Μπάμπης Παπαδόπουλος: "Παραλογές του Άχρηστου" (PuzzleMusik 2019, cd/digital download)

Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος

Φωτογραφία: Θάνος Χόνδρος

Ο Μπάμπης Παπαδόπουλος δεν επαναπαύθηκε στις δόξες που έζησε ως κιθαρίστας ούτε φαίνεται να τζογάρισε ποτέ στην αγοραιοποίηση της καριέρας του με τις Τρύπες όταν πλέον τα μέλη της επιφανούς μπάντας αποφάσισαν να τραβήξουν χωριστούς δρόμους. Ο ίδιος επέλεξε να πορευτεί δημιουργικά θέτοντας ως προτεραιότητα τη διαρκή εξέλιξη του προσωπικού του ήχου, πράγμα που διαπιστώνεται σε όλη τη δισκογραφική του πορεία ως τώρα είτε στις αυτόνομες κυκλοφορίες του είτε με τη συμμετοχή του σε παραγωγές άλλων συναδέλφων του.

Read more ...

{Επιστροφή στην} Πλατεία Εξαρχείων...

Γράφει ο Αχιλλέας ΙΙΙ

φωτό: inExarchia

Είχε περάσει σχεδόν μια δεκαετία από τότε που είχε πατήσει τελευταία φορά στα Εξάρχεια, αλλά εκείνο το πρωί είχε τυχαία συναντήσει στο μετρό τον παλιόφιλο τον Τάκη που έτρεχε να προλάβει κάποια δουλειά και –πριν καλπάσουν και οι δυο προς τις κυλιόμενες σκάλες προς αντίθετη κατεύθυνση– εκείνος του πρότεινε να συναντηθούν το ίδιο κιόλας βράδυ να πιουν μια μπίρα και να τα πούνε, «κοντά στην πλατεία, όπως τότε». Ποια πλατεία και τι να πουν, είχε σκεφτεί αυτομάτως, ωστόσο συμφώνησε από ευγένεια, από κεκτημένη ταχύτητα και, ίσως, λόγω της νοσταλγίας που τον επισκεπτόταν κάθε τόσο για το «τότε» τον τελευταίο καιρό. Και να ‘τος τώρα να περπατάει βραδιάτικα προς τα Εξάρχεια, όπως τόσα χρόνια πριν, όταν βιαζόταν να συναντήσει την παρέα σε κάποιο από τα αμέτρητα καφέ-μπαρ της γειτονιάς ή σε κάποιο παγκάκι.

Read more ...

"This is a weeping song": Η γυναικεία φωνή σε δικά της ταξίδια...

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου

«Το Πολυφωνικό Τραγούδι, αποτελεί ζώσα παράδοση και στοιχείο της πολιτισμικής ταυτότητας των πληθυσμών της παραμεθόριας Ηπείρου. Προφορική παράδοση με έντονη τοπικότητα ύφους και ερμηνείας». Αυτά αναφέρει ο ιστότοπος του Υπουργείου Πολιτισμού με θέμα τον Άυλο Πολιτισμό. Η διάδοση του πολυφωνικού τραγουδιού στο αθηναϊκό κοινό που δεν… θέλει να έχει σχέση με την παράδοση είναι λίγο πιο απλή:

Read more ...

Μαθήματα Ιστορίας: Γουρούνια!

Γράφει ο Στέλιος Μιχ. 

Ίσως ήταν η πρώτη λέξη που σου ήρθε στο μυαλό, την πρώτη φορά που σου έκαναν εξακρίβωση στοιχείων στην εφηβεία σου, την τελευταία φορά που ρούφηξες δακρυγόνο ή που τραντάχτηκες από μια κρότου λάμψης. Το μουρμούρισες όταν είδες το βίντεο με τη δολοφονία της Ζackie Oh, όταν έμαθες ότι οι μπάτσοι μπορούσαν αλλά δεν εμπόδισαν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όταν άκουσες για τους θανάτους του Μοχάμεντ Καμράν, του Εμπουκά Μαμασουμπέκ και τόσων άλλων στα αστυνομικά τμήματα. Το πιθανότερο είναι να το φώναξες μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και ίσως είναι η λέξη που ψιθυρίζεις κάθε φορά που τους βλέπεις να τσεκάρουν τα χαρτιά σε μετανάστες ή απλά σε στραβοκοιτάζουν στο δρόμο τρώγοντας τυρόπιτα.

Read more ...

Πόλεμος, πρόσφυγας, αποτύπωση...

Φωτογραφίες - Κείμενο: Τατιάνα Μπόλαρη

Πόλεμος, πρόσφυγας, αποτύπωση.
Σε μια εικόνα να βάλεις μια ζωή ολάκερη.
Δεν ξέρω πως να το περιγράψω.
Μια ζωή σε έναν μπόγο, μια ζωή σε ότι μπορείς να σηκώσεις και να την κουβαλήσεις.
Κι εσύ πρέπει να το καταγράψεις.
Να το δείξεις για να καταλάβει ο κόσμος.

