Το Κουτί με τις Εμμονές: Μέρος Δεύτερο - Where have they been?

Details

Published: Sunday, 12 May 2019 21:10

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Της Φαίης Φραγκισκάτου

"Ήταν σαν να ξέρω γιατί το έκανε. Ή σαν να μπορώ να βάλω τον εαυτό μου στη θέση του, σαν να ξέρω γιατί θα το έκανα εγώ. Τις μέρες που ακολούθησαν, ήμουν διαρκώς σιωπηλός, δεν μπορούσα να μιλήσω πέρα από στοιχειώδεις κουβέντες. Νομίζω με έκανε σκληρό αυτή η εμπειρία. Μπορεί να είναι η εντύπωσή μου, αλλά είμαι μάλλον ψυχρός τύπος ενώ θυμάμαι όταν ήμουν παιδάκι ήμουν θερμός και πρόσχαρος. Τώρα μπορώ να γίνω πολύ ψυχρός και απόμακρος". (Bernard Summer)

Read more ...

ΟΙ ΔΕΚΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ (σε χρονολογική σειρά...)

Details

Published: Sunday, 12 May 2019 12:59

Written by Θανάσης Ζελιαναίος

Γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος

Μιας και ο μπαχτσές του κινηματογραφικού πανιού όλα τα έχει δε θα μπορούσε να μην αποδώσει τιμές και στην πιο αγαπημένη φιγούρα στη ζωή του ανθρώπου. Τη μάνα! Και τι δεν μπορεί να θυμηθεί κανείς. Απ΄την μάνα του ενσαρκωμένου Θεού Olivia Hussey στον Ιησού από την Ναζαρέτ ως τη μάνα που ίδιου του Διαόλου Lee Remick στην Προφητεία που το ’φαγε το κεφάλι της απ ’το ίδιο της το βλαστάρι! Την Catherine Scorsese, κλασσική μεσογειακή μάνα, που στο Goodfellas του γιου της Μάρτιν φροντίζει τον κινηματογραφικό της γιο-τζουτζούκο Joe Pesci σαν να είναι δεκάχρονο ακόμα κι αν ο τελευταίος έχει γίνει πια καραμαφιόζος του κερατά. Αλλά και στα καθ’ ημάς κινηματογραφικά πράγματα ποιος μπορεί να ξεχάσει την Ελένη Ζαφειρίου αλλά και την μάλλον πιο αντιπροσωπευτική Μαίρη Μεταξά που αγωνιά για το ποια έχει τυλίξει το γιο της, Κώστα Βουτσά! Όλες αυτές και ακόμα περισσότερες αποτέλεσαν λαμπρά δείγματα της μορφής της μάνας. Όμως τα πράγματα και στο σινεμά, όπως και στην ίδια τη ζωή, δεν είναι πάντα έτσι. Υπήρξαν και μανάδες που όχι μόνο δεν τίμησαν το ρόλο τους αλλά οδήγησαν τα παιδιά τους στον όλεθρο και την καταστροφή. Και μιας και αυτές κανείς δεν τις μνημονεύει, το Merlin’s, πάντα πιστό σε κάτι τέτοια, θυμάται δέκα, σε χρονολογική σειρά, σήμερα μέρα που είναι. Με κάτι τέτοιες μανάδες εύχεσαι να είσαι ορφανό.

Read more ...

15 πράγματα που ίσως δεν ξέρετε για τον Bob Marley... (06/02/1945 - 11/05/1981)

Details

Published: Saturday, 11 May 2019 10:58

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

"Δεν πιστεύω στο θάνατο, ούτε στον σαρκικό ούτε στον πνευματικό"...

O Τζαμαϊκανός μουσικός και τραγουδοποιός Robert Nesta Marley υπήρξε πρεσβευτής της reggae μουσικής. Στη διάρκεια της καριέρας του πούλησε περισσότερους από 20 εκατομμύρια δίσκους και υπήρξε ο πρώτος διεθνής σούπερσταρ που εμφανίστηκε από τον αποκαλούμενο Τρίτο Κόσμο. 

Read more ...

Charlie "Bird" Parker: Μια πολύ σύντομη σκηνή...

Details

Published: Friday, 10 May 2019 21:00

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Οι νότες εκτοξεύονται από την καμπάνα του σαξοφώνου, πλούσιες και διαπεραστικές. Όταν ο Bird κινείται, μαζί του κινείται και το σαξόφωνο, σαν να είναι ένα, σαν ένα άγαλμα που περιστρέφεται γύρω από το βάθρο του. Οι νότες ταξιδεύουν μέχρι το μπαρ, γκελάρουν στους πίσω τοίχους και στο πλήθος που στέκει μπροστά από τις μαύρες κουρτίνες κι αμέσως μετά σαρώνουν απ’ άκρη σ’ άκρη όλο το χώρο.

