Michael Chapman: Μια πολύ σύντομη ιστορία για έναν άνθρωπο ικανό να επιβιώνει…

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου


Ο τραγουδοποιός-κιθαρίστας Michael Chapman γεννήθηκε στο Λιντς το 1941. Εδώ και 53 χρόνια παίζει ζωντανά τη μουσική του και υπογράφει νέες δουλειές, ενώ στα τέλη των 60s συνδέθηκε ενεργά με τα κινήματα της αναβίωσης της βρετανικής folk και τη δημιουργία του progressive ήχου των 70s, «αναγκάζοντας» τον John Peel να κάνει γνωστό μέσα από τα ραδιοκύματα το πλέον κλασικό άλμπουμ του, Fully Qualified Survivor το 1970.

Read more ...

Τζερόνιμο, Απάτσι (16 Ιουνίου 1829 - 17 Φεβρουαρίου 1909)

"Στους πολλούς πολέμους μου με τους Μεξικανούς δέχτηκα οχτώ τραύματα, τα εξής: με πυροβόλησαν στο δεξί πόδι πάνω από το γόνατο κι ακόμα κουβαλάω τη σφαίρα. Μια σφαίρα διαπέρασε τον πήχη του αριστερού χεριού μου. Τραυματίστηκα στο δεξί πόδι κάτω από το γόνατο από ένα σπαθί. Τραυματίστηκα στο κεφάλι από τον υποκόπανο ενός μουσκέτου. Με πυροβόλησαν κάτω από την άκρη του αριστερού ματιού. Με πυροβόλησαν αριστερά. Με πυροβόλησαν στην πλάτη. Σκότωσα πολλούς Μεξικανούς. Ούτε ξέρω πόσους, πολλές φορές δεν τους μέτραγα καν. Μερικοί δεν άξιζαν ούτε για να τους μετρήσεις".

 

 

Neo Garage Explosion 1979 - 2019

Η σύλληψη της ιδέας ενός επετειακού αφιερώματος του neo-garage κινήματος πάρθηκε από τους διοργανωτές του το καλοκαίρι του 2017.
Είναι εκείνες οι "συμμορίες" που με επίκεντρο τις Ηνωμένες Πολιτείες και επέκταση ανά την υφήλιο εδώ και 40 χρόνια "κοιτάζουν" αμετανόητα το παρελθόν και ώθησαν όλους εμάς να ανακαλύψουμε τα ξεχασμένα διαμάντια του garage κυρίως κατά την διετία 1965-1966.
Από τους Fuzztones στους Creeps, από τους Chesterfield Kings στους Sick Rose, από τους Tell-Tale Hearts στους Jaybirds, από τους Cynics στους Sound Explosion, από τους Miracle Workers στους Stems και από τους Lyres στους Gruesomes συν πλείστα άλλα ονόματα σε μία γιορτή του neo-garage.
Εκρηκτική αναμένεται και η "ζωντανή" εμφάνιση των αθηναίων The Fabulous Heydays!
Όσοι πιστοί προσέλθετε λοιπόν στο "Lost n' Found", Κεραμεικού 53, το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου σε μία ολονύχτια φρενίτιδα γεμάτη fuzz και Farfisa...

Λόγια Ανθρώπων Επιφανών: Henry Rollins...

Σταχυολογεί ο Γιώργος Χούλλης

Γεννήθηκε στις 13/2/1961 στην Ουάσινγκτον. Βρέθηκε από νωρίς ν’ αντιμετωπίζει το θηρίο της κατάθλιψης και μια δύσκολη παιδική ηλικία, πράγματα που τον πείσμωσαν ακόμη περισσότερο. Η πρώτη του δουλειά ήταν πωλητής παγωτού στα Haagen Daazs, μέχρι που εμφανίστηκε ο κιθαρίστας των Black Flag, Greg Ginn, και τον ενημέρωσε ότι έψαχναν για τραγούδιστή. Ο Rollins είχε να επιλέξει ανάμεσα στο να συνεχίσει τη δουλειά του και στο ν’ ακολουθήσει τη μπάντα στο Λος Άντζελες. Επέλεξε το δεύτερο με αποτέλεσμα σήμερα να θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην underground hardcore/punk σκηνή του Λος Άντζελες.

Read more ...

