Spiral Drift: Το ντεμπούτο άλμπουμ τους "On the Shadow Line" σε βινύλιο και ψηφιακή έκδοση...

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου

Οι Spiral Drift φτιάχτηκαν την Άνοιξη του 2014 στην Αθήνα από μια παρέα μουσικών και φίλων. Το 2015 κυκλοφόρησαν ένα ομώνυμο δεκάιντσο σινγκλ δυο κομματιών με το label της Anazitisi Records. Έκτοτε εμφανίζονται ζωντανά συχνά πυκνά ενώπιον του αθηναϊκού κοινού και όχι μόνον, ενώ το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο On The Shadow Line θα κυκλοφορήσει επίσης σε βινύλιο στις 5 Μαρτίου από την Spinning Wheels σε διανομή της Ikaros Records.

Read more ...

Γιάννης Φούντας: «Εξαρχείων Αλφαβητάριο» (1840-1975) Ένας μη χρηστικός οδηγός της καταποντισμένης «μυθικής πολιτείας» και των όμορων συνοικισμών...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

Το Εξαρχείων Αλφαβητάριο (1840 -1875) (Εκδόσεις των Συναδέλφων) είναι ένα έργο που μέσα από τη γλαφυρότητα της γραφής του περιέχει όλη τη μικρή-μεγάλη ιστορία της περιοχής και κατ’ επέκταση της μετέπειτα μητρόπολης του αθηναϊκού υδροκέφαλου κράτους, όπως έχει αποτυπωθεί τη στιγμή του εκάστοτε εκάστοτε συμβάντος. Ένα πραγματικά σπουδαίο ιστορικό αλφαβητάριο...

Read more ...

“Το πάθος γιά τη λευτεριά...” Η ιστορία ενός συνθήματος...

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

“Το πάθος για τη λευτεριά, είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά”. Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα και διαχρονικά αναρχικά ελληνικά συνθήματα. Λίγοι γνωρίζουν όμως την ιστορία του, ποιος το έβγαλε πότε βγήκε και σε ποιες συνθήκες. Πέρασαν πολλά χρόνια από τις 16 Φεβρουαρίου 2005, όταν ο σύντροφος Γιάννης Μπουκετσίδης έφυγε από τη ζωή νέος, σε ηλικία 48 ετών, προδομένος από τη καρδιά του. Ο Γιάννης ήταν ένας από αυτούς τους συντρόφους που μέσα του κυριαρχούσε η συνεχής και απαράμιλλη αποφασιστικότητα αγώνα και αλληλεγγύης.

Read more ...

O Διάβολος δεν είναι ο Βασιλιάς της Κολάσεως...

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

So don't you bother calling / There ain't nobody home / Sometimes we've got to stand together…  («The King of Hell» - The Nightwatchman) 

Αυτό πραγματεύεται το πρώτο κείμενο με τίτλο «Της Κολάσεως» του ομότιτλου βιβλίου του Νόρμαν Σπίναρντ που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες σε μετάφραση Σπύρου Κουρούκλη. Ο Διάβολος είναι εγκλωβισμένος στον ρόλο που του έχει προσδώσει ο ίδιος ο «Τέλειος Άρχοντας Όλης της Πλάσης» και ο «φέρων το φως» δεν μπορεί να εκφράσει την ελεύθερη βούληση του – γι’ αυτό και εξεγείρεται. Και μπορεί αυτός ο ρόλος να επιτρέπει στον διάβολο να διευθύνει απρόσκοπτα την κόλαση, αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.

Read more ...

Μια εικόνα χίλιες λέξεις: Αμβούργο, 20 Δεκεμβρίου 1986, διαδήλωση υπέρ των καταλήψεων της Χάφενστρασε...

To κίνημα των καταλήψεων στο Δυτικό Βερολίνο το 1980-1981 παρέσυρε στο χορό και άλλες γερμανικές πόλεις. Στο Αμβούργο, τα άδεια κτίρια της Χάφενστρασε στη συνοικία Σανκτ Πάουλι, έδρα της ομώνυμης ριζοσπαστικής ποδοσφαιρικής ομάδας και πυρήνας εναλλακτικών δραστηριοτήτων κυρίως από το κίνημα των Αυτόνομων, αρχίζουν να καταλαμβάνονται από το φθινόπωρο του 1981 χωρίς πολλές φανφάρες εξαιτίας μιας απόφασης της συγκλήτου της πόλης σύμφωνα με την οποία κανένα σπίτι της πόλης δεν μπορούσε να καταληφθεί για περισσότερο από... 24 ώρες.

