Blog - Results from #1335

λάμδα: Η μουσική τους είναι όπως ένας νοστιμότατος μούστος θεσπέσιων, αλλοπρόσαλλων ποικιλιών σταφυλιών...

Details: Published: Saturday, 25 March 2017 12:52; Written by Merlin's Music Box

Ποτέ δεν περίμενα ότι ένα γράμμα του αλφάβητου θα έκρυβε μέσα του τόση δύναμη και πάθος. Όμως, γιατί ένα καλλιτέχνης, εν προκειμένω ένα μουσικό συγκρότημα, μάς αρέσει, τι είναι αυτό που κάθε φορά μάς ελκύει, μάς εξασκεί στα όρια του γούστου και πολλές φορές τα ξαναβρίσκουμε και επανατοποθετούμαστε απέναντι στα έργα Τέχνης; Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που καθιστούν ένα έργο Τέχνης αξιοσημείωτο, καίριο, μοναδικό; Μήπως τυχόν στην περίπτωση των λάμδα είναι οι στίχοι, η μουσική, οι ενορχηστρώσεις, τι από αυτά και άλλα περισσότερα σχεδόν με... αναγκάζουν, προσωπικά, να νιώθω παρόν στο έργο τους, κοινωνός του κόσμου τους, να μου δημιουργείται η ανάγκη να πω κάτι, έστω και μικρό για αυτούς τους πέντε μουσικούς και ποιητές;

Μικρός Οδηγός για το post-punk του Λος Αντζελες

Details: Published: Tuesday, 21 March 2017 00:03; Written by Θανάσης Ζελιαναίος

(στη φωτογραφία οι Savage Republic)

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΕΛΙΑΝΑΙΟΣ

Περισσότερο μια ομάδα από μπάντες και labels, αισθητικά, γεωγραφικά και χρονολογικά καθορισμένη παρά σαν μια κυρίως ειπείν σκηνή με μια μουσική και ηχητική ομοιομορφία, το post punk του Los Angeles κατάφερε όχι μόνο να δώσει μερικά σπουδαία μουσικά δείγματα αλλά και να αφήσει μια παρακαταθήκη πολύ σημαντική για τον underground χώρο εκείνης της εποχής.

Με βασικό πυρήνα τους Savage Republic και την Independent Project και με μια ματιά γεννημένη στα υπόγεια τούνελ του UCLA, η παρέα αυτή απομακρύνθηκε τόσο από το hardcore punk όσο και από το paisley underground (τις δυο κυριότερες τάσεις που επικρατούσαν στο underground ροκ των αρχών των 80s στην California) και χρωστάει πολύ περισσότερα στην αντίστοιχη κίνηση της Μεγάλης Βρετανίας, με αρκετές δόσεις όμως industrial μουσικής, space νεοψυχεδέλειας και tribal ήχων που παρέπεμπαν στην μητέρα Αφρική. Ταυτόχρονα, θα μείνει ιστορική η γραφιστική δουλειά της εταιρίας στα εξώφυλλα με εκπληκτικές letterpress ανάγλυφες εκτυπώσεις (κληρονομιά του δημιουργού της Bruce Licher απ’ τις σπουδές του στη σχολή Καλών Τεχνών στο Πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες), εσώκλειστες κάρτες, φυλλάδια και γραμματόσημα. Όπως εύστοχα παρατηρεί ο Τάσος Σακκάς στο άρθρο του «Η Τελετή των Οραμάτων» (ΗΧΟΣ & Hi-Fi, τεύχος 192, Σεπτέμβριος 1986) «συνιστούμε, αν δεν το έχετε κάνει ήδη, να περιεργαστείτε εξονυχιστικά κάποιες από τις συσκευασίες των πρώτων κυρίως κυκλοφοριών της Ι.Ρ. Records και να τις συγκρίνετε με κάποιου άλλου δίσκου μιας άλλης εταιρίας. Η διαφορά είναι όση ανάμεσα σε ένα χειρόγραφο πάπυρο και σε μια δήλωση του νόμου 105».

Al Jourgensen: Κομμάτια και θρύψαλα από το Υπουργείο της Τρέλας...