Ο Αντώνης Λιβιεράτος με ακόμη πέντε μουσικούς επί σκηνής στην πρώτη live παρουσίαση του νέου του άλμπουμ του «4 ½»

Ο Αντώνης Λιβιεράτος με ακόμη πέντε μουσικούς επί σκηνής στην πρώτη live παρουσίαση του νέου του άλμπουμ του «4 ½» 

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου στον πολυχώρο Underflow Record Store & Art Gallery

Πολυπράγμων συνθέτης και μουσικός ο Αντώνης Λιβιεράτος μας έχει χαρίσει σπουδαίες στιγμές στο παρελθόν είτε στα προσωπικά του άλμπουμ στην ιστορική Hitch-Hyke, είτε μέσα από το σχήμα Κεφάλαιο 24 (από τα μακροβιότερα σχήματα στην ελληνική επικράτεια), είτε μέσα από το αγγλόφωνο συγκρότημα των Dr. Atomik των οποίων αποτελεί την κεντρική φιγούρα, είτε μέσα από τις πολυάριθμες συμμετοχές του και συνεργασίες του με καταξιωμένα συγκροτήματα όπως οι Sigmatropic και οι Illegal Operation (των οποίων υπήρξε ιδρυτικό μέλος).

Read more ...

Robert Wyatt: Σχόλια του Ian Penman πάνω στην επίσημη βιογραφία του σπουδαίου Βρετανού μουσικού...

Mετάφραση: Μιχάλης Πούγουνας


Το Free Will and Testament ήταν ένα θαυμάσιο ντοκιμαντέρ του 2002 για τον μουσικό Robert Wyatt, το οποίο μέχρι κάποια στιγμή μπορούσε να βρεθεί στο YouTube. Δεν υπάρχει πια.
Ενα χαρακτηριστικό σχόλιο που κάποιος είχε αφήσει εκεί δήλωνε: «Αυτός ο άνθρωπος είναι ΕΘΝΙΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ!» Επιστρέφοντας στις ημέρες των αρχών της δεκαετίας του 1970, δεν θα περιμένατε ότι ο Wyatt ή οποιοσδήποτε από τους prog-rock φίλους και συναδέλφους του στη σκηνή του Canterbury θα χαρακτηρίζονταν στο μέλλον ως «εθνικός θησαυρός».

Read more ...

Robert Sin & the Huckleberries: "Dot On The Map" - εκεί που η ζεστασιά πλημμυρίζει τo αυτί...

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου 

φωτο: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (qoq photos)

 Πάντα θεωρούσα ότι οι καλύτερες γυναικείες φωνές του ροκ που άκουγε η γενιά μου ήταν η Εύη Χασαπίδου και η Φλώρα Ιωαννίδη. Φωνές ιδιαίτερες που πειραματίστηκαν στη μουσική φόρμα και διένυσαν μια μεστή πορεία. Όμως οι Robert Sin & the Huckleberries δεν είναι ένα  σχήμα που περιστρέφεται γύρω απ τη μαγεία της φωνής της Εύης, διότι πολύ απλά ακόμη και στα λαιβ η Εύη κάνει μόνο δεύτερη φωνή στο σχήμα. Όμως, τόσο συνθετικά  όσο και στις ζωντανές τους εμφανίσεις (όταν στα τέλη του 2016 είχα την ευκαιρία να τους παρακολουθήσω σε δύο ζωντανές εμφανίσεις, σε μία εκ των οποίων άκουσα μια από τις καλύτερες διασκευές του «I shall Βe Released» (Βob Dylan), αμέσως κατάλαβα ότι η Εύη έδινε ένα ιδιαίτερο στίγμα στο σχήμα).

Read more ...

Vive le Punk Rock Festival: διήμερο-κόλαση στις 15 και 16 Φεβρουαρίου στο An Club...

H 77- 82 team επιστρέφει για 6η συνεχόμενη χρονιά με το Vive le Punk Rock festival σε ένα διήμερο κόλαση! To punk rock φεστιβάλ των Βαλκανίων και όχι μόνο, που έγινε θεσμός προσελκύει ολοένα και περισσότερο κόσμο από την όλη την Ευρώπη αλλά και τις ΗΠΑ, με punk rock μουσικάρες και φυσικά άφθονη μπύρα! Μετά τις αξέχαστες παρουσίες των Exploited στο Vive le Punk Rock 2017 & των GBH, Subhumans & Partisans το 2018 σειρά για φέτος έχουν οι βετεράνοι του αγγλικού punk Peter & The Test Tube babies (1978) και οι τρομεροί Baboon Show που θα είναι οι headliners για την πρώτη και για την δεύτερη μέρα του φεστιβάλ αντίστοιχα. Μαζί τους για πρώτη φορά στην Ελλάδα oι Λονδρέζοι anarcho punk πρωτεργάτες Conflict (1981) και οι Άγγλοι Mau Maus (1979) που επιστρέφουν μετά απο 34 ολόκληρα χρόνια.

