Παγκόσμιος Αντιφασισμός: Μια Συνοπτική Ιστορία του Αντιφασιστικού Κινήματος (του Alexander Reid Ross)
- Details
- Published: Wednesday, 26 June 2019 20:07
- Written by Merlin's Music Box
Μπέλα Λουγκόζι: ηθοποιός, αρχισυνδικαλιστής και αντιφασίστας...
- Details
- Published: Tuesday, 25 June 2019 20:24
- Written by Μιχάλης Πούγουνας
Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας
Υποδυόμενος σε αρκετές ταινίες τον ρόλο του Κόμη Δράκουλα, ο Ούγγρος ηθοποιός Μπέλα Λουγκόζι στέφθηκε «Πρίγκιπας του Σκότους του Χόλιγουντ». Σήμερα όμως λίγοι γνωρίζουν ότι ο Λουγκόζι υπήρξε συνδικαλιστής και αντιφασίστας, ο οποίος πολέμησε πραγματικά τέρατα.
Μπορίς Βιάν: Ένας "λιποτάκτης"...
- Details
- Published: Monday, 24 June 2019 21:33
- Written by Γιάννης Καστανάρας
Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας
"Μόνο δυο πράγματα υπάρχουν: ο έρωτας, κάθε είδους έρωτας με όμορφες κοπέλες, και η μουσική της Νέας Ορλεάνης και του Duke Ellington. Oλα τα άλλα πρέπει να φύγουν επειδή όλα τ' άλλα είναι άσχημα..."
Βίκτορ Χάρα: «Το τραγούδι μου είναι η σκαλωσιά που χτίζουμε για να φτάσουμε στ’ άστρα»...
- Details
- Published: Thursday, 20 June 2019 21:44
- Written by Γιάννης Καστανάρας
Γράφει και μεταφράζει ο Γιάννης Καστανάρας
Το πρωί της 12 Σεπτεμβρίου 1973, ο Βίκτορ Χάρα, ο 40χρονος Χιλιανός δάσκαλος, συνθέτης και τραγουδιστής, θεατρικός σκηνοθέτης, και ακτιβιστής που το όνομά του ήταν συνδεδεμένο με το Nueva Canción (όπως ονομάστηκε το κίνημα του νέου χιλιάνικου τραγουδιού), συνελήφθη μαζί με χιλιάδες άλλους πολιτικούς κρατούμενους και κλείστηκε στο Στάδιο της Χιλής. Οι φρουροί τον βασάνισαν και αφού του έσπασαν τα χέρια και τα δάχτυλα, άρχισαν να τον χλευάζουν ζητώντας του να παίξει κιθάρα με τσακισμένα του μέλη. Λέγεται ότι παρά τους αφόρητους πόνους, ο Jara συνέχισε να τραγουδάει ένα τραγούδι υπέρ του Κόμματος Λαϊκής Ενότητας. Την προηγούμενη μέρα είχε ξεσπάσει στρατιωτικό πραξικόπημα εναντίον της νομίμως εκλεγμένης σοσιαλιστικής κυβέρνησης και ο μαρξιστής πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε είχε πέσει νεκρός πολεμώντας μέσα στο προεδρικό μέγαρο – αυτοκτόνησε, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των πραξικοπηματιών. Λίγες μέρες αργότερα, στις 16 Σεπτεμβρίου, ο Jara εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο κρανίο και στη συνέχεια το πτώμα του γαζώθηκε από σαράντα τέσσερις σφαίρες…
L.A. Everyday: H εξέγερση στο Λος Άντζελες το 1992 και το "Cop Killer"
- Details
- Published: Thursday, 20 June 2019 16:00
- Written by Μιχάλης Τζάνογλος
Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος
- Η οργή ανάβει τη φωτιά, αλλά μόλις ανάψει αναλαμβάνει η φτώχεια. (Ice T)
- Ακόμα και οι περιστασιακοί χρήστες πρέπει να σέρνονται στον δρόμο και να εκτελούνται (Daryl Gates, Αρχηγός της Αστυνομίας του Λος Άντζελες)
- Το “Cop Killer” είναι το “Born to Be Wild” της δεκαετίας του ’90 (Jello Biafra)
- [Το “Cop Killer”] Είναι αρρωστημένο (President George H. W. Bush)
Ήταν αρχές της δεκαετίας του ’90 και το ποτάμι της οργής φούσκωνε απειλητικά. Χρόνια καταπίεσης, διακρίσεων και ανέχειας …
H διαχρονική αξία των ιδεών του Μιχαήλ Μπακούνιν...
