Blog - Results from #915

Steve Gunn: "The Unseen in Between"...

Details: Published: Saturday, 26 January 2019 20:33; Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Ο Steve Gunn είναι ένας τραγουδοποιός από τη Νέα Υόρκη που, έχοντας στο παρελθόν συνεργαστεί με τον Kurt Ville, φτιάχνει πλέον τη δική του μουσική. Η πρώτη του προσωπική δουλειά κυκλοφόρησε το 2007 και ο ίδιος έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις ότι οι μουσικές του επιρροές βρίσκονται μεταξύ των κιθαρωδών του american primitive (Fahey, Basho) και του Michael Chapman. Ωστόσο, για το δικό μου αυτί η μουσική του ως τώρα δεν ξεπερνούσε το «σύνορο» της indie pop.

Πώς είπατε; LOVITURA...

Details: Published: Saturday, 26 January 2019 13:35; Written by Merlin's Music Box

Γράφει ο Βασίλης Ζερβακάκης για τους Lovitura

Γεννήθηκα το 1974 στη Νίκαια. Από μικρός κατάλαβα ότι δεν μου άρεσαν δύο πράγματα: να ξυπνάω νωρίς για να πάω σχολείο, και το ίδιο το σχολείο. Ήρωες μου ο Φάντομ Ντακ, οι Ινδιάνοι, ο Φαντομάς και οι Clash.

Τα σπίτια στη Νίκαια μικρά -αν και δεν μας φαινόταν- δυάρια, παλιά πλίθινα, που τώρα τελευταία έχουν γίνει κάπως ανθρώπινα. Κάποια πλίθινα που σώζονται και σήμερα θα πρέπει να διατηρηθούν από την πολιτεία, όχι για να έρχονται οι χίπστερς να κάνουν άρθρα με άρωμα νοσταλγίας από μια άλλη εποχή. Αλλά σαν μνημεία για να μαθαίνουν οι νεότερες γενιές τις κακουχίες και τα δεινά που πέρασαν αυτοί οι άνθρωποι.

Κάποιες σκέψεις για την Αναρχία...

Details: Published: Friday, 18 January 2019 20:18; Written by Ο Ελευθεριακός

Γράφει ο Ελευθεριακός

Μια συζήτηση ή ένα γραπτό για οποιοδήποτε θέμα είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να το καλύψει εξ΄ ολοκλήρου. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο και λόγω της δικής μου αδυναμίας να επιτύχω κάτι τέτοιο αλλά και γιατί ακόμα και ο πιο ικανός μπορεί πάντα να προσεγγίσει μια ή και πολλές πτυχές ενός θέματος, χωρίς ωστόσο να είναι ποτέ σε θέση να το αναλύσει στην ολότητά του, όσο ευρεία σκέψη κι αν έχει.
Έτσι λοιπόν στο συγκεκριμένο κείμενο θα καταπιαστώ με κάποιες σκέψεις για την Αναρχία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχω να προσφέρω κάποια αλήθεια πέρα από σκέψεις και αναρωτήσεις.
Νομίζω ότι μια συζήτηση για αυτό το θέμα είναι καταρχήν δύσκολη, καθώς πρόκειται για ένα ρεύμα σκέψης και πρακτικής (ουσιαστικά μια κοσμοθεωρία που αγγίζει όλες τις πτυχές της ζωής, με αφετηρία τον άξονα περί μη κυριαρχίας), που μπορεί μεν να μοιράζεται κοινά στοιχεία με τα υπόλοιπα ιδεολογικά ρεύματα (ως γέννημα και αυτό του Διαφωτισμού, όσο κι αν υπάρχουν σημεία στα οποία αντιπαρατίθεται με αυτόν), αλλά από την άλλη έχει μια μεγάλη διαφορά: την αποστροφή της Αναρχίας σε οτιδήποτε κυριαρχικό, εξουσιαστικό, μη συλλογικά θεσμοθετημένο. Αυτή η διαφορά εμπεριέχει όλες τις εκφάνσεις της ζωής, ατομικές και συλλογικές, σε μια διαρκή διαλεκτική ροή.
Έτσι, ενώ ο σκοπός είναι ένας, οι προσεγγίσεις είναι πολλές.

