"Που στο διάολο να κρύψεις ένα πτώμα μέσα στο δυάρι;" μουρμούριζε καθώς πηγαινοερχόταν από το σαλόνι στο υπνοδωμάτιο και πάλι πίσω. Στο μπάνιο δεν πλησίαζε γιατί δίπλα στη ντουζιέρα βρισκόταν το πτώμα του νεαρού. Χωρίς αίματα και ακαταστασία. Ένα κοκαλωμένο κορμί διπλωμένο στα δυο, που όταν τ' ακούμπησε ήταν ήδη παγωμένο.
Read more ...
From The Vaults: The Last Drive, The Flowers of Romance, Deus Ex Machina – Θεσσαλονίκη, Κηποθέατρο, Μάιος 1993...
- Details
-
Published: Friday, 25 October 2019 18:03
-
Written by Μιχάλης Πούγουνας
Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας (πρώτη δημοσίευση: tribe4mian's weblog)
Πέρασαν 26 χρόνια από τις δύο βραδιές που εμφανιστήκαμε οι Flowers of Romance μαζί με τους Last Drive στο Κηποθέατρο της Θεσσαλονίκης. Νομίζω πως ήταν λίγο πριν η σκηνή του Ελληνικού ροκ φτάσει στο αποκορύφωμά της πριν ορμήξουν οι πολυεθνικές και διαλύσουν τα πάντα. Υπάρχει αυτό το βίντεο για να μου θυμίζει εκείνες τις δύο ηρωικές βραδιές του Μάη του 1993. Μου το έστειλε η Steisy Μανδάλτση λίγες μέρες αργότερα, η οποία έβγαζε ένα φανζίν που λεγόταν Stigmata, και βρισκόταν πάντα εκεί όποτε ανεβαίναμε με τους Flowers of Romance και φαντάζομαι πως γινόταν και γίνεται ακόμα και σήμερα μάρτυρας των περισσότερων εμφανίσεων Ελληνικών συγκροτημάτων στην πόλη. Συναντιόμαστε και σήμερα όποτε ανεβαίνω με τους New Zero God. Την πρώτη βραδιά, αυτή που υπάρχει σε αυτό το βίντεο, εμφανίστηκαν και οι Deus Ex Machina ενώ την δεύτερη παίξανε στην θέση τους οι Panx Romana.
Read more ...
Λόγια ανθρώπων επιφανών: Luke Haines - Ο αιώνιος παρείσακτος της Britpop...
- Details
-
Published: Thursday, 24 October 2019 19:32
-
Written by Σπύρος Κορδοπάτης
Γράφει ο Σπύρος Κορδοπάτης
Τη δεκαετία του 1990 που ο λίβας της βρετανικής ποπ έκαιγε τα πάντα και κυριαρχούσε παντού στην υδρόγειο, υπήρχαν μπάντες που δε θέλησαν να ενταχθούν στο trend που απαιτούσε «γλυκά, όμορφα κουρέματα» και ευκολοχώνευτα τρίλεπτα τραγουδάκια. Μπάντες που δεν ονειρεύονταν να εισβάλλουν ξανά στην Αμερική, ούτε ήθελαν να γίνουν οι νέοι Beatles για να δοξάσουν τη «μεγάλη» Βρετανία. Ένα από αυτά τα συγκροτήματα ήταν οι Auters με αρχηγό, τραγουδιστή και κιθαρίστα τον Luke Haines . Ένας «περίεργος μισανθρωπικός συνθέτης» για τη βρετανική μουσική βιομηχανία, που έγραφε τραγούδια «με δύσκολα θέματα» για φόνους παιδιών, για βρετανογιαπωνέζους παλαιστές, για μπαμπούλες και διαβόλους για τα οποία είχε ακούσει σε κάποιο λαϊκό τηλεοπτικό πρόγραμμα. Κάποιος που θεωρούσε ότι το έτερο καμάρι του νησιού, οι Rolling Stones, δεν είχαν καμία ηθική και ότι η επιτυχία τους ήταν «παράνομη» αφού τα πάντα ήταν ο Brian Jones, διακωμωδούσε τα ήθη της Αγγλίας και δήλωνε ότι «αληθινά ενδιαφέροντες καλλιτέχνες είναι ο Lou Reed και ο Alan Vega» και όχι κάποιος Άγγλος.
Read more ...
Βιταμίνες με μπύρα...
- Details
-
Published: Wednesday, 23 October 2019 18:53
-
Written by Γιάννης Ζελιαναίος
Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος
Θα σηκωθείς ένα πρωί και τίποτα δεν θα φτάνει. Θα δεις σκοτωμένο αίμα στη μαξιλαροθήκη και στον καθρέφτη του μπάνιου μάτια από κόκκινο. Δεν θα θελήσεις να δεις το φως και δεν θα σηκώσεις κανένα τηλέφωνο για να ειδοποιήσεις πως δεν θα πατήσεις σήμερα το έξω χώμα. Θ’ απαρνηθείς τους φίλους σου, θα φτιάξεις τον καφέ σου όπως τον φτιάχνεις κάθε μέρα και θ’ αναρωτηθείς πότε επιτέλους θα καθαρίσεις το σπίτι. Θα υποσχεθείς πως θα το κάνεις αλλά εντελώς αυτόματα θα κοιτάξεις την κουζίνα σαν κηδειόχαρτο με μέλλον. Ύστερα από δυο τσιγάρα θ’ αποφασίσεις πως δεν θες ν’ ακούσεις κανέναν τραγουδιστή, καμία τραγουδίστρια, κανέναν θόρυβο, καμία ανάμνηση, κανέναν στίχο, καμία αναγγελία, ούτε καν ένα κιχ.