- Details
- Published: Wednesday, 19 June 2019 20:05
- Written by Αργύρης Αργυριάδης
Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης
«Η κοινωνική αλληλεγγύη είναι ο πρώτος ανθρώπινος νόμος. Η ελευθερία ο δεύτερος»
Αν και ο όρος Αναρχισμός ως όρος συνδέεται ξεκάθαρα ως σύνολο πολιτικών ιδεών μονάχα όταν το διακήρυξε περίτρανα ("Είμαι Αναρχικός!") ο Προυντόν στο πολύ σημαντικό έργο του «Τι είναι ιδιοκτησία», αναμφίβολα ένα από τους πιο σημαντικότερους εκφραστές του κλασικού αναρχισμού της νεωτερικότητας είναι ο Μιχαήλ Μπακούνιν. Συμπληρώνονται φέτος 143 χρόνια από τον θάνατό του και στο κείμενο αυτό θα προσπαθήσω να συνοψίσω τις επαναστατικές ιδέες του και την διαχρονικότητα τους στο σήμερα.
Ο Στέλιος Βαμβακάρης και τα καραντουζένια των blues...
- Details
- Published: Tuesday, 18 June 2019 20:58
- Written by Αργύρης Αργυριάδης
Γράφει ο Aργύρης Αργυριάδης
Αναμφίβολα τα blues και τα ρεμπέτικα αποτελούν την μουσική ανασαιμιά όλων αυτών που δεν χωράνε μέσα στον καθωσπρέπει και ευυπόληπτο κόσμο. Δυο διαφορετικές μα συνάμα παρόμοιες κουλτούρες, όχι μόνο μουσικές αλλά και πολιτισμικές. Ίσως αυτό να ήταν και το εσωτερικό κάλεσμα για να ασχοληθεί και να συνδυάσει αυτά τα δυο είδη ο Στέλιος, ο δευτερότοκος γιος του Μάρκου Βαμβακάρη, ο οποίος έφυγε από την ζωή στις 17 Ιουνίου 2019.
Αξιόλογος και σεμνός μουσικός στα 72 χρόνια που έζησε, αντί να σταθεί και να εξαργυρώσει απλά το βαρύ του επώνυμο, αποφάσισε να ψαχτεί περίεργα και εκκεντρικά, σύμφωνα με την κυρίαρχη αντίληψη της εποχής του.
Μαθήματα Ιστορίας: Η Μάχη για το Πάρκο του Λαού... (Μπέρκλεϊ, Καλιφόρνια, Μάιος 1969)
- Details
- Published: Tuesday, 18 June 2019 19:52
- Written by Ειρήνη Πολίτου
Γράφει η Ειρήνη Πολίτου
Καλιφόρνια 1969. Ένας διαφορετικός Μάης ταράζει τα νερά της αμερικανικής πολιτείας. Λίγες μέρες νωρίτερα, στην εφημερίδα Berkeley Barb δημοσιεύεται ένα άρθρο που ξεσηκώνει τους πολίτες. «Προσοχή, προσοχή! Την Κυριακή θα δημιουργηθεί ένα πάρκο μεταξύ των οδών Dwight και Haste. Το πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ ετοιμάζεται να οικοδομήσει ένα τσιμεντένιο έκτρωμα που το αποκαλεί «πάρκινγκ». Την Κυριακή θα σταματήσουμε αυτό το αίσχος. Πάρτε φτυάρια, λάστιχα, αλυσίδες, λουλούδια, δέντρα, γρασίδι, μπογιές, φορέστε το καλύτερο χαμόγελο κι ελάτε να ιδρώσουμε παρέα».
Μία εικόνα χίλιες λέξεις... Κέιμπριτζ, Μέριλαντ (ΗΠΑ), 1964: Η ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα των Αμερικανών μαύρων Gloria Richardson αψηφά τις ξιφολόγχες...
- Details
- Published: Saturday, 15 June 2019 18:08
- Written by Merlin's Music Box
Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας
Με μια κίνηση του χεριού της και μια λοξή ματιά που δηλώνει αψηφισιά και ταυτόχρονα περιφρόνηση, η 39χρονη ακτιβίστρια Gloria Richardson απομακρύνει το όπλο του Εθνοφρουρού που μια στιγμή νωρίτερα σημάδευε διαδηλωτές κατά των φυλετικών διακρίσεων και υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων στη γενέτειρά της, το Κέιμπριτζ του Μέριλαντ.
