Αναρχικοί εθελοντές στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο...

Details

Published: Thursday, 18 July 2019 20:29

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Για τους συντρόφους των Ισπανών αναρχικών η Ισπανία βίωνε μια κοινωνική επανάσταση και θεωρούσαν ότι η επιτυχία της επανάστασης αυτής ήταν το κλειδί για την κινητοποίηση των πηγών και του ηθικού που ήταν αναγκαία για την ήττα των δυνάμεων του Φράνκο. Οι αναρχικοί στο εξωτερικό έσπευσαν να βοηθήσουν στον αγώνα ενάντια στο φασισμό όχι για να υπερασπιστούν την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου, την οποία έβλεπαν σαν τροχοπέδη και, στη χειρότερη περίπτωση, σαν απειλή για την επαναστατική διαδικασία.

Read more ...

Andrea Camilleri: Ο Σαλβίνι έχει την υπεροψία ενός φασίστα, ένας εκπρόσωπος της εξουσίας όλο αυταρέσκεια...

Details

Published: Wednesday, 17 July 2019 10:55

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Ο Andrea Camilleri γεννήθηκε στο Porto Empedocle της Σικελίας το 1925. Σπούδασε σε δραματικής χολή της Ρώμης, σκηνοθέτησε έργα για το θέατρο και την τηλεόραση με ειδίκευση στον Πιραντέλο και τον Μπέκετ, και υπήρξε παραγωγός πολλών πολιτιστικών προγραμμάτων. Ακλόνητος κομμουνιστής, δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Il Corso delle cose το 1978. Το 1994 δημοσιεύθηκε η πρώτη του ιστορία με τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο, για να ακολουθήσει σειρά βιβλίων με τις περιπέτειες του αντι-ήρωα αστυνομικού, τα οποία έχουν πουλήσει πάνω από δέκα εκατομμύρια παγκοσμίως, ενώ η τηλεοπτική σειρά με πρωταγωνιστή τον Luca Zingaretti στο ρόλο του Μονταλμπάνο γνώρισε τεράστια επιτυχία και προβλήθηκε (και εξακολουθεί να προβάλλεται) σε πολλές χώρες.
Ο Camilleri πέθανε στις 17 Ιουλίου 2019, στο νοσοκομείο σε ηλικία 94 χρονών. Παρακάτω δημοσιεύονται μερικές από τις θέσεις και τις απόψεις του σπουδαίου Ιταλού συγγραφέα…

Read more ...

MOTHER EARTH’S PLANTASIA: ΕΝΑ ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...

Details

Published: Tuesday, 16 July 2019 21:58

Written by Μιχάλης Πούγουνας

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Σε μια πολύ μακρινή εποχή, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’70, όταν οι χίπηδες είχαν συμβιβαστεί και ξενερώσει πλέον έπειτα απο ατελείωτες ώρες συζητήσεων μέσα σε ντουμανιασμένα διαμερίσματα του Σαν Φρανσίσκο και του Νότινγκ Χιλ, εμφανίστηκαν νέες πνευματικές ανησυχίες. Τη θέση των μεγαλεπήβολων ιδεών και των σχεδίων για έναν καλύτερο κόσμο, πήραν οι προβληματισμοί σχετικά με το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων, τα μυστικά των πυραμίδων και τον Bigfoot. Εκείνη την εποχή, ο Ελβετός συγγραφέας Erich von Däniken κατέληξε να πουλάει εκατομμύρια βιβλία, γράφοντας για εξωγήινους αστροναύτες που οι αρχαίοι μας πρόγονοι λάτρευαν σαν Θεούς όταν εκείνοι υποτίθεται πως επισκέφτηκαν την Γη.

Read more ...

Περιοδικό MAD: Το Τέλος της Τρέλας...

Details

Published: Sunday, 14 July 2019 21:01

Written by Μιχάλης Πούγουνας

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Όταν ήμουν μικρός, είχα την τύχη να διαβάσω αρκετά τεύχη της Ελληνικής έκδοσης του περιοδικού Mad. Οι αγαπημένες μου ιστορίες, αυτές που θυμάμαι ακόμα δηλαδή, ήταν εκείνες που παρωδούσαν τις ταινίες Πόλεμος των Άστρων και Στα Σαγόνια του Καρχαρία, οι οποίες γνώριζαν μεγάλη επιτυχία την εποχή που τις διακωμωδούσε το Mad. Ο ρόλος του συγκεκριμένου περιοδικού, η τοποθέτηση των δημιουργών του απέναντι στην αμερικανική, κατ’ αρχάς και κατ’ επέκταση στην υπόλοιπη κοινωνία, αναλύεται σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο που έγραψε ο Καναδός συγγραφέας, δημοσιογράφος και κριτικός, Jeet Heer και δημοσιεύθηκε από το αμερικανικό περιοδικό The Nation στις 8 Ιουλίου 2019.

