Βιβλίο: Όταν Ο Κόκκορας Λαλούσε Στο Σκοτάδι – Ανθολογία Αναρχικών Κειμένων 1971-1978...

Details

Published: Saturday, 04 May 2019 15:29

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας 

«Για το κεφάλαιο δεν υπάρχουν πατρίδες, υπάρχουν μόνον αγορές. Τα σύνορα δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα όρια των οικοπέδων των καπιταλιστών»
(από δακτυλογραφημένη προκήρυξη, τέλη Σεπτεμβρίου – αρχές Οκτωβρίου 1976)

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο Όταν Ο Κόκκορας Λαλούσε Στο Σκοτάδι – Ανθολογία Αναρχικών Κειμένων 1971-1978 (Βιβλιοπέλαγος, Αθήνα 2019), κάπου κάπου σταματάω για να διαβάσω κάποιο σημείο που ξέρω ότι με αφορά και αισθάνομαι ρίγη συγκίνησης, θαρρείς και ξαναζώ ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Τον Μιχάλη τον είχα γνωρίσει από τον «χώρο», είχαμε κάνει μερικές συζητήσεις, άλλοτε ήπιες κι άλλοτε έντονες, και πίστευα πάντα ότι ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος, κάποιος που δούλευε τη σκέψη του «βλέποντας» στο μέλλον, άσχετα αν πολλές φορές διαφωνούσα με τις πολιτικές επιλογές του. Ήταν πάντα φιλικός, συνήθως χαμογελαστός, με ένα κοφτερό βλέμμα και με ένα μοναδικό πάθος όταν μιλούσε.

Read more ...

Οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου και το κόκκινο βιβλιαράκι με τραγούδια που “τροφοδοτούν τη φωτιά της δυσαρέσκειας”

Details

Published: Thursday, 02 May 2019 03:00

Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Οι Industrial Workers of the World ή Wobblies όπως είναι γνωστοί, είναι ίσως η σπουδαιότερη και σίγουρα η πιο ριζοσπαστική εργατική οργάνωση της Βόρειας Αμερικής. Το ιδρυτικό της συνέδριο έγινε στις 27 Ιουνίου 1905 στο Σικάγο και συμμετείχαν 200 σύνεδροι από 43 εργατικές οργανώσεις και ομάδες.

Read more ...

Υπόθεση Χέιμαρκετ: "Θα έρθει η μέρα που η σιωπή θα είναι δυνατότερη από τις φωνές που σήμερα καταπνίγετε"...

Details

Published: Wednesday, 01 May 2019 20:13

Written by Γιάννης Καστανάρας

γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Στο συνέδριο που οργάνωσε στο Σικάγο το 1884, η Ομοσπονδία Οργανωμένων Επαγγελμάτων και Εργατικών Ενώσεων (στα τέλη του 1886 μετεξελίχτηκε σε Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας) διακήρυξε ότι το οκτάωρο έπρεπε να συνιστά τη νόμιμη ημερήσια εργασία από την Πρώτη Μαΐου του 1886 και στο εξής. Τον επόμενο χρόνο η ομοσπονδία με την υποστήριξη πολλών ντόπιων μελών των Ιπποτών της Εργασίας, επανέλαβε τη διακήρυξή της δηλώνοντας ότι θα υποστήριζε απεργίες και διαδηλώσεις. Αρχικά, οι περισσότεροι ριζοσπάστες και αναρχικοί θεώρησαν αυτό το αίτημα πολύ ρεφορμιστικό επειδή αποτύγχανε να χτυπήσει το κακό στη ρίζα του. Ένα χρόνο πριν τη σφαγή του Χέιμαρκετ, ο Σάμιουελ Φίλντεν είχε επισημάνει στην αναρχική εφημερίδα The Alarm, ότι είτε κάποιος εργάζεται οκτώ είτε δέκα ώρες την ημέρα, δεν παύει να είναι σκλάβος.

Read more ...