Read more ...

30 YEARS MERLIN'S MUSIC BOX - ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ (Σάββατο 09/02/19)

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (qoq photos)

Πραγματικά δεν ξέρουμε πώς να ευχαριστήσουμε τις μπάντες και τους φίλους τους (και δικούς μας). Η πρώτη συναυλία για τα 30χρονα του ΜERLIN'S MUSIC BOX στο ιστορικό An Club των Εξαρχείων, το μέρος που είναι συνδεδεμένο με την έντυπη ιστορία του Merlin's ήταν... όσοι βρέθηκαν εκεί ξέρουν τι ήταν! Ένας garage/surf αγριεμένος χείμαρρος με πρωταγωνιστές τους θυελλώδεις Sound Explosion, τους καθηλωτικούς Reverb Snatchers και τους έξοχους Rusty Parts, τους φίλους από την Πτολεμαΐδα που μπήκαν στον κόπο να έρθουν με την παρέα τους και να γιορτάσουν μαζί μας. Ήταν μια βραδιά που σίγουρα δεν θα ξεχαστεί από όποιον κατέβηκε εκείνο το βράδυ τα σκαλιά του κλαμπ για να βυθιστεί σ' αυτό το υπέροχο χάος του rock and roll! Κάτι τέτοιοι είναι οι λόγοι που μας κάνουν να συνεχίζουμε. Στις 23 Φεβρουαρίου ακολουθεί το εξίσου συναρπαστικό δεύτερο μέρος με τους Last Drive και τους Dr. Albert Flipout's One CAN Band... Respect to all!

Read more ...

Τον γουστάρω τον Steve Jones...

Γράφει ο Μιχάλης Πούγουνας

Τον έβλεπα σήμερα που ανέβασε ένα βίντεο όπου παίζει και τραγουδάει το “Wonderful Tonight” του Eric Clapton μέσα στην τουαλέτα του σπιτιού του, φορώντας ένα κιτς σακάκι που είχε πάνω του κεντημένα μπλε και κόκκινα λουλούδια...

Παρακολουθώ γενικότερα τις καθημερινές ραδιοφωνικές εκπομπές που κάνει στον 95.5 FM στο Los Angeles και θεωρώ πως είναι ένας εξαιρετικός rock’n’roll κιθαρίστας και πολύ καλός μουσικός, με ιδιαίτερο και προσωπικό ήχο, τον οποίο εκτιμώ γι αυτό που κατάφερε παίζοντας το ζητιανόξυλο.

Read more ...

Rock’n Roll φιλαράκο μου...

 
Θέλει το αίμα σου, θέλει τον ιδρώτα σου, θέλει το μεδούλι σου, τις ορμόνες σου, τα χύσια σου, τα σάλια σου, τα φλέμετα σου, θέλει κάθε σταγόνα 5-υδροξυ-αμινοαιθυλο-ινδόλιου που υπάρχει στο μυαλό σου, θέλει κάθε νευρική σου ίνα. Και τα θέλει όλα αχόρταγα και βούλιμα, μοναφαγιά, μέχρι να στραγγίσεις και να διψάς, μέχρι να στεγνώσεις.
 

O Μick για τον Jimi...

«Ο Jimi Hendrix με ενθουσίασε από την αρχή. Την πρώτη φορά που τον είδα σκέφτηκα ότι ήταν φανταστικός. Προσηλυτίστηκα αμέσως. Ο Jimi Hendrix είναι το καλύτερο πράγμα που είδα ποτέ μου. Ήταν συναρπαστικός, σέξι, ενδιαφέρων. Η φωνή του δεν ήταν πολύ καλή αλλά την αναπλήρωνε με την κιθάρα του. Τον είδα για πρώτη φορά στο Revolution Club του Λονδίνου. Ήμουν ένα από τα έξι άτομα μέσα στο κλαμπ και ο Jimi έπαιζε. Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου. Ήταν σκέτη παράνοια – τόσο καλός όπως και όλη εκείνη η ιδέα να συνοδεύεται από μια αγγλική μπάντα, ένα αλλόκοτο μείγμα ανάμεσα σε μπλουζίστα και ρόκερ με μια αγγλικά πινελιά».