CUT-UP Volume one: Ένας φανταστικός μουσικός διάλογος ανάμεσα σε δυο όργανα της συμφωνικής του κόσμου...

Details: Published: Wednesday, 16 January 2019 19:34; Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Στο ρόλο της βιόλας η Φαίη Φραγκισκάτου. Στο ρόλο του τσέλου ο Αντώνης Ζήβας

Το δοξάρι ακούμπησε κερωμένο επάνω στη Λα χορδή της βιόλας παίζοντας τη πρώτη νότα: «Σήμερα βρήκα χρόνο να ανοίξω το μήνυμά σου».
Το Τσέλο συμπλήρωσε τη φράση: «Ο χώρος, ο χρόνος είναι πλαστοί».
Η βιόλα αποκρίθηκε: : «Πού τελειώνει η αλήθεια και πού αρχίζει η μυθοπλασία»;
Το τσέλο έπαιξε μία πέμπτη: «Στην πλάνη του αυτεξούσιου όλα είναι όνειρο στην περιοχή του ονείρου».
Ο διάλογος τους συνεχίστηκε, με τις παρτιτούρες να έχουν πέσει πια στο πάτωμα:

Κλειστό λόγω λύσσας: ένα γενέθλιο πάρτι στον Edgar Allan Poe...

Details: Published: Tuesday, 15 January 2019 19:02; Written by Γιάννης Ζελιαναίος

Γράφει ο Γιάννης Ζελιαναίος

«Είναι όλα όσα βλέπουμε σ' αυτόν εδώ τον κόσμο
ένα όνειρο ατέλειωτο κρυμμένο μέσα σ' άλλο»

Αν ψάξεις με μια γρήγορη ματιά στα κεφάλαια που συνδέουν την ποίηση με την μουσική εύκολα θα διαπιστώσεις πως είναι ο περισσότερες φορές μελοποιημένος. Ο άληστος Edgar Allan Poe που έγινε κάτι σαν ευαγγέλιο για όλη την γοτθική κουλτούρα δεν άφησε τα μεθυσμένα χνώτα του μονάχα στην σκοτεινή μουσική αλλά και σε άλλα είδη και μορφές τέχνης. Σχεδόν όλα τα μουσικά είδη όμως που διάβηκαν μέσα στα χρόνια είχαν κάποιον καλλιτέχνη να ξεφυλλίζει τις σελίδες του και να σιγομουρμουράει στις δικές του ονειροκαταδιώξεις ένα στίχο, ένα ποίημα, μια ιστορία του κυρίου Ποτέ πια. Χρόνια πριν και από τότε που πέθανε ο συγγραφέας, ένας μυστηριώδης επισκέπτης σημάδευε κάθε χρόνο τα γενέθλια του (19 Γενάρη 1809) με έναν μεταμεσονύκτιο φόρο τιμής. Άφηνε τρία κόκκινα τριαντάφυλλα και ένα μισογεμάτο μπουκάλι κονιάκ στον τάφο του Poe, προτού χαθεί και πριν ξεθαφτεί η καινούργια μέρα. Τα τελευταία χρόνια, η παράδοση αυτή σιώπησε αφού ο επονομαζόμενος ως Poe Toaster σταμάτησε να επισκέπτεται τον τάφο του ποιητή την νύχτα των γενεθλίων του. Μια παράδοση που ο μύθος λέει πως ήταν οικογενειακή υπόθεση αφού πήγε από πατέρα σε γιο και μετέπειτα ο γιος εξαφανίστηκε. Από τότε διάφοροι μιμητές εμφανίστηκαν στον τάφο του Poe συνεχίζοντας το τελετουργικό, μέχρι τρία χρόνια πριν όπου το όλο εγχείρημα ανέλαβε να φέρει εις πέρας το Maryland Historical Society της Βαλτιμόρης.
Φέτος το φάντασμα του Poe γιορτάζει τα 210 χρόνια από την γέννησή του και ο γράφων ψάχνει την δισκοθήκη του διαλέγοντας κάποιες αγαπημένες απαγγελίες και τραγούδια-αναφορές στον άνθρωπο που ήπιε μέχρι θανάτου και βαφτίστηκε ο συγγραφέας του σκοταδιού.