Μαθήματα Ιστορίας: Όταν μια πασχαλιάτικη συναυλία τοπικών συγκροτημάτων στη Γουίτσιτα του Κάνσας εξελίχθηκε σε εξέγερση

Details

Published: Tuesday, 30 April 2019 08:49

Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Ήταν 15 Απρίλη του 1979, Κυριακή του Πάσχα, και στο Πάρκο Herman Hill στη Γουίτσιτα του Κάνσας ήταν προγραμματισμένη μία συναυλία τοπικών συγκροτημάτων...

Read more ...

Seahorse - Heaven is Underground: Ο παράδεισος δεν είναι μακριά...

Details

Published: Tuesday, 23 April 2019 19:50

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

γράφει η Φαίη Φραγκισκάτου 

Οι Seahorse φτιάχτηκαν στις αρχές του 2017 στην Θεσσαλονίκη από τέσσερις μουσικούς που ο καθένας τους έχει διαγράψει τον δικό του μαγικό κύκλο. Τον Άλεξ Αποστολάκη στα κρουστά (Noise Promotion Company, Blues Wire), τον Ασκληπιό Ζαμπέτα στην κιθάρα (Mushrooms, Τρύπες), τον Nomik στα φωνητικά (Universal Trilogy, Sleepin’ Pillow) και τον Bill Vassilo στο μπάσο (Sούπερ Sτέρεο, Johnny Carbonaras). Τέλη Μαρτίου κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο Heaven Ιs Underground από την Labyrinth of Thoughts. Λίγο πριν την επίσημη παρουσίασή του στην Αθήνα στις 11 Μαΐου στη Death Disco, κάναμε μια μικρή κουβέντα με τον Άλεξ Αποστολάκη γι’ αυτή τους την πρώτη δουλειά και την underground σκηνή της (αγαπημένης μου) Θεσσαλονίκης. 

Read more ...

Μαθήματα Ιστορίας: Μία συναυλία αφορμή για το ξέσπασμα βίαιων ρατσιστικών συγκρούσεων στο Peekskill το 1949

Details

Published: Sunday, 21 April 2019 19:49

Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Γράφει ο Μιχάλης Τζάνογλος

Δεν ήταν το πρώτο καλοκαίρι που ο μαύρος τραγουδιστής των gospel και ακτιβιστής Paul Robeson, σε συνεργασία με τον Pete Seeger, τη γυναίκα του Peggy Seeger, τον συγγραφέα Howard Fast και την ομάδα The People’s Artists, θα διοργάνωναν συναυλία λίγο πιο έξω από το Peekskill της Νέας Υόρκης. Για την ακρίβεια, θα ήταν η τέταρτη συναυλία σε αυτή την γραφική τοποθεσία. Οι ασήμαντες αντιδράσεις που υπήρξαν από κάτι νεοφασιστικές ομάδες και τους υπερσυντηρητικούς μικροαστούς της πόλης, δεν προκαλούσαν ιδιαίτερη ανησυχία. Κανείς ωστόσο δεν μπορούσε να προβλέψει αυτό που θα ακολουθούσε.

Read more ...

Schizo Constellation – "Dark Youth" (self-release, 2019)

Details

Published: Friday, 19 April 2019 19:51

Written by Γιάννης Ζελιαναίος

Παρουσίαση και συνέντευξη του Γιάννη Ζελιαναίου με τα δυο βασικά μέλη της μπάντας

Μεγαλώσαμε μέσα σε μια σκοτεινή νιότη, με μια σκοτεινή βασίλισσα για προσκεφάλι, λέγοντάς μας μια ανείπωτη ιστορία κάποια οποιαδήποτε ώρα. Παρέα με την δεσποινίς κάβλα, παρέα με βότκα και χάπια, υπερασπίζοντας την σιωπή σε μια τελευταία ευκαιρία μπας και ξεφύγουμε λίγο πριν έρθει ένα τραγούδι που θα μας βάλει για ύπνο. Ζούμε στον αστερισμό της σχιζοφρένειας και μια ρημάδα ταχύτητα μας πλησιάζει.
Πάντα μ’ άρεσε να φτιάχνω φράσεις από τίτλους τραγουδιών ενός άλμπουμ κι αυτό κάνω ακόμα. Αυτό κάνω και τώρα με τους Schizo Constellation που στις αρχές της αποφράδας τούτης χρονιάς κυκλοφόρησαν τον ντεμπούτο τους δίσκο κάτω από κανένα label. Τους παρακολουθώ κάθε μέρα να κοινωνούν το βινύλιό τους ανάμεσα σε φίλους, γνωστούς, δισκάδικα, μπαραποθήκες, φανζινάδες και λοιπούς συνδαιτυμόνες που διαλέγουν μια πλευρά στα πράγματα και δεν βαράνε προσοχή στην πρώτη πρόσκληση που σκάει από την άλλη μεριά. Από το λεγόμενο underground κι εναλλακτικό μπουχτίσαμε στην κωλοτούμπα τα τελευταία πολλά χρόνια κι εγώ κάτι δικά μου σκέφτομαι τώρα που ακούω το Dark Youth των φίλων, (φίλοι κι όχι μαλακίες), Schizo Constellation.