Read more ...

The Dirty Saints: Aeon (Mantra Records, 2019) Οι Dirty Saints ήρθαν ξανά στις ζωές μας κι ας ευχηθούμε να μείνουν alive and kickin’ και σε αυτό τον αιώνα...

Details

Published: Thursday, 09 May 2019 21:01

Written by Γιώργος Αθανασόπουλος

Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος

 Οι Γιαννιώτες Dirty Saints αποφάσισαν να  επιστρέψουν στη δισκογραφία ύστερα από είκοσι και πλέον χρόνια σιωπής. Ξεκινάμε από τη χιουμοριστική πλευρά του πράγματος: κάνοντας πλάκα με την πάρτη τους αρχικά, ονοματίζουν το νέο τους δίσκο με το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τότε που είχαμε να μάθουμε και να ακούσουμε νέα τους, από τον προηγούμενο αιώνα δηλαδή. ‘Όταν,σε καιρούς δύσκολους για μπάντες εκτός μητροπολιτικής εμβέλειας, κατάφερναν με το πρώτο τους επτάιντσο ep, το "Hi!" στην ιστορική Fifth Dimension Records- να περάσουν τα ελλαδικά σύνορα και να αποθεωθούν σχεδόν από το βρετανικό N.M.E. το ημερολόγιο έδειχνε 1990. Και δύο χρόνια αργότερα,με το album τους “Elf” στο ίδιο label,ξέφυγαν θριαμβευτικά από την "support your local scene" κοινότητα. Κι ύστερα… βολόδερναν για καμιά πενταετία με δύο συμμετοχές όλες κι όλες σε αντίστοιχες συλλογές (Double Shot και Toxic Babies In A Rock'n'Roll Land), μέχρι που διαλύθηκαν έχοντας πάντως προλάβει να προσθέσουν επάξια το όνομά τους στο garage revival λεύκωμα.  

Read more ...

Saint Drachma Square: Οι άγνωστες διαδρομές των Tiger Lillies (και το σχετικό mixcloud του Merlin's)

Details

Published: Thursday, 09 May 2019 17:28

Written by Αργύρης Αργυριάδης

του Αργύρη Αργυριάδη

(ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΩΝ TIGER LILLIES ΕΔΩ)

(https://www.mixcloud.com/john-kastanaras/tiger-lillies-crack-of-doom/)

Από την πρώτη στιγμή που θα τους ακούσεις παραξενεύεσαι αλλά και σε γοητεύουν. Ίσως η καστράτο φωνή, ίσως οι στίχοι οι που μιλούν για το περιθώριο, την μικροπαραβατικότητα, του ανθρώπους φρικιά και τις παραστάσεις τους, τα αιμομικτικά πάθη και ίσως όλο αυτό το σκηνικό δύναται να είναι αυτό το Λακανικό «πέρασμα» σε έναν ασυνείδητο αλλά υπαρκτό κόσμο που καθένας μας φέρει ενδόμυχα.

Read more ...

Mουσική και Kοινωνική Συνείδηση: Η Billie Holiday και το "Strange Fruit"

Details

Published: Tuesday, 07 May 2019 23:08

Written by Γιάννης Καστανάρας

Της Angela Davis* 

(μετάφραση: Γιάννης Καστανάρας)

Η Billie Holiday χαρακτήρισε αυτό το τραγούδι σαν την προσωπική της διαμαρτυρία ενάντια στον ρατσισμό και μεταμόρφωσε ριζικά τη θέση της στην αμερικανική λαϊκή κουλτούρα. Προηγουμένως, οι σύγχρονοί της στη σκηνή της τζαζ την αναγνώριζαν σαν μια λαμπρή και επινοητική μουσικό, αλλά η ερμηνεία της στο «Strange Fruit» την καθιέρωσε σταθερά σαν μια μεγάλη προσωπικότητα σε μια νέα τάση της μουσικής κουλτούρας των μαύρων που καταπιανόταν άμεσα με ζητήματα φυλετικών προκαταλήψεων.

Paul Robeson – Μια ζωή σαν ταινία. Η πολυτάραχη ζωή ενός Αφροαμερικανού αθλητή, βαρύτονου, ηθοποιού και πολιτικού ακτιβιστή

Details

Published: Sunday, 05 May 2019 11:00

Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Ο γιός του δραπέτη σκλάβου που ήταν πάντα στη πρώτη γραμμή των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων. Ο φίλος της Έμα Γκόλντμαν που βρέθηκε στον Ισπανικό Εμφύλιο, συμπαραστάθηκε στους αγώνες των Βρετανών ανθρακωρύχων, που υποστήριξε τη Σοβιετική Ένωση και συνομίλησε με τους ηγέτες της. Ο κομμουνιστής "εχθρός της Αμερικής" που κυνηγήθηκε από το FBI, τη CIA και τον γερουσιαστή Μακάρθι. Ο διεθνιστής που αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν οι βρετανικές και αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Ο καταξιωμένος ηθοποιός και τραγουδιστής. Ο εραστής.

