοινό;
Όχι μόνο στη Ευρώπη και την Αμερική, βρίσκεις διαφορές ακόμα και στην Καλιφόρνια και την κεντρική Δύση. Νομίζω ότι υπάρχουν διαφορές παντού, αλλά αυτό που φέρνει όλους κοντά σαν κοινό γνώρισμα είναι η αγάπη για τη μουσική. Νομίζω σαν ανθρώπινα όντα μας είναι αναγκαιότητα, χρειαζόμαστε τη μουσική. Χρειαζόμαστε ιστορίες, χρειαζόμαστε ίαση. Χρειαζόμαστε θεραπεία. Προσπαθώ να βρίσκω αυτό που έχουμε κοινό, παρά τι είναι διαφορετικό, γιατί φυσικά και θα υπάρχει διαφορετικό, αλλά αγαπώ να επικεντρώνομαι σ’ αυτό που έχουμε κοινό. Και νομίζω αυτό που έχουμε κοινό είναι ότι έχουμε την ανάγκη να μοιραζόμαστε, να επικοινωνούμε, να αγαπάμε, να αγαπιόμαστε.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της φιλοσοφίας του Xavier και της μουσικής φιλοσοφίας του Fantastic Νegrito;
Ο Fantastic Νegrito είναι περφόρμερ. Δεν προσπαθώ να είμαι ο Fantastic negrito όλη την ώρα, αυτό είναι κάτι που κάνω και μετά ζω στη φάρμα. Οπότε η θέση μου σ’ αυτό είναι πως ο Fantastic-Νegrito είναι αφηγητής ιστοριών. Είναι ο καλλιτέχνης και είναι περφόρμερ. Πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός μ’ αυτούς. Γιατί πρέπει να θυμάσαι ότι δίνουν μια παράσταση.
Είσαι μαχητής σ’ αυτή τη ζωή. Ποιο νομίζεις ότι είναι το κλειδί για μια καλή ζωή;
Το βλέπω ως εξής: Έχω καταφέρει να επιβιώσω, μόνο εξαιτίας αυτών που έχουν προηγηθεί. Ένας επιζών στη μουσική επειδή έχουν υπάρξει τόσοι σπουδαίοι καλλιτέχνες. O Skip James, όλοι αυτοί, υπάρχουν τόσοι σπουδαίοι καλλιτέχνες που επιβίωσαν πριν από μένα. Και φυσικά η μεγάλη αποκάλυψη για μένα ήταν το να ανακαλύψω την οικογένεια μου, η οικογένειά μου έλεγε ψέματα για το ποιοι ήμασταν και ανακάλυψα την αλήθεια. Οπότε ίσως πιστεύω πως κομμάτι του να επιβιώνεις ανάγεται στο να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις για να επιβιώσεις. Έλεγαν ψέματα για να επιβιώσουν. Η οικογένεια μου ήθελε να νιώθουμε πως έχουμε αξιοπρέπεια. Ήταν περήφανοι και ήθελαν να το περάσουν στα παιδιά τους, οπότε τους είπαν πολλά ψέματα. Νομίζω πως το πράγμα με την επιβίωση έχει να κάνει με το να είσαι ανθεκτικός. Σαν το νερό. Να είσαι ικανός να προσαρμόζεσαι. Προέρχομαι από επτά γενιές ανθρώπων που αυτό έκαναν. Οπότε ήθελα να μιλήσω για αυτούς. Αυτοί είναι οι μεγάλοι δάσκαλοι. Οι δάσκαλοί μας είναι οι γιαγιάδες μας και οι προ γιαγιάδες μας και οι προ παππούδες μας. Αυτοί είναι οι δάσκαλοί μας. Και θα ‘πρεπε να μάθουμε από αυτούς για να μην επαναλαμβάνουμε αυτά που επαναλαμβάνουμε τώρα, όπως η απληστία, ο πόλεμος, επανάληψη, επανάληψη. Οπότε το σημαντικό είναι να προσαρμόζεσαι. Να ελίσσεσαι. Να μη φοβάσαι την αλλαγή, η αλλαγή λαμβάνει χώρα κάθε μέρα. Από αυτά που έχω διαβάσει, βρήκα αυτό το έγγραφο της Ελίζαμπεθ Γκάλιμορ και σκέφτηκα ορίστε, αυτοί είναι επιζώντες. Εκείνη μια απαγορευμένη ένωση με ένα σκλάβο και επιβίωσαν, έχω την επιβίωση στο αίμα μου. Είναι πολύ σημαντικό, να μπορώ να πω αυτή την ιστορία, γιατί αυτή η ιστορία έχει να κάνει με την επιβίωση.
Ανθρώπινα δικαιώματα, πολιτικά δικαιώματα, κοινωνικά δικαιώματα. Ποιος είναι ο αντίκτυπος της μαύρης roots μουσικής στις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις;
Αρκεί να κοιτάξεις γύρω σου και τον βλέπεις παντού. Τον βλέπεις ακόμα και στην Κορέα με τα boy-bands που παίζουν R’n’B μουσική απ’ τα 90s. Νομίζω ότι ανά τον κόσμο, στα παιδιά αρέσει η ραπ και η χιπ χοπ και μπορούν να έχουν φωνή μέσα από αυτή τη μουσική και υπάρχει σε κάθε γλώσσα στον πλανήτη. Στη ροκ μουσική. Είναι μεγάλος ο αντίκτυπος και είναι παντού, η μαύρη roots μουσική για τους ανθρώπους σ’ όλο τον κόσμο είναι ένα μέσο έκφρασης.