Ο Rory Gallagher, οι Rolling Stones και ένα κεφάλαιο που (δυστυχώς ή ευτυχώς) δεν άνοιξε ποτέ...
- Details
- Published: Friday, 14 June 2019 21:27
- Written by Γιάννης Καστανάρας
Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας
Κατά γενική ομολογία, ο Rory Gallagher υπήρξε αυθεντικός. Με τη μουσική του βαθιά ριζωμένη στα αμερικανικά blues, η ποιότητα όσο και η τεχνική του στην κιθάρα είναι μοναδικές με αποτέλεσμα να έχει κερδίσει επάξια μια ξεχωριστή θέση στο πάνθεον του rock and roll. Μολονότι η Αμερική ως επί το πλείστον τον αγνόησε, η Ευρώπη, και ιδίως η πατρίδα του η Ιρλανδία, τον λάτρεψε σαν μουσικό αλλά και σαν άνθρωπο, χάρη στην ακεραιότητα και την σεμνότητα του χαρακτήρα του.
Πολλά είναι γνωστά για αυτόν τον σπουδαίο μουσικό και κιθαρίστα, αλλά υπάρχει ένα ιδιαίτερο γεγονός στην καριέρα του που θα μπορούσε να είχε αποκτήσει κοσμοϊστορική σημασία: η πρόταση των Rolling Stones να γίνει ο βασικός σολίστας του συγκροτήματος.
Sugahspank! & The Swing Shoes: "Cash" (12' βινύλιο, digital download, 2019)
- Details
- Published: Tuesday, 11 June 2019 19:11
- Written by Γιώργος Αθανασόπουλος
Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος
Τους Swing Shoes τους συμπάθησα από την πρώτη στιγμή που έσκασαν μύτη στην πιάτσα, όταν ο τυφώνας της σουινγκοποίησης(ορίστε;) δεν είχε αρχίσει να σαρώνει ακόμα σχεδόν τα πάντα προσφέροντάς μας, νομοτελειακά, εφήμερα χιτάκια της συμφοράς. Εκεί, στο «Ladies & Gents, Here's The Swing Shoes», υπήρχε, πέρα από τις ευφάνταστες προσεγγίσεις ελληνικών δημοτικών τραγουδιών, μια αναπάντεχη εκτέλεση του «20th Century Boy» των T-Rex με τη Sugahspank! στα φωνητικά που με έκανε να τους αγαπήσω.Έκτοτε, η χαρισματική «μαύρη» τραγουδίστρια συμπράττει επί σκηνής μαζί τους ενώ το κοινό ντεμπούτο album τους (A Holy Show) κυκλοφόρησε το 2014 σε cd από τη Lab Records.
Η 3η μέρα των Αναιρέσεων - Φωτογραφικό ρεπορτάζ
- Details
- Published: Monday, 10 June 2019 20:43
- Written by Merlin's Music Box
Την Κυριακή 9 Ιουνίου 2019 το φετινό φεστιβάλ των Αναιρέσεων έριξε αυλαία. Στη κεντρική σκηνή εμφανίστηκαν οι Electric Feat, οι Last Drive και οι Radio Moscow. Εν αναμονή του Video, ο φίλος μας Μάνος Καλαφατελης μας παραχώρησε τις λήψεις του και σας παρουσιάζουμε ένα φωτογραφικό ρεπορτάζ.
Μichael Moorcock: Ο αιώνιος πρόμαχος...
- Details
- Published: Monday, 10 June 2019 20:30
- Written by Μιχάλης Πούγουνας
Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας
"Θεωρώ τον εαυτό μου έναν κακό συγγραφέα με σπουδαίες ιδέες, αλλά το προτιμώ απ' το να είμαι ένας σπουδαίος συγγραφέας με κακές ιδέες" (Μ. Μ.)