FROM THE VAULTS: Τρία σε ένα... (μέρος δεύτερο)

Details: Published: Friday, 11 January 2019 18:46; Written by Γιώργος Μάρκου

Γράφει ο Γιώργος Μάρκου
Η δεκαετία του 1980 σήμανε την έκρηξη της αναβίωσης των 60ς. Μπάντες ξεφύτρωναν σαν τα (ψυχεδελικά) μανιτάρια και προσπαθούσαν να μοιάσουν στους παιδικούς τους ήρωες, άλλοτε με εξαιρετική επιτυχία και άλλοτε με βροντερή αποτυχία. Είχα τη χαρά να ωριμάσω μουσικά εκείνη τη δεκαετία και έτσι, πέρα από την ψυχεδελική μουσική των 60s, την οποία και είχα ανακαλύψει λίγα χρόνια πριν κυρίως μέσω του ραδιοφώνου και από ανθρώπους όπως ο Νίκος Κοντογούρης, ο Αιμίλιος Κατσούρης, και ο Γρηγόρης Βάϊος (αλλά και από το μεσαίο μου αδερφό), η μουσική και οι μπάντες των 80s έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην... εσωτερική μου ανισόρροπη διαμόρφωση. Στην προκειμένη περίπτωση θα αναφερθώ σε τρεις από αυτές: στους More Experience, στους Word Of Life και στους The Inn.
Τα παρακάτω είχα γράψει για την τοπική εφημερίδα τα «Νέα της Εκάλης» προς τα τέλη του προηγούμενου αιώνα...

Μέχρι να φύγει το πρώτο φλέμα απ' το λαιμό...

Details: Published: Wednesday, 09 January 2019 20:22; Written by Aylos Abies Sylos

Kείμενο - φωτογραφία: Abies Sylos

Ο Μάγος κρύβεται στα Εξάρχεια
Στου Στρέφη
Στο κέντρο της Αθήνας
Όταν ο κόσμος ψωνίζει, δουλεύει ή πηγαίνει στην τράπεζα και την εφορία.
Διαλέγει που είναι
Σκοτεινά. Μαύρα ή γκρίζα ή και βαθύ κόκκινο.
Ανάβει έναν αναπτήρα
Μέχρι να ανάψουν δυο ή τρία τσιγάρα
Μέχρι να ζεσταθούν οι ενισχυτές
Μέχρι να φύγει το πρώτο φλέμα απ' το λαιμό
Και μετά κάθεται και ακούει θόρυβο.
Ήσυχος μέσα στο κρύο
Ήσυχος μέσα στον ιδρώτα
Ήσυχος μέσα στην κάπνα.
Βγαίνει στα καφενεία όταν έχει ήλιο
Κάθεται όπου βρει σκιά
Πάει στο εργαστήριό του
Στο μικρό κουτί του.
Ανακατεύει αλφάβητα, ιστορίες, μικρά τραγούδια
Μέσα στη χύτρα με το στριγκλίδι του feedback κυρίως.
Σκουπίζει στα γένια του τη λίγδα από τα σουβλάκια
Ψέλνει βραχνά ξόρκια
Και καίγεται
Μόνος του
Σηκώνει καπνό
Που μυρίζει
Λιβάνια, καμμένα λάστιχα, τσιγάρα, μούχλα και
Την πιο λεπτή ανάσα της πρωινής δροσιάς.
Πριν κοιμηθούν οι εφιάλτες και ξυπνήσουν τα πεζοδρόμια.