Read more ...

Δημήτρης Πουλικάκος: Φρυκτωρία ή Πόσο Ζουν οι Μύγες (από τις εκδόσεις Opportuna)

Διανύοντας αισίως και δημιουργικά την όγδοη δεκαετία της ζωής του, ζωή να ‘χει, ο Δημήτρης Πουλικάκος, ο Μήτσος, ο Πουλίκας, ο θείος Νώντας, τα έχει πει (σχεδόν) όλα σε συνεντεύξεις και δηλώσεις. Όλοι ξέρουμε ποιος είναι και τον αγαπάμε όπως και για αυτό που είναι, όπως υπάρχουν κάποιοι που τον μισούν για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Read more ...

Τάσος Σαγρής & Whodoes: Eπεισόδιο πρώτο: «Βρες έναν τρόπο να συναντηθούμε…»

Γράφει ο Μιχάλης Δημητρίου

Πριν από ένα μήνα περίπου, συγκεκριμένα στις 8 Ιανουαρίου 2020, ήρθε στην επιφάνεια το πρώτο official video από το επερχόμενο ηχητικό άλμπουμ-μανιφέστο Φαινομενολογία της Γκιλοτίνας από το δίδυμο Τάσος Σαγρής & Whodoes. Το «Επεισόδιο 1» μέσα από τον δίσκο τους ονομάζεται «Βρες έναν τρόπο να συναντηθούμε» και δεν υπονοεί μόνο τον ενδεχόμενο και τον αναγκαίο τελικά συντονισμό μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας, της δικής μας κοινωνίας, πέρα από την παρακμή της, αλλά και επιβάλλει στον ακροατή-θεατή να ξαναδεί για νιοστή φορά κάποια από αυτά που οδήγησαν την δυστοπία στο να γίνει καθημερινότητα. Υπάρχει ελπίδα να βγούμε ζωντανοί μέσα από όλο αυτό;

Read more ...

Τhe Membranes: Κουβεντιάζοντας για τη χαρά της φύσης, της ζωής και της τέχνης με τον John Robb... (αποκλειστική συνέντευξη)

Συνέντευξη: Μιχάλης Πούγουνας

φωτο: Decembered

[The Membranes Live @ Temple – guests: Spinners, 6 Φεβρουαρίου 2020] 

Έφτασα στο Temple ακριβώς στις πέντε το απόγευμα, όπως ήταν συμφωνημένο. Η περιοχή ήταν άδεια από κόσμο και επειδή είχε κρύο έσπρωξα την πόρτα του μαγαζιού με την ελπίδα να χωθώ κάπου ζεστά. Προς μεγάλη μου έκπληξη το κλαμπ ήταν ανοιχτό και μπήκα ελεύθερα. Δύο ηχολήπτες ήταν πάνω στην σκηνή, κουβεντιάζοντας και προετοιμάζοντας την συναυλία, τα φώτα και τον ήχο. Κάθισα σε ένα κάθισμα δίπλα σε ένα μισογεμάτο μπουκάλι ουίσκι που είχε ξεμείνει από την προηγούμενη νύχτα, μακριά από τους δύο ηχολήπτες και μιας και δεν υπήρχε κανένας άλλος τριγύρω, έριξα μια ματιά στο άδειο μαγαζί.

Read more ...