Read more ...

Ντοκουμέντο: Το κείμενο της διάλυσης των Crass (1984)

Details

Published: Wednesday, 17 April 2019 21:39

Written by Γιάννης Καστανάρας

Μετάφραση: Πινόκια

Οι Crass έχουν περάσει πλέον στην ιστορία. Έχουν γράψει βιβλία κι έχουν γραφτεί βιβλία γι’ αυτούς καθώς υπήρξαν ένα συγκρότημα που πρόβαλλε δραστικά μια διαφορετική αντίληψη για τη ζωή, την ειρήνη, την αναρχική θεωρία και πράξη και τον επαναστατικό ακτιβισμό. Στην εποχή τους οι Crass τα έδωσαν όλα, προσπαθώντας να γελοιοποιήσουν τη θατσερική εξουσία υπερνικώντας κάθε εμπόδιο και στιγματίζοντας με λόγια και έργα κάθε μορφή πολιτεύματος. Το κείμενο που ακολουθεί είναι η ανακοίνωση για τη διάλυση της μπάντας και παρουσιάστηκε ταυτόχρονα με το τελευταίο τους προκλητικό πόνημα, το άλμπουμ Best Before 1984 που είδε το φως την χρονιά του Όργουελ. Στα ελληνικά δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο δεύτερο τεύχος του Merlin's Music Box μεταφρασμένο από τα γαλλικά, αλλά τότε είχε κάποιες παραλείψεις και μερικά λαθάκια.

Read more ...

The Hydes ‎– "Self Preservation Instinct Zero" (Rumble Skunk 2019/Vinyl)

Details

Published: Wednesday, 17 April 2019 11:49

Written by Γιώργος Αθανασόπουλος

Γράφει ο Γιώργος Αθανασόπουλος

Το πρόσωπο του κακού είναι πάντα το πρόσωπο της απόλυτης ανάγκης κατά τον William Burroughs. Και στην περίπτωσή μας ο κακός κύριος Hyde του Robert Lewis Stevenson υπήρξε ο αναγκαίος μέντορας της μπάντας που ξεκίνησε την ιστορία της με αφετηρία την Κατερίνη “από τη λάθος μεριά της πόλης” για να βρεθεί στη λάθος πλευρά του χρόνου.

Read more ...

Golden Nugget: "Το κλασικό ροκ ήταν πάντα μουσική για τον κόσμο, για τον άνθρωπο, γι’ αυτό είναι δημοφιλής, επίκαιρη, διαχρονική και ανοιχτή, ίσως περισσότερο από κάθε άλλο είδος, σε πειραματισμούς"...

Details

Published: Sunday, 14 April 2019 18:09

Written by Γιάννης Καστανάρας

γράφει και ρωτάει ο Γιάννης Καστανάρας

φωτο: Eirhnh Pappa

Στις αρχές του περσινού καλοκαιριού ο Θανάσης Γκιουλέας μου έδωσε ν' ακούσω το ηχογραφημένο ντεμπούτο άλμπουμ των Golden Nugget. Την μπάντα την είχα δει για πρώτη φορά στο διήμερο "2 Days of Thunder"που είχε οργανώσει το Merlin's Music Box και το πολύ στο τρίτο κομμάτι είχα γίνει φαν. Η μουσική μου, η μουσική που θα ήθελα να παίζω αν ήξερα να παίζω μουσική, μια χαρντροκίλα θαρρείς και οι Nugget είχαν πάρει σβάρνα όλα τα sixties και seventies ακούσματά μου και μου τα πετούσαν κατάμουτρα. Και ποιους δεν άκουγες στον ήχο τους... Grand Funk, Allmans, Jimi, Mountain, Purple, Budgie, Blue Cheer, Skynyrd, και, και, και... Προσκύνησα...