Read more ...

Kid Congo Powers: Σαράντα χρόνια καριέρας μέσα από δώδεκα δίσκους...

Μεταγραφή: Γιάννης Ζελιαναίος

Έπαιξε κιθάρα για τους Gun Club, τους Cramps, τους Bad Seeds, τους Congo Norvell, τους Knoxville Girls, τους Kid & Khan και τους Fur Bible. Συνεργάστηκε ως guest με τους Barry Adamson, Mark Eitzel, Die Haut, The Make-Up και πολλούς ακόμη. Κοιτάζει πίσω στο 1979, όπου ξεκίνησε ως The Creeping Ritual, (οι προκάτοχοι των Gun Club) και σκέφτεται: «Σαράντα χρόνια! Έλεος!» Εν έτη 2019, μαζί με τους Bob Bert (βλέπε Pussy Galore, Sonic Youth, Chrome Cranks, κ.α.) και Mick Collins (βλέπε Gories, Dirtbombs) σχημάτισε τους Wolfmanhattan Project και τον Μάρτη της τρέχουσας χρονιάς κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, Blue Gene Stew, από την In the Red Records. Φέτος έκλεισε αισίως τα 60: «Είναι τρομερό να γίνεσαι το μεγάλο 6-0. Όταν ήμουν νεότερος υπήρχε η ρομαντική αντίληψη « να πεθαίνεις» στα τριάντα – ευτυχώς δεν παρασύρθηκα ποτέ απ’ αυτόν τον ρομαντισμό. Την πέταξα μακριά αυτή την ερωμένη». Το τελευταίο καιρό έγραφε την αυτοβιογραφία του και σύμφωνα φήμες θα έχει τον απλό τίτλο Kid. Tο μόνο σίγουρο είναι ότι θα κυκλοφορήσει από την In the Red, τη δισκογραφική με την οποία συνεργάζεται τα τελευταία δέκα χρόνια και αυτή θα είναι και η πρώτη τους εκδοτική συνεργασία.

Read more ...

Τόνι Μόρισον: "Η καταπίεση των συγγραφέων διαμέσου της ιστορίας είναι ο προάγγελος της επίμονης λεηλασίας των δικαιωμάτων και ελευθεριών που θα ακολουθήσει..."

Μεταφράζει ο Αλέξης Καλοφωλιάς

Τα απολυταρχικά καθεστώτα, οι δικτάτορες, οι δυνάστες είναι συχνά, αλλά όχι πάντα, ηλίθιοι. Όμως κανείς δεν είναι τόσο ηλίθιος ώστε να παραχωρήσει σε εύστοχους, αντιφρονούντες συγγραφείς την ελευθερία να δημοσιεύουν τις κρίσεις τους ή να ακολουθούν τα δημιουργικά τους ένστικτα. Δεν είναι αρκετά ηλίθιοι ώστε να εγκαταλείψουν τον έλεγχο (απροκάλυπτο ή δόλιο) στα μέσα ενημέρωσης. Στις μεθόδους τους περιλαμβάνονται η επιτήρηση, η λογοκρισία, η σύλληψη, ακόμα και ο σφαγιασμός των συγγραφέων που πληροφορούν και ενοχλούν το κοινό. Συγγραφείς που προκαλούν ανησυχίες, που θέτουν ερωτήματα, έχουν ένα άλλο, πιο βαθύ βλέμμα. Συγγραφείς, δημοσιογράφοι, δοκιμιογράφοι, μπλόγκερ, ποιητές, θεατρικοί συγγραφείς – μπορούν να διαταράξουν την κοινωνική καταπίεση που λειτουργεί σαν κώμα στον πληθυσμό, ένα κώμα που οι δυνάστες αποκαλούν ειρήνη• επίσης, μπορούν να σταματούν τη ροή του αίματος του πολέμου που φέρνει ρίγη χαράς στα γεράκια και τους κερδοσκόπους. Αυτός είναι ο δικός τους κίνδυνος.

Read more ...

Ένα εξώφυλλο, χίλιες λέξεις: Dead Kennedys - "Fresh Fruit for Rotting Vegetables"...

Γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος 

Σεπτέμβριος 1980. «ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΦΟΒΟΙ ΣΑΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΙ!» Έτσι έγραφαν οι αφίσες της εποχής που διαφημίζουν το Fresh Fruit for Rotting Vegetables, πρώτο άλμπουμ των Dead Kennedys, ενός νέου πανκ γκρουπ από το Σαν Φρανσίσκο που πριν μπει καλά-καλά στην δισκογραφία έχει ήδη προκαλέσει αίσθηση με τα live του, τα πρώτα του demo και, κυρίως, με τη στάση του τραγουδιστή τους, Jello Biafra. Το περιεχόμενο δικαίωνε  αυτή την απειλή. Μια ημίωρη πανκ επίθεση με κιθαριστικές ξυραφιές που πατάνε στο πιο υπερηχητικό surf rock, φουλ πολιτικοποιημένοι στίχοι και προκλητική, σχεδόν γκροτέσκα ερμηνεία, όλα αυτά συγκροτούν ένα από τα πιο κλασικά άλμπουμ του αμερικανικού πανκ όλων των εποχών.

Read more ...

Revolution: Ίσως το πιο αντιφατικό τραγούδι των Beatles

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Για πολλούς, το τραγούδι «Revolution» των Beatles γεννάει ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία είναι η επανάσταση και από την άλλη αυτό το «… count me out» που προκαλεί αμηχανία ή και απέχθεια πολλές φορές. Για πολλά χρόνια δεν είχα ψάξει να μάθω λεπτομέρειες, μέχρι που επιτέλους έφτασε το πλήρωμα του χρόνου. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή …

Read more ...

Ο Ζαν-Πολ Σαρτρ και η Σιμόν ντε Μποβουάρ στην Επαναστατημένη Κούβα...

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Στις αρχές του 1960, ο Ζαν-Πολ Σαρτρ και η Σιμόν ντε Μποβουάρ αποδέχτηκαν πρόσκληση να επισκεφτούν την Κούβα και να διαπιστώσουν από πρώτο χέρι τα πρώτα αποτελέσματα της Επανάστασης. Στις 8 Ιανουαρίου του προηγούμενου χρόνου, οι «μπαρμπούδος» του Φιντέλ Κάστρο, του Ερνέστο Γκεβάρα και του Καμίλο Σιενφουέγος, είχαν μπει θριαμβευτικά στην Αβάνα κάτω από τους ενθουσιώδεις πανηγυρισμούς της συντριπτικής πλειοψηφίας του κουβανικού λαού ο οποίος, έχοντας ξεφορτωθεί τον μισητό δικτάτορα Φουλχένιο Μπατίστα, προσέβλεπε σε ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα.

Read more ...

Φωτογραφίζοντας γκραφίτι στην Rosenthaler Straße 39...

Φωτογραφίες-Κείμενο: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος - QoQ Photography

Στο Βερολίνο μ’ αρέσει να μένω κοντά στο Ostbahnhof. Κάθομαι σ’ ένα παγκάκι στο πάρκο απέναντι και παρατηρώ τους ταξιδιώτες να μπαινοβγαίνουν στο σταθμό σέρνοντας τις αποσκευές τους. Κοστουμάτοι commuters, εργάτες με φόρμες, μετανάστες, πιτσιρικάδες με μπύρες στο χέρι, κοπέλες με ποδήλατα, ένα ζευγάρι που κρατιέται χέρι-χέρι, κάποια λιγοστά τζάνκια που βρίσκουν απάγκιο κάτω από τη γέφυρα παραδίπλα. Το Kreuzberg είναι μόνο ένα τσιγάρο δρόμος μακριά κι εξακολουθεί να προσφέρει μερικά από τα καλλίτερα στέκια για νόστιμο και καλό φαΐ, φτηνές μπύρες από τα μπακαλικάκια των μεταναστών και βραδινές περατζάδες, κατά μήκος των υγρών πεζοδρομίων κάτω από τα λαμπιόνια των μπαρ και τα νέον των κεμπαπτζίδικων.

Read more ...

"Εγώ, η Ουλρίκε Μάινχοφ καταγγέλλω... "

"Τρέμετε από φόβο μήπως και μπορέσω κι αντισταθώ. Τρέμετε στη σκέψη μήπως οι άλλοι σύντροφοί μου έρθουν και γκρεμίσουν αυτό το λευκό θάνατο που επινοήσατε. Πόσο γελοίο, αλήθεια, να στερήσετε από μένα τα χρώματα! Κι έξω να βάφετε το μουχλιασμένο και γκρίζο κόσμο σας με τα πιο φανταχτερά χρώματα, για να μην μπορεί να δει κανείς τη σαπίλα που κρύβει..."

(Από τον θεατρικό μονόλογο "Εγώ η Ουλρίκε Μάινχοφ Καταγγέλλω" που έγραψαν ο Ντάριο Φο και η Φράνκα Ράμε, για την Ουλρίκε Μάινχοφ, μέλους της οργάνωσης αντάρτικου πόλης Φράξια Κόκκινος Στρατός. Η Ουλρίκε Μάινχοφ βρέθηκε απαγχονισμένη στο κελί της κάτω από "αδιευκρίνιστες συνθήκες" στις 9 Μαΐου 1976).