Read more ...

Woodstock: Οι γνωστοί - άγνωστοι...

Details

Published: Saturday, 13 July 2019 20:20

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Και ενώ πλησιάζουν οι μέρες για τα 50άχρονα από το φεστιβάλ του Woodstock (που στην πραγματικότητα δεν έγινε στο Woodstock, αλλά στο Bethel της Νέας Υόρκης), σκεφτήκαμε πως ίσως έχει κάποιο ενδιαφέρον για τους (νεότερους κυρίως) αναγνώστες του Merlin’s να παρουσιαστούν μερικές από τις μπάντες που τότε, συχνά αδίκως, δεν είχαν την προβολή που ενδεχομένως τους άξιζε. Ασφαλώς, παραβλέπονται τα μεγαθήρια (Hendrix, Joplin, Baez, Santana, Grateful Dead, The Who, Joan Baez, Johnny Winter, Country Joe, Paul Butterfield, Canned Heat, Jefferson Airplane, Blood Sweat & Tears, Creedence, κ.ο.κ.) και απεναντίας περιλαμβάνονται καλλιτέχνες που προσπάθησαν να κλέψουν λίγη από τη λάμψη των «μεγάλων» (κάποιοι τα κατάφεραν) και να σταδιοδρομήσουν λίγο πριν το Altamont, τον Manson και το τέλος της «αθωότητας».

Read more ...

Φλοράλ...

Details

Published: Friday, 12 July 2019 18:36

Written by Αχιλλέας ΙΙΙ

Γράφει ο Αχιλλέας ΙΙΙ

Φωτό: George Fiorakis (inExarchia)

«Ραντεβού έξω από το Φλοράλ», του είχε πει εκείνη. Όχι έξω από το παλιό Φλοράλ, αλλά απλώς έξω από το Φλοράλ, το γωνιακό μπαρ-καφέ-βιβλιοπωλείο στο ισόγειο της Μπλε πολυκατοικίας, το οποίο τρία χρόνια μετά το κλείσιμο του είχε παραμείνει σφραγισμένο και, αντί για κόσμο, μάζευε πλέον μόνο σκόνη, ασυνάρτητα συνθήματα με σπρέι, και αφίσες κάθε είδους στις τζαμαρίες του. Περιμένοντας τη φίλη του να φανεί κόλλησε το πρόσωπό του στη τζαμαρία και, φτιάχνοντας δυο παρωπίδες με τις παλάμες του για να βλέπει καλύτερα στο σκοτάδι, κοίταξε μέσα στο κλειστό μαγαζί.

Read more ...

Μαθήματα Ιστορίας: Πενήντα χρόνια αργότερα, «Η μαγεία καταστρέφει τα μυαλά και ξεσκίζει ψυχές»…

Details

Published: Thursday, 11 July 2019 21:07

Written by Αργύρης Αργυριάδης

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Το Witchcraft Destroys Minds & Reaps Souls είναι το πρώτο άλμπουμ του αμερικανικού συγκροτήματος Coven και κυκλοφόρησε το 1969. Το περιεχόμενο του δίσκου ήταν αρκετά αμφιλεγόμενο και δεν έμοιαζε με τη θεματολογία της εποχής μιας και αναφερόταν στον αποκρυφισμό, την μαύρη μαγεία και, φυσικά, τη λατρεία στον Σατανά. Λίγο μετά την έκδοση του δε, αποσύρθηκε για προφανείς λόγους, αλλά η επίδραση του έμελλε να είναι σημαντική σε αυτό που μετέπειτα θα μπορούσε κανείς να ονομάσει «αποκρυφιστικό ροκ». 

Read more ...

STIV BATORS: Ασυμβίβαστος και αμετανόητος...

Details

Published: Monday, 08 July 2019 19:49

Written by Μιχάλης Πούγουνας

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Μεγάλη η ιστορία που κρύβεται πίσω από τους Lords of the New Church και ομολογώ πως αν υπάρχουν κάποιες μπάντες που θα έπρεπε να χαίρουν μεγαλύτερης αναγνωρισιμότητας από τους φίλους του rock ’n’ roll, σίγουρα οι Lords είναι μια από αυτές. Η ιστορία τους συμπεριλαμβάνει ένα μεγάλο κομμάτι του αμερικάνικου punk και όχι μόνον. Κεντρική φιγούρα της μπάντας ήταν ο Steven John Bator, γνωστότερος ως Stiv Bators.

Read more ...

Τι σημαίνει βία (και ποια είναι η πραγματική βία)...