Read more ...

In The Court of the Crimson King: Ξεμπερδεύοντας την σύγχυση ενός Επιτάφιου...

Details

Published: Thursday, 11 April 2019 20:22

Written by Μιχάλης Πούγουνας

Μεταφράζει ο Μιχάλης Πούγουνας

Μέσα Αυγούστου του 1969. Η αποκαλυπτική ηχητική έκρηξη του «21st Century Schizoid Man» διακόπτεται απότομα, όταν ο μηχανικός ήχου Robin Thompson κλείνει τα ηχεία στο στούντιο του Λονδίνου όπου ηχογραφεί η μπάντα. Οι King Crimson είναι συγκεντρωμένοι στην σπηλαιώδη αίθουσα των Wessex Studios για την ηχογράφηση του πρώτου άλμπουμ τους. Οι Robert Fripp, Michael Giles, Ian McDonald, Peter Sinfield και Greg Lake σταματούν για να υποδεχτούν τον καλλιτέχνη Barry Godber που φέρνει μαζί του ένα μεγάλο ορθογώνιο πακέτο τυλιγμένο με καφέ χαρτί. Έχουν περάσει μερικές εβδομάδες από τότε που ο Sinfield είχε αναθέσει στον φίλο του, τον Godber, να σκεφτεί μια ιδέα για το εξώφυλλο.

Read more ...

The Dead Ends: Το ψυχεδελικό δώρο της Ήρας μέσα απ' τα εκατό μάτια του παγωνιού...

Details

Published: Thursday, 11 April 2019 19:08

Written by Θανάσης Ζελιαναίος

γράφει ο Θανάσης Ζελιαναίος

φωτο: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (qoq)

Τα πάντα γύρω απ’τους καβαλιώτες Dead Ends καταχωρούνται κάτω απ’το λήμμα "ψυχεδέλεια". Το μαρτυρούν τα εξώφυλλα των δίσκων τους, η αισθητική τους, τα πόστερ των συναυλιών τους και πάνω απ’όλα η μουσική και οι στίχοι τους. Βαθύς ήχος στο όργανο, κιθάρες πότε φαζαριστές και πότε καμπανιστές στην παράδοση των Byrds, διπλά φωνητικά, στίχοι γεμάτοι από εσωτερικότητα που δανείζονται στοιχεία απ’τη φιλοσοφία, τη μυθολογία αλλά και τις ανθρώπινες σχέσεις. Ένας ήχος που δε φαίνεται να έχει και πολύ πέραση στην εποχή μας αλλά που όταν εκπροσωπείται από τέτοια γκρουπ αξίζει να προσεχθεί. Βέβαια οι Dead Ends είναι παλιοί γνώριμοι του Merlin's Music Box. Στις αρχές του 2018 είχαν παρουσιάσει το πρώτο τους άλμπουμ στο ΙΛΙΟΝ plus μαζί με τους Omega Ray σε μια βραδιά που το Merlin's Music Box ήταν συνδιοργανωτής, ενώ τώρα στην περιοδεία της παρουσίασης του δευτέρου LP τους τους είδαμε στον Τρυποκάρυδο στη Λαμία.

Read more ...

Μαθήματα Ιστορίας: Το πρώτο 12μετρο blues, ένας Ιταλός Αναρχικός και η εκτέλεση ενός Αμερικανού Προέδρου

Details

Published: Wednesday, 10 April 2019 17:00

Written by Μιχάλης Τζάνογλος

Ήταν Σεπτέμβρης του 1908 όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά παρτιτούρα 12μετρου ragtime που περιείχε στον τίτλο τον όρο Blues. Το κομμάτι αυτό ήταν το “I Got The Blues” και υπεύθυνος γι’ αυτή τη κυκλοφορία ήταν ένας ιταλικής καταγωγής αναρχικός με το όνομα Antonio Maggio. Η έμπνευση του ήρθε όταν άκουσε έναν γέρο μαύρο μουσικό στην αποβάθρα του Μισισιπή που άραζαν τα ποταμόπλοια, να παίζει στη κιθάρα του ένα κομμάτι που επαναλάμβανε τρεις νότες.