Read more ...

Βιβλίο: Όταν Ο Κόκκορας Λαλούσε Στο Σκοτάδι – Ανθολογία Αναρχικών Κειμένων 1971-1978...

Details

Published: Saturday, 04 May 2019 15:29

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας 

«Για το κεφάλαιο δεν υπάρχουν πατρίδες, υπάρχουν μόνον αγορές. Τα σύνορα δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα όρια των οικοπέδων των καπιταλιστών»
(από δακτυλογραφημένη προκήρυξη, τέλη Σεπτεμβρίου – αρχές Οκτωβρίου 1976)

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο Όταν Ο Κόκκορας Λαλούσε Στο Σκοτάδι – Ανθολογία Αναρχικών Κειμένων 1971-1978 (Βιβλιοπέλαγος, Αθήνα 2019), κάπου κάπου σταματάω για να διαβάσω κάποιο σημείο που ξέρω ότι με αφορά και αισθάνομαι ρίγη συγκίνησης, θαρρείς και ξαναζώ ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Τον Μιχάλη τον είχα γνωρίσει από τον «χώρο», είχαμε κάνει μερικές συζητήσεις, άλλοτε ήπιες κι άλλοτε έντονες, και πίστευα πάντα ότι ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος, κάποιος που δούλευε τη σκέψη του «βλέποντας» στο μέλλον, άσχετα αν πολλές φορές διαφωνούσα με τις πολιτικές επιλογές του. Ήταν πάντα φιλικός, συνήθως χαμογελαστός, με ένα κοφτερό βλέμμα και με ένα μοναδικό πάθος όταν μιλούσε.

Read more ...

Οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου και το κόκκινο βιβλιαράκι με τραγούδια που “τροφοδοτούν τη φωτιά της δυσαρέσκειας”

Details

Published: Thursday, 02 May 2019 03:00

Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Οι Industrial Workers of the World ή Wobblies όπως είναι γνωστοί, είναι ίσως η σπουδαιότερη και σίγουρα η πιο ριζοσπαστική εργατική οργάνωση της Βόρειας Αμερικής. Το ιδρυτικό της συνέδριο έγινε στις 27 Ιουνίου 1905 στο Σικάγο και συμμετείχαν 200 σύνεδροι από 43 εργατικές οργανώσεις και ομάδες.

Read more ...

Υπόθεση Χέιμαρκετ: "Θα έρθει η μέρα που η σιωπή θα είναι δυνατότερη από τις φωνές που σήμερα καταπνίγετε"...

Details

Published: Wednesday, 01 May 2019 20:13

Written by Γιάννης Καστανάρας

γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Στο συνέδριο που οργάνωσε στο Σικάγο το 1884, η Ομοσπονδία Οργανωμένων Επαγγελμάτων και Εργατικών Ενώσεων (στα τέλη του 1886 μετεξελίχτηκε σε Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας) διακήρυξε ότι το οκτάωρο έπρεπε να συνιστά τη νόμιμη ημερήσια εργασία από την Πρώτη Μαΐου του 1886 και στο εξής. Τον επόμενο χρόνο η ομοσπονδία με την υποστήριξη πολλών ντόπιων μελών των Ιπποτών της Εργασίας, επανέλαβε τη διακήρυξή της δηλώνοντας ότι θα υποστήριζε απεργίες και διαδηλώσεις. Αρχικά, οι περισσότεροι ριζοσπάστες και αναρχικοί θεώρησαν αυτό το αίτημα πολύ ρεφορμιστικό επειδή αποτύγχανε να χτυπήσει το κακό στη ρίζα του. Ένα χρόνο πριν τη σφαγή του Χέιμαρκετ, ο Σάμιουελ Φίλντεν είχε επισημάνει στην αναρχική εφημερίδα The Alarm, ότι είτε κάποιος εργάζεται οκτώ είτε δέκα ώρες την ημέρα, δεν παύει να είναι σκλάβος.

Read more ...

Μαθήματα Ιστορίας: Όταν μια πασχαλιάτικη συναυλία τοπικών συγκροτημάτων στη Γουίτσιτα του Κάνσας εξελίχθηκε σε εξέγερση

Details

Published: Tuesday, 30 April 2019 08:49

Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Ήταν 15 Απρίλη του 1979, Κυριακή του Πάσχα, και στο Πάρκο Herman Hill στη Γουίτσιτα του Κάνσας ήταν προγραμματισμένη μία συναυλία τοπικών συγκροτημάτων...

