Πεθαίνουν στο Τέλος: «Η τέχνη έχει τη δυνατότητα να διαμορφώνει γραμμές άμυνας ή εγρήγορσης, χωρίς αυτό να αντικατοπτρίζεται απαραίτητα στο περιεχόμενο ή τη μορφή της...»

Details

Published: Friday, 16 September 2022 18:50

Written by Αντώνης Ζήβας

Συνέντευξη στον Αντώνη Ζήβα

Ανέκαθεν μου άρεσαν τα διαφορετικά κι έξω από τις συνήθεις νόρμες ονόματα συγκροτημάτων. Αν αυτό συνδυάζεται και με καλή μουσική τότε πραγματικά υπάρχει κατά την υποκειμενική μου γνώμη κάτι ξεχωριστό. Μια τέτοια περίπτωση είναι και οι Πεθαίνουν στο Τέλος. Δεν ντρέπομαι να δηλώσω φαν της μπάντας, πράγμα που ενισχύεται τόσο με τη προσωπική γνωριμία που έχω εδώ και πολλά χρόνια με κάποια από τα μέλη της, όσο κι ακόμη περισσότερο από το μουσικό τους παρελθόν. Ένα παρελθόν που έχει χαρίσει καταπληκτικά άλμπουμ και ακόμη περισσότερο φρενήρη , γεμάτα ιδρώτα και μπύρα λάιβ.

Read more ...

Πολαρόιντ...

Details

Published: Thursday, 15 September 2022 18:47

Written by Γιώργος Τσέκας

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας  

Οι πιο ωραίες αναμνήσεις είναι οι θολές. Δεν θα έπρεπε αλλά ισχύει. Μα οι αναμνήσεις μας είναι το καταφύγιο μέσα στο χωροχρόνο μας, η επιστροφή στην αθωότητα στα παιδικά χρόνια. Η μνήμη είναι η μόνη μας ιδιοκτησία. Η μόνη που επέτρεπε το Κράτος να έχουμε. ´Η μήπως το απαγόρευε και αυτό; Θολές οι όμορφες οι αναμνήσεις λοιπόν, έτσι τις πρέπει, θολές. Σαν τον καθρέφτη που οι υδρατμοί από το καυτό νερό τον θαμπώνουν και το είδωλο αχνοφαίνεται αφήνοντας την αντανάκλαση στην φαντασία. Η έλλειψη διαύγειας της εικόνας σε πλήρη αρμονία με την έλλειψη καθαρής σκέψης. Μια παλιά φωτογραφία. Χωρίς φίλτρα...

Read more ...

«Ζωντανές» παρακαταθήκες (πρώτο μέρος): Motörhead - «No Sleep ’Till Hammersmith» (Bronze, 1982)

Details

Published: Tuesday, 13 September 2022 19:57

Written by Γιάννης Καστανάρας

Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας

«Είμαστε οι Motörhead και παίζουμε rock and roll!»

Οι Motörhead είναι μια από τις λίγες μπάντες που κάθε φορά που τις ακούω, το χαμόγελο που χαράζεται στο πρόσωπό μου είναι πλατύτερο από το συνηθισμένο. Περιττό, λοιπόν, να αναφέρω (που το αναφέρω) ότι εκείνη, η πρώτη συναυλία τους που παρακολούθησα στο Σπόρτινγκ το 1988 χάρη στη γενναιοδωρία του Μιχάλη και του Βασίλη ήταν μια από τις top-3 rock and roll βραδιές της ζωής μου (οι άλλες δυο ήταν των Birthday Party, επίσης στο Σπόρτινγκ, και των Mano Negra στο Ρόδον). Επομένως, μου φαίνεται πολύ φυσικό να ξεκινήσω την περιήγηση στα αγαπημένα μου live άλμπουμ με το No Sleep ’Till Hammersmith, το πρώτο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν οι Motörhead και τον μοναδικό δίσκο του βρετανικού συγκροτήματος που καρφώθηκε στο νούμερο 1 του καταλόγου επιτυχιών της πατρίδας του την πρώτη κιόλας εβδομάδα της κυκλοφορίας του.

Read more ...

Mike’s puzzle: Από τους Flowers of Romance και τους Nexus στους New Zero God και πάλι πίσω...