Details

Published: Sunday, 07 July 2019 09:09

Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

«Παλιότερα χρησιμοποιούσαν τα βασανιστήρια. Σήμερα χρησιμοποιούν τις εφημερίδες»
(Όσκαρ Ουάιλντ)

Πριν μερικές μέρες, τα κοινωνικά δίκτυα γέμισαν από σχόλια και δημοσιεύσεις ενάντια σε ένα όχι απλά ρατσιστικό ανώνυμο σχόλιο της χίπστερ φιλελεύθερης και (κρυφοναζιστικής στην ουσία) free press φυλλάδας Athens Voice, για τον θάνατο μιας γυναίκας που έπεσε από το παράθυρο του νοσοκομείου της Νίκαιας προκειμένου να αποφύγει τον έλεγχο και κατ’ επέκταση ίσως και την απέλασή της από την χώρα, επειδή, σαν μετανάστρια που ήταν, δούλευε “μαύρα” σαν αποκλειστική νοσοκόμα. Ανάμεσα στις λεκτικές αντιδράσεις χιλιάδων ανθρώπων, κάποιοι αντέδρασαν μέσα από μια μίμινουμ συμβολική αντίδραση γράφοντας αντιρατσιστικά συνθήματα στην είσοδο της εφημερίδας, ενώ η συλλογικότητα του “Ρουβίκωνα” έκανε μια επίσης συμβολική (και ήπια κατά τη γνώμη μου) κίνηση μπαίνοντας στα γραφεία της Athens Voice, και κάνοντας κάποιες μικρές καταστροφές στα έπιπλα και τον εξοπλισμό της.

Read more ...

Catch 22

Details

Published: Wednesday, 03 July 2019 23:52

Written by Αργύρης Αργυριάδης

Γράφει ο Αργύρης Αργυριάδης

Συνοπτικά, ως «Catch 22» θα μπορούσε να αποδοθεί στα ελληνικά κάθε κατάσταση αντιστοιχεί με «φαύλο κύκλο». Απέκτησε σημαντικό κοινωνικό ενδιαφέρον ως περιγραφή των γραφειοκρατικών παραλογισμών που χαρακτηρίζουν τα κλειστά συστήματα -όπως ο Στρατός- και τους κανόνες τους. Το Catch-22 είναι ο κανόνας του προσεκτικά δομημένου παραλογισμού, από τον οποίο το άτομο δεν μπορεί να ξεφύγει.

Read more ...

Georges Brassens: "Γιατί να φιλοσοφούμε όταν μπορούμε να τραγουδάμε;"

Details

Published: Wednesday, 03 July 2019 18:00

Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Στην Ελλάδα, μερικοί έμαθαν το όνομα Georges Brassens διαβάζοντας τα credits του «Γορίλα» όταν τον τραγούδησαν ο Χρήστος Θηβαίος και οι Συνήθεις Ύποπτοι. Κάποιοι άλλοι, πιο ψαγμένοι, τον ήξεραν ήδη σαν έναν ενδιαφέροντα Γάλλο τραγουδοποιό, εκπρόσωπο του chanson. Μάλιστα, σε κάποια λίστα με τους δέκα σημαντικότερους εκπροσώπους του chanson, ανάμεσα σε ονόματα όπως του Maurice Chevalier, του Yves Montand κι του Jacques Brel, δίπλα στο όνομα του Brassens φιγουράριζε ο χαρακτηρισμός 'Ο Αναρχικός'. Ποιος ήταν τελικά αυτός ο τύπος; Ο χαρακτηρισμός του είχε αποδοθεί «ποιητική αδεία» λόγω ασυμβίβαστου ή αντισυμβατικού καλλιτεχνικού ύφους ή μήπως σήμαινε κάτι ποιό ουσιαστικό;

Read more ...