Είχα πιάσει πριν καιρό συζήτηση με ένα φίλο για τον Michael Moorcock και μολονότι ο φίλος είναι βιβλιοφάγος, έτυχε να μην τον γνωρίζει. Εκείνο το βράδυ όμως φαίνεται πως τον έπεισα να διαβάσει ένα από τα βιβλία του Moorcock με ήρωα τον Elric. Σε κάποια άλλη συνάντησή μας, έτυχε να αναφέρω και πάλι τον Moorcock και ο φίλος σχολίασε πως μάλλον θα πρέπει να μου αρέσει πολύ αφου τον αναφέρω συχνά. Διευκρίνισα ότι γνωρίζω αρκετά για τον Moorcock εξαιτίας ενός βελγικού περιοδικού, με το οποίο είχα επαφές στα 90ς.
O (μη) πολιτικοποιημένος Bob Dylan...
- Details
- Published: Sunday, 09 June 2019 18:56
- Written by Ειρήνη Πολίτου
Μεταφράζει* η Ειρήνη Πολίτου
Δημοσιογράφοι και ιστορικοί συχνά αναφέρουν τα τραγούδια του Ντίλαν ως χαρακτηριστικά μιας εποχής και τον ίδιο τον Ντίλαν ως τον απόλυτο ερμηνευτή τραγουδιών διαμαρτυρίας, μια εικόνα που αντέχει στον χρόνο. Ο Ντίλαν εμφανίστηκε στη μουσική σκηνή το 1961 παίζοντας σε μαγαζιά του Γκρίνουιτς Βίλατζ μετά την αναβίωση της φολκ μουσικής και τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ. Μέσα σε διάστημα λιγότερο των τριών ετών, ο Ντίλαν έγραψε δυο ντουζίνες τραγούδια πολιτικού περιεχομένου με δημιουργικούς στίχους που ήταν απόρροια των έντονων αλλαγών που έφερνε η μεταπολεμική γενιά, καθώς και της αναγκαιότητας για την ανάδειξη των αντιπολεμικών κινημάτων και των κινημάτων για τα πολιτικά δικαιώματα. Ο Ντίλαν έδειξε επίσης ότι τραγούδια με αριστερά πολιτικά μηνύματα μπορούσαν να γνωρίσουν εμπορική επιτυχία ακόμα και σε μια εποχή που ο Μακαρθισμός πλανιόταν στην ατμόσφαιρα. Άθελά του, ο Ντίλαν άνοιξε τον δρόμο σε άλλους φολκ μουσικούς της εποχής και μερικοί από αυτούς αφοσιώθηκαν κυριολεκτικά στα δύο μεγάλα κινήματα που προκαλούσαν το αμερικανικό κατεστημένο, ενώ ο ίδιος ο Ντίλαν τους βοήθησε να προσελκύσουν ένα μεγαλύτερο κοινό.
Syd Barrett - Το Τρελό Διαμάντι των Floyd...
- Details
- Published: Sunday, 09 June 2019 09:54
- Written by Γιάννης Ζελιαναίος
Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος
Πέμπτη 5 Ιουνίου του 1975 και μέσα στα στούντιο της Abbey Road, οι Pink Floyd ηχογραφούν το ένατό τους άλμπουμ με τίτλο Wish you Were Here. Ένας εύσωμος άντρας με ξυρισμένο το κεφάλι και τα φρύδια μπαίνει κρυφά στο στούντιο, κάθεται σε μια γωνιά και παρακολουθεί αθόρυβα την μπάντα να βρίσκεται στη μέση της εκτέλεσης του «Shine On You Crazy Diamond». Ο μυστηριώδης άντρας δεν είναι κανένας άλλος από τον Syd Barrett, τον άνθρωπο που δημιούργησε κι έβαλε μπροστά την μηχανή των Floyd. Τα μέλη του συγκροτήματος στην αρχή δεν τον αναγνωρίζουν αλλά λίγο αργότερα σταματούν την ηχογράφηση και εμφανώς συγκινημένοι πέφτουν στο πλευρό του, με τον Roger Waters να ξεσπά σε κλάματα. Αφού ζητούν την άποψή του για το τραγούδι κι εκείνος τους απαντά πως το βρίσκει κάπως παρωχημένο, αποχωρεί ήσυχα από το στούντιο για να τραβήξει στο πατρικό του ώστε να συνεχίσει να ζωγραφίζει και να ασχολείται με τις γεωργικές καλλιέργειες ως το πέρας της ζωής του, τον Ιούλιο του 2006. Μιας ζωής γεμάτης μουσική ευφυΐα που την τερμάτισε ο ίδιος πρόωρα, καταστρέφοντας το μυαλό του μέσω ψυχεδελικών ναρκωτικών ουσιών.