Details

Published: Monday, 12 September 2022 12:21

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

Μια αναδρομή στις μουσικές αναζητήσεις του Μιχάλη Πούγουνα από τη Φαίη Φραγκισκάτου με αφορμή την εμφάνιση των New Zero God στο An club στις 01/10/2022

Oι Flowers of Romance ήταν ίσως η πιο ξεχωριστή μπάντα αυτής της πόλης στο φάσμα του λεγόμενου post punk. Δημιουργήθηκαν το 1981, ξεκίνησαν να ηχογραφούν το 1986 και το 1990 κυκλοφόρησαν με τη σφραγίδα της Wipe Out Records το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο Dorian Grey, με μια ηχητική χροιά που, δίχως να μπαίνει σε καλούπι, διατηρούσε τις goth επιρροές. Η υποδοχή του άλμπουμ από κοινό και κριτικούς ήταν θετική και οι Flowers έκανα μερικές εμφανίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το 1992 ακολούθησε ένα Ε.Ρ. με τίτλο Love Means Death ενώ τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε το άλμπουμ τους με τίτλο Pleasure and The Pain με κεντρικό άξονα το αέναο παιχνίδισμα μεταξύ έρωτα και θανάτου μέσα από τον συνδετικό κρίκο του ανθρώπινου πόνου που συνδέει όλα τα στάδια της ανθρώπινης ύπαρξης.

Read more ...

Thee Holy Strangers – "Diary Of The Shadow" (LP/CD/digital, Inner Ear Records 2022)

Details

Published: Friday, 09 September 2022 18:25

Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

φωτογραφία: Τηλέμαχος Παπαδόπουλος (QoQ Photography)

Στο σημερινό αστικό τοπίο των μητροπόλεων, ανάμεσα στη διαρκή κίνηση λαμαρινών και ανθρώπων, υπάρχουν οι άνθρωποι-σκιές. Άνθρωποι με βλέμμα λίγο χαμένο, άνθρωποι μοναχικοί που περπατούν με σκυμμένο το κεφάλι. Άνθρωποι που μοιάζουν απόμακροι, άνθρωποι αόρατοι που οι περισσότεροι δεν τους δίνουν σημασία όταν περνούν από δίπλα τους, θαρρείς και δεν υπάρχουν. Άνθρωποι που οι άλλοι θα τους κοιτάξουν με απαξιωτική ματιά και, ακόμη περισσότερο, αποστρέφοντας τα μάτια τους από αυτούς. Άνθρωποι που αν μπεις στον κόπο να τους χαρίσεις ένα βλέμμα, θα τους δεις να ατενίζουν το κενό, να βρίσκονται σε έναν κόσμο δικό τους, βυθισμένοι στις σκέψεις τους, μελαγχολικοί, αργοσέρνοντας το βήμα τους. Άνθρωποι που είτε από επιλογή, είτε από έναν εσωτερικό εγκλωβισμό θα είναι πάντα μόνοι, ακόμα κι όταν βρίσκονται σε μια παρέα...

Read more ...

Stevie Ray Vaughan (3 Οκτωβρίου 1954 – 27 Αυγούστου 1990): Μια σύντομη αλλά γόνιμη διαδρομή...

Details

Published: Saturday, 27 August 2022 11:22

Written by Merlin's Music Box

Θα έλεγε κανείς ότι ο Stevie Ray Vaughan έφτασε ακριβώς την κατάλληλη στιγμή για να αναζωογονήσει το ηλεκτρικό blues σε μια εποχή, στα τέλη της δεκαετίας του '70 και στις αρχές της επομένης, όταν οι μεγάλοι του blues είχαν σχεδόν ξεχαστεί και το hair metal, με τις λακ και στα σπάντεξ του, είχε αρχίσει να κατακλύζει τον μουσικό βιότοπο με κιθαρίστες που προσπαθούσαν (ως επί το πλείστον, μάταια) να ανακαλέσουν το πνεύμα του Jimi Hendrix. Ο Stevie Ray όμως ήταν διαφορετικός. Όσο κι αν λάτρευε τον Jimi, όσο κι αν αισθανόταν έντονα την επιρροή του στα δάχτυλά του, κοιτούσε ακόμα πιο πίσω αντλώντας ιδέες από τους Muddy Waters, Albert King, Freddie King, Chuck Berry, Lonnie Mack και Otis Rush, ενώ ενσωμάτωνε στο στυλ του ιδέες από τον Django Reinhardt, τον Kenny Burrell και τον Wes Montgomery. Και δεν ντρεπόταν να το ομολογεί...

Read more ...

«Το '78 με κάποιους φίλους»: Ο Βασίλης Σπυρόπουλος μιλάει στο Merlin's για την ηχογράφηση του «Φλου» και την εποχή του...