Read more ...

Rusty Parts: Από την Πτολεμαΐδα στην Αθήνα για τα 30χρονα του Merlin's Music Box...

Γράφουν οι Γιάννης Κλειδής - Έλενα Παλαιολόγου

Οι Rusty Parts είναι οι τέσσερις που πατάνε τη σκηνή κι άλλοι είκοσι-τριάντα από πίσω.
Έχουν βάση την Πτολεμαΐδα, αλλά ζουν σε τρεις διαφορετικές πόλεις.
Δεν είναι πιτσιρικάδες, αλλά«το μέλλον διαγράφεται λαμπρό».
Τους αρέσει να παίζουν, αλλά δεν κυνηγάνε τα live.
Στις 9/2 θα ανέβουν στη σκηνή του An Club μαζί με τους Sound Explosion και τους Reverb Snatchers για να γιορτάσουμε παρέα τα 30 χρόνια του Merlin's Music Box.
Για όλα αυτά και λίγα περισσότερα μιλήσαμε με τον Βαγγέλη Τσακμάκη, ο οποίος μας υποδέχτηκε με μεζέδες, κρασί και φαρφίσες!

Read more ...

Οι Τρεις Αδερφές: Η μουσική ως μέσο ανάσχεσης του φόβου

Γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου


Στη ζωή δεν υπάρχει ξανά. Η τάση τη ζωής δείχνει να μην περνάς το ίδιο ποτάμι καθώς νομίζεις ότι το περνάς. Κάποιες φορές η πυκνότητα του χρόνου αραιώνει σημαντικά, μοιάζει πως όσο και αν προσπαθείς όλα μένουν ακίνητα στον μικρόκοσμο και την ροή της ζωής. Η Lyn Hejinian στη «Βαρβαρότητα» αναφέρει κάπου ότι «η γλώσσα, ως εργαλείο ειλικρινείας, θέτει τον καθένα όχι μόνον “εν σχέσει” αλλά εν μία σχέση που συνεπάγεται έκθεση στις απαιτήσεις και αξιώσεις των άλλων... Γιατί η “ειλικρίνεια” δεν είναι τόσο μια αληθής περιγραφή των εσωτερικών (συν)αισθημάτων του εαυτού ... όσο μια αποδοχή εκείνου που υπερβαίνει τον εαυτό».

Read more ...

Green River - Dry As a Bone EP / Rehab Doll LP (Sub Pop, επανέκδοση 2019)

Γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος

Στο χώρο της δισκογραφίας υπάρχουν πράγματα με τα οποία είναι να απορεί κανείς μερικές φορές. Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 μέχρι τις αρχές αυτής εδώ που διανύουμε βιώσαμε την παντοκρατορία του CD που ουσιαστικά εκτόπισε το βινύλιο. Με αυτή την αφορμή είδαμε ένα σωρό πράγματα του παρελθόντος να επανεκδίδονται σχεδόν μαζικά, από ξεχασμένα private pressings που κυριολεκτικά θα τα έτρωγε το μαύρο το σκοτάδι, μέχρι επιβεβλημένες επανακυκλοφορίες σημαντικών στιγμών της ροκ ιστορίας. Κακά τα ψέματα, το CD αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μπαλώσουμε αρκετά κενά στη δισκοθήκη μας που υπό άλλες συνθήκες ή δε θα τα βρίσκαμε ή θα χρειαζόμασταν ένα σκασμό φράγκα για να τα αποκτήσουμε. Με την έλευση αυτής εδώ της δεκαετίας όπου το άυλο format (flac, streaming κλπ.) καθώς και η επάνοδος, έστω και μερική, του βινυλίου μπαίνουν για τα καλά στο παιχνίδι, συνεχίζονται οι αφορμές για να βουτάμε σε ξεχασμένες στιγμές του παρελθόντος. Παρόλα αυτά ακόμη και σήμερα υπάρχουν βασικά κομμάτια της ροκ ιστορίας που παραμένουν εγκληματικά αγνοημένα από τον μαγικό κόσμο των επανεκδόσεων. Μία τέτοια περίπτωση είναι και οι Green River.

Read more ...

Γραφτείτε στο Νewsletter του Merlin

FEATURED VIDEOS

  • 1