Details: Published: Saturday, 18 March 2017 19:06; Written by Merlin's Music Box

O Al Jurgensen (γεν. Allen David Jourgensen το 1958) είναι μια από τις πλέον σεβάσμιες και ταυτόχρονα μισητές προσωπικότητες της σύγχρονης μουσικής. Είναι ο άνθρωπος που έκανε γνωστό το industrial στο ευρύτερο κοινό (το άλμπουμ των Ministry Psalm 69: The Way to Succeed and the Way to Suck Eggs του 1992 πούλησε περισσότερο από ένα εκατομμύριο αντίτυπα στην Αμερική), ενώ το industrial/metal στυλ του έχει επηρεάσει άπειρους καλλιτέχνες. Ο Jurgensen είναι ο ψυχωτικός εγκέφαλος πίσω από τους Ministry (και πολλά άλλα σχήματα όπως οι Revolting Cocks, οι 1000 Homo DJs και οι Surgical Meth Machine) εδώ και σχεδόν 35 χρόνια, έχοντας επιβιώσει από πλείστες καταχρήσεις, αναπτύσσοντας κοινωνικοπολιτικές θέσεις και ασκώντας δριμεία κριτική στους εκάστοτε κρατούντες.

Μαθήματα Ιστορίας: Η "εξέγερση" των Beatniks, Νέα Υόρκη, Απρίλιος 1961

Details: Published: Friday, 17 March 2017 13:19; Written by Merlin's Music Box

Γράφουν η Abies Sylos και ο Γιάννης Καστανάρας

«Ήταν μια χαοτική μέρα, χωρίς τάξη και χωρίς αιτία. Σίγουρα όμως ήταν χαρακτηριστική της εποχής που ερχόταν, όταν ο κόσμος ήρθε αντιμέτωπος με την καθεστηκυία τάξη και άρχισε να της ζητά να λογοδοτήσει. Κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο να συμβεί στη δεκαετία του ’50. Βρισκόμασταν όμως στις αρχές των sixties». (Dan Drasin)

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’40, το πάρκο της Πλατείας Ουάσινγκτον στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης ήταν το επίκεντρο της folk μουσικής, ένας δημόσιος χώρος όπου καλλιτέχνες όπως ο Pete Seeger (χαρακτηρισμένος από το FBI ως κομμουνιστής από τις αρχές της δεκαετίας του ‘50), ο Woody Guthrie και αρκετά άλλα μέλη της «πολιτικής» folk σκηνής συγκέντρωναν τους φίλους τους για τραγούδι και κοινωνικές επαφές.

Οι κανονισμοί των Ναζί σχετικά με την jazz μουσική και οι Swingjugend

Details: Published: Thursday, 16 March 2017 00:10; Written by Πάνος Τομαράς

Είναι γνωστό ότι οι Ναζί μισούν... Μισούσαν τότε, μισούν τώρα και θα μισούν για πάντα. Το μίσος τους δεν απευθυνόταν μόνο προς τους ανθρώπους σαν φυσικές παρουσίες, αλλά και στα καλλιτεχνικά δημιουργήματά τους, εφόσον δεν συμφωνούσαν με τις επιταγές της "ανώτερης" Άριας φυλής. Όπως ήταν φυσικό, το μίσος στρεφόταν και κατά της μουσικής (εκτός των εμβατηρίων και των ελαφρών, ακίνδυνων σουξέ), πόσον μάλλον κατά της jazz που, σύμφωνα με τη γενικότερη ιδεολογία και τις απόψεις τόσο της ναζιστικής ηγεσίας όσο και των κατά τόπους γκαουλάιτερ (κυβερνήτες), ήταν υποδεέστερη, ήταν η μουσική των "νέγρων υπανθρώπων". Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι δέκα κανόνες που είχε συντάξει ο ναζί γκαουλάιτερ του Προτεκτοράτου της Βοημίας και της Μοραβίας και που σύμφωνα με τον συντάκτη του ιστορικού αμερικανικού περιοδικού The Atlantic (ιδρ. το 1857 και εξακολουθεί να εκδίδεται μέχρι σήμερα) JJ Gould "αποτελεί το μοναδικό αξιοσημείωτο παράδειγμα ύβρεως του ολοκληρωτισμού εναντίον της jazz".