Details

Published: Friday, 26 August 2022 19:09

Written by Φαίη Φραγκισκάτου

(Πάνω σε μια ιδέα της Φαίης Φραγκισκάτου)

Υπάρχουν δίσκοι που κάθε νότα τους είναι μια συμπύκνωση και μια παρακαταθήκη. Που στα αυλάκια τους εκφράζουν ότι έχει προηγηθεί και αφομοιωθεί και την ίδια στιγμή ενεργοποιούν τη φαντασία του μέλλοντος, θέτοντας τα όρια με τα οποία θα «παίξουν» οι μουσικοί που θα ακολουθήσουν στο συγκεκριμένο είδος. Αποτυπώνουν αβίαστα το κλίμα μιας εποχής καθώς οι δημιουργοί τους λειτουργούν σαν δίαυλοι της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, όπως ορίζεται τη στιγμή που το παλιό αναμετριέται με το νέο. Αναδύονται σχεδόν σιωπηλά, διαχειρίζονται με λεπτότητα και επίγνωση τον πόνο και τις ελπίδες της γενιάς που τους έπλασε και στη συνεχίζουν την πορεία τους μέσα στον χρόνο σχεδόν άφθαρτοι, ασφαλείς μέσα στην πανοπλία της αυθορμησίας που τους γέννησε.

Read more ...

Elliot Smith: Επιτυχία και συντριβή...

Details

Published: Sunday, 14 August 2022 10:56

Written by Προκόπης Σαμαρτζής

Γράφει ο Προκόπης Σαμαρτζής

Η τέχνη του και η μουσική του συνδύαζαν τον παράδεισο και την προσωπική του κόλαση, αποδεικνύοντας ακόμα μια φορά ότι μάλλον δεν υπάρχει μεγάλος καλλιτέχνης χωρίς προσωπική κόλαση. Παιδί χωρισμένων γονιών, από μικρός βρήκε ανακούφιση ακούγοντας δίσκους των Beatles, του Dylan, της Nico, του Nick Drake, των Clash, των Television, και στις σελίδες των βιβλίων του Samuel Beckett και του Dostoyevsky. Τελικά τον κέρδισε η μουσική και ήρθε σε επαφή με την hardcore σκηνή του Portland δημιουργώντας τους Heatmiser το 1991. Κυκλοφόρησε μαζί τους τρεις δίσκους αλλά ο θάνατος του Kurt Cobain των Nirvana το 1994 τον συγκλόνισε σε βαθμό που δεν ήθελε πλέον να παίζει σε μπάντα και έτσι αποφάσισε να ακολουθήσει το μοναχικό δρόμο του τραγουδοποιού.

Read more ...

Εξάρχεια: 45 χρόνια πολιορκία, «αρετή» και αστυνομική βία...

Details

Published: Friday, 12 August 2022 17:46

Written by Αντώνης Ζήβας

Γράφει ο Αντώνης Ζήβας

φωτογραφίες: Τατιάνα Μπόλαρη/Ευρωκίνηση

Μέχρι και πριν περίπου επτά χρόνια,τα Εξάρχεια ήταν μια από τις πιο ζωντανές γειτονιές του κέντρου της Αθήνας, όπου οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και της νύχτας οι κάτοικοι και οι επισκέπτες κυκλοφορούσαν αμέριμνοι ακόμη και τις πιο προχωρημένες ώρες χωρίς να νιώθουν ότι κινδυνεύουν. Μοναδική εξαίρεση αποτελούσαν ως τότε οι ώρες που οι συνήθεις ρυθμοί της περιοχής παραβιάζονταν από τους «εξωτερικούς εισβολείς» των ΜΑΤ της ΕΛΑΣ. τα οποία αντιμετώπιζαν τους Εξαρχειώτες (γηγενείς και επισκέπτες), με πρότυπο τη συμπεριφορά του ισραηλινού στρατού στη κατεχόμενη Λωρίδα της Γάζας. Τα μετέπειτα χρόνια αυτό άλλαξε μιας και εκτός των κατασταλτικών μηχανισμών του Κράτους στη περιοχή εγκαταστάθηκαν με τη προτροπή και την υπόγεια αρωγή του κράτους και διάφοροι ναρκέμποροι και άλλα λούμπεν άτομα σε σημείο εκεί που κάποτε η γειτονιά ήταν ασφαλής να υπάρχει ειδικά τις νυχτερινές ώρες τόσο ο κίνδυνος να σε ληστέψουν ή αν είσαι γυναίκα ακόμη και να σε βιάσουν. Αυτό δεν αποτελεί φυσικά κάποιου είδους κριτική προς τα υποκείμενα που ζουν εκεί ούτε φυσικά και για την ίδια τη περιοχή αφού όπως είπα όλα αυτά έγιναν υπό τη σκέπη του Κράτους. Ενός Κράτους που όπως θα διαβάσετε παρακάτω χρησιμοποιούσε και χρησιμοποιεί από τις αρχές τις δεκαετίας του '80 ως σήμερα τις ίδιες μεθόδους.

Read more ...

Ανέστης Δελιάς: «Ένας άγγελος πεταμένος στα σκουπίδια...»

Details

Published: Tuesday, 02 August 2022 18:48

Written by Προκόπης Σαμαρτζής

Βίαιοι, Βρώμικοι και Κακοί ("Brutti Sporchi E Cattivi", Ettore Scola, 1976)...