Read more ...

Seahorse - Heaven is Underground: Ο παράδεισος δεν είναι μακριά...

Details

Published: Tuesday, 23 April 2019 19:50

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου 

Οι Seahorse φτιάχτηκαν στις αρχές του 2017 στην Θεσσαλονίκη από τέσσερις μουσικούς που ο καθένας τους έχει διαγράψει τον δικό του μαγικό κύκλο. Τον Άλεξ Αποστολάκη στα κρουστά (Noise Promotion Company, Blues Wire), τον Ασκληπιό Ζαμπέτα στην κιθάρα (Mushrooms, Τρύπες), τον Nomik στα φωνητικά (Universal Trilogy, Sleepin’ Pillow) και τον Bill Vassilo στο μπάσο (Sούπερ Sτέρεο, Johnny Carbonaras). Τέλη Μαρτίου κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο Heaven Ιs Underground από την Labyrinth of Thoughts. Λίγο πριν την επίσημη παρουσίασή του στην Αθήνα στις 11 Μαΐου στη Death Disco, κάναμε μια μικρή κουβέντα με τον Άλεξ Αποστολάκη γι’ αυτή τους την πρώτη δουλειά και την underground σκηνή της (αγαπημένης μου) Θεσσαλονίκης. 

Read more ...

Μαθήματα Ιστορίας: Μία συναυλία αφορμή για το ξέσπασμα βίαιων ρατσιστικών συγκρούσεων στο Peekskill το 1949

Details

Published: Sunday, 21 April 2019 19:49

Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Δεν ήταν το πρώτο καλοκαίρι που ο μαύρος τραγουδιστής των gospel και ακτιβιστής Paul Robeson, σε συνεργασία με τον Pete Seeger, τη γυναίκα του Peggy Seeger, τον συγγραφέα Howard Fast και την ομάδα The People’s Artists, θα διοργάνωναν συναυλία λίγο πιο έξω από το Peekskill της Νέας Υόρκης. Για την ακρίβεια, θα ήταν η τέταρτη συναυλία σε αυτή την γραφική τοποθεσία. Οι ασήμαντες αντιδράσεις που υπήρξαν από κάτι νεοφασιστικές ομάδες και τους υπερσυντηρητικούς μικροαστούς της πόλης, δεν προκαλούσαν ιδιαίτερη ανησυχία. Κανείς ωστόσο δεν μπορούσε να προβλέψει αυτό που θα ακολουθούσε.

Read more ...

Schizo Constellation – "Dark Youth" (self-release, 2019)

Details

Published: Friday, 19 April 2019 19:51

Written by Γιάννης Ζελιαναίος

Παρουσίαση και συνέντευξη του Γιάννη Ζελιαναίου με τα δυο βασικά μέλη της μπάντας

Μεγαλώσαμε μέσα σε μια σκοτεινή νιότη, με μια σκοτεινή βασίλισσα για προσκεφάλι, λέγοντάς μας μια ανείπωτη ιστορία κάποια οποιαδήποτε ώρα. Παρέα με την δεσποινίς κάβλα, παρέα με βότκα και χάπια, υπερασπίζοντας την σιωπή σε μια τελευταία ευκαιρία μπας και ξεφύγουμε λίγο πριν έρθει ένα τραγούδι που θα μας βάλει για ύπνο. Ζούμε στον αστερισμό της σχιζοφρένειας και μια ρημάδα ταχύτητα μας πλησιάζει.
Πάντα μ’ άρεσε να φτιάχνω φράσεις από τίτλους τραγουδιών ενός άλμπουμ κι αυτό κάνω ακόμα. Αυτό κάνω και τώρα με τους Schizo Constellation που στις αρχές της αποφράδας τούτης χρονιάς κυκλοφόρησαν τον ντεμπούτο τους δίσκο κάτω από κανένα label. Τους παρακολουθώ κάθε μέρα να κοινωνούν το βινύλιό τους ανάμεσα σε φίλους, γνωστούς, δισκάδικα, μπαραποθήκες, φανζινάδες και λοιπούς συνδαιτυμόνες που διαλέγουν μια πλευρά στα πράγματα και δεν βαράνε προσοχή στην πρώτη πρόσκληση που σκάει από την άλλη μεριά. Από το λεγόμενο underground κι εναλλακτικό μπουχτίσαμε στην κωλοτούμπα τα τελευταία πολλά χρόνια κι εγώ κάτι δικά μου σκέφτομαι τώρα που ακούω το Dark Youth των φίλων, (φίλοι κι όχι μαλακίες), Schizo Constellation.

Read more ...