Πώς θες η μουσική σου και οι στίχοι σου να επηρεάσουν τους ανθρώπους;
Δε θέλω τίποτα. Εάν θέλεις κάτι, θα βρεθείς σε μπελάδες. Ξέρεις τι εννοώ? Θέλω αυτή τη γυναίκα. Θέλω αυτό το παγωτό, θέλω αυτή την τούρτα, θέλω αυτά τα χρήματα. Έχεις πρόβλημα. Νομίζω η απελευθερωτική πλευρά σ' αυτή την περίοδο της ζωής μου, ως καλλιτέχνη είναι πως δεν ήθελα κάτι. Ήταν αγνή. Δεν ήθελα τίποτα, ήθελα να πω αυτή την ιστορία, ήθελα να συνεισφέρω σαν ανθρώπινο ον. Νομίζω αυτά είναι πράγματα που είναι καλό να τα θέλεις όπως το να προσφέρεις. Εάν παραμείνω εκεί είμαι καλά. Εάν ξεκινήσω να θέλω αυτά τα άλλα πράγματα έχουμε πρόβλημα. Ξέρω ότι έχω ιστορίες να πω και θέλω να σας τις πω αυτό θέλω. Δε ξέρω τι θα συμβεί, αλλά θέλω να σας τις πω και θέλω να επικοινωνήσω μαζί σας, γιατί νομίζω πως είναι σημαντικό σαν άνθρωποι να επικοινωνούμε, διασχίζουμε σύνορα, διασχίζουμε όρια. Θέλω να σε κοιτάξω στα μάτια, καταλαβαίνεις τι εννοώ? Θέλω να σου πω την ιστορία μου, θέλω να μάθω τη δική σου. Αυτά νομίζω ότι θέλω πραγματικά, αλλά ξεκίνησα να θέλω λιγότερα. Από τα πάντα.
Μίλησες νωρίτερα για τη μαύρη μητέρα σου, θα ήθελα να σε ρωτήσω, πώς ξεκίνησε η ιδέα για τη φάρμα σου;
Έμαθα ότι προέρχομαι από τρείς μαύρους αγρότες από τη μεριά της μητέρας μου. Όχι από τη πλευρά του πατέρα μου, εκεί ξεκίνησαν ως σκλάβοι. Από την πλευρά της μητέρας μου προήλθαν τρεις αγρότες, οπότε δεν ήξερα ότι υπήρχε στο αίμα μου, πάλι. Η ένωση των έβδομης γενιάς παππούδων μου δημιούργησε ελεύθερους μαύρους ανθρώπους. Και αυτοί οι άνθρωποι έγιναν αγρότες, είχαν στην περιουσία τους γη, ήξεραν ανάγνωση, γραφή. Κι αυτή είναι μια κληρονομιά του πως μπορεί να γίνει κάτι σπουδαίο σε μια κακή κατάσταση. Το ότι ζούσαν στο Νότο και τη Βιρτζίνια την εποχή της σκλαβιάς και στάθηκαν πολύ τυχεροί όντας ελεύθεροι και άδραξαν την ευκαιρία να κάνουν σπουδαία πράγματα να συμβούν. Νομίζω πιστεύω σ’ αυτή τη φιλοσοφία, το ότι έχεις την ευκαιρία να τρως καλά, να παρέχεις στο γείτονά σου, έχεις την ευκαιρία για οικονομική αυτονομία, έχεις την ευκαιρία για πνευματική υγεία. Εάν δουλεύεις το χώμα, με τα φυτά, στον ήλιο, στον καθαρό αέρα, αυτή είναι η ομορφιά της ζωής. Υπάρχουν τόσα οφέλη απ’ την αγροτική ζωή. Στις μικρές φάρμες, στις αστικές φάρμες, μένοντας στην πόλη.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή, που σου 'χει δώσει ποτέ κανείς και την έχεις κρατήσει σαν μότο στη ζωή σου;
Ότι μπορώ να σκεφτώ είναι απ’ τη γιαγιά μου, τα πάντα. Ήταν ο σπουδαιότερος δάσκαλός μου. Η καλύτερη συμβουλή που μου έδωσε, νομίζω τη ρώτησα, της είπα “Γιαγιά πες μου για το Νότο, πώς ήταν” γιατί ήταν πολύ μεγάλη "Πόσο άσχημα ήταν και πόσο άσχημα σου φέρθηκε η ζωή, θέλω να ξέρω.” Και μετά η γιαγιά μου μου είπε κάτι πολύ έντονο, μου είπε “Γιε μου, θα σου πω κάτι. Όλοι βασιζόμασταν επάνω στον άλλον. Δε χρειαζόταν να ζητήσουμε τίποτα απ’ τους λευκούς.” Θυμάμαι με σόκαρε αυτό όταν το άκουσα. “Ήρθαμε στη φάρμα μόνοι μας, χωρίς γείτονες, με τις κότες μας, τις αγελάδες μας, τα λαχανικά μας, τα γουρούνια μας, δε χρειαζόταν να ζητήσουμε τίποτα. Και νομίζω πως αυτό ήταν η πιο δυναμική, η καλύτερη συμβουλή που πήρα. Τη θυμάμαι να μου το λέει αυτό, να μου λέει “Να είσαι ανεξάρτητος. Να είσαι ειλικρινής. Και να δουλεύεις μαζί με τους ανθρώπους. Χτίσε συμμαχίες.” Τα έλεγε αυτά με τον απλό χωριάτικο τρόπο της. “Και αν ζητήσεις κάτι από κάποιον, έχεις μπλέξει.” Αυτά είπε η γιαγιά.