Details

Published: Wednesday, 27 July 2022 19:22

Written by Θανάσης Ζελιαναίος

Kevin Haskins: Μια κάπως παλιότερη (αλλά αποκλειστική) συνέντευξη με τον ντράμερ των Bauhaus...

Details

Published: Wednesday, 27 July 2022 18:02

Written by Μιχάλης Πούγουνας

Αποκλειστικά συνέντευξη: Μιχάλης Πούγουνας

 Όταν εκείνο το Σάββατο 14 Μαΐου του 1983 οι Bauhaus επισκέφθηκαν την Αθήνα για την μια και μοναδική τους συναυλία στο Σπόρτινγκ, εκπληρώθηκε ένα μεγάλο μου όνειρο. Βλέποντας τον Peter Murphy να περνά πάνω από το γυμνό του στήθος μια λεπτή σωλήνα φωτισμού σαν λάμπα φθορίου που πλημμύρισε το αδύνατο σώμα του με πράσινο φως, μου φάνηκε ότι μπορούσα να διακρίνω τον σκελετό του.

Read more ...

Μια κραυγή, μια ταινία, ένα τραγούδι για τον George Floyd...

Details

Published: Tuesday, 26 July 2022 19:03

Written by Merlin's Music Box

Έχουν περάσει δύο χρόνια από τη δολοφονία του George Floyd και τις τεράστιες σε όγκο διαδηλώσεις σ’ όλο τον κόσμο κατά της αστυνομικής βίας.  Ήταν 25 Μαΐου του 2020, όταν ο - για τους φίλους και γνωστούς του- «Big» Floyd άφηνε την τελευταία του πνοή με βασανιστικό τρόπο, ασφυκτιώντας για οχτώ λεπτά κάτω από το γόνατο του αστυνομικού Derek Chauvin. Λίγα λεπτά νωρίτερα είχε κατηγορηθεί ότι χρησιμοποίησε ένα πλαστό χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων στο κατάστημα Cup Foods. Το βίντεο που κατέγραψε τη δολοφονία του και μέσα σε λίγες ώρες κυκλοφόρησε παντού, ήταν ένα βίαιο σοκ για όλο τον πλανήτη και δεν έμεινε αναπάντητο. Οι κινητοποιήσεις κατά της αστυνομικής βίας και του ρατσισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και αλλού υπήρξαν άμεσες. Το κίνημα Black Lives Matter με την εξεγερμένη παρουσία του, ξύπνησε μνήμες αντίστασης σε μία ρατσιστική Αμερική, που όπως έχει φανεί τα τελευταία χρόνια, μόνο παρελθόν δεν αποτελεί.

Read more ...

«Raw Power»: Η παρακμή του δυτικού πολιτισμού τυπωμένη σε βινύλιο...

Details

Published: Sunday, 03 July 2022 17:25

Written by Γιώργος Τσέκας

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί υπάρχουν μπάντες ή καλλιτέχνες που οι περιοδείες τους ξεπουλούν ακόμα, ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο και φανατίζουν τον κόσμο για τη μουσική τους έπειτα από 50 χρόνια καριέρας; Μιλώντας προσωπικά, αισθάνομαι ότι μερικά έργα είναι διαχρονικά, αλλά πέρα από τις ηχογραφήσεις σε στούντιο η απόλυτη κρίση γίνεται πάνω στη σκηνή… Έτσι λοιπόν δεν μου προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια οι Kiss έχουν τόσους πολλούς θαυμαστές αφού όταν τους είδα «ζωντανά» διαπίστωσα για πρώτη φορά τι σημαίνει να είσαι μοναδικός στο είδος σου. Γνώρισα το θεατρικό rock στη συναυλία του Alice Cooper, ενώ όταν είδα τον Iggy πάνω στη σκηνή κατάλαβα  τι σημαίνει επαναστατικό και επικίνδυνο rock and roll…

Read more ...

Kyuss: 30 χρόνια «Blues for the Red Sun»...

Details

Published: Friday, 01 July 2022 17:57

Written by Γιώργος Τσέκας

Γράφει ο Γιώργος Τσέκας

Ανάθεμα εκείνα τα nineties! Όλοι εκθειάζουν τα seventies, τον χαρακτηριστικό ζεστό ήχο, την αναλογική αύρα, την ατμόσφαιρα, τα ναρκωτικά… Από κοντά, όλοι εκείνοι που λατρεύουν τα eighties επειδή ήταν η εποχή όπου το heavy metal τα είχε πάρει όλα σβάρνα και τίποτε δεν φαινόταν ικανό να το σταματήσει… Τα πράγματα τελικά μάλλον εξελίχθηκαν διαφορετικά, αλλά τα nineties είναι πάντα μια περίοδος όπου λίγοι θεωρούν πως ήταν κάτι σημαντικό ή σπουδαίο. Παπάρια!

Read more ...