Λέων Τολστόι: Περί πατριωτισμού (ή, εγώ καλά σας τα ’λεγα)…

Details

Published: Sunday, 30 June 2019 20:15

Written by Merlin's Music Box

Αρκετές φορές έχω διατυπώσει την άποψη ότι ο πατριωτισμός στις μέρες μας είναι ένα παρά φύση, παράλογο και βλαβερό συναίσθημα και είναι η αιτία για πολλά δεινά από τα οποία υποφέρει η ανθρωπότητα. Και ότι, συνεπώς, το συναίσθημα αυτό δεν θα έπρεπε να καλλιεργείται όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά απεναντίας θα έπρεπε να καταστέλλεται και να εξαλείφεται με κάθε μέσο που διαθέτουν οι λογικοί άνθρωποι. Ωστόσο, όσο παράξενο κι αν φαίνεται, μολονότι είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι γενικευμένοι εξοπλισμοί και οι ολέθριοι πόλεμοι που καταστρέφουν τους λαούς είναι αποτέλεσμα του συγκεκριμένου συναισθήματος, όλα τα επιχειρήματά μου που επισημαίνουν την οπισθοδρομικότητα, τον αναχρονισμό και τις βλαβερές συνέπειες του πατριωτισμού έχουν αντιμετωπιστεί, και εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται, είτε με σιωπή είτε με σκόπιμη παρανόηση, είτε από μια αλλόκοτη πάγια απάντηση ότι μόνο ο κακός πατριωτισμός (ο υπερεθνικισμός ή ο σοβινισμός) είναι κακός και ότι ο γνήσιος, καλός πατριωτισμός είναι ένα ανώτερο ηθικό συναίσθημα που όποιος το περιφρονεί δεν είναι μόνο παράλογος αλλά και αχρείος...

Read more ...

Elizabeth Cotten: Holy Ghost unchain my name...

Details

Published: Saturday, 29 June 2019 18:12

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου

Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν έντονα την ιστορία της Elizabeth Cotten. Πως μια τυχαία συγκυρία την οδήγησε υπηρέτρια στο σπίτι των Seeger και πως το 1958, στα 62 της χρόνια, ηχογράφησε τον πρώτο της δίσκο με αρχικό τίτλο Elizabeth Cotten: Negro Folk Songs and Tunes, που επανεκδόθηκε το 1989 από το Smithsonian με διορθωμένο τον τίτλο σε Freight Train and Other North Carolina Folk Songs, (Smithsonian Folkways 1989). Το 1985, δυο χρόνια πριν τον θάνατό της και όντας ήδη 90 χρονών της απένειμαν το βραβείο Grammy για το σύνολο της μουσικής της προσφοράς. Όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες που συνδέθηκαν με την αναβίωσης της φολκ, την έχουν κατά καιρούς χαρακτηρίσει ως βασική τους επιρροή.

Read more ...

"I'm Forever Blowing Bubbles": Από το Broadway στο Ανατολικό Λονδίνο...

Details

Published: Saturday, 29 June 2019 17:28

Written by Δημήτρης Τζάνογλος

Γράφει ο Δημήτρης Τζάνογλος

Στο νησιώτικο ποδόσφαιρο (ένα είναι το νησί όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο), πολλές ομάδες έχουν συνυφάνει την ταυτότητά τους με τραγούδια φαινομενικά άσχετα με το ποδόσφαιρο. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί το “You’ll Never Walk Alone” πρωτίστως για την Liverpool και δευτερευόντως για την βορειότερη Celtic. Αντίστοιχες περιπτώσεις, μεταξύ πολλών άλλων, είναι κομμάτια όπως το “Blue Moon” για τις Manchester City και Crewe Alexandra και το “Blaydon Races” για την Newcastle Utd.
Ένα κομμάτι το οποίο παρόλα αυτά έχει συνδυαστεί με μία μόνο ομάδα, μόλις λίγα χρόνια μετά τη σύνθεσή του είναι το “I’m Forever Blowing Bubbles”, το οποίο είναι συνυφασμένο αποκλειστικά με την West Ham Utd από το Ανατολικό Λονδίνο, με τη σχέση αυτή να ξεκινάει από το μακρινή δεκαετία του 1920.

Read more ...

Warren Ellis: "Μια φορά θυμάμαι μ’ αγαπούσες", ή αλλιώς, "I remember a time when οnce you used to love me"...

Details

Published: Friday, 28 June 2019 19:12

Written by Γιάννης Ζελιαναίος

μεταφράζει ο Γιάννης Ζελιαναίος

O Warren Ellis θυμάται:

H ιστορία πίσω από το συγκεκριμένο κομμάτι ξεκινά με έναν συντετριμμένο εικοσάχρονο Warren Ellis να παίζει μουσική στο δρόμο, ταξιδεύοντας στην Ευρώπη.
Είχα αυτή την κασέτα που την κουβαλούσα πάντοτε μαζί μου. Κάποια στιγμή την έχασα. Μου την είχε στείλει εκείνο το πρόσωπο εξαιτίας του οποίου είχε ξεκινήσει ο ερωτικός μου κατήφορος αλλά έπειτα εξελίχθηκε σε κάτι άλλο.
Η κασέτα ήταν μιας  γυναίκας που την έλεγαν Αρλέτα. Δεν ήξερα για ποιο πράγμα μιλούσε το κομμάτι αλλά ήταν το πιο όμορφο τραγούδι που είχα ακούσει και ταίριαζε απόλυτα με την διάθεσή μου. Τελικά την κασέτα την έχασα αλλά κράτησα το εξώφυλλο.

Read more ...