Ας κάνουμε ένα ταξίδι με μια χρόνο-μηχανή. Που θα ήθελες να πας με μια μηχανή του χρόνου;
Νομίζω ότι θα ήθελα να ζω στο τώρα. Νομίζω τώρα επειδή έτσι είναι, αυτό συμβαίνει και εδώ είναι οι αγαπημένοι μου και θέλω να βρίσκομαι ακριβώς εδώ. Σε έναν φανταστικό κόσμο νομίζω θα ήθελα να ζω χίλια χρόνια αργότερα να δω, εάν μάθαμε τίποτα. Εάν μάθαμε κάτι σ’ αυτή τη γη. Η αν ακόμα επαναλαμβάνουμε. Την απληστία, τον πόλεμο, το μίσος. Ίσως σε χίλια χρόνια να έχει ενδιαφέρον. Μάθαμε πως να θεραπεύσουμε τον πλανήτη; Μάθαμε να σεβόμαστε τη Γη; Μάθαμε να εκτιμούμε τη ζωή πάνω απ’ το χρήμα? Τους ανθρώπους πάνω απ’ το κέρδος; Θα μου άρεσε να δω αυτή τη δοκιμασία.
Ποιες είναι οι ελπίδες και οι φόβοι σου για το μέλλον;
Απλώς ελπίζω ότι μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα τη φορά, να το παίρνουμε μια μέρα τη φορά και να γίνουμε καλύτεροι. Δε μου αρέσει να έχω να κάνω με το φόβο, δε σκέφτομαι έτσι. Δε μπορείς να σκέφτεσαι το φόβο, να σκέφτεσαι μ’ αυτούς τους όρους. Είναι αδύνατον να σκέφτεσαι έτσι. Δε φοβάμαι τίποτα, ελπίζω ότι όλοι μπορούμε να κάνουμε καλύτερες επιλογές. Γιατί πραγματικά είναι πάνω μας. Δεν έγκειται σε κάποια ανώτερη δύναμη, είναι οι επιλογές που κάνεις εσύ όταν κλείσεις αυτό το τηλέφωνο, οι επιλογές που κάνω εγώ. Αυτή είναι η δύναμη. Ελπίζω ότι θα κάνουμε καλές επιλογές γιατί έχουμε μεγάλη δύναμη.
Η τελευταία ερώτησή μου είναι πολύ απλή. Τι σημαίνει το μπλουζ για σένα;
Σημαίνει την αρχή. Σημαίνει ελπίδα. Σημαίνει το να λες μια ιστορία. Σημαίνει ψυχισμός. Σημαίνει επιβίωση. Σημαίνει κληρονομιά...
H συνέντευξη του Fantastic Negrito είναι από την απίθανη ιστοσελίδα blues.gr, με όλο το σεβασμό και τις ευχαριστίες του Merlin's Music Box στον Μιχάλη Λημνιό που μας επέτρεψε να την αναδημοσιεύσουμε.
Special Thanks: Δημήτρης Συρεγγέλας, Μαρία Ιωάννου & Ελένη Κελεπούρη (Menta Art Events)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Ζωντανά από το σπίτι: "She Gets What She Wants" (Fantastic Negrito)
Η μουσική του διαβόλου – Ο μύθος του Ρόμπερτ Τζόνσον
Ο Fela Kuti παραήταν απείθαρχος για το καθεστώς της Νιγηρίας...
Μικρά πορτρέτα σημαντικών ανθρώπων: Sonny Boy Williamson II
Pat Martino: We'll Meet Again...
Blues: Η φωνή του σκλαβωμένου μαύρου λαού, από τις βαμβακοφυτείες μέχρι τον πόλεμο του Βιετνάμ...
Ο Willie Dixon και τα Blues του Σικάγο...
Το πρώτο 12μετρο blues, ένας Ιταλός Αναρχικός και η εκτέλεση ενός Αμερικανού Προέδρου
Josh White: Όταν τα blues και τα gospel συνάντησαν την folk και το τραγούδι διαμαρτυρίας...
Μα τι είναι, τέλος πάντων, αυτό το "honky tonk";
Ο Muddy Waters και πώς ηχογράφησε τα δυο πρώτα του τραγούδια...