Εθνικισμός, Τέχνη, Γήπεδο, Πόλεμος: Οι (περίεργοι) «μαχητές» του Πολέμου της Γιουγκοσλαβίας…

Γράφει ο Παναγιώτης Ξηρουχάκης

Είναι η χρονιά του 1991 και η Γιουγκοσλαβία φλέγεται. Το πολυεθνικό κομμουνιστικό κράτος που δημιουργήθηκε μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου διαλύεται. Οι περισσότερες δημοκρατίες του (με πρώτη τη Σλοβενία) κήρυξαν ανεξαρτησία από τη Γιουγκοσλαβία. Αρχικά, ο Γιουγκοσλαβικός Λαϊκός Στρατός (JNA), προσπάθησε να διατηρήσει την ενότητα ολόκληρης της χώρας αλλά απέτυχε. Επίσης από τον JNA αποχώρησαν οι Σλοβένοι, οι Κροάτες, οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου, οι Βόσνιοι και οι Βόρειοι Μακεδόνες. Ό,τι απέμεινε, δηλαδή ο σερβικός στρατός, προσπάθησε στη συνέχεια να αποσπάσει από την Κροατία και τη Βοσνία εδάφη στα οποία κατοικούσαν πληθυσμοί σέρβικης καταγωγής. Οι συγκρούσεις επεκτάθηκαν στο Κόσοβο αλλά και στη Μακεδονία. Το παγκόσμιο σοκ από την πρωτοφανή γενικευμένη σφαγή στο κέντρο της «πολιτισμένης» Ευρώπης ήταν τεράστιο. Η σύγκρουση έληξε τελικά το 2001 με 140.000 νεκρούς.

Read more ...

Τζον Κασσαβέτης: «Το να γυρίζεις μια ταινία σημαίνει να στριμώχνεις μια ολόκληρη ζωή συναισθημάτων και ιδεών σε μια δίωρη κάψουλα...»

Στην πραγματικότητα ο ηθοποιός είναι ένα μαγικό πρόσωπο που όλοι θα θέλαμε να του μοιάζουμε αλλά δεν έχουμε το κουράγιο, επειδή μας λείπει ο ψυχαναγκασμός. Ο κινηματογράφος είναι μια τέχνη, μια όμορφη τέχνη. Είναι μια τρέλα που μας ξεπερνάει όλους. Είμαστε ερωτευμένοι μαζί του. Το χρήμα δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο. Μπορεί να δουλεύουμε τριάντα έξι ή σαράντα οκτώ ώρες ασταμάτητα και στο τέλος να νιώθουμε εκστασιασμένοι. Νομίζω ότι ο κινηματογράφος είναι μαγεία! Με τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας, πραγματικά προσπαθούμε να αλλάξουμε τη ζωή των ανθρώπων!

Read more ...

Grey River & The Smoky Mountain: "Live To Tell The Tale" , ανάμεσα σε θρύλους και δοξασίες... (σε βινύλιο και ψηφιακή μορφή)

Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος

φωτό: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος, QoQ Photography

Ξεκινάμε από τον ιντριγκαδόρικο τίτλο του δίσκου (και του εναρκτήριου κομματιού του) αυτής της δεύτερης, «δύσκολης» ηχογραφικής εμφάνισης ενός αθηναϊκού συγκροτήματος που στην εκπνοή του 2017 μας φιλοδώρησε με το Captain Death, ένα εξαιρετικό άλμπουμ. Live Τo Τell Τhe Τale, να τη βγάλεις καθαρή, δηλαδή, από του χάρου τα δόντια και να ’χεις τρελή λαχτάρα να διηγηθείς όσα βίωσες, να διαδώσεις την ιστορία σου, να τη μάθουν κι άλλοι – με τον τρόπο που μπορείς να την πεις. Οκ, μπορεί να είναι μια φιλολογική εμμονή δικιά μου και τα πράγματα να είναι ακόμα πολύ πιο απλά και να πετάνε στο καλάθι των αχρήστων την εν λόγω προσωπική σημειολογία. Αλλά, μετά από έναν πρώτο δίσκο με τέτοιο τίτλο, ο συνειρμός είναι αναπόφευκτος.

Read more ...

Πέτρος Κροπότκιν, αυτός ο γνωστός – άγνωστος...

γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Συμπληρώνονται 175 χρόνια από την γέννηση και 99 χρόνια από τον θάνατο του πρωτεργάτη του αναρχικού κομμουνισμού (αναρχοκομμουνισμού) Πέτρου Κροπότκιν. Σχεδόν όλους όσους και να ρωτήσεις στο ευρύτερο αναρχικό, αναρχικό, αντιεξουσιαστικό αλλά και αριστερό χώρο, όλοι τον γνωρίζουν ή μάλλον καλύτερα θεωρούν ότι τον γνωρίζουν ως τον «Αναρχικό Πρίγκιπα της συνεργασίας» ή ως έναν «ευγενή θεωρητικό Αναρχικό, υπέρμαχο της μη βίας». Σε αυτό το κείμενο θα προσπαθήσω να αναπτύξω άγνωστες πηγές του έργου και των θέσεων του Ρώσου Αναρχικού με έμφαση στη συμβολή του στην ταξική πάλη.

Read more ...

Radio Sect: Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Σε κάτι λιγότερο από 25 λεπτά και στην πρώτη τους προσπάθεια, οι Radio Sect «αναμασούν» εξόχως το post punk των eighties και καμαρώνουν γι’ αυτό φιλτράροντας όλη εκείνη τη σκηνή που τελευταία φαίνεται να ανακάμπτει και να τραβά προς νέες δόξες. Οι Radio Sect, όπως άλλωστε ομολογούν και οι ίδιοι, αντλούν επιρροές από τους Γερμανούς Abwärts, τους Bauhaus και τους... Glaxo Babies. Όλους αυτούς, λοιπόν, συν κάμποσους άλλους, τους βάζουν στον αποχυμωτή για να δημιουργήσουν ένα κοκτέιλ σκοτεινού χρώματος, με όλα εκείνα τα ρυθμικά συστατικά που σε κάνουν θέλοντας και μη να κουνιέσαι σπασμωδικά. Όσο για τη φωνή, είναι ιδιαιτέρως πειστική, έχοντας την απαιτούμενη δυσοίωνη χροιά, θαρρείς και είναι έτοιμη (και πρόθυμη) να συναντήσει το «κακό».

Read more ...

Το κουβάρι της χαράς: σκέψεις με αφορμή την κουβέντα για το βιβλίο του Γιάννη Αγγελάκα με τίτλο Ο Μεγάλος Μαθητής και ο Μικρός Δάσκαλος...

 Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου

(φωτό: Κυριακος Μπανος)

«Ακούστε ποιες μουσικές, ποιους καλλιτέχνες ή ποια βιβλία γουστάρουν οι διάφορες φυλές στη χώρα μας, οι χρυσαυγίτες, οι δεξιοί, οι αριστεροί, οι κνίτες, οι αναρχικοί, οι βολεμένοι μεσοαστοί, οι εθισμένοι τηλεθεατές ή οι ανήσυχοι πιτσιρικάδες των δυτικών προαστίων και βγάλτε το πόρισμα μόνη σας». (Απόσπασμα από συνέντευξη του Γιάννη Αγγελάκα στην Εφημερίδα των Συντακτών με αφορμή το βιβλίο του Ο Μεγάλος Μαθητής και ο Μικρός Δάσκαλος, που δημοσιεύτηκε στις 24/11/2019)

Read more ...

Ο Τζιμάκος κι εγώ: Αναμνήσεις από το σπίτι των (μισο)πεθαμένων...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Τον είδα για πρώτη φορά με τις Μουσικές Ταξιαρχίες στο υπόγειο του Αχ Μαρία, εκεί στη Σολωμού, απέναντι από το σημερινό An Club, το 1981, λίγο μετά την επεισοδιακή συναυλία των Μουσικών Ταξιαρχιών στην Καρδίτσα τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς που είχε καταλήξει στη σύλληψη του Τζιμάκου και άλλων μελών της μπάντας για… βλασφημία των θείων. Δεν είχαν κυκλοφορήσει ακόμα δίσκο, μόνο την περιβόητη κασέτα που δεν είχα ακούσει ακόμα. Κοινώς, δεν γνώριζα απολύτως τίποτα για το συγκρότημα, αλλά τα δημοσιεύματα στον τύπο για το... Καρδι(τσι)ακό Επεισόδιο ήταν αρκετά για να με παρακινήσουν. Εξάλλου, οι προσβολές των θείων ανέκαθεν ήταν κάτι που με γοήτευε...

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1