(μετάφραση: Πάνος Τομαράς)

MERLIN'S MUSIC BOX MIXCLOUD: Wind Back (compiled by Abies Sylos)

Details: Published: Thursday, 09 March 2017 10:46; Written by Aylos Abies Sylos

Το νέο mixcloud του Merlin's Music Box, τραγούδια που μόλις εγκαταστάθηκαν και έχουν ακόμα τις αποσκευές τους. Με άλλα όργανα και άλλα κουρδίσματα...

LISTEN HERE

(https://www.mixcloud.com/john-kastanaras/merlins-wind-back-compiled-by-abies-sylos/)

Τις απαντήσεις τις γνωρίζουμε. Τις ερωτήσεις αναζητούμε.

Details: Published: Tuesday, 07 March 2017 20:19; Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΗΒΑΣ

Τους ανθρώπους για να τους τρομάξεις πρέπει να τους δείξεις τον εαυτό τους. Αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί/ές που δεν έχουν πια στον "ήλιο μοίρα", τους μάζευαν σε ένα χώρο και τους έδειχναν την ταινία του Ken Loach, I Daniel Blake θα έβλεπε ο καθένας/μία τους τον εαυτό του στους ήρωες της ταινίας;

Και αν τον έβλεπαν τι θα έκαναν μετά; Ρητορική η ερώτηση γιατί οι καταστάσεις που περιγράφει η ταινία είναι η πραγματικότητα για εκατομμύρια ανθρώπους. Όταν οι άνθρωποι θεωρούν ορισμένες καταστάσεις σαν πραγματικές, αυτές είναι πραγματικές στις επιπτώσεις τους.

MERLIN'S MIXCLOUD: FEAT. MICKEY PANTELOUS (Dr. Albert Flipout's One CAN Band)

Details: Published: Wednesday, 01 March 2017 11:17; Written by Merlin's Music Box

Ζητήσαμε από τον φίλτατο Mickey Pantelous να διαλέξει δέκα αγαπημένα του κομμάτια για το mixcloud του Merlin's και εκείνος έσπευσε να ανταποκριθεί...

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ...

Οι θορυβώδεις υπέρμαχοι της λευκής κυριαρχίας: Ένα κείμενο του Lester Bangs που δημοσιεύτηκε το 1979 στο Village Voice και αναφέρεται στις (όχι και τόσο) υφέρπουσες ρατσιστικές τάσεις στην punk σκηνή της Νέας Υόρκης

Details: Published: Tuesday, 28 February 2017 11:22; Written by Alex K.

Μετάφραση: Αλέξης Καλοφωλιάς

Τις προάλλες μιλούσα στο τηλέφωνο με μια φίλη που κυκλοφορεί πολύ στη σκηνή του CBGB’s. Με διασκέδαζε εξιστορώντας μου όσα απολαμβάνουν οι γυναίκες στον υπόγειο σιδηρόδρομο της Νέας Υόρκης: «…οπότε to τραίνο φρενάρει απότομα και εγώ πέφτω φαρδιά πλατιά στο πάτωμα, και όχι μόνο δεν έσκυψε κανείς να με βοηθήσει, αλλά όλοι αυτοί οι χιμπατζήδες απλώς κάθονταν και με κοιτούσαν γελώντας».

«Οι χιμπατζήδες;» είπα. «Ποιοι χιμπατζήδες;»

«Ξέρεις», είπε. «Οι μαύροι».

«Γιατί τους λες έτσι;»

«Δεν ξέρω. Επειδή είναι από τη ζούγκλα, μάλλον».

Δεν είπα τίποτα.