Read more ...
Προωθώντας την απομόνωση του σύγχρονου ανθρώπου...
- Details
-
Published: Tuesday, 22 October 2019 21:07
-
Written by Αντώνης Ζήβας
Γράφει ο Αντώνης Ζήβας
«Ω, αιώνια νύχτα! Πότε θα διαλυθείς; Πότε θα δουν τα μάτια μου το φως;
Σύντομα, σύντομα παλικάρι, ή ποτέ».
(Ο Μαγικός Αυλός*)
Στην εποχή μας τα μέσα μαζικής επικοινωνίας (ΜΜΕ) αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας ζωής. Η τηλεόραση και το ίντερνετ (και σε πολύ λιγότερο βαθμό πια οι εφημερίδες και το ραδιόφωνο) καταλαμβάνουν τον περισσότερο από τον ελεύθερο χρόνο του ανθρώπου. Σύμφωνα με τις κατά καιρούς έρευνες, ο μέσος άνθρωπος «καταναλώνει» περίπου 4 με 5 ώρες του καθημερινού ελεύθερου χρόνου του στη παρακολούθηση των ΜΜΕ. Αν υποθέσουμε ότι κατά μέσο όρο η εργασία, η μετακίνηση, το φαγητό και ο ύπνος απορροφούν σχεδόν τις 18 με 20 ώρες του εικοσιτετραώρου μας, γίνεται φανερό ότι τα ΜΜΕ τείνουν κυριολεκτικά να κυριαρχήσουν στον περισσότερο, αν όχι σε ολόκληρο τον ελεύθερο χρόνο μας.
Read more ...
Μαθήματα Ιστορίας: Ο "Jump Jim Crow" και τα blues...
- Details
-
Published: Tuesday, 22 October 2019 18:22
-
Written by Αργύρης Αργυριάδης
Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης
Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά από πού προέρχονται τα blues, αλλά πιθανότατα αυτό το μουσικό είδος εξελίχθηκε από τους προσφάτως χειραγωγημένους σκλάβους στον βαθύ Αμερικανικό Νότο. Επειδή αρχικά θεωρήθηκε ως μια "ευτελής" μορφή τέχνης που δεν άξιζε την προσοχή του λευκού κατεστημένου, αυτή η εξελισσόμενη μορφή των blues είναι ελλιπώς τεκμηριωμένη μιας και υπάρχουν πολύ λίγες αναφορές, ώστε οι μουσικολόγοι να ανατρέξουν σχετικά μέχρι τη δημοσίευση των δύο πρώτων "επίσημων blues τραγουδιών ", του "Dallas Blues" και του "The Memphis Blues", το 1912. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πρώτα blues τραγούδια περιείχαν επίσης στοιχεία ragtime - ένα πολυρυθμικό μουσικό είδος που σχεδόν εξαφανίστηκε μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Read more ...
{Επιστροφή στην} Πλατεία Εξαρχείων...
- Details
-
Published: Monday, 14 October 2019 18:43
-
Written by Αχιλλέας ΙΙΙ
Γράφει ο Αχιλλέας ΙΙΙ
φωτό: inExarchia
Είχε περάσει σχεδόν μια δεκαετία από τότε που είχε πατήσει τελευταία φορά στα Εξάρχεια, αλλά εκείνο το πρωί είχε τυχαία συναντήσει στο μετρό τον παλιόφιλο τον Τάκη που έτρεχε να προλάβει κάποια δουλειά και –πριν καλπάσουν και οι δυο προς τις κυλιόμενες σκάλες προς αντίθετη κατεύθυνση– εκείνος του πρότεινε να συναντηθούν το ίδιο κιόλας βράδυ να πιουν μια μπίρα και να τα πούνε, «κοντά στην πλατεία, όπως τότε». Ποια πλατεία και τι να πουν, είχε σκεφτεί αυτομάτως, ωστόσο συμφώνησε από ευγένεια, από κεκτημένη ταχύτητα και, ίσως, λόγω της νοσταλγίας που τον επισκεπτόταν κάθε τόσο για το «τότε» τον τελευταίο καιρό. Και να ‘τος τώρα να περπατάει βραδιάτικα προς τα Εξάρχεια, όπως τόσα χρόνια πριν, όταν βιαζόταν να συναντήσει την παρέα σε κάποιο από τα αμέτρητα καφέ-μπαρ της γειτονιάς ή σε κάποιο παγκάκι.
Read more ...