Read more ...

Joker: Ειλικρινά στα κατσαρότριχα παπάρια μου αν πάρει ή όχι κάποιο Όσκαρ...

Γράφει ο Σωτήρης Θεοχάρης

Στην δική μου καρδιά, εκτός από την συγκλονιστική ερμηνεία από τον Joaquin Phoenix το Joker έχει ήδη καταγραφεί ως μια πολύ δυνατή ταινία, η οποία για τα δεδομένα του Χόλιγουντ θίγει την υπόγεια όψη της ταξικής κοινωνίας και του περιθωρίου. Ένα περιθώριο που στην εποχή μας τείνει με λογαριθμική ταχύτητα να γίνει συνώνυμο με την «κανονικότητα». Ένα περιθώριο που ως λέξη σήμερα έχει καταντήσει κυνικό αστείο, αφού πληθυσμιακά περικλείει την απόλυτη πλειοψηφία των ανθρώπων, ενώ αντίθετα η απόλυτη μειοψηφία έχει αυτοαναγορευτεί βίαια ως «κανονικότητα». Το αστείο που μας σκοτώνει από την ώρα που γεννιόμαστε σαν παρίες.

Read more ...

Στο πρόσφατο άλμπουμ τους οι Hypnotic Nausea επιβεβαιώνουν κάτι που δυστυχώς που πολλοί αρνούνται να παραδεχτούν: Οι θρησκείες έχουν πεθάνει...

"Στη δομή αυτή υπήρχαν οικογένειες με ανθρώπους που είχαν βιώσει προσωπικά την φρίκη και τις άσχημες συνέπειες του πολέμου. Οι περισσότεροι, σκιές του εαυτού τους, με προσωπικές απώλειες, προσπαθούσαν με φάρμακα να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές κρίσεις που έφταναν μέχρι και απόπειρες αυτοκτονίας..." 

Στις 29 Μαρτίου 2019 κυκλοφόρησε  το δεύτερο concept άλμπουμ των Hypnotic Nausea με τίτλο The Death of All Religions (LP, Ikaros Records, 2019), μια ειδική έκδοση βινυλίου με ένα 24σέλιδο comic book, δημιουργία του μπασίστα της μπάντας GMonkey  που αφηγείται  την ιστορία του άλμπουμ μέσα από τους στίχους του τραγουδιστής και κιθαρίστα Γιώργου Μπλέτσα. Το κεντρικό θέμα είναι η θρησκεία (γενικά) και η βία της που ωθεί τους πιστούς της να κάνουν... αυτά που κάνουν. Το Merlin's Music Box ζήτησε από τον Γιώργο να γράψει μερικά λόγια για την ιδέα που τον οδήγησε να γράψει τους στίχους με βάση την προσωπική του εμπειρία...

Read more ...

Ο Jay Gorney, τo «πιο αντικαπιταλιστικό τραγούδι στον κόσμο» και η τιμωρία τού να ονειρεύεσαι σε έναν «ελεύθερο κόσμο»...

Συνέντευξη: Μιχάλης Πούγουνας - Γιάννης Καστανάρας

Κείμενο: Μιχάλης Πούγουνας

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’40 ως τα τέλη της δεκαετίας του ’50 χιλιάδες Αμερικάνοι πολίτες κατηγορήθηκαν ως Κομμουνιστές ή ως επιρρεπείς στον Κομμουνισμό και αποτέλεσαν το αντικείμενο ερευνών, ανακρίσεων, διώξεων και φυλακίσεων. Πόσες χιλιάδες ζωές καταστράφηκαν άραγε από τη διαβόητη Μαύρη Λίστα που είχε αναλάβει να καταρτίσει ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Τζόζεφ Μακάρθι; Ένας άνθρωπος γερμανο-ιρλανδικής καταγωγής που έγινε γνωστός για τις μεθόδους εξόντωσης προοδευτικών διαφωνούντων στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τις οποίες εφάρμοσε αμείλικτα και οι οποίες σήμερα είναι διεθνώς γνωστές με τον χαρακτηρισμό «μακαρθισμός». 

Το καλοκαίρι του 2019 ανακάλυψα για πρώτη φορά το τραγούδι “Brother Can You Spare A Dime”, ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια της Μεγάλης Οικονομικής Ύφεσης, με πολλές και διαφορετικές εκτελέσεις από αναρίθμητα μεγάλα και μικρά ονόματα της μουσικής. Με αφορμή το συγκεκριμένο κομμάτι και χάρη στην εύνοια της τύχης έμαθα την ιστορία του συνθέτη του, Jay Gorney, ο οποίος το συνέθεσε στις αρχές της δεκαετίας του '30 πάνω σε στίχους του φίλου του, Edgar Yipsel "Yip" Harburg.

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1