Red Warriors: Ξύλο στους φασίστες (Μαθήματα Κοινωνικής Ιστορίας)

Details: Published: Sunday, 26 February 2017 10:10; Written by Γιάννης Καστανάρας

Το γαλλικό κίνημα των redskins εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του '80 επηρεασμένο από το αντίστοιχο βρετανικό, προσανατολισμένο σε μια χαλαρή κομμουνιστική και αναρχική ιδεολογία. Ο νεοφιλελευθερισμός ήδη έπαιρνε τα πάνω του και στη Γαλλία, με αποτέλεσμα την ενδυνάμωση των ακροδεξιών τάσεων που κυρίως εκφράζονταν μέσα από τις γραμμές του Εθνικού Μετώπου το οποίο, με επικεφαλής τον Ζαν Μαρί Λεπεν, εκμεταλλεύτηκε τη μεγάλη ανεργία και τις νεοφιλελεύθερες κυβερνητικές πολιτικές και προσπαθούσε να διεισδύσει στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα.

Troll-ες οι πληροφορίες για το νέο άλμπουμ των Tool...

Details: Published: Thursday, 23 February 2017 18:32; Written by Merlin's Music Box

Το live των Dr. Albert Flipout's One CAN Band στο IΛΙΟΝ plus την περασμένη Κυριακή με αφορμή την κυκλοφορία του άλμπουμ Don' You Call My Name σε βινύλιο (Φωτογραφίες: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος / QoQ photos)

Details: Published: Thursday, 23 February 2017 11:44; Written by Merlin's Music Box

Πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή στο ΙΛΙΟΝ plus και με τη σύμπραξη του Merlin’s Music Box η παρουσίαση του καινούργιου δίσκου των Dr. Albert Flipout’s One CAN Band (κοινώς της παρέας που αποτελείται από τον Μίκη Παντελούς, το κονσερβοκούτι Dr. Albert και την Jess, την γοητευτική νεκροκεφαλή). Το εξαιρετικό Don’t You Call My Name κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες σε CD και με την ευκαιρία της πολύ πρόσφατης έκδοσής του σε βινύλιο παρακολουθήσαμε τον Μίκη δεμένο πίσω από τον Δόκτορα Albert να παρουσιάζει ζωντανά τα κομμάτια του δίσκου, διανθισμένα από το γνώριμο χιούμορ του, χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις αφού το ίδιο το μουσικό υλικό του δίσκου είναι πολύ πλούσιο και επεξεργασμένο. Αυτό, ωστόσο, που μας εξέπληξε μολονότι είχε ανακοινωθεί, ήταν ότι μετά την παρουσίαση του άλμπουμ ο Μίκης κάθισε έπειτα από καιρό πίσω από ολόκληρη ντραμς για να συνοδέψει τους Trash United, ένα σχήμα φίλων μουσικών που εμφανίστηκαν σαν tribute band του μοναχικού καλλιτέχνη. O Νίκος Σκιαδόπουλος, άριστος γνώστης της φυσαρμόνικας και τραγουδιστής με ύφος και αρτιότητα έδωσε post punk χροιές και ύφος σε κομμάτια του Παντελούς αλλά και σε διασκευές. Απόλυτα κουλ και με ιδιαίτερη ευκολία και έλεγχο, ο Βαγγέλης Γιαρένης (με δεξί μπάσο γυρισμένο αριστερά χωρίς μετατροπή) υποστήριξε με τον καλύτερο τρόπο αυτό το απροσδόκητο σαραντάλεπτο gig, ενώ μάγεψε ο κιθαρίστας Μιχάλης Μπελεδάκης που λίγο προηγουμένως είχε συνοδέψει τον Μίκη σε ένα κομμάτι της σόλο εμφάνισής του. Ήταν πράγματι μια ξεχωριστή βραδιά που ενθουσίασε τους φαν του Μίκη όσο και τη νεότερη γενιά που έκανε αισθητή την παρουσία της.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (QoQ photos)

Ο Σωτήρης Θεοχαρης αποκλειστικά στο Merlin's Music Box: Το punk, οι Αδιέξοδο, οι, ANFO, τα Εξάρχεια και διάφορες άλλες ιστορίες θορύβου...