Read more ...

ΒΙΒΛΙΟ: Non Serviam - Rotting Christ, η επίσημη βιογραφία...

Details

Published: Tuesday, 09 April 2019 20:07

Written by Δημήτρης Τζάνογλος

γράφει ο Δημήτρης Τζάνογλος

Για τους Rotting Christ τι μπορεί να πει κανείς; Αποτελούν κατά γενική ομολογία τη μεγαλύτερη και πιο αναγνωρίσιμη ελληνική metal μπάντα. Το 2018 τους βρήκε να γιορτάζουν τα 30 χρόνια συνεχούς παρουσίας με πάρα πολλές κυκλοφορίες και περιοδείες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Η περίοδος αυτή φάνταζε ιδανική και ύστερα από την συνεργασία του επί κεφαλής των Rotting Christ, Σάκη Τόλη και του συγγραφέα Dayal Patterson, ο οποίος έχει ασχοληθεί κυρίως με το νορβηγικό black metal στα βιβλία του, εν έτει 2019 παρουσιάζεται η πρώτη βιογραφία της μπάντας με τίτλο Non Serviam - Rotting Christ: Η επίσημη  βιογραφία από τις εκδόσεις Οξύ.

Read more ...

Ο Frank Zappa, τo "Hot Rats" και μια ψυχολογικά αψυχολόγητη σχέση...

Details

Published: Monday, 08 April 2019 21:18

Written by Γιάννης Καστανάρας

"Η jazz δεν πέθανε. Απλώς μυρίζει παράξενα"... FZ

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

Λοιπόν, το ψητό είναι εδώ και σερβίρεται με μια αλλόκοτη συνταγή. Στο γυμνάσιο, εκεί γύρω στα δεκάξι-δεκαεπτά γνώρισα τον Φραγκογιάννη. Ο Φραγκογιάννης ήταν ένας παράξενος τύπος, μ’ ένα μόνιμο χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη, μέτριο ύψος – είχε κάτι το ανατολίτικο η φάτσα του με έντονη τριχοφυΐα για την ηλικία του. Δεν μπορώ να πω ότι κάναμε ιδιαίτερη παρέα αλλά τύχαινε να βρεθούμε σε κάποια πάρτι ή σε κάποιους μαθητικούς χορούς και μιλούσαμε λίγο για μουσική. Ο Φραγκογιάννης, που λέτε, είχε μια σεβαστή δισκοθήκη για τα μέσα προς τέλη της δεκαετίας του ’70 και όπως ήταν φυσικό ήταν ο πρώτος που καλούσαν στα πάρτι για να φέρνει δίσκους. Ίσαμε δω καλά. Έλα όμως που ο Φραγκογιάννης στα πάρτι έσκαγε μόνο με ένα δίσκο, ένα δίσκο που την πρώτη φορά που είδα το εξώφυλλό του ένιωσα μια ανατριχίλα, σαν από φόβο, σαν από δέος. Εκείνη η εικόνα της κοπελιάς που έμοιαζε έτοιμη να ξεμπουκάρει από τον τάφο (στην πραγματικότητα ήταν μια άδεια πισίνα) σίγουρα ήταν εντυπωσιακή. Ο δίσκος αυτός ήταν το Hot Rats, το δεύτερο σόλο άλμπουμ του Frank Zappa και για μένα, έναν άνθρωπο το πολιτιστικό επίπεδο του οποίου ακόμα και σήμερα, σαράντα χρόνια μετά, έχει ελάχιστη σχέση με την τζαζ, κατέληξε με τα χρόνια να γίνει το σημαντικότερο άκουσμα της μέχρι τούδε ζωής μου. Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί…

Read more ...