Χρόνια Πολλά Μάγε!

"For Αll I Care": 30 χρόνια και ένας μάγος...

Details: Published: Monday, 07 January 2019 19:29; Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Γράφει η ΦΑΙΗ ΦΡΑΓΚΙΣΚΑΤΟΥ

Τέλη του 1988 κυκλοφόρησε ένα φανζίν που στο λογότυπό του είχε τη φάτσα ενός μάγου. Έβγαλε 26 τεύχη και σταμάτησε να κυκλοφορεί το 1995. Το διάβαζα συστηματικά για καμιά τριετία γιατί είχε πληθώρα θεμάτων για το grunge που με ενδιέφερε τότε. Υπήρχε ένας σημαντικός αριθμός ανεξάρτητων εντύπων εκείνη την περίοδο που προσπαθούσαν να καλύψουν το κενό στην ενημέρωση για όλα τα μουσικά τεκταινόμενα που δεν κάλυπταν τα μεγάλα έντυπα. Το ιδιαίτερο με αυτό το 'ζιν με τη φάτσα του μάγου, ήταν ότι δεν πούλαγε ''ψαγμενιά'' στη μουσική του ανάλυση ούτε ''αποκλειστικότητα'' στις πηγές του. Έβαζε πληθώρα θεμάτων, μεγάλο πεδίο στις πληροφορίες που δημοσίευε, στις συνεντεύξεις, και μετέδιδε μια αίσθηση ελευθερίας στον αναγνώστη, που δεν τον έκανε να νιώθει μικρός και άβγαλτος για το ''επίπεδο'' των μουσικών του γνώσεων.

Moonshine Effect: Μια προσέγγιση...

Details: Published: Monday, 07 January 2019 18:30; Written by Κώστας Ζήσης

Γράφει ο Κώστας Ζήσης

Ίσως κάποιοι από εμάς να θυμούνται την πρώτη φορά που στριφογύρισαν
το κουρδιστήρι ενός μουσικού κουτιού.
Κάποια από αυτά τα μουσικά κουτάκια ήταν κομμάτι ενός κάρουζελ,
ήχος και κίνηση.

Αλμπέρ Καμύ (7/11/1913 - 4/1/1960): "Δεν μπορώ να ζήσω δίχως την τέχνη μου..."

Details: Published: Friday, 04 January 2019 16:41; Written by Merlin's Music Box

"Δεν μπορώ να ζήσω δίχως την τέχνη μου. Ωστόσο, ποτέ δεν την έβαλα πάνω απ' όλα τ' άλλα. Αν μου είναι αναγκαία, αυτό συμβαίνει επειδή δεν μπορώ να την ξεχωρίσω από τους συνανθρώπους μου και επειδή μου επιτρέπει να ζω, έτσι όπως ζω, στο ίδιο επίπεδο με αυτούς. Είναι ένα μέσον για να διεγείρει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους προσφέροντάς τους μια προνομιακή εικόνα των απολαύσεων και των βασάνων

Πώς είπατε; Moonshine Effect

Details: Published: Friday, 04 January 2019 12:45; Written by Merlin's Music Box

Οι Moonshine Effect είναι ένα μουσικό σχήμα που δημιουργήθηκε το 2015 στην Αθήνα και κινείται στον χώρο του Indie/dream pop, έχοντας ψυχεδελικές και folk επιρροές. Κοινός τόπος πλεύσης των μελών του είναι μπάντες/μουσικοί όπως οι Velvet Underground, Neil Young, Bob Lind, Nick Drake, Pentangle, Marissa Nadler, Belle ‘n’ Sebastian, Mazzy Star, Yo La Tengo, Stereolab, Cigarettes after Sex, Pale Fountains, Madrugada και άλλοι πολλοί.

To "Jasmines & Blades" των Distortion Tamers είναι ο καλύτερος εθισμός για την αρχή της χρονιάς...

Details: Published: Wednesday, 02 January 2019 17:59; Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΣΤΑΝΑΡΑΣ

Όλα τα καλούδια του rock and roll στο καλάθι των Distortion Tamers… Ένα άλμπουμ που έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο τη χρονιά που πέρασε με ηλεκτρικές εκκενώσεις και απολαυστικά εναλλασσόμενα στυλ που μαρτυρούν τις πάμπολλες επιρροές της μπάντας. Στο Jasmines & Blades κάθε κομμάτι έχει να πει κάτι κι αυτό το κάτι γίνεται αποκαλυπτικό είτε πρόκειται για καθαρόαιμο rock and roll που παραπέμπει στις καλύτερες στιγμές των Dead Boys και των Lords of the New Church, είτε παίρνει βαθιές ανάσες από σύγχρονα στοιχεία των Last Drive, ροκαμπιλάρει αυθάδικα, είτε γκαραζοφέρνει όπου γουστάρει, μοστράροντας μια δυναμική που δεν σ’ αφήνει στιγμή ήσυχο και, γενικά, σου αλλάζει τον αδόξαστο με τους ρυθμούς και την έντασή της.

Όταν ο Johnny Cash έδειξε το μεσαίο του δάχτυλο...

Details: Published: Sunday, 30 December 2018 19:39; Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

«Ίσως η πιο ριπαρισμένη φωτογραφία στον κόσμο»

Ο Jim Marshall (1936 - 2010) φωτογράφιζε μουσικούς από τη δεκαετία του ’50 και στη διάρκεια της καριέρα του οι φωτογραφίες του κοσμούν περισσότερα από 500 εξώφυλλα δίσκων. Ήταν ο άνθρωπος που απαθανάτισε την τελευταία συναυλία των Beatles το 1966 και τράβηξε μερικές από τις πιο γνωστές φωτογραφίες στα pop φεστιβάλ του Μonterey και του Woodstock το 1967 και το 1969 αντίστοιχα, καθώς και αμέτρητα άλλα ιστορικά γεγονότα. Από πολλούς θεωρείται ο πρώτος γνήσιος φωτογράφος του rock, «ο νονός της rock φωτογραφίας», και για άλλους ο σημαντικότερος που εμφανίστηκε ποτέ.

30 (+ 1) XΡΟΝΙΑ MERLIN’S MUSIC BOX! To MERLIN’S ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΑ... ΣΠΑΕΙ !!! (Για δυο Σάββατα, 9 & 23 Φεβρουαρίου 2019 και....βλέπουμε!)

Details: Published: Sunday, 30 December 2018 02:00; Written by Merlin's Music Box

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

O Τελευταίος Διαστημοταυρομάχος: Ίσως η πιο εκκεντρική κυκλοφορία δίσκου στην ιστορία του ελληνικού ροκ

Details: Published: Friday, 28 December 2018 20:30; Written by Merlin's Music Box

Φωτο: Γιάννης Χατζηαντωνίου

Oι Φόβοι του Πρίγκιπα ξαναχτυπούν... Κι αυτή τη φορά το εννοούν όσο ποτέ. Πέρασαν χρόνια πολλά, μελάνια στέγνωσαν, έντυπα καταργήθηκαν, ο κόσμος άλλαξε, η ζωή μας άλλαξε, αλλά μερικές αξίες διατηρούνται όσα χρόνια κι αν περάσουν. Η επανεμφάνιση της μπάντας στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου στο Six Dogs έπειτα από πολύχρονη απουσία είναι αναμφίβολα ένα γεγονός. Ο Τελευταίος Διαστημοταυρομάχος ήταν η τρίτη και τελευταία κυκλοφορία των Φόβων και η μικρή ιστορία του έχει κάμποσο ψωμί που ξαναζυμώνεται 18 χρόνια αργότερα...