Details: Published: Tuesday, 21 February 2017 20:15; Written by Aylos Abies Sylos

Για τον Σωτήρη Θεοχάρη δεν χρειάζεται να πούμε πολλά πράγματα εμείς. Τα λέει όλα μόνος του, τόσο στη συνέντευξή του στο Merlin's Music Box όσο και με τη δράση του μέσα από την ελληνική πανκ (και όχι μόνο) σκηνή, αλλά και με την ενεργή παρουσία του στα κοινωνικά τεκταινόμενα πέρα από τη μουσική. Ιδρυτικό μέλος των θρυλικών Αδιέξοδο που έγραψαν ιστορία με το κομμάτι "38 Χιλιοστά", αφιερωμένο στο δολοφονημένο Μιχάλη Καλτέζά, πέρασε, όπως εξηγεί ο ίδιος, από διάφορα μουσικά στάδια ώσπου να καταλήξει και πάλι στο καθαρόαιμο πανκ με τους ANFO, με τους οποίους σήμερα διαγράφει μια νέα, ασυμβίβαστη πορεία.

Συνέντευξη: Aylos Abies Saylos, Αντώνης Ζήβας, Γιάννης Καστανάρας

Φωτογραφίες: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (QoQ Photos)

NICK CAVE: Αποκλειστικές φωτογραφίες της Nadia Moth!

Details: Published: Saturday, 11 February 2017 23:47; Written by Merlin's Music Box

Η Nadia Moth! ζει στην Αυστραλία και είναι αυτοδίδακτη φωτογράφος. Άρχιζε να φωτογραφίζει μόλις πριν από μερικά χρόνια γι’ αυτό θεωρεί ότι ακόμα εξελίσσεται. Οι φωτογραφίες της με μουσικά θέματα αρχικά αποτέλεσαν ένα όχημα για να συντηρεί απλώς τις αναμνήσεις της σαν μια κοπέλα που της άρεσε η διασκέδαση, σύντομα το κοινό άρχισε σιγά σιγά να εκδηλώνει ενδιαφέρον γύρω από αυτές.

Δοκιμάζοντας τις ικανότητές της χωρίς να στηρίζεται σε επαγγελματικού τύπου υψηλής ποιότητας μηχανές, έχει επιλέξει μια μεσαίου μεγέθους mirrorless μηχανή, την Fuji X-e1. «Μ’ αρέσει να φωτογραφίζω μουσικούς επειδή τα αποτελέσματα είναι πολύ απρόσμενα. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να περιμένεις και να προσδοκάς την κατάλληλη στιγμή και επειδή αυτή δεν διαρκεί πολύ, πρέπει να την απαθανατίσεις με το που τα μάτια σου θα την εντοπίσουν, ειδάλλως την έχεις χάσει για πάντα».

Οι τελευταίες μέρες του Lemmy (από το βιβλίο του Mick Wall, "Lemmy, The Definitive Biography")

Details: Published: Saturday, 11 February 2017 12:47; Written by Γιάννης Καστανάρας

Στις αρχές Δεκεμβρίου, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη με τον Dave Ling, ο Lemmy αναφέρθηκε στα προβλήματα υγείας του. Ήταν χαρακτηριστικά επιθετικός όταν η κουβέντα στράφηκε στις εικασίες για την υγεία του. «Έχω σιχαθεί πια αυτή την ερώτηση “Πρόκειται να πεθάνεις;”», είπε. «Αυτή η ερώτηση έχει παλιώσει. Είμαι καλά. Βγαίνω στη σκηνή και δίνω τον καλύτερο εαυτό μου. Έχω καλές και κακές μέρες, αλλά τον περισσότερο καιρό τα πάω καλά». Όταν ρωτήθηκε αν σκεφτόταν το θάνατο σε σχέση με τα πρόσφατα προβλήματά του, η απάντησή του ήταν ξερή και αποκαλυπτική. «Ο θάνατος είναι κάτι αναπόφευκτο, σωστά; Κι αυτό το σκέφτεσαι όλο και περισσότερο όταν φτάνεις στην ηλικία μου. Δεν ανησυχώ γι’ αυτό. Όταν φύγω, θέλω να φύγω κάνοντας αυτό που κάνω καλύτερα. Αν πεθάνω αύριο, δεν έχω παράπονο. Έχω